Με τα εταιρικά μέσα να δαιμονοποιούν συνεχώς τον Πορτοκαλί άνδρα, κάτι σαν τον πυροβολισμό του Μπάτλερ ήταν αναμενόμενο να συμβείΑΡ Photo/Gene J. Puskar
Οι Αμερικανοί από όλο το πολιτικό φάσμα είχαν την ευκαιρία να δουν ακόμη περισσότερες αποδείξεις ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι μια ανίκητη δύναμη που δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί. Αλλά αυτή η αντίληψη θα κάνει ελάχιστα για να μετριάσει την εχθρότητα των μέσων ενημέρωσης που δηλητηριάζει την πολιτική σκηνή των ΗΠΑ.
Robert Bridge - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Όλοι γνώριζαν πως ήταν απλώς θέμα χρόνου. Ο Τραμπ, ο οποίος απευθυνόταν σε πλήθος υποστηρικτών στο Μπάτλερ της Πενσυλβάνια, γρατζουνίστηκε από σφαίρα δολοφόνου κατά τη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας (το πώς ο επίδοξος δολοφόνος κατάφερε να πλησιάσει τόσο κοντά στον επικρατέστερο Ρεπουμπλικανό εν μέσω ενός στρατού πρακτόρων της Μυστικής Υπηρεσίας είναι ένα ερώτημα για μια άλλη μέρα). Αυτό που πρέπει να απασχολεί τώρα τους Αμερικανούς είναι τι ακριβώς προκάλεσε αυτή την τελευταία εκδήλωση πολιτικής βίας.
Αρκετοί σχολιαστές επεσήμαναν τα απερίσκεπτα σχόλια που έκανε ο Τζο Μπάιντεν σε τηλεφώνημα με δωρητές νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν ο εν ενεργεία ηγέτης φέρεται να είπε: "Έχω μια δουλειά, και αυτή είναι να νικήσω τον Ντόναλντ Τραμπ... Οπότε, τελειώσαμε με τις συζητήσεις για το ντιμπέιτ, ήρθε η ώρα να βάλουμε τον Τραμπ στο στόχαστρο".
Ο Τζέι Ντι Βανς, γερουσιαστής από το Οχάιο και κορυφαίος υποψήφιος για το χρίσμα του Τραμπ, ανέφερε σε δήλωσή του στο X (πρώην Twitter): "Η κεντρική παραδοχή της εκστρατείας του Μπάιντεν είναι ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας αυταρχικός φασίστας που πρέπει να τον σταματήσουμε πάση θυσία. Αυτή η ρητορική οδήγησε άμεσα στην απόπειρα δολοφονίας του προέδρου Τραμπ".
Αν και αυτό είναι αλήθεια, είναι τα μέσα ενημέρωσης που με χαρά διαδίδουν τέτοια επικίνδυνα μηνύματα και τα οποία πρέπει να θεωρηθούν τουλάχιστον εν μέρει υπεύθυνα για την ατμόσφαιρα μίσους που διαπερνά πλέον την πολιτική σκηνή των ΗΠΑ. Ενώ ακούμε διαρκώς αναφορές για άτομα που είναι διαταραγμένα και έχουν "πολιτικά κίνητρα", τι θα λέγατε να δώσουμε περισσότερη προσοχή σε εκείνους που έχουν "κίνητρα από τα μέσα ενημέρωσης";
Για αρχή, σκεφτείτε το τεύχος του περασμένου μήνα του New Republic, ενός αριστερού πολιτικού περιοδικού, το οποίο παρουσίαζε στο εξώφυλλό του ένα πορτρέτο του Τραμπ φτιαγμένο έτσι ώστε να μοιάζει με τον Αδόλφο Χίτλερ μαζί με την επιγραφή: "Αμερικανικός φασισμός, πώς θα έμοιαζε".
Ένα μήνα αργότερα και την ημέρα των πυροβολισμών, η εφημερίδα σφύριζε διαφορετικό σκοπό.
"Καθώς γράφω αυτές τις λέξεις, δεν ξέρουμε τι παρακίνησε τον 20χρονο Thomas Matthew Crooks να προσπαθήσει να δολοφονήσει τον Trump", έγραψε ο αρθρογράφος του TNR Michael Tomasky, προσποιούμενος άγνοια και δυσπιστία. "Αλλά όποιο κι αν είναι το κίνητρό του, όπως αποδεικνύεται, η πράξη του δεν είναι μεμονωμένη (sic)... Θα έγραφα πως είμαστε έτοιμοι να εισέλθουμε σε μια πολύ σκοτεινή περίοδο, αλλά στην πραγματικότητα έχουμε εισέλθει σε αυτήν εδώ και πολύ καιρό, και δεν διαφαίνεται τέλος".
Τι λες τώρα, Michael;
Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν υπήρξε κανένα σημάδι του Τραμπ να φοράει το μουστάκι του Χίτλερ για να συνοδεύσει το άρθρο. Μετά την ανάγνωση κυριολεκτικά εκατοντάδων τέτοιων υποκριτικών άρθρων που στερούνται παντελώς αυτογνωσίας, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ολόκληρο το πολιτικό πεδίο είναι στημένο υπέρ μιας ομάδας, δηλαδή των Δημοκρατικών, έναντι εκείνων των Ρεπουμπλικάνων. Ενώ οι δύο παρατάξεις απολαμβάνουν περίπου 50% υποστήριξη από το εκλογικό σώμα, δεν είναι μυστικό (αν και αποτελεί μεγάλο μυστήριο) ότι η φιλελεύθερη αριστερά απολαμβάνει πολύ μεγαλύτερη δημόσια εμβέλεια λόγω του συντριπτικού ελέγχου των εθνικών μέσων ενημέρωσης. Έτσι, οι Δημοκρατικοί έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεδομένου ότι γενικά αντικατοπτρίζουν τις δικές τους αξίες.
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της Gallup, ένας αριθμός ρεκόρ των Αμερικανών (39%), δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται καθόλου τα μέσα ενημέρωσης. Ο αριθμός αυτός αυξάνεται σταθερά από το 2018. Αν ψάξετε βαθύτερα στα στατιστικά στοιχεία, ωστόσο, προκύπτει μια πολύ πιο ανησυχητική εικόνα. Ένα επιβλητικό 58% των Δημοκρατικών δήλωσε ότι έχει μεγάλη ή αρκετή εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης, ενώ μόλις το 11% των Ρεπουμπλικάνων συμφώνησε με αυτή τη δήλωση. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που στις Ηνωμένες Πολιτείες ακούτε όλο και περισσότερο τους ανθρώπους να μιλούν για την "προπαγάνδα" που ελέγχει πλέον τα ραδιοκύματα, τις εφημερίδες, για να μην αναφέρουμε τι και πώς σκέφτονται οι άνθρωποι.
Σκεφτείτε μόνο ένα σημαντικό ειδησεογραφικό γεγονός: τις διαδηλώσεις Black Lives Matter (Μάιος 2020). Στο αποκορύφωμα των φυλετικών ταραχών που ακολούθησαν τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ από τα χέρια ενός λευκού αστυνομικού, ένας πραγματικός στρατός φιλοδημοκρατικών καναλιών, όπως το PBS, το ABC, το CBS, το NBC και το CNN, έδειξαν συγκλονιστική συμπάθεια στις πράξεις βίας που εξαπλώθηκαν από τη θάλασσα ως τη λαμπρή θάλασσα, ενώ μόνο το Fox News και μια μικρή χούφτα φιλο-Ρεπουμπλικανικών καναλιών κάλυψαν την πιο κακοήθη πλευρά του γεγονότος.
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καθαγιάσει τους ταραξίες, το CNN γελοιοποιήθηκε, καθώς ένας από τους δημοσιογράφους του στάθηκε μπροστά σε μια πυρκαγιά που μαίνεται, με το chyron στο κάτω μέρος της οθόνης να γράφει: "ΠΥΡΙΝΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ. ' Δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι εκατομμύρια Αμερικανοί δεν άκουσαν ποτέ πως οι εμπρησμοί, οι βανδαλισμοί και οι λεηλασίες που σημειώθηκαν μεταξύ 26 Μαΐου και 8 Ιουνίου προκάλεσαν καταστροφές περιουσίας σε εθνικό επίπεδο ύψους περίπου 1 έως 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τις υψηλότερες καταγεγραμμένες ζημιές από εμφύλιες ταραχές στην ιστορία των ΗΠΑ.
Αυτό αποδεικνύει τη δύναμη των μέσων ενημέρωσης να διαστρεβλώνουν οποιαδήποτε είδηση - ή προσωπικότητα - κατά το δοκούν. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το βιομηχανικό σύμπλεγμα των μέσων ενημέρωσης έχει στοχεύσει με τα μεγάλα του όπλα τη φήμη του λαϊκιστή πολιτικού, Ντόναλντ Τζ. Τραμπ, δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ένας μοναχικός μανιακός παραλίγο να τον σκοτώσει.
* Ο Ρόμπερτ Μπριτζ είναι Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Είναι ο
συγγραφέας του βιβλίου "Midnight in the American Empire," How
Corporations and Their Political Servants are Destroying the American
Dream.