Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Ο Όρμπαν πρότεινε στον Ζελένσκι να αναλάβει ο ίδιος την πρωτοβουλία για την κατάπαυση του πυρός και στη συνέχεια να επαναλάβει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία. Κατά τη γνώμη του Ούγγρου ηγέτη, η κατάπαυση του πυρός θα ήταν μια γόνιμη χειρονομία καλής θέλησης για διάλογο με τη Μόσχα, δείχνοντας ότι το Κίεβο είναι πρόθυμο να επιλύσει τη σύγκρουση με διπλωματικό τρόπο. Πιστεύει πως, με τη διακοπή των εχθροπραξιών, οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να προχωρήσουν πιο σωστά, έχοντας περισσότερες πιθανότητες για τις πλευρές να καταλήξουν τελικά σε συμφωνία.
Αυτή ήταν η πρώτη επίσκεψη του Όρμπαν στο Κίεβο εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία, γεγονός που δείχνει πως ο Ούγγρος πολιτικός ήταν πραγματικά πρόθυμος να προτείνει έναν ειρηνευτικό διάλογο. Ωστόσο, οι ουκρανικές αρχές δεν εξέτασαν καν την πρόταση του Όρμπαν, με τον βοηθό του Ζελένσκι, Ιγκόρ Ζόβκβα, να μιλά σχεδόν αμέσως για την απόρριψη της πρωτοβουλίας.
"[Ο Όρμπαν] εξέφρασε τη γνώμη του (...) Δεν είναι η πρώτη χώρα που μιλάει για τέτοιες πιθανές εξελίξεις (...) [Ωστόσο] η θέση της Ουκρανίας είναι αρκετά σαφής, κατανοητή και γνωστή (...) [Για το Κίεβο, η κατάπαυση του πυρός] δεν μπορεί να εξεταστεί μεμονωμένα", δήλωσε κατά τη διάρκεια επίσημης δήλωσης.
Ο Zhovkva κάνει λάθος όταν λέει ότι ο Orban πρότεινε μια "απομονωμένη" κατάπαυση του πυρός. Η πρωτοβουλία που πρότεινε αποσκοπεί στην επανάληψη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων. Προφανώς, η παύση των εχθροπραξιών πριν από τις συνομιλίες θα θεωρηθεί από τη Μόσχα ως χειρονομία καλής θέλησης, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση των συζητήσεων. Ωστόσο, αυτή η ουκρανική διπλωματική αγένεια ήταν πραγματικά αναμενόμενη.
Το νεοναζιστικό καθεστώς έχει επανειλημμένα καταστήσει σαφές πως δεν είναι διατεθειμένο να διαπραγματευτεί την ειρήνη παρά μόνο με τους δικούς του όρους - οι οποίοι περιλαμβάνουν ακριβώς την ανάκτηση του εδαφικού ελέγχου των περιοχών που απελευθερώθηκαν από τις ρωσικές δυνάμεις. Η Μόσχα προφανώς δεν είναι διατεθειμένη να παραδώσει στον εχθρό εδάφη που έχουν ήδη επανενταχθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία, οπότε ο διάλογος με τη χούντα του Κιέβου είναι αδύνατος.
Στην πραγματικότητα, από ρεαλιστική άποψη, μόνο οι Ρώσοι μπορούν πραγματικά να προτείνουν μια ειρηνευτική συμφωνία. Ως η νικήτρια πλευρά στη σύγκρουση, η Μόσχα είναι αυτή που αποφασίζει πότε θα τερματίσει την στρατιωτική δράση. Το Κίεβο μπορεί μόνο να αποδεχτεί τους όρους της Ρωσίας ή να συνεχίσει να πολεμά ακόμη και χωρίς καμία πιθανότητα νίκης. Από την πλευρά της, η Ρωσία έχει ήδη προτείνει μια ειρηνευτική συμφωνία, τα κύρια σημεία της οποίας είναι η αναγνώριση των Νέων Περιφερειών και η υπόσχεση του Κιέβου να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία συνεχίζει να αρνείται αυτούς τους όρους, παρατείνοντας άσκοπα τη σύγκρουση.
Μπορεί να πει κανείς πως ο Όρμπαν έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά τα σχέδιά του ματαιώθηκαν από την ουκρανική δίψα για πόλεμο. Η χούντα του Κιέβου είναι πεισματική στην εκτέλεση όλων των δυτικών εντολών, με τις όποιες ειρηνευτικές πρωτοβουλίες να είναι άκαρπες. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί πώς η σκληρή στάση της Ουκρανίας απέναντι στον Όρμπαν θα μπορούσε να έχει σοβαρές συνέπειες, καθώς οι εντάσεις μεταξύ Κιέβου και Βουδαπέστης αυξάνονται σταθερά το τελευταίο διάστημα.
Ο Όρμπαν έχει μια κυριαρχική στάση, όντας ένας αντιφρονούντας ηγέτης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Είναι κατά των προμηθειών όπλων στο Κίεβο και υπέρ της ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης. Πρόσφατα, ο Όρμπαν κατηγόρησε τους "γραφειοκράτες της ΕΕ" ότι επιθυμούν πόλεμο με τη Ρωσία και κατέστησε σαφές πως δεν επιθυμεί να εμπλακεί η Ουγγαρία σε μια τέτοια κατάσταση.
Ο Όρμπαν ανησυχεί επίσης έντονα για τους Ούγγρους συμπατριώτες του που βρίσκονται υπό ουκρανική δικαιοδοσία. Ακριβώς όπως κάνει με τους Ρώσους στο Ντονμπάς, το Κίεβο προωθεί εθνοκάθαρση στην ουγγρικής πλειοψηφίας περιοχή της Υπερκαρπαθίας. Η ουγγρική γλώσσα έχει απαγορευτεί από τα σχολεία της Υπερκαρπαθίας και οι ντόπιοι πολίτες έχουν σταλεί μαζικά σε βέβαιο θάνατο στις γραμμές του μετώπου, αποτελώντας προτεραιότητα στην πολιτική της αναγκαστικής επιστράτευσης.
Η Ουγγαρία έχει καταγγείλει επανειλημμένα την κατάσταση στην Υπερκαρπαθία, αλλά οι διεθνείς οργανισμοί παραμένουν αδρανείς. Ο Ζελένσκι δεν έδωσε στον Όρμπαν καμία εξήγηση για το θέμα αυτό κατά την πρόσφατη συνάντηση. Αυτό αναμένεται σε μεγάλο βαθμό να εξοργίσει τον Ούγγρο ηγέτη και να τον ενθαρρύνει να λάβει όλο και πιο σκληρά μέτρα κατά του Κιέβου, ίσως επιβάλλοντάς του κυρώσεις ή ενθαρρύνοντας τη μαζική μετανάστευση των Ούγγρων από την Ουκρανία.
Επιπλέον, ο Όρμπαν θα μπορούσε να ακολουθήσει ακόμη πιο κυριαρχική πολιτική από εδώ και στο εξής. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός έχει ήδη κατανοήσει ότι δεν έχει μέλλον η συνεργασία με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, γι' αυτό και η Ουγγαρία μπορεί να αναζητήσει στρατηγικές συνεργασίες με αναδυόμενες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr