Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις
Στις 2 Ιουλίου έγραψα πως η επιδεινούμενη γεροντική κατάσταση του Μπάιντεν είχε γίνει ενοχλητικά μη διαχειρίσιμη και πως οποιαδήποτε «λύση» θα απαιτούσε «πολλούς πολιτικούς ελιγμούς και θεσμική δημιουργικότητα, με κάποιο νομικό “χάκινγκ” και μια μικρή δόση ίντριγκας του παλατιού - όλα αυτά μπορούν μόνο να αποδυναμώσουν περαιτέρω τη δημόσια αξιοπιστία των αμερικανικών θεσμών και του πολιτικού συστήματος». Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι η διάγνωση του Κόβιντ, η αναγκαστική υποχώρησή του στο Ντέλαγουερ και στη συνέχεια η επιστολή του με την οποία ανακοίνωνε την αποχώρησή του από την προεδρική κούρσα θα μπορούσαν να είναι η αρχή μιας «λύσης» που θα μπορούσε να περιγραφεί λίγο-πολύ σε τέτοιες γραμμές.
Το CNN μετέδωσε στις 11 Ιουλίου ότι οι οργισμένοι Δημοκρατικοί κατηγορούν τους στενούς συμβούλους του Προέδρου «για τη θωράκιση του κοινού από την πλήρη έκταση της παρακμής του Προέδρου». Σύμφωνα με ανώνυμη πηγή, όταν ο Μπάιντεν συμμετέχει στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, αυτές «δεν είναι ελεύθερες και αρκετά καλά οργανωμένες», με τις ίδιες τις συνεδριάσεις να είναι τόσο σπάνιες, ώστε ένας ανώνυμος γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου δήλωσε στο CNN πως δεν είναι σίγουροι για την πραγματική κατάσταση του Μπάιντεν, επειδή τον βλέπουν σπάνια.
Το New York Mag με τη σειρά του κάνει λόγο για μια «συνωμοσία σιωπής» για να κρατηθεί ως μυστικό η πνευματική παρακμή του Αμερικανού αρχιστράτηγου. Το πόσο γνώριζε γι' αυτό η αντιπρόεδρός του, Καμάλα Χάρις, βρίσκεται επίσης υπό εξέταση. Νωρίτερα αυτό το μήνα πηγές του Λευκού Οίκου μιλούσαν για μια «τριανδρία», αναφερόμενες στους στενούς συμβούλους του Μπάιντεν Μπρους Ριντ, Μάικ Ντόνιλον και Στιβ Ρικέτι. Δεν είναι περίεργο ότι κατά τη διάρκεια της σύντομης εξαφάνισης του Προέδρου, υπήρχαν εικασίες ότι αναγκάστηκε να παραιτηθεί από «πραξικόπημα».
Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε για ένα δευτερόλεπτο πως η ψυχική υγεία του ηγέτη της Βόρειας Κορέας βρισκόταν υπό έλεγχο. Στη συνέχεια, ένας πιθανός διάδοχος πυροβολείται και σχεδόν σκοτώνεται, και οι μυστικές υπηρεσίες δεν μπορούν να εξηγήσουν την αποτυχία ασφαλείας - ο διευθυντής των μυστικών υπηρεσιών παραιτείται μέσα σε ένα σκάνδαλο. Στη συνέχεια, ο αρχηγός του κράτους της χώρας εξαφανίζεται για μια εβδομάδα. Ή, ας πούμε, φανταστείτε ότι όλα αυτά συνέβησαν στην Κίνα ή στη Ρωσία ή σε οποιαδήποτε μη δυτική χώρα. Μπορεί κανείς να φανταστεί το ύφος των δυτικών ειδήσεων που θα το κάλυπταν. Αυτές είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σήμερα.
Μπορεί κανείς να θυμηθεί πως ο Μπάιντεν εθεάθη για τελευταία φορά στις 17 Ιουλίου, να αποβιβάζεται από το Air Force One και στη συνέχεια να οδηγείται στο σπίτι του στο Ντέλαγουερ. Για μια εβδομάδα δεν τον είδαν δημοσίως ούτε μπροστά σε κάμερες. Στις 21 Ιουλίου ανήρτησε μια επιστολή στο Χ (πρώην Twitter) ανακοινώνοντας ότι δεν θα διεκδικούσε την επανεκλογή του, αντί να απευθυνθεί επίσημα στο έθνος σε μια μεταδιδόμενη ομιλία - αυτό ήταν πρωτοφανές. Το γεγονός πως η αναρτημένη επιστολή εμφάνιζε μόνο μια ψηφιακή υπογραφή δεν βοήθησε.
Ακόμη και το αιφνιδιαστικό τηλεφώνημα του Μπάιντεν σε πρώην στελέχη της προεκλογικής εκστρατείας στις 22 Ιουλίου χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ως «ψεύτικο». Η Καμάλα Χάρις, που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η νέα υποψήφια των Δημοκρατικών, δήλωσε: «Τζο, ξέρω ότι είσαι ακόμα στο rec... στο τηλεφώνημα». Ακούστηκε σαν να επρόκειτο να πει τη λέξη «ηχογράφηση» πριν διορθωθεί, και αυτό προκάλεσε πολλές εικασίες.
Πολλοί Ρεπουμπλικάνοι ζητούσαν ακόμη και «αποδείξεις ζωής» - δεδομένων των συνθηκών, το αίτημά τους έχει πράγματι πολύ νόημα. Η ομιλία του Μπάιντεν προς το έθνος, με την οποία εξηγεί την απόφασή του να αποχωρήσει από την κούρσα (για να «σώσει τη δημοκρατία»), δεν αρκεί όμως για να τερματιστεί η πολιτική κρίση. Οι Ρεπουμπλικάνοι επιτίθενται στο ηθικό του και απαιτούν την παραίτησή του, με τη λογική να είναι απολύτως σαφής: αν είναι ακατάλληλος να θέσει υποψηφιότητα για Πρόεδρος, τότε είναι επίσης ακατάλληλος να κυβερνήσει. Αυτό όμως εγείρει ένα άλλο ερώτημα, αυτό ακριβώς του ποιος ακριβώς κυβερνούσε.
