Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Συνοψίζοντας, το Ισραήλ άρχισε να παρερμηνεύει την εξισορροπητική πράξη της Ρωσίας στην τελευταία σύγκρουση και να φλερτάρει με την ιδέα της αποστολής συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης στο Κίεβο, γεγονός που ώθησε τη Ρωσία να κλιμακώσει τη ρητορική της κατά του Ισραήλ και να φλερτάρει με τον εξοπλισμό των αντιπάλων της στον Άξονα της Αντίστασης. Μέχρι στιγμής, η διαμάχη τους έχει παραμείνει στη σφαίρα των αμοιβαίων αντιλήψεων και της ρητορικής, αλλά ο πιθανός εξοπλισμός της Ουκρανίας με συστήματα αεράμυνας από το Ισραήλ θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν αμοιβαίο ρωσικό εξοπλισμό του Άξονα Αντίστασης.
Το προνόμιο ανήκει στο Ισραήλ, καθώς είναι ευκολότερο γι' αυτό να εξοπλίσει έμμεσα την Ουκρανία παρά για τη Ρωσία να εξοπλίσει έμμεσα τον Άξονα της Αντίστασης. Επιπλέον, ο Νετανιάχου μπορεί να υπολογίσει πως η αποστολή αμυντικών όπλων εκεί δε θα περάσει την πολιτική κόκκινη γραμμή της Ρωσίας, αλλά θα μπορούσε να του αποφέρει κάποια ανακούφιση από την πίεση των ΗΠΑ, για την οποία οι αναγνώστες μπορούν να μάθουν περισσότερα εδώ. Δεν είναι σαφές αν θα προχωρήσει σε αυτό που ανέφερε πρόσφατα το CNN, αλλά αν το κάνει, τότε ο Nebenzia άφησε να εννοηθεί ότι η αρχική αντίδραση της Ρωσίας θα είναι πολιτική.
Αυτό που πιθανώς ήθελε να δηλώσει ήταν ότι η χώρα του θα μπορούσε είτε να φιλοξενήσει περισσότερες αντιπροσωπείες της Χαμάς στο μέλλον, αλλά αυτή τη φορά για να συζητήσουν διμερείς σχέσεις αντί για απελευθερώσεις ομήρων, όπως κατά τη διάρκεια προηγούμενων επισκέψεων μετά το ξέσπασμα της τελευταίας σύγκρουσης, και/ή να διατάξει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να προωθήσουν αποφασιστικά αντι-ισραηλινές αφηγήσεις. Μέχρι τώρα ήταν αρκετά ισορροπημένα, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει αν ληφθεί η απόφαση. Μια άλλη πιθανότητα είναι να αφήσει τη Συρία να χρησιμοποιήσει επιτέλους τους S-300 για να αμυνθεί, παρά το γεγονός ότι μέχρι τώρα της αρνούνταν αυτό το δικαίωμα για λόγους αποκλιμάκωσης.
Η Ρωσία είναι απίθανο να αλλάξει πορεία σε αυτό το εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα αμέσως, αφού έχει ήδη προκαλέσει τόση οργή από πολλούς από τους υποστηρικτές της στην κοινότητα των Alt-Media κρατώντας το σε ισχύ για τόσο πολύ καιρό. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί να παραμένει ένα κατάλληλο μέτρο ανταπόδοσης εάν το Ισραήλ εξοπλίσει την Ουκρανία, αν και αναμένεται να κρατηθεί προς το παρόν, καθώς δεν υπάρχει επιστροφή από τη στιγμή που θα δοθεί αυτή η άδεια. Σε αυτή την περίπτωση, οι διμερείς σχέσεις δεν θα ανακάμψουν για χρόνια, ακυρώνοντας έτσι όλη τη σκληρή δουλειά του προέδρου Πούτιν για το θέμα αυτό.
