 |
| pixabay / Elionas2 |
Το αντι-καθεστωτικό κύμα στις ευρωπαϊκές βουλευτικές εκλογές προκάλεσε την έκκληση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για εθνικές εκλογές με διπλό ή μηδενικό αποτέλεσμα, στον πρώτο και μόνο γύρο των οποίων το κατεστημένο της χώρας, συνώνυμο της επανάστασης, πετάχτηκε στον ιστορικό κάδο κομπόστ σαν μπαγιάτικο entrecôte.
Από τη Rachel Marsden, αρθρογράφο, πολιτικό στρατηγικό σύμβουλο και οικοδέσποινα ανεξάρτητης παραγωγής talk-shows στα γαλλικά και τα αγγλικά - RUSSIA TODAY - rachelmarsden.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ακούγεται σαν επικίνδυνοι καιροί στην ΕΕ για όποιον τυχαίνει να είναι γνωστός ως "βασίλισσα Ούρσουλα" ή η πραιτοριανή φρουρά της - το τάγμα των χαρτοκομμένων γραφειοκρατών της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας με την Πορφυρή Καρδιά.
Ακόμη και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς παραδέχθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι τα τελευταία αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών αντανακλούν τη διαφωνία των ανθρώπων με τις αντιρωσικές κυρώσεις και την υποστήριξη προς την Ουκρανία. Έτσι, αρχίζει να γίνεται ολοφάνερο πως η ΕΕ έχει μια ολόκληρη ατζέντα να περάσει πριν γίνει υπερβολικά εμφανές ότι στην πραγματικότητα δε δίνει δεκάρα για τη δημοκρατία, αν αυτή δεν ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντά της. Και ο χρόνος εξαντλείται με γοργούς ρυθμούς. Έτσι, το αυτοκίνητο του κλόουν της ΕΕ έχει πατήσει το γκάζι και κατρακυλάει στην Εθνική Οδό της Ανοησίας με ταχύτητα δίνης.
Στην κορυφή της ατζέντας τους είναι η μαζική μεταφορά χρημάτων των φορολογουμένων στα ταμεία ειδικών συμφερόντων, ενώ ο Ουκρανός πρόεδρος Βλαντιμίρ Ζελένσκι είναι ακόμα σε θέση να περάσει ως βολικός καρναβαλιστής για τον σκοπό αυτό.
Ένα από αυτά τα μεγάλα ειδικά συμφέροντα είναι το δυτικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Έτσι, η ομάδα των Βρυξελλών ανακοίνωσε τη μεταφορά άλλων 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ από την "Ειρηνευτική Διευκόλυνση για την Ουκρανία" στην κατασκευή όπλων. Γιατί τίποτα δε λέει "ειρήνη" όσο η παραγωγή όπλων για έναν πόλεμο. Αλλά ίσως αν το ονόμαζαν πολύ πιο εύστοχα "Ουκρανική Πολεμική Εγκατάσταση", οι ψηφοφόροι που ακόμα δεν έχουν ξυπνήσει θα μπορούσαν να καταλάβουν. Και η ΕΕ έχει ήδη περισσότερους από αρκετούς ψηφοφόρους που την έχουν κατακρίνει για τις απάτες της. Όπως, για παράδειγμα, η ιδέα της να αντικαταστήσει τα μετρητά της "Ειρηνευτικής Διευκόλυνσης" που πετάει στον εαυτό της για να κατασκευάσει περισσότερα δυτικά όπλα για να ta ανατινάξει η Ρωσία στην Ουκρανία, κλέβοντας απλώς τους τόκους των 260 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που έχουν δεσμευτεί στη Δύση.
Ακόμη και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι αυτή η μεγαλοφυής κίνηση να προσπαθήσει η Ρωσία να πληρώσει και για τις δύο πλευρές της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι νομικά ύποπτη και δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο για όσους μπορεί να θέλουν ακόμη να θεωρούν την ΕΕ αξιόπιστο μέρος για να κάνουν ξένες επιχειρήσεις. Αλλά προφανώς έχασε το υπόμνημα όπου οι Βρυξέλλες και η Ουάσινγκτον υπαγορεύουν πως η διεθνής τάξη είναι ό,τι αποφασίζουν ότι θέλουν να είναι, ανά πάσα στιγμή.
Η Ουγγαρία διαμαρτυρήθηκε για το ξέπλυμα των χρημάτων των φορολογουμένων σε πολεμικά κέρδη. Μεγάλο μυστήριο το γιατί. Δεν είναι σαν ένας πύραυλος αμερικανικής κατασκευής να σκότωσε και να τραυμάτισε πρόσφατα ένα σωρό πολίτες σε μια παραλία της Κριμαίας. Ή πως κάποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Μακρόν, κλιμάκωναν απερίσκεπτα τη σύγκρουση σε έναν πιθανό μελλοντικό Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, βγάζοντας τα μεγάλα τους στόματα για την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία. Δεν είναι περίεργο που ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν ήθελε να ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση.
Ευτυχώς, ένα από τα πλεονεκτήματα της ποικιλομορφίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι αποτελείται από 27 διαφορετικές χώρες που μπορούν η καθεμία να κάνει τη δική της έρευνα και να φέρει τα επιχειρήματά της ή οποιαδήποτε διαφωνία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προς το συμφέρον της αποφυγής της καταστροφής. Και ότι κάθε μία από αυτές έχει δικαίωμα βέτο. Η Ουγγαρία ήταν μία από αυτές τις χώρες που διαφώνησαν σχετικά με το ξέπλυμα στρατιωτικού χρήματος "για την Ουκρανία".
Η τελευταία φορά που ο Όρμπαν διαφώνησε μπροστά στην πίεση των Βρυξελλών ήταν όταν αντιτάχθηκε στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων του μπλοκ με την ΕΕ για την Ουκρανία τον περασμένο Δεκέμβριο. Έτσι, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς τον έπεισε να βουτήξει στον διάδρομο, ώστε να προσποιηθούν όλοι πως είχαν την απαιτούμενη ομοφωνία για να το περάσουν. Θα μπορούσαν όμως να τον πείσουν να κάνει άλλο ένα καλό διάλειμμα στην τουαλέτα, ώστε να μπορέσουν να έχουν άλλη μια ομόφωνη ψηφοφορία; Μπορεί να ήταν δύσκολο. Τι έκαναν λοιπόν οι επικεφαλής της ΕΕ; Απλώς βρήκαν ένα νομικό επιχείρημα για να αγνοήσουν εντελώς τόσο τις διατάξεις της συνθήκης του μπλοκ όσο και την ψήφο της Ουγγαρίας, με τον επικεφαλής διπλωμάτη Josep Borrell να λέει ότι η δικαιολογία ότι η Ουγγαρία δεν είχε ψηφίσει προηγουμένως για το θέμα ήταν νομικά εξεζητημένη, αλλά, ε, "πετάει".
Ακούγεται σαν επικίνδυνοι καιροί στην ΕΕ για όποιον τυχαίνει να είναι γνωστός ως "βασίλισσα Ούρσουλα" ή η πραιτοριανή φρουρά της - το τάγμα των χαρτοκομμένων γραφειοκρατών της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας με την Πορφυρή Καρδιά.
Ακόμη και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς παραδέχθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι τα τελευταία αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών αντανακλούν τη διαφωνία των ανθρώπων με τις αντιρωσικές κυρώσεις και την υποστήριξη προς την Ουκρανία. Έτσι, αρχίζει να γίνεται ολοφάνερο πως η ΕΕ έχει μια ολόκληρη ατζέντα να περάσει πριν γίνει υπερβολικά εμφανές ότι στην πραγματικότητα δε δίνει δεκάρα για τη δημοκρατία, αν αυτή δεν ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντά της. Και ο χρόνος εξαντλείται με γοργούς ρυθμούς. Έτσι, το αυτοκίνητο του κλόουν της ΕΕ έχει πατήσει το γκάζι και κατρακυλάει στην Εθνική Οδό της Ανοησίας με ταχύτητα δίνης.
Στην κορυφή της ατζέντας τους είναι η μαζική μεταφορά χρημάτων των φορολογουμένων στα ταμεία ειδικών συμφερόντων, ενώ ο Ουκρανός πρόεδρος Βλαντιμίρ Ζελένσκι είναι ακόμα σε θέση να περάσει ως βολικός καρναβαλιστής για τον σκοπό αυτό.
