 |
| pixabay / WikiImages |
Ivana Nikolić Hughes - Peter Kuznick - responsiblestatecraft.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Για περισσότερα από δύο χρόνια, η Δύση υποδαυλίζει τις ελπίδες της Ουκρανίας -με χρηματοδότηση, στρατιωτικές συμβουλές και όλο και πιο προηγμένα όπλα- ότι θα μπορούσε να εκδιώξει τη Ρωσία στα προ του 2014 σύνορά της. Αυτό είναι ένα φανταστικό αποτέλεσμα που τα λόγια της φαντασίας δε θα κάνουν τίποτα για να επιτευχθεί.
Εξίσου λανθασμένος είναι ο ισχυρισμός των δυτικών ηγετών πως αν ο Πούτιν δεν ηττηθεί στην Ουκρανία, θα καταβροχθίσει όλο και μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, ξεκινώντας από την Πολωνία και τη Βαλτική. Όχι μόνο δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό, αλλά και η ιδέα ότι μια Ρωσία που μπορεί μετά βίας να νικήσει την Ουκρανία θα προχωρήσει σε πόλεμο εναντίον του ΝΑΤΟ απλώς αψηφά τη λογική.
Αυτές οι εξελίξεις ωθούν, ωστόσο, την Ουάσινγκτον να δαπανά περισσότερα χρήματα για την "άμυνα", γεγονός που πλουτίζει τους κατασκευαστές όπλων. Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ διατυμπάνισε μια αύξηση 18% στις στρατιωτικές δαπάνες σε όλη την Ευρώπη και τον Καναδά το 2024, "τη μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων δεκαετιών", τα δύο τρίτα της οποίας πηγαίνουν στους αμερικανούς κατασκευαστές.
Εν τω μεταξύ, η Διεθνής Εκστρατεία για την Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων ανακοίνωσε ότι οι παγκόσμιες δαπάνες για πυρηνικά όπλα αυξήθηκαν κατά 13% το 2023, με τις ΗΠΑ να πρωτοστατούν και πάλι. Αυτό συμβαίνει παρόλο που οι ΗΠΑ ξοδεύουν ήδη σχεδόν πέντε φορές περισσότερα από την Κίνα, τον πλησιέστερο ανταγωνιστή τους. Οι δαπάνες των ΗΠΑ για πυρηνικά όπλα τα τελευταία πέντε χρόνια αυξήθηκαν κατά 45%, ακολουθούμενες από το 43% του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οι ανακοινώσεις για τις δαπάνες συμπίπτουν με ειδήσεις σχετικά με το ότι ο πλανήτης ζεσταίνεται και πως ελάχιστα γίνονται για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Προφανώς, είμαστε πολύ απασχολημένοι με το να πολεμάμε ο ένας τον άλλον και να ξοδεύουμε χρήματα για τρόπους που θα καταστρέψουν την ανθρωπότητα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι θα κάνει η υπερθέρμανση του πλανήτη.
Καθώς οι ηγέτες του ΝΑΤΟ συνειδητοποιούν πως το να ρίχνουν περισσότερα χρήματα στην Ουκρανία από μόνοι τους δεν είναι αρκετό για να αλλάξουν μια όλο και πιο απελπιστική εξίσωση στο πεδίο της μάχης, έχουν βρει άλλους, πιο επικίνδυνους τρόπους, για να κλιμακώσουν τις τελευταίες εβδομάδες. Όχι μόνο επέτρεψαν στην Ουκρανία να επιτεθεί σε τοποθεσίες εντός της Ρωσίας με προηγμένα όπλα του ΝΑΤΟ, αλλά και βοήθησαν σε αυτές τις επιθέσεις και συζήτησαν ανοιχτά την αποστολή στρατευμάτων, εκπαιδευτών και στόχων του ΝΑΤΟ στο έδαφος. Οι πρόσφατες επιθέσεις σε δύο ρωσικές εγκαταστάσεις πυρηνικών προειδοποιητικών ραντάρ ήταν ιδιαίτερα ανεύθυνες, φέρνοντάς μας πιο κοντά όχι μόνο σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, αλλά και σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Και αν αυτό δεν είναι αρκετό, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε πρόσφατα στην Telegraph ότι το ΝΑΤΟ συζητά να βγάλει επιπλέον πυρηνικά όπλα από τις αποθήκες και να τα θέσει σε ετοιμότητα για να προετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα.
Η Ρωσία έχει απαντήσει σε αυτές τις κλιμακώσεις με μια σειρά ρητών προειδοποιήσεων για την επικείμενη έναρξη ενός ευρύτερου πολέμου και με τη διεξαγωγή προκλητικών ασκήσεων τακτικού πυρηνικού πολέμου στο έδαφός της που συνορεύει με την Ουκρανία, με τη συμμετοχή της Λευκορωσίας. Το υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε ότι οι ασκήσεις θα στείλουν ένα "απογοητευτικό μήνυμα" που θα "δροσίσει τα θερμά κεφάλια στις δυτικές πρωτεύουσες", κάνοντάς τους να κατανοήσουν "τις πιθανές καταστροφικές συνέπειες των στρατηγικών κινδύνων που δημιουργούν".
Στη συνέχεια, η Ρωσία έστειλε πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένου ενός πυρηνοκίνητου υποβρυχίου, στην Κούβα, κάτι που οι δυτικοί σχολιαστές απέρριψαν ως "μπλόφα", αν και οι ΗΠΑ και ο Καναδάς έστειλαν αμέσως πολεμικά πλοία στην περιοχή. Στη συνέχεια, ο Πούτιν επισκέφθηκε την Πιονγκγιάνγκ και υπέγραψε ένα σύμφωνο "αμοιβαίας ασφάλειας" με τη Βόρεια Κορέα, δεσμεύοντας τα δύο πυρηνικά εξοπλισμένα έθνη να έρθουν το ένα στην άμυνα του άλλου σε περίπτωση επίθεσης.
Οι εξελίξεις αυτές αυξάνουν τον επείγοντα χαρακτήρα της εξεύρεσης πολιτικής διευθέτησης για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Σε ένα πρόσφατο βιβλίο με τίτλο "Πυρηνικός πόλεμος: Ένα σενάριο", η συγγραφέας Annie Jacobsen περιγράφει λεπτομερώς τα 72 λεπτά που εκτυλίσσονται μετά τον εντοπισμό από τις ΗΠΑ της εκτόξευσης από τη Βόρεια Κορέα ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου με κατεύθυνση την Ουάσινγκτον, μέχρι το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε. Η υποτιθέμενη επίθεση της Βόρειας Κορέας μετατρέπεται γρήγορα σε πυρηνικό πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, μια πιθανότητα που γίνεται ακόμη πιο πιθανή από τη συμφωνία Πούτιν-Κιμ Γιονγκ Ουν. Στο βιβλίο του Γιάκομπσεν, οι δύο χώρες προχωρούν στη χρήση χιλίων ή και περισσότερων πυρηνικών κεφαλών για να ισοπεδώσουν την άλλη, μια προοπτική που τρομοκρατούσε εκατομμύρια ανθρώπους καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά που πιο πρόσφατα είχε ξεθωριάσει από τη συνείδηση του κοινού.
Ο πυρηνικός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας σήμερα δε θα είχε μεγάλη ομοιότητα με τις αμερικανικές επιθέσεις με ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία. Αντί να σκοτώσουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, όπως έκαναν ο Fat Man και το Little Boy το 1945, τα σημερινά όπλα θα μπορούσαν να σκοτώσουν και να τραυματίσουν εκατομμύρια ανθρώπους, και ενδεχομένως εκατοντάδες εκατομμύρια. Προσθέστε σε αυτή την καταμέτρηση τα δισεκατομμύρια γύρω που θα πέθαιναν από την πείνα ως αποτέλεσμα του πυρηνικού χειμώνα και των επακόλουθων αποτυχιών των καλλιεργειών και έχετε μια συνταγή για το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού όπως τον ξέρουμε.
Η ανησυχία πως η Ρωσία θα μπορούσε να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα αν απειληθεί με ήττα στο Ντονμπάς ή στην Κριμαία ή σε έναν άμεσο πόλεμο με το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να απορρίπτεται ελαφρά τη καρδία. Ενώ οι ΗΠΑ θα ήταν λιγότερο πιθανό να ξεκινήσουν πυρηνικό πόλεμο δεδομένης της συμβατικής υπεροχής του ΝΑΤΟ, μπορεί να απαντήσουν με το ίδιο νόμισμα στη ρωσική χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. Εναλλακτικά, ένας συμβατικός πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να μετατραπεί σε πυρηνικό.
Αναμφισβήτητα, ένα ακόμα πιο πιθανό σενάριο από την εσκεμμένη έναρξη πυρηνικού πολέμου είναι μια γκάφα στη λήθη, ένα τυχαίο ή λανθασμένα υπολογισμένο χτύπημα, καθώς η μία ή η άλλη πλευρά θεωρεί λανθασμένα ότι ήδη δέχεται ή θα δεχθεί άμεσα πυρηνική επίθεση. Αυτό μπορεί εύκολα να προκύψει λόγω της πολιτικής "εκτόξευσης με προειδοποίηση" που εφαρμόζουν και οι δύο χώρες. Επιπλέον, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε η Ρωσία έχουν μια πολιτική "μη πρώτης χρήσης" που θα απέφευγε την πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων σε μια κρίση, καθιστώντας τον εσφαλμένο υπολογισμό πιο πιθανό.
Ο καθηγητής του MIT Ted Postol, πρώην επιστημονικός σύμβουλος του αρχηγού των ναυτικών επιχειρήσεων, προειδοποίησε πως οι δυνατότητες ανίχνευσης πυραύλων της Ρωσίας δεν είναι τόσο προηγμένες όσο αυτές που διαθέτουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που περιέγραψε ως "τρομερή και επικίνδυνη τεχνολογική ανεπάρκεια". Ιδιαίτερα, προειδοποιεί, αν οι εγκαταστάσεις πυρηνικών ραντάρ δεχθούν επίθεση, όπως έγινε πρόσφατα, η Ρωσία θα μπορούσε να υποθέσει ψευδώς ότι στοχοποιείται από πυρηνικά όπλα και θα μπορούσε να απελευθερώσει όλη την ισχύ του οπλοστασίου της με 5.500 και πλέον πολεμικές κεφαλές. Κάντε το μερικό, εξακολουθεί να είναι αρκετό για να καταστρέψει όχι μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και ο Ρόναλντ Ρίγκαν δήλωσαν από κοινού το 1985 πως "ο πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί και δεν πρέπει ποτέ να διεξαχθεί". Παρά το γεγονός ότι οι ηγέτες των πέντε αρχικών κρατών με πυρηνικά όπλα επιβεβαίωσαν ρητά αυτό τον Ιανουάριο του 2022 πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, πολλοί από τους ίδιους ηγέτες φαίνεται να έχουν ξεχάσει αυτά τα σοφά λόγια και έχουν ωθήσει απερίσκεπτα τον κόσμο στο χείλος του πυρηνικού πολέμου.
Όπως δήλωσε ο πρώην σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσόφ μετά τη μεγαλύτερη προηγούμενη πυρηνική κρίση, "Η ειρήνη είναι ο πιο σημαντικός στόχος στον κόσμο. Αν δεν έχουμε ειρήνη και αρχίσουν να πέφτουν οι πυρηνικές βόμβες, τι σημασία θα έχει αν είμαστε κομμουνιστές ή καθολικοί ή καπιταλιστές ή Κινέζοι ή Ρώσοι ή Αμερικανοί; Ποιος θα μπορούσε να μας ξεχωρίσει; Ποιος θα μείνει να μας ξεχωρίσει;".
Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε πολιτική για την Ουκρανία και να σταματήσουμε την κλιμάκωση της κλιμάκωσης πριν να είναι πολύ αργά. Μια ελβετική ειρηνευτική διάσκεψη χωρίς τη Ρωσία ή την Κίνα δεν έκανε τίποτα για να προωθήσει αυτόν τον στόχο. Ούτε οι πρόσφατες συναντήσεις της G7 στην Ιταλία, οι διακηρύξεις του ΝΑΤΟ ή, για την ακρίβεια, τα μεγαλεπήβολα πολεμικά παιχνίδια που διεξάγονται και από τις δύο πλευρές στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η Βραζιλία και η Κίνα εξέδωσαν πρόσφατα κοινή δήλωση, δηλώνοντας ότι "ο διάλογος και οι διαπραγματεύσεις είναι η μόνη βιώσιμη λύση στην κρίση της Ουκρανίας". Η πρότασή τους περιλαμβάνει ένα σχέδιο έξι σημείων για την ειρήνη, με "καμία επέκταση του πεδίου μάχης, καμία κλιμάκωση των συγκρούσεων και καμία περαιτέρω πρόκληση". Η Κίνα αναφέρει ότι η πρόταση έχει πλέον λάβει την υποστήριξη τουλάχιστον 45 χωρών.
Αυτό είναι ένα καλό σημείο για να ξεκινήσουμε, όπως θα ήταν και μια έκτακτη συνάντηση των παγκόσμιων ηγετών που θα μπορούσε να συγκαλέσει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Η συνέχιση του παιχνιδιού της πυρηνικής ρουλέτας δεν αποτελεί αποδεκτή πορεία προς τα εμπρός.