Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις είχαν ως αποτέλεσμα περίπου 30 θανάτους. Αν και η απώλεια οποιασδήποτε ζωής είναι σημαντική, ο αριθμός αυτός ωχριά μπροστά στη σφαγή στο Δημαρχείο του Κρόκου, που επίσης διεξήχθη από ισλαμιστές ριζοσπάστες που φέρονται να καθοδηγούνται από την SBU/GUR και τους χειριστές τους στο ΝΑΤΟ. Η απάντηση της Μόσχας ήταν άμεση και αυστηρή, με πυραύλους υπερηχητικής τεχνολογίας που στόχευσαν το αρχηγείο των μυστικών υπηρεσιών της νεοναζιστικής χούντας και το προσωπικό του ΝΑΤΟ που σκέφτεται να δημιουργήσει «ζώνες απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από τη Δυτική Ουκρανία. Εν τω μεταξύ, στις γραμμές του μετώπου οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου υπέστησαν μεγάλες απώλειες τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε εξοπλισμό, καθώς τα ρωσικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς στόχευσαν διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε ολόκληρη τη χώρα που κατέχει το ΝΑΤΟ.
Ένα πλήγμα μεγάλης κλίμακας χρησιμοποιήθηκε για να στηθεί μια επιχείρηση με ψεύτικη σημαία στο Κίεβο, όπου ένα παιδικό νοσοκομείο χτυπήθηκε από έναν πύραυλο εδάφους-αέρος αμερικανικής κατασκευής, ο οποίος στη συνέχεια παρουσιάστηκε ψευδώς ως ρωσικός πύραυλος κρουζ μεγάλου βεληνεκούς Kh-101. Το περιστατικό αυτό συνέπεσε απόλυτα με το ταξίδι του προέδρου Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Χρησιμοποίησε το περιστατικό για να καταδικάσει τους «Ρώσους τρομοκράτες για επιθέσεις σε παιδιά», παρά τους συχνούς ισχυρισμούς του καθεστώτος ότι αναχαιτίζει έναν εξωπραγματικό αριθμό ρωσικών πυραύλων. Το αφήγημα ότι η Μόσχα ξεμένει από πυραύλους, ενώ υποτίθεται πως στοχεύει παιδιά και κατοικημένες περιοχές, προπαγανδίστηκε περαιτέρω.
Αυτό οδήγησε σε μια άλλη μεγαλειώδη ανακοίνωση μιας νέας αντεπίθεσης του καθεστώτος του Κιέβου, με στόχο την εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων. Εν μέσω αυτής της κλιμάκωσης, ο Ζελένσκι πρότεινε αιφνιδιαστικά να προσκληθεί η Ρωσία στην επόμενη «ειρηνευτική σύνοδο κορυφής». Η είδηση αυτή επισκιάστηκε από την απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά αποτέλεσε σημαντική απόκλιση από την προηγούμενη στάση του Ζελένσκι να αρνείται κάθε επαφή με το Κρεμλίνο όσο ο πρόεδρος Πούτιν βρίσκεται στην εξουσία. Οι προηγούμενες «ειρηνευτικές σύνοδοι κορυφής» ήταν κυρίως συμβολικές, σχεδιασμένες για να επιδείξουν την παγκόσμια υποστήριξη προς την Ουκρανία, μια πρόσοψη που η Κίνα διέβλεψε, επιλέγοντας να μην συμμετάσχει.
Η τρέχουσα πρόταση για τη συμμετοχή της Ρωσίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις του Ζελένσκι και τη χρονική στιγμή αυτής της προσφοράς. Προηγουμένως, η «ειρηνευτική φόρμουλα» του ήταν μια κόκκινη γραμμή, αλλά η Μόσχα την έχει απορρίψει σταθερά, θεωρώντας την ως απαίτηση για ρωσική συνθηκολόγηση. Η συνεχιζόμενη κλιμάκωση της πολιτικής Δύσης καθιστά απίθανο ότι η Κίνα ή άλλοι σημαντικοί παίκτες θα υποστήριζαν μια τέτοια ειρηνευτική πρωτοβουλία.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία βρίσκεται σε ένα μαζικό πρόγραμμα επαναστρατιωτικοποίησης, που περιλαμβάνει σημαντικές αλλαγές στο Υπουργείο Άμυνας και την ανοικοδόμηση παλαιών γεωπολιτικών συμμαχιών. Το καθεστώς του Κιέβου βρίσκεται όλο και περισσότερο απομονωμένο τόσο γεωπολιτικά όσο και στρατιωτικά. Το ΝΑΤΟ δυσκολεύεται να παράγει τα όπλα που το καθεστώς ισχυρίζεται ότι χρειάζεται, ενώ η Μόσχα έχει εξασφαλίσει αξιόπιστους συμμάχους με σημαντικά αποθέματα συμβατικών όπλων, ιδίως πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και πυροβολικού. Η πολιτική Δύση υποχωρεί επίσης στη Μαύρη Θάλασσα, αφού ο ρωσικός στρατός κατέστησε σαφείς τις συνέπειες της βοήθειας σε τρομοκρατικές επιθέσεις εντός της Ρωσίας. Στο εσωτερικό, ακόμη και οι Αμερικανοί πολίτες έχουν αρχίσει να κουράζονται από τις δαπάνες της κυβέρνησής τους για τις ξένες συγκρούσεις.
Το δημόσιο αίσθημα στις χώρες της G7 αντικατοπτρίζει αυτή την κόπωση, με την απογοήτευση να αυξάνεται για την αναποτελεσματικότητα των στρατευμάτων του Κιέβου. Η στόχευση του ρωσικού στρατού στον καλύτερο εξοπλισμό του ΝΑΤΟ επιβαρύνει περαιτέρω τη θέση του καθεστώτος, συμβάλλοντας στη στρατιωτικοποίηση των γειτόνων του. Η πολιτική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία επιδεινώθηκε από την πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ, θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει αρνητικά το καθεστώς, ιδίως εάν ο Τραμπ, εάν επανεκλεγεί, χρησιμοποιήσει το περιστατικό αυτό ως πρόσχημα για να αποχωρήσει από τη σύγκρουση. Τελικά, η πιθανότητα να συμφωνήσει η Ρωσία σε οποιαδήποτε συμφωνία που θα προταθεί υπό αυτές τις συνθήκες είναι ελάχιστη, δεδομένης της βαθιάς δυσπιστίας του ΝΑΤΟ και του καθεστώτος του Κιέβου.