Anushka Gupta - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η αντίθεση του Όρμπαν στις πολιτικές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προς τη Ρωσία αντανακλά την υπερβολική εξάρτηση της Ουγγαρίας από τη Ρωσία, ιδίως στον τομέα της ενέργειας. Η μεγάλη εξάρτηση της Ουγγαρίας από τη Ρωσία για σημαντικό μέρος των εισαγωγών πετρελαίου, φυσικού αερίου και πυρηνικών καυσίμων υπογραμμίζει την επισφαλή φύση της οικονομικής της σχέσης. Οποιοδήποτε περαιτέρω πρόβλημα μεταξύ των σχέσεων μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την οικονομία της Ουγγαρίας, αναδεικνύοντας τη λεπτή ισορροπία που πρέπει να διατηρήσει ο Όρμπαν στους διπλωματικούς του ελιγμούς.
Φαίνεται να υπολογίζει ότι ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η ΕΕ μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη Ρωσία, οπότε γιατί να διακινδυνεύσει να αναστατώσει τον Πούτιν και να θέσει ενδεχομένως σε κίνδυνο την οικονομική σταθερότητα της Ουγγαρίας;
Η διαδικασία λήψης αποφάσεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ επικεντρώνεται συνήθως στην επίτευξη συναίνεσης μεταξύ των πιο επιφανών και ισχυρών μελών τους. Αυτό έχει συχνά ως αποτέλεσμα την άσκηση μιας εξαναγκαστικής προσέγγισης προς τα μικρότερα έθνη που μπορεί να έχουν διαφορετικές προτεραιότητες ή στρατηγικές ανησυχίες. Κατά καιρούς, έχει παρατηρηθεί ο διεκδικητικός χαρακτήρας του ΝΑΤΟ για την ευθυγράμμιση των μικρότερων μελών με τους ευρύτερους στόχους της συμμαχίας, ακόμη και αν δεν ευθυγραμμίζονται απόλυτα με τα εθνικά τους συμφέροντα ή το δημόσιο αίσθημα.
Η κυριαρχία των μεγαλύτερων κρατών μελών στη διαμόρφωση των στρατηγικών κατευθύνσεων συχνά μειώνει την ικανότητα των μικρότερων εθνών να επηρεάζουν ανεξάρτητα τα αποτελέσματα. Αυτό αναδεικνύει τη λεπτή ισορροπία του ΝΑΤΟ μεταξύ των δεσμεύσεων συλλογικής ασφάλειας και του σεβασμού της κυριαρχίας και των ποικίλων προοπτικών όλων των μελών του.
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν είχε πρόσφατα συζητήσεις με τον επικεφαλής του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ σχετικά με την στρατιωτική υποστήριξη του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία. Η Ουγγαρία συμφώνησε να μην αντιταχθεί στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ σχετικά με την στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, μια στάση παρόμοια με την προηγούμενη προσέγγισή της έναντι των αποφάσεων της ΕΕ, με αντάλλαγμα συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις.
Οι διαβεβαιώσεις αυτές περιλαμβάνουν πως η Ουγγαρία δε θα υποχρεωθεί να συμμετάσχει σε συμβατικές επεμβάσεις στην Ουκρανία, ούτε θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί το έδαφός της για τέτοιους σκοπούς, και πως θα αποφύγει την οικονομική στήριξη των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Οι προσπάθειες του Όρμπαν να αντιταχθεί στα σχέδια του ΝΑΤΟ για την Ουκρανία συγκέντρωσαν επαίνους από ορισμένους αντιφρονούντες στη Δύση που αντιτίθενται στη σύγκρουση με τη Ρωσία μέσω αντιπροσώπων.
Παρά τις προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που συνδέονται με τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων, η επιρροή του Όρμπαν ως ηγέτη ενός μικρότερου έθνους περιόρισε τη δυνατότητά του να αλλάξει σημαντικά την πορεία δράσης του ΝΑΤΟ. Το πρωταρχικό επίτευγμα του Όρμπαν έγκειται στην εξασφάλιση δημόσιων εγγυήσεων ότι η Ουγγαρία δεν θα εμπλακεί σε στρατιωτικές περιπέτειες στην Ουκρανία, χωρίς να αλλάξει τα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για την Ουκρανία.