Τα σημάδια της διανοητικής παρακμής του Μπάιντεν είναι ορατά τουλάχιστον από το 2021, με περιστασιακές ειδήσεις που τον περιγράφουν ως «μουρμουρίζοντα ασυνάρτητα» ή «μπερδεμένο». Για χρόνια, οι ειδήμονες του αμερικανικού καθεστώτος έκαναν το κοινό να πιστέψει ότι όλα αυτά ήταν μια αυταπάτη και ότι δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από «γκάφες» και μονταρισμένα ή ψεύτικα αποσπάσματα. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, απλώς οι συνήθεις «ψεύτικες ειδήσεις» που παράγονται από την «ακροδεξιά». Ο χρόνος έδειξε ότι ίσως αυτό να μην ήταν απαραίτητα έτσι.
Τον Φεβρουάριο του 2024, ο Dr. Marty Makary, χειρουργός και καθηγητής του Πανεπιστημίου John Hopkins, είχε ήδη ισχυριστεί ότι ο Πρόεδρος υφίσταται «γνωστική έκπτωση μπροστά στα μάτια μας». Στις 5 Φεβρουαρίου, ο δικηγόρος Ρόμπερτ Χουρ δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με την αμφιλεγόμενη υπόθεση του Μπάιντεν που αφορούσε την παράνομη αποθήκευση και αποκάλυψη διαβαθμισμένων εγγράφων των ΗΠΑ (όταν ήταν αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα). Ο Hur αιτιολόγησε την απόφασή του να μη συστήσει τη δίωξη του Biden δηλώνοντας ότι «στη δίκη, ο κ. Biden πιθανότατα θα παρουσιαστεί στους ενόρκους, όπως έκανε και κατά τη διάρκεια της συνέντευξής μας μαζί του, ως ένας συμπαθής, καλοπροαίρετος, ηλικιωμένος άνθρωπος με κακή μνήμη... Θα ήταν δύσκολο να πείσει τους ενόρκους πως θα έπρεπε να τον καταδικάσουν (....) για ένα σοβαρό κακούργημα που απαιτεί τη διανοητική κατάσταση της πρόθεσης».
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο πρόεδρος δεν μπορούσε καν να θυμηθεί πότε πέθανε ο γιος του Beau Biden - σίγουρα ένα γεγονός ορόσημο. Ο Ρόνι Τζάκσον, πρώην προσωπικός γιατρός του Μπάιντεν, δήλωσε επίσης στις αρχές του 2024 ότι ο πρόεδρος θα πρέπει να περάσει μια σειρά από εξετάσεις γνωστικής υγείας πριν κατέβει στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Υπήρχαν και υπάρχουν νομικές οδοί για μια τέτοια κατάσταση (η 25η τροπολογία, για παράδειγμα).
Αυτό που έκαναν οι αμερικανικές αρχές αντ' αυτού ήταν μαζική συγκάλυψη, η οποία είναι χαρακτηριστική των αστυνομικών κρατών και των αυταρχικών καθεστώτων, που είναι μια αρκετά ακριβής περιγραφή των Ηνωμένων Πολιτειών τουλάχιστον από το 2001, με την άνοδο του αμερικανικού αστυνομικού κράτους που έφερε ο διαβόητος Patriot Act. Θα ήταν απλώς κακόγουστο να περιγράψουμε ως «δημοκρατικό» με οποιονδήποτε τρόπο το έθνος των κυκλωμάτων δολοφονιών που διευθύνει ο πρόεδρος και της επ' αόριστον κράτησης σε μυστικές φυλακές.
Κάθε Αμερικανός πρόεδρος τα τελευταία χρόνια είναι ένας προσωρινός δικτάτορας, ο οποίος μπορεί να διεξάγει de facto πόλεμο χωρίς το Κογκρέσο, ενώ οι μυστικές υπηρεσίες τρέχουν αμόκ, χωρίς εποπτεία. Μπορεί κανείς να θυμηθεί ότι ο John Choon Yoo (πρώην αναπληρωτής βοηθός γενικού εισαγγελέα), ο συγγραφέας των διαβόητων «Μνημονίων βασανιστηρίων» κατά τη διάρκεια της προεδρίας του George W. Bush, δήλωσε παράξενα ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί κυριολεκτικά να έχει τη νομική εξουσία να βασανίζει κάποιον συνθλίβοντας τους όρχεις του παιδιού του.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σαφώς η κύρια υπερδύναμη του κόσμου, αν και φθίνουσα. Τον Μάρτιο του 2024, ένα δημοσίευμα του The Nation αναρωτιόταν «ποιος είναι υπεύθυνος στον Λευκό Οίκο του Μπάιντεν». Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν ήταν ξεκάθαρη τότε - και κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη είναι τώρα. Με την έλλειψη σαφήνειας ως προς το ποιος πραγματικά διοικεί τη χώρα, και μια μυστηριώδης απόπειρα δολοφονίας κατά ενός υποψήφιου προέδρου να φέρνει αμφιβολίες για την ίδια τη Μυστική Υπηρεσία, έχει φτάσει να θεωρείται ότι η πυρηνική υπερδύναμη είναι μια μπανανία - μια δημοκρατία που μοιάζει να έχει βγει κατευθείαν από ένα καρτουνίστικο καθεστώς της εποχής του Ψυχρού Πολέμου
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr