 |
| pixabay / iankelsall1 |
Amir Taheri - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Το επιχείρημα έχει ως εξής:
Με τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό να προηγείται στις δημοσκοπήσεις στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Μακρόν είδε τον κίνδυνο να κερδίσει και τις επόμενες προεδρικές εκλογές του 2027. Αποφάσισε λοιπόν να επισπεύσει τις βουλευτικές εκλογές, ώστε ο νεαρός σημαιοφόρος της ακροδεξιάς Τζόρνταν Μπαρντελά να πάρει την πρωθυπουργία και περισσότερα από δύο χρόνια για να εκτεθεί ως δυσάρεστη και ανίκανη προσωπικότητα, επιτρέποντας έτσι στους Μακρονιστές να κρατήσουν την προεδρία με ένα νέο δικό τους υποψήφιο.
Τι θα γίνει όμως αν τα πράγματα δε συμβούν όπως τα φανταζόταν ο υπερστρατηγιστής Μακρόν;
Στις ευρωεκλογές, η λίστα του Μπαρντελά κέρδισε αυτό που πολλοί θεωρούν "εκπληκτική νίκη" με πάνω από το 31% των ψήφων και 30 από τις 81 γαλλικές έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο συνασπισμός του Μακρόν έλαβε μόνο το 14,6% των ψήφων, που μεταφράζεται σε 13 έδρες. Μια φυσιολογική αντίδραση θα είχε τη μορφή "κρίμα, αλλά και τι έγινε;".
Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν αποτέλεσαν ποτέ μέρος του mainstream της γαλλικής πολιτικής διαδικασίας. Οι εκλογές αυτές διεξάγονται με αναλογική εκπροσώπηση ενός γύρου, γεγονός που μεγεθύνει τα οφέλη.
Οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία διεξάγονται με διαφορετικό εκλογικό σύστημα και δεν αντικατοπτρίζουν τις ευρωεκλογές.
Εδώ, ένα σύστημα ψηφοφορίας δύο γύρων σημαίνει 577 ξεχωριστές εκλογές σε εκλογικές περιφέρειες που επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες πέρα από την ευθεία ιδεολογική μονομαχία.
Για να κερδίσει την πλειοψηφία και συνεπώς να διορίσει τον πρωθυπουργό, ένα κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον 289 έδρες.
Κανένα κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων δεν έχει κερδίσει τόσες έδρες στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία.
Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται εταίροι συνασπισμού για να εξασφαλίσουν την πλειοψηφία στο δεύτερο γύρο. Χωρίς αυτό, οι ψήφοι που θα λάβετε στον πρώτο γύρο είναι απλώς χαμένες ψήφοι.
Καθ' όλη τη διάρκεια της Πέμπτης Δημοκρατίας, δηλαδή από το 1958, το σύστημα ευνοούσε τα μη ιδεολογικά "κόμματα της κυβέρνησης", δηλαδή τις ομάδες που απλώς επιθυμούσαν να κυβερνήσουν αντί να επιβάλουν αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν "projet de société".
Οι γκωλίστες και οι κεντρώοι σύμμαχοί τους μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες και τους ριζοσπάστες κομματικούς συνεργάτες ήταν οι κύριοι ωφελημένοι του συστήματος, ενώ το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο, που τώρα μετονομάστηκε σε Εθνικό Συναγερμό, και οι κομμουνιστές ήταν οι χαμένοι.
Στις προεδρικές εκλογές του 1969, ο κομμουνιστής υποψήφιος Jacques Duclos κέρδισε σχεδόν το 22% των ψήφων. Αλλά το ποσοστό του κόμματος στις κοινοβουλευτικές έδρες σπάνια ξεπερνούσε το 5%.
Στις προεδρικές εκλογές του 2002, ο ιδρυτής του Εθνικού Μετώπου Jean-Marie Le Pen κέρδισε σχεδόν το 18% των ψήφων. Αλλά στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, το κόμμα του κατέληξε να έχει μόνο δύο έδρες.
Η κόρη του και διάδοχός του στην ηγεσία του κόμματος, Μαρίν Λεπέν, αύξησε σταθερά το ποσοστό του κόμματος στις προεδρικές και ευρωπαϊκές εκλογές, αλλά μόλις το 2022 το Εθνικό Συναγερμό κέρδισε 89 έδρες στην Εθνοσυνέλευση, οι οποίες απέχουν ακόμη πολύ από τις 289 που απαιτούνται για την πλειοψηφία.
Μπορεί ο Μπαρντέλα να αυξήσει το 31% που κέρδισε στις ευρωεκλογές στο 51% που χρειάζεται για να συγκατοικήσει ως πρωθυπουργός με τον Μακρόν;
Οι περισσότεροι στοιχηματίζουν ότι μπορεί. Εγώ δεν είμαι τόσο σίγουρος.
Ο ίδιος ο Μπαρντέλα λέει πως δε θα δεχτεί την πρωθυπουργία αν δεν πάρει τις μαγικές 289 έδρες.
Αν προσθέσουμε το 5,3% που κέρδισε το εξαφανισμένο πλέον Κόμμα Επανάκτησης, ο Μπαρντέλα θα εξακολουθήσει να παραμένει κάτω από το 40%. Αν υποθέσουμε ότι παίρνει ένα επιπλέον 4% από το 7,3% που κατέλαβε το κακοδιαλυμένο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στην ευρωπαϊκή ψηφοφορία, και πάλι δε θα φτάσει το 51% που απαιτείται για να κερδίσει σε 289 περιφέρειες.
Όλα αυτά όμως είναι μαθηματικοί και όχι πολιτικοί συλλογισμοί.
Στον πρώτο γύρο των ευρωεκλογών, το κόμμα Bradella-Le Pen δεν ξεπέρασε ποτέ το 51% σε καμία εκλογική περιφέρεια. Έτσι, η μάχη θα πρέπει να διεξαχθεί σε 577 εκλογικές περιφέρειες, πολλές από τις οποίες κατέχουν καλά εδραιωμένοι παλιοί γκωλικοί, σοσιαλιστές και κομμουνιστές βαρόνοι, οι οποίοι μπορεί να μην είναι εύκολο να εκτοπιστούν.
Η δημιουργία ενός νέου αριστερού συνασπισμού με την ονομασία Νέα Λαϊκή Φωνή, από τον συνασπισμό των Γάλλων κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών του 1936, που αυτή τη φορά περιλαμβάνει και τους οικολόγους, κάνει το έργο του Μπαρντέλα πιο περίπλοκο.
Τόσο ο Εθνικός Συναγερμός όσο και το Νέο Λαϊκό Μέτωπο λαμβάνουν μεγάλο μέρος των ψήφων τους από το εκλογικό σώμα της εργατικής τάξης. Αυτό καθιστά δύσκολο να μαντέψει κανείς πώς θα μπορούσε να μοιραστεί αυτό το εκλογικό σώμα στον δεύτερο γύρο της ψηφοφορίας, αν ένας υποψήφιος του Εθνικού Συναγερμού αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο του Νέου Λαϊκού Μετώπου.
Κουνώντας την παλαιστινιακή σημαία και υιοθετώντας μια αντι-ισραηλινή στάση, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο εξαρτάται επίσης σε μεγάλο βαθμό από τους μουσουλμάνους ψηφοφόρους, οι οποίοι ενδέχεται να μην επιλέξουν τον αντι-μουσουλμανικό Εθνικό Συναγερμό έναντι των Μακρονιστών στο δεύτερο γύρο.
Δε θα μπορούσε ο Μακρόν να προσελκύσει αυτούς τους ψηφοφόρους στο δεύτερο γύρο με αντι-ισραηλινές χειρονομίες;
Προβλέποντας κάτι τέτοιο, ο Μακρόν έχει ήδη αποκλείσει 74 ισραηλινές επιχειρήσεις από την ετήσια εμπορική έκθεση της αμυντικής βιομηχανίας Eurosatory που πραγματοποιείται κοντά στις Βερσαλλίες. Έχει επίσης υπαινιχθεί την επίσημη αναγνώριση ενός υποτιθέμενου "κράτους της Παλαιστίνης".
Σύμφωνα με τις προβλέψεις, σε τουλάχιστον 100 εκλογικές περιφέρειες, ο δεύτερος γύρος θα φέρει αντιμέτωπους έναν υποψήφιο του Μακρόν ή του Λαϊκού Μετώπου με έναν υποψήφιο του Εθνικού Συναγερμού. Οι Μακρονιστές δε θα προσπαθήσουν να κάνουν μια συμφωνία με το Λαϊκό Μέτωπο για να νικήσουν τον Εθνικό Συναγερμό;
Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο είναι ήδη διχασμένο ως προς το ποιον θα προτείνει ως πρωθυπουργό και οι πιθανότητες να κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών είναι ήδη μικρότερες από εκείνες είτε του Εθνικού Συναγερμού είτε του συνασπισμού των Μακρονιστών.
Σε άλλες 80 εκλογικές περιφέρειες, ο υποψήφιος του Εθνικού Συναγερμού μπορεί να αντιμετωπίσει έναν υποψήφιο του Λαϊκού Μετώπου στον δεύτερο γύρο. Οι ένθερμοι αντι-αριστεροί ψηφοφόροι του Μπαρντέλα δε θα δουν τους Μακρονιστές ως το μικρότερο κακό;
Τα μικρότερα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου μέρους των Les Republicains, μπορεί επίσης να προτιμήσουν είτε ένα Μακρονιστή είτε ένα Λαϊκό Μετωπικό από ένα Λεπενιστή, τον οποίο έχουν χαρακτηρίσει ως "εχθρό" εδώ και δεκαετίες.
Αν ο υπολογισμός του Μακρόν ήταν να φέρει τον Μπαρντέλα στην σκηνή για να καταστρέψει το πολιτικό του μέλλον, μπορεί να καταλήξει σε μια μεγάλη απογοήτευση.
Οι εκλογές που άσκοπα προκάλεσε θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα κοινοβούλιο με αδιέξοδο, στο οποίο κανένα κόμμα δε θα έχει πλειοψηφία.
Αυτό θα μπορούσε να καταστήσει τη Γαλλία ακυβέρνητη για τουλάχιστον ένα χρόνο, καθώς ο πρόεδρος δεν μπορεί να διαλύσει το κοινοβούλιο εντός ενός έτους από προηγούμενη διάλυση.
Η Γαλλία είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ένα σύστημα στο οποίο ο πρόεδρος έχει ουσιαστικά απεριόριστες εξουσίες όταν απολαμβάνει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Με αυτό, ο πρόεδρος μπορεί να παίξει πόλο ή ακόμη και πολιτική, αλλά σίγουρα όχι πόκερ, όπως έκανε ο Μακρόν.
Χωρίς αυτό, η γαλλική προεδρία δεν αξίζει ούτε έναν κουβά χλιαρό σάλιο, όπως όρισε ο πρόεδρος Χάρι Τρούμαν την αντιπροεδρία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
* Ο Amir Taheri ήταν αρχισυντάκτης της εφημερίδας Kayhan στο Ιράν από το 1972 έως το 1979. Έχει εργαστεί ή έχει γράψει για αναρίθμητες εκδόσεις, έχει εκδώσει έντεκα βιβλία και είναι αρθρογράφος της Asharq Al-Awsat από το 1987. Είναι πρόεδρος του Gatestone Europe.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε αρχικά στο Asharq Al-Awsat