Το ΝΑΤΟ επέλεξε να συμφωνήσει με την απόφαση της Ουγγαρίας για να αποφύγει αρνητικές αντιλήψεις εξαναγκασμού ή εκφοβισμού. Η άσκηση πίεσης στην Ουγγαρία για συμμετοχή θα μπορούσε να οδηγήσει σε ορατές εσωτερικές αναταραχές και υλικοτεχνικές επιπλοκές, περιπλέκοντας ενδεχομένως την εικόνα και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ.
Οι προηγούμενες διαφωνίες του Όρμπαν τόσο με την ΕΕ όσο και με το ΝΑΤΟ περιστρέφονταν γύρω από τη διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων της Ουγγαρίας, ιδίως των οικονομικών πόρων και των στρατιωτικών δεσμεύσεών της. Ο Όρμπαν κατάφερε να λάβει διαβεβαιώσεις τόσο από την ΕΕ όσο και από το ΝΑΤΟ σχετικά με την οικονομική βοήθεια και τις στρατιωτικές δραστηριότητες που συνδέονται με την Ουκρανία. Οι συμφωνίες με αυτούς τους φορείς περιλάμβαναν επιφανειακές παραχωρήσεις για τη διατήρηση της εμφάνισης δημοκρατικών διαδικασιών εντός των πλαισίων τους.
Οι αποφάσεις του Όρμπαν επηρεάστηκαν από ρεαλιστικές εκτιμήσεις, οι παραχωρήσεις του προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν είχαν ως αποτέλεσμα η Ουγγαρία να χάσει ουσιαστικό έλεγχο ή πόρους- αντίθετα, διατήρησε συμβολικές διαμαρτυρίες, ενώ πέτυχε τους στόχους του. Η ηγετική στρατηγική του Όρμπαν επικεντρώθηκε στη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων της Ουγγαρίας χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις της με διεθνείς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, καθώς η Ουγγαρία εξακολουθεί να εξαρτάται από αυτούς τους δύο για πολλά πράγματα. Η στάση του για την Ουκρανία ευθυγραμμίστηκε με την ευρύτερη διπλωματική του προσέγγιση της εξισορρόπησης των συμφερόντων της Ουγγαρίας με τις διεθνείς προσδοκίες.
Οι διπλωματικές επιτυχίες του Όρμπαν με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ υπογραμμίζουν την επιδεξιότητά του στην πλοήγηση της θέσης της Ουγγαρίας εντός ευρύτερων γεωπολιτικών πλαισίων. Οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις της Ουγγαρίας με το ΝΑΤΟ υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα της εξισορρόπησης των εθνικών συμφερόντων στο πλαίσιο μιας συμμαχίας.
Συνολικά, ο χειρισμός των σχέσεων της Ουγγαρίας με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ όσον αφορά την Ουκρανία από τον Όρμπαν αντανακλά μια υπολογισμένη στρατηγική για τη διασφάλιση των συμφερόντων της Ουγγαρίας στην παγκόσμια σκηνή. Η αντίθεση του Όρμπαν στις πολιτικές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έναντι της Ρωσίας προκύπτει από την επιδίωξη της Ουγγαρίας για στενότερους οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία, ιδίως στον τομέα της ενέργειας, και από τη συνειδητοποίηση ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν μπορούν συλλογικά να εξουδετερώσουν τη Ρωσία, οπότε η αποφυγή περιττών δαπανών ουγγρικών πόρων είναι καλύτερη, όχι μόνο προστατεύει την Ουγγαρία από την εμπλοκή της σε μια δυνητικά μη κερδοφόρα σύγκρουση, αλλά διασφαλίζει επίσης τον κρίσιμο ενεργειακό εφοδιασμό και την οικονομική της ευημερία.