Ένα από αυτά τα μεγάλα ειδικά συμφέροντα είναι το δυτικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Έτσι, η ομάδα των Βρυξελλών ανακοίνωσε τη μεταφορά άλλων 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ από την "Ειρηνευτική Διευκόλυνση για την Ουκρανία" στην κατασκευή όπλων. Γιατί τίποτα δε λέει "ειρήνη" όσο η παραγωγή όπλων για έναν πόλεμο. Αλλά ίσως αν το ονόμαζαν πολύ πιο εύστοχα "Ουκρανική Πολεμική Εγκατάσταση", οι ψηφοφόροι που ακόμα δεν έχουν ξυπνήσει θα μπορούσαν να καταλάβουν. Και η ΕΕ έχει ήδη περισσότερους από αρκετούς ψηφοφόρους που την έχουν κατακρίνει για τις απάτες της. Όπως, για παράδειγμα, η ιδέα της να αντικαταστήσει τα μετρητά της "Ειρηνευτικής Διευκόλυνσης" που πετάει στον εαυτό της για να κατασκευάσει περισσότερα δυτικά όπλα για να ta ανατινάξει η Ρωσία στην Ουκρανία, κλέβοντας απλώς τους τόκους των 260 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που έχουν δεσμευτεί στη Δύση.
Ακόμη και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι αυτή η μεγαλοφυής κίνηση να προσπαθήσει η Ρωσία να πληρώσει και για τις δύο πλευρές της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι νομικά ύποπτη και δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο για όσους μπορεί να θέλουν ακόμη να θεωρούν την ΕΕ αξιόπιστο μέρος για να κάνουν ξένες επιχειρήσεις. Αλλά προφανώς έχασε το υπόμνημα όπου οι Βρυξέλλες και η Ουάσινγκτον υπαγορεύουν πως η διεθνής τάξη είναι ό,τι αποφασίζουν ότι θέλουν να είναι, ανά πάσα στιγμή.
Η Ουγγαρία διαμαρτυρήθηκε για το ξέπλυμα των χρημάτων των φορολογουμένων σε πολεμικά κέρδη. Μεγάλο μυστήριο το γιατί. Δεν είναι σαν ένας πύραυλος αμερικανικής κατασκευής να σκότωσε και να τραυμάτισε πρόσφατα ένα σωρό πολίτες σε μια παραλία της Κριμαίας. Ή πως κάποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Μακρόν, κλιμάκωναν απερίσκεπτα τη σύγκρουση σε έναν πιθανό μελλοντικό Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, βγάζοντας τα μεγάλα τους στόματα για την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία. Δεν είναι περίεργο που ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν ήθελε να ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση.
Ευτυχώς, ένα από τα πλεονεκτήματα της ποικιλομορφίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι αποτελείται από 27 διαφορετικές χώρες που μπορούν η καθεμία να κάνει τη δική της έρευνα και να φέρει τα επιχειρήματά της ή οποιαδήποτε διαφωνία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προς το συμφέρον της αποφυγής της καταστροφής. Και ότι κάθε μία από αυτές έχει δικαίωμα βέτο. Η Ουγγαρία ήταν μία από αυτές τις χώρες που διαφώνησαν σχετικά με το ξέπλυμα στρατιωτικού χρήματος "για την Ουκρανία".
Η τελευταία φορά που ο Όρμπαν διαφώνησε μπροστά στην πίεση των Βρυξελλών ήταν όταν αντιτάχθηκε στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων του μπλοκ με την ΕΕ για την Ουκρανία τον περασμένο Δεκέμβριο. Έτσι, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς τον έπεισε να βουτήξει στον διάδρομο, ώστε να προσποιηθούν όλοι πως είχαν την απαιτούμενη ομοφωνία για να το περάσουν. Θα μπορούσαν όμως να τον πείσουν να κάνει άλλο ένα καλό διάλειμμα στην τουαλέτα, ώστε να μπορέσουν να έχουν άλλη μια ομόφωνη ψηφοφορία; Μπορεί να ήταν δύσκολο. Τι έκαναν λοιπόν οι επικεφαλής της ΕΕ; Απλώς βρήκαν ένα νομικό επιχείρημα για να αγνοήσουν εντελώς τόσο τις διατάξεις της συνθήκης του μπλοκ όσο και την ψήφο της Ουγγαρίας, με τον επικεφαλής διπλωμάτη Josep Borrell να λέει ότι η δικαιολογία ότι η Ουγγαρία δεν είχε ψηφίσει προηγουμένως για το θέμα ήταν νομικά εξεζητημένη, αλλά, ε, "πετάει".
Οι ανώτατοι αξιωματούχοι της ΕΕ βιάζονται πολύ να ξεκλειδώσουν αυτά τα φορολογικά χρήματα για τη μοναδική μεταποιητική βιομηχανία που δεν φαίνεται να έχουν διαλύσει τελείως πριν σταματήσει η μουσική με τους ίδιους αυτούς εξαπατημένους φορολογούμενους να ψηφίζουν δημοκρατικά τα αντικαθεστωτικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη σε μια απελπισμένη προσπάθεια να τερματιστεί όλη αυτή η παρωδία με τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας που ουσιαστικά βομβαρδίζει τις τσέπες τους.
Οι Ευρωπαίοι δεν ψήφισαν επίσης τους εκλεγμένους ηγέτες τους να χρησιμοποιήσουν χρήματα από τους φόρους της ΕΕ για τις ευρωπαϊκές τράπεζες για τη διάσωση του χρέους της Ουκρανίας. Αλλά αφού οι φορολογούμενοι και ολόκληρα έθνη πληρώνουν ήδη για αυτό το τέλμα της Ουκρανίας, γιατί να μην πετάξουν και τις τράπεζες της ΕΕ στο πλοίο που βουλιάζει;
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen ανακοίνωσε νωρίτερα αυτό το μήνα στο Βερολίνο ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα μπορούν να λάβουν "δημοσιονομική στήριξη" συνολικού ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ από τους ευρωπαίους φορολογούμενους όταν επενδύουν σε μετοχικά κεφάλαια που δραστηριοποιούνται στην Ουκρανία, έτσι ώστε να απομακρυνθούν οι κίνδυνοι για τις τράπεζες. Και με το να απομακρυνθούν οι κίνδυνοι, εννοεί να μεταφερθούν. Στον ευρωπαίο φορολογούμενο.
Εν τω μεταξύ, το Κίεβο προωθεί την ανάγκη για περισσότερα ξένα μετρητά για την "ανοικοδόμηση". Αυτοί οι καραγκιόζηδες πιθανώς πιστεύουν ότι το ευρύ κοινό θα ακούσει τη λέξη "ανασυγκρότηση" και θα αρχίσει να ζεσταίνεται και να μην αντιλαμβάνεται ότι τα μετρητά χρησιμοποιούνται επίσης για την ανασυγκρότηση μιας τρύπας δαπανών ύψους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει σκάψει η ομάδα Ζελένσκι - τι περιμένετε από έναν τύπο που εμφανίζεται σε παγκόσμιες συνόδους κορυφής ντυμένος σαν να σκάβει κυριολεκτικά επαγγελματικά τρύπες και του οποίου οι αποπληρωμές διεθνών ομολόγων προς τις δυτικές χώρες λήγουν αυτό το καλοκαίρι. Έτσι, το χρέος της ΕΕ θα πληρώσει ουσιαστικά για το ουκρανικό χρέος, το οποίο θα αποπληρώσει ομόλογα των ΗΠΑ και της Λέσχης του Παρισιού των 22 χωρών, οι οποίες είναι χρεωμένες. Είναι σαν την ταινία Inception, αλλά με χρέος: Debtception.
Και ποιος καλύτερος τρόπος για να βοηθήσει στην εκβίαση των φορολογουμένων από το να προωθήσει η Ουκρανία, ένα από τα μαύρα πρόβατα του παγκόσμιου δείκτη διαφθοράς, την ανάγκη να συγκεντρωθούν χρήματα για την ανοικοδόμηση εν μέσω πολέμου. Έτσι ώστε οι άνθρωποι να πληρώνουν για να χτίζουν πράγματα που ανατινάζονται; Μικρή λεπτομέρεια αφού έχουν γεμίσει όλες οι απαιτούμενες τσέπες των ειδικών συμφερόντων, υποθέτω.
Ωστόσο, η ΕΕ μπορεί να εμπιστευτεί απόλυτα το Κίεβο. Δεν είναι ότι οι Βρυξέλλες δεν εισήγαγαν μόλις στις 6 Ιουνίου νόμους για να επιβάλουν εισαγωγικούς δασμούς σε ορισμένα ουκρανικά γεωργικά προϊόντα που εισέρχονται στο μπλοκ (όπως η ζάχαρη και τα αυγά, ούτε καν τα ουκρανικά σιτηρά που προορίζονταν για την Αφρική και τα οποία η ΕΕ σκόρπισε πάνω της) αν οι εξαγωγές του Κιέβου ξεπερνούσαν έναν ορισμένο όγκο - μόνο και μόνο για να δουν το Κίεβο να ξεπερνά το όριο που είχε τεθεί μέσα σε λίγες ημέρες. Η κίνηση αυτή έγινε εξ αρχής, τον Μάρτιο, σε απάντηση σε αιτήματα της Πολωνίας, οι αγρότες της οποίας σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος του ουκρανικού τσουνάμι εισαγωγών, καθώς βρίσκονται ακριβώς στα σύνορα. Επίσης, της Γαλλίας, της οποίας ο πρόεδρος Μακρόν διέφυγε από τους εξαγριωμένους αγρότες στη Διεθνή Γεωργική Έκθεση του Παρισιού νωρίτερα φέτος, ενώ οι αστυνομικοί των ΜΑΤ πυροβολούσαν με δακρυγόνα τις αγελάδες που εγκληματούσαν για την κλιματική αλλαγή.
Οι Ευρωπαίοι δεν ψήφισαν επίσης τους εκλεγμένους ηγέτες τους να χρησιμοποιήσουν χρήματα από τους φόρους της ΕΕ για τις ευρωπαϊκές τράπεζες για τη διάσωση του χρέους της Ουκρανίας. Αλλά αφού οι φορολογούμενοι και ολόκληρα έθνη πληρώνουν ήδη για αυτό το τέλμα της Ουκρανίας, γιατί να μην πετάξουν και τις τράπεζες της ΕΕ στο πλοίο που βουλιάζει;
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen ανακοίνωσε νωρίτερα αυτό το μήνα στο Βερολίνο ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα μπορούν να λάβουν "δημοσιονομική στήριξη" συνολικού ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ από τους ευρωπαίους φορολογούμενους όταν επενδύουν σε μετοχικά κεφάλαια που δραστηριοποιούνται στην Ουκρανία, έτσι ώστε να απομακρυνθούν οι κίνδυνοι για τις τράπεζες. Και με το να απομακρυνθούν οι κίνδυνοι, εννοεί να μεταφερθούν. Στον ευρωπαίο φορολογούμενο.
Εν τω μεταξύ, το Κίεβο προωθεί την ανάγκη για περισσότερα ξένα μετρητά για την "ανοικοδόμηση". Αυτοί οι καραγκιόζηδες πιθανώς πιστεύουν ότι το ευρύ κοινό θα ακούσει τη λέξη "ανασυγκρότηση" και θα αρχίσει να ζεσταίνεται και να μην αντιλαμβάνεται ότι τα μετρητά χρησιμοποιούνται επίσης για την ανασυγκρότηση μιας τρύπας δαπανών ύψους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει σκάψει η ομάδα Ζελένσκι - τι περιμένετε από έναν τύπο που εμφανίζεται σε παγκόσμιες συνόδους κορυφής ντυμένος σαν να σκάβει κυριολεκτικά επαγγελματικά τρύπες και του οποίου οι αποπληρωμές διεθνών ομολόγων προς τις δυτικές χώρες λήγουν αυτό το καλοκαίρι. Έτσι, το χρέος της ΕΕ θα πληρώσει ουσιαστικά για το ουκρανικό χρέος, το οποίο θα αποπληρώσει ομόλογα των ΗΠΑ και της Λέσχης του Παρισιού των 22 χωρών, οι οποίες είναι χρεωμένες. Είναι σαν την ταινία Inception, αλλά με χρέος: Debtception.
Και ποιος καλύτερος τρόπος για να βοηθήσει στην εκβίαση των φορολογουμένων από το να προωθήσει η Ουκρανία, ένα από τα μαύρα πρόβατα του παγκόσμιου δείκτη διαφθοράς, την ανάγκη να συγκεντρωθούν χρήματα για την ανοικοδόμηση εν μέσω πολέμου. Έτσι ώστε οι άνθρωποι να πληρώνουν για να χτίζουν πράγματα που ανατινάζονται; Μικρή λεπτομέρεια αφού έχουν γεμίσει όλες οι απαιτούμενες τσέπες των ειδικών συμφερόντων, υποθέτω.
Ωστόσο, η ΕΕ μπορεί να εμπιστευτεί απόλυτα το Κίεβο. Δεν είναι ότι οι Βρυξέλλες δεν εισήγαγαν μόλις στις 6 Ιουνίου νόμους για να επιβάλουν εισαγωγικούς δασμούς σε ορισμένα ουκρανικά γεωργικά προϊόντα που εισέρχονται στο μπλοκ (όπως η ζάχαρη και τα αυγά, ούτε καν τα ουκρανικά σιτηρά που προορίζονταν για την Αφρική και τα οποία η ΕΕ σκόρπισε πάνω της) αν οι εξαγωγές του Κιέβου ξεπερνούσαν έναν ορισμένο όγκο - μόνο και μόνο για να δουν το Κίεβο να ξεπερνά το όριο που είχε τεθεί μέσα σε λίγες ημέρες. Η κίνηση αυτή έγινε εξ αρχής, τον Μάρτιο, σε απάντηση σε αιτήματα της Πολωνίας, οι αγρότες της οποίας σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος του ουκρανικού τσουνάμι εισαγωγών, καθώς βρίσκονται ακριβώς στα σύνορα. Επίσης, της Γαλλίας, της οποίας ο πρόεδρος Μακρόν διέφυγε από τους εξαγριωμένους αγρότες στη Διεθνή Γεωργική Έκθεση του Παρισιού νωρίτερα φέτος, ενώ οι αστυνομικοί των ΜΑΤ πυροβολούσαν με δακρυγόνα τις αγελάδες που εγκληματούσαν για την κλιματική αλλαγή.
Έτσι, η ΕΕ ουσιαστικά ξεπούλησε τους δικούς της αγρότες για να δώσει στην Ουκρανία μια σανίδα σωτηρίας. Αλλά το θέμα με τα σωσίβια είναι ότι δεν αφήνεις τον πνιγόμενο να γαντζωθεί πάνω σου, αν πρόκειται να σε τραβήξει μαζί του - κάτι που το Κίεβο δεν έχασε καθόλου χρόνο να κάνει. Έτσι, είτε το Κίεβο είναι ανίδεο είτε απερίσκεπτο. Διαλέξτε. Έι, ακούγεται σαν μια πολύ καλή στιγμή για να εγκρίνουμε επίσημα τις διαπραγματεύσεις για την ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην ΕΕ, ώστε να μην έχει να αντιμετωπίσει καθόλου δασμούς! Και έτσι αυτοί οι ριζοσπάστες "ακροδεξιοί" αγρότες δε θα μπορούν να λένε ότι κατακλύζονται από φτηνά, ύποπτα, ξένα αγροτικά προϊόντα! Και αυτό ακριβώς έκανε η ηγεσία του μπλοκ μόλις την περασμένη Παρασκευή, ψηφίζοντας για την επίσημη έναρξη αυτών των συνομιλιών για την ένταξη της Ουκρανίας στο μπλοκ, ενώ το Κίεβο ήταν απασχολημένο να ακούγεται ανοιχτά σαν μια εντελώς οικονομική καραμπόλα στην παγκόσμια σκηνή.
Οι Βρυξέλλες συνεχίζουν να αναζητούν τους Ρώσους ή τους "ακροδεξιούς" μπαμπούλες κάθε φορά που ο λαός τους αντιτίθεται δημοκρατικά. Θα έπρεπε να είναι αρκετά σαφές αυτή τη στιγμή ότι οι μόνοι που αντιτίθενται στη δημοκρατική βούληση των ψηφοφόρων είναι οι αξιωματούχοι της ΕΕ. Και φαίνεται ότι κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους αυτή τη στιγμή για να διασφαλίσουν πως ό,τι κι αν συμβεί, τα ειδικά τους συμφέροντα θα βρουν σωσίβιες λέμβους και δεν θα βουλιάξουν μαζί με το καράβι του κατεστημένου που βουλιάζει.
Οι Βρυξέλλες συνεχίζουν να αναζητούν τους Ρώσους ή τους "ακροδεξιούς" μπαμπούλες κάθε φορά που ο λαός τους αντιτίθεται δημοκρατικά. Θα έπρεπε να είναι αρκετά σαφές αυτή τη στιγμή ότι οι μόνοι που αντιτίθενται στη δημοκρατική βούληση των ψηφοφόρων είναι οι αξιωματούχοι της ΕΕ. Και φαίνεται ότι κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους αυτή τη στιγμή για να διασφαλίσουν πως ό,τι κι αν συμβεί, τα ειδικά τους συμφέροντα θα βρουν σωσίβιες λέμβους και δεν θα βουλιάξουν μαζί με το καράβι του κατεστημένου που βουλιάζει.