Τούτου λεχθέντος, η Ρωσία φαίνεται όντως να χάνει την υπομονή της με το Ισραήλ, και μπορεί να υποστηριχθεί πως έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει κάνοντας αυτή την καθυστερημένη κίνηση και εδραιώνοντας τους στρατηγικούς της δεσμούς με τον άξονα αντίστασης υπό ιρανική ηγεσία από ό,τι έχει να χάσει προσκολλημένη στις ελπίδες για μια περιφερειακή εταιρική σχέση με το Ισραήλ. Αυτή η σχολή σκέψης ήταν πρακτικά ανύπαρκτη μέσα στις κοινότητες χάραξης πολιτικής της Ρωσίας πριν από την τελευταία σύγκρουση, αλλά αυτό δείχνει πόσο πολύ έχουν αλλάξει όλα από τότε.
Η άνοδος μιας παράταξης χάραξης πολιτικής υπέρ της Αντίστασης είναι παράλληλη με την άνοδο της παράταξης υπέρ του BRI, και είναι πρακτικά ένα και το αυτό λόγω των αλληλοεπικαλυπτόμενων κοσμοθεωριών τους. Οι αντίστοιχοι αντίπαλοί τους είναι η φιλοϊσραηλινή και η εξισορροπητική/πραγματιστική παράταξη, οι οποίοι είναι επίσης πρακτικά ένα και το αυτό σε αυτό το περιφερειακό πλαίσιο, καθώς θέλουν να αποτρέψουν δυνητικά δυσανάλογη περιφερειακή εξάρτηση από το Ιράν διατηρώντας στρατηγικούς δεσμούς με το Ισραήλ, ακόμη και αν αυτοί είναι εις βάρος του Ιράν.
Ενώ η Ρωσία αναπροσαρμόζει την στρατηγική της στην Ασία και έτσι φαίνεται να θέτει φραγμό στη μέχρι τώρα αστρονομική επέκταση της επιρροής της παράταξης υπέρ του BRI, η παράταξη υπέρ της Αντίστασης θα μπορούσε να λάβει μια καίρια ώθηση εάν το Ισραήλ στείλει τους Patriots του στην Ουκρανία μέσω των ΗΠΑ. Αυτό θα μπορούσε να είναι η σταγόνα που θα σπάσει παροιμιωδώς την πλάτη των πολιτικών και θα τους κάνει να ρίξουν την υποστήριξή τους πίσω από τις συστάσεις πολιτικής αυτής της ομάδας, η οποία θα μπορούσε να δει τη Ρωσία να επιτρέπει στη Συρία να χρησιμοποιήσει τους S-300 εναντίον του Ισραήλ, όπως εξηγείται.
Για να είμαστε σαφείς, η παράταξη υπέρ της Αντίστασης υπάρχει κυρίως μόνο στα δημόσια χρηματοδοτούμενα διεθνή μέσα ενημέρωσης της Ρωσίας και μεταξύ των συνεργατών τους (συμπεριλαμβανομένων των άτυπων), με ελάχιστη επιρροή στις δεξαμενές σκέψης της, αν και ορισμένοι εκεί έχουν αρχίσει να υιοθετούν τις απόψεις τους. Η φιλοϊσραηλινή/εξισορροπητική/πραγματιστική παράταξη παραμένει κυρίαρχη και γι' αυτό η τρέχουσα πολιτική έχει παραμείνει σε ισχύ για τόσο πολύ καιρό παρά τις επανειλημμένες προκλήσεις του Ισραήλ που θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει σε αλλαγή πολιτικής εδώ και πολύ καιρό αν υπήρχε η πολιτική βούληση.
Αυτή η κατάσταση πραγμάτων θα μπορούσε να αλλάξει αποφασιστικά, ωστόσο, εάν το Ισραήλ εξοπλίσει έμμεσα την Ουκρανία με Patriots του. Ο Νετανιάχου και οι γύρω του μπορεί να μην αντιλαμβάνονται τι παιχνίδι θα μπορούσε να αλλάξει αυτό όσον αφορά τη δραστική αλλαγή της περιφερειακής πολιτικής της Ρωσίας, λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο τα πάντα γίνονται όλο και περισσότερο αντιληπτά από το Κρεμλίνο, δεδομένου του εξελισσόμενου πλαισίου του Νέου Ψυχρού Πολέμου. Επομένως, το Ισραήλ θα πρέπει να το σκεφτεί δύο φορές, ώστε να μην κινδυνεύσει να καταλύσει το χειρότερο σενάριο στις σχέσεις με τη Ρωσία.