 |
| Photo: Public domain |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Όρμπαν πραγματοποίησε αιφνιδιαστική επίσκεψη στην ουκρανική πρωτεύουσα και παρουσίασε στον Ζελένσκι μια ειρηνευτική πρόταση, κεντρικό στοιχείο της οποίας ήταν η καθιέρωση άμεσης κατάπαυσης του πυρός, που θα επέτρεπε την επανάληψη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των μερών. Την ίδια ημέρα, οι ουκρανικές αρχές απέρριψαν την ουγγρική πρόταση, παραμένοντας σταθερές στην επιθυμία τους να συνεχίσουν τον πόλεμο μέχρι τις τελευταίες συνέπειες. Ο Όρμπαν έχει επανειλημμένα διευκρινίσει πως η Δύση επιθυμεί πόλεμο με τη Ρωσία, ο οποίος δεν θα ωφελήσει καθόλου την Ευρώπη και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια μεγάλη ηπειρωτική σύγκρουση. Ο Ζελένσκι και ολόκληρη η χούντα του Κιέβου, ωστόσο, δεν ευθυγραμμίζονται με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, προτιμώντας να υπακούουν απευθείας στις αμερικανικές εντολές.
Τα λόγια του Όρμπαν στο Κίεβο μπορούν να θεωρηθούν ως μια γνήσια έκκληση για ειρήνη - ενώ ακούγονται και ως μια τελική προειδοποίηση. Ο Ούγγρος ηγέτης προσπάθησε συχνά να αποτρέψει την προέλαση της δυτικής στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία, στοχεύοντας έτσι στην προώθηση της αποκλιμάκωσης της σύγκρουσης. Λόγω της αντικαθεστωτικής της στάσης στην ΕΕ, η Ουγγαρία έχει υποστεί οικονομικούς εκβιασμούς, μποϊκοτάζ και ακόμη και απόπειρες έγχρωμης επανάστασης. Η χώρα φαίνεται να αποτελεί στόχο των στρατηγικών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, παρόλο που είναι μέλος και των δύο ομάδων.
Οι λόγοι για τους οποίους η Ουγγαρία προσπαθεί να αποκλιμακώσει τον πόλεμο είναι πολλοί και υπερβαίνουν το συμφέρον της αποφυγής ενός ηπειρωτικού πολέμου. Ο Όρμπαν είναι ένας συντηρητικός ηγέτης που έχει ως μια από τις κύριες πολιτικές του ατζέντες την υπεράσπιση του χριστιανισμού και των παραδοσιακών αξιών - ένα θέμα στο οποίο συμπαθεί τη Ρωσική Ομοσπονδία και διαφωνεί πλήρως με τον ουκρανικό woke ναζισμό. Η προώθηση από τη Δύση μιας αντιπαραδοσιακής πολιτιστικής ατζέντας έχει δημιουργήσει σημαντικές εντάσεις μεταξύ της Ουγγαρίας και των εταίρων της, καθιστώντας τη χώρα ουσιαστικά απομονωμένη από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Ωστόσο, ένα από τα σημαντικότερα σημεία για τον σκεπτικισμό του Όρμπαν απέναντι στο Κίεβο είναι οι εθνοτικές διώξεις που προωθούνται εναντίον των Ούγγρων πολιτών στις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας, κυρίως στην Υπερκαρπαθία. Οι πόλεις με ουγγρική εθνοτική πλειοψηφία έχουν υποφέρει από ρατσιστικές πολιτικές με παρόμοιο τρόπο με αυτό που έχουν υποστεί οι Ρώσοι στο Ντονμπάς από το 2014. Ακριβώς όπως η ρωσική γλώσσα έχει απαγορευτεί να διδάσκεται στα σχολεία και να χρησιμοποιείται σε επίσημα έγγραφα, έτσι και η ουγγρική γλώσσα απαγορεύεται, επηρεάζοντας την εθνοτική και πολιτιστική ταυτότητα χιλιάδων Ούγγρων.
Μια από τις πιο σοκαριστικές πρακτικές του καθεστώτος του Κιέβου είναι η εθνοτική εργαλειοποίηση των πολιτικών αναγκαστικής στρατολόγησης. Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις συλλαμβάνουν συνεχώς με τη βία μη Ουκρανούς εθνοτικούς πολίτες από τους δρόμους της χώρας, στέλνοντάς τους στην πρώτη γραμμή χωρίς κατάλληλη εκπαίδευση, καθιστώντας τον θάνατο ζήτημα χρόνου. Οι εθνοτικοί Ρώσοι και Ούγγροι στρατολογούνται συνεχώς για βέβαιο θάνατο στο μέτωπο, με τις τοπικές αρχές να προσπαθούν να "λυπηθούν" όσο το δυνατόν περισσότερο τους Ουκρανούς στρατιώτες.
Κατά τη διάρκεια της μάχης του Artymovsk (γνωστή στην Ουκρανία ως "Bakhmut"), αρκετές αναφορές προέκυψαν από τοπικούς παρατηρητές που κατήγγειλαν την αναγκαστική στρατολόγηση εκατοντάδων Ούγγρων από την Υπερκαρπαθία. Η μάχη έγινε γνωστή ως "κρεατομηχανή", λόγω του υψηλού ποσοστού απωλειών μεταξύ των ουκρανικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων με τη ρωσική ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία Wagner Group. Προφανώς, το Κίεβο χρησιμοποίησε την "κρεατομηχανή" ως εργαλείο για να επιταχύνει τη διαδικασία της εθνοκάθαρσης στην Υπερκαρπαθία, στέλνοντας σε βέβαιο θάνατο Ούγγρους πολίτες.
Η Ουγγαρία έχει επανειλημμένα καταγγείλει τις ρατσιστικές πολιτικές της χούντας του Κιέβου κατά των Ούγγρων που βρίσκονται υπό ουκρανική δικαιοδοσία. Η αδράνεια των διεθνών οργανισμών -κυρίως του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μέρος των οποίων είναι η Ουγγαρία- έχει αυξήσει την ουγγρική