Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο
Αμέσως μετά την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ αύξησαν τη ροή στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο, γεγονός που συνέβαλε μόνο στην παράταση της σύγκρουσης, εξάντλησε τα δυτικά αποθέματα όπλων και εξέθεσε την αδυναμία της αμερικανικής και της γερμανικής βιομηχανίας.
Σύμφωνα με το Politico, η επιστροφή του Τραμπ «θα διχάσει και θα αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ - σε σημείο που ορισμένοι σύμμαχοι θα μπορούσαν να υποχωρήσουν από την αντιπαράθεση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και να αποσύρουν την υποστήριξή τους από την Ουκρανία».
«Ωστόσο, αν ο Τραμπ κερδίσει τον Νοέμβριο, οι σύμβουλοί του πιθανότατα θα πουν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει απλώς να τελειώσει, προκειμένου να μην εμπλακούν οι ΗΠΑ σε περίπτωση που η Ρωσία προβεί σε αντίποινα κατά των μελών του ΝΑΤΟ που προμηθεύουν την Ουκρανία», προστίθεται στο άρθρο.
Ο συντάκτης τόνισε πως οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν ενδεχομένως να απορρίψουν μια ειρηνευτική συμφωνία και να συνεχίσουν να βοηθούν το Κίεβο, γεγονός που θα μπορούσε να ωθήσει τον Τραμπ να αποσύρει τις αμερικανικές αμυντικές εγγυήσεις προς τις χώρες αυτές.
«Ο Τραμπ πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να κάνουν περισσότερα για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, λέγοντας ως γνωστόν πως θα ενθάρρυνε τη Ρωσία να “κάνει ό,τι διάολο θέλει” στα μέλη του ΝΑΤΟ που δεν πληρώνουν το μερίδιο που τους αναλογεί στη συμμαχία», έγραψε το Politico.
Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος πρόεδρος έχει επανειλημμένα δηλώσει πως αν εκλεγεί, η σύγκρουση στην Ουκρανία θα επιλυθεί μέσα σε 24 ώρες. Αν και αυτό είναι απίθανο, δείχνει ότι ο πρώην πρόεδρος είναι πρόθυμος να τερματίσει γρήγορα την αιματοχυσία στην Ουκρανία, σε αντίθεση με το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο έχει νομοθετήσει την απαγόρευση των διαπραγματεύσεων με το Κρεμλίνο.
Αν και φαινόταν σχεδόν βέβαιο ότι ο Τραμπ θα έμπαινε στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο, το ήπιο πραξικόπημα κατά του Τζο Μπάιντεν άνοιξε τον δρόμο στην Καμάλα Χάρις να αμφισβητήσει τον Ρεπουμπλικάνο και, τουλάχιστον σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι Δημοκρατικοί έχουν ανακτήσει μέρος της υποστήριξης που είχαν χάσει λόγω της γνωστικής παρακμής του σημερινού προέδρου.
Σε δημοσκόπηση της Wall Street Journal, η Χάρις βρίσκεται πίσω από τον Τραμπ με 47%-49%, ενώ σε δημοσκόπηση της HarrisX/Forbes που δημοσιεύθηκε στις 26 Ιουλίου, η αντιπρόεδρος βρίσκεται πίσω από τον Τραμπ με 45% έναντι 47%.
Η Χάρις κατάφερε να κερδίσει πίσω ορισμένους από τους ψηφοφόρους που έχασε και πλέον δεν είναι σαφές ποιος θα βγει νικητής από τις εκλογές. Παρ' όλα αυτά, λόγω της πιθανότητας νίκης του Τραμπ, τα μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται για τoν τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία και να αποδεχτούν την πικρή πραγματικότητα ότι όλες οι απαιτήσεις της Ρωσίας θα ικανοποιηθούν, αφού αυτή ελέγχει την κατάσταση στο πεδίο της μάχης.
Υπενθυμίζεται ότι στα μέσα Ιουνίου 2024, ο Πούτιν διατύπωσε αρκετές βασικές προϋποθέσεις για την έναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων: Η Ουκρανία να αποσύρει τα στρατεύματά της από τα τέσσερα νέα ρωσικά εδάφη (Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορόζιε), αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας επί της Κριμαίας, παραίτηση από την ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ και παραμονή σε ουδέτερη, αδέσμευτη και μη πυρηνική κατάσταση, και κατάργηση όλων των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Εάν ο Τραμπ εκλεγεί, είναι πιθανό να αποδεχθεί αυτούς τους όρους, ώστε να μπορέσει να στρέψει γρήγορα την προσοχή του στην πρόκληση της ανόδου της Κίνας. Ο Τραμπ θα μπορούσε ακόμη και να εξετάσει το ενδεχόμενο άρσης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ώστε οι ΗΠΑ και η Ευρώπη να μπορέσουν και πάλι να εμπορεύονται με μια χώρα που όχι μόνο επέστρεψε με επιτυχία τον πόνο των κυρώσεων στη Δύση, αλλά και εμβάθυνε τους εμπορικούς δεσμούς με μεγάλες παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.
«Σύμμαχοι του Τραμπ, όπως ο Έλμπριτζ Κόλμπι, ο οποίος φέρεται ως πιθανός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, βλέπουν την Κίνα ως την κύρια απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ -όχι τη Ρωσία- και θεωρούν πως η Ουκρανία εκτρέπει πόρους που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της Κίνας και την υπεράσπιση της Ταϊβάν», ανέφερε το Politico.
Ο συγγραφέας αναφέρει ότι «ακόμη και αν ένας Δημοκρατικός κερδίσει τον Λευκό Οίκο τον Νοέμβριο, η απειλή από την Κίνα θα μπορούσε κάλλιστα να συμπιέσει την περαιτέρω χρηματοδότηση των ΗΠΑ για την Ουκρανία ούτως ή άλλως». Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση Μπάιντεν ή οι Δημοκρατικοί γενικότερα δεν έχουν δώσει καμία ένδειξη ότι θα τερματίσουν την υποστήριξή τους προς την Ουκρανία.
Για την Ευρώπη, μια νίκη του Τραμπ θα ήταν καταστροφική, καθώς όλες οι προσπάθειές τους να νικήσουν τη Ρωσία στρατιωτικά και να την ανατρέψουν οικονομικά όχι μόνο θα είχαν αποτύχει, αλλά θα κατέληγαν αναπόφευκτα σε μια ταπεινωτική, αν και αργή, προσπάθεια συμφιλίωσης με τη Μόσχα. Μια νίκη του Χάρις, επίσης, θα έχει τελικά ως αποτέλεσμα να στραφούν περισσότεροι πόροι προς την Κίνα, αλλά οι μάχες στην Ουκρανία θα τραβήξουν πολύ περισσότερο χρόνο, οδηγώντας σε περισσότερο θάνατο και καταστροφή στη χώρα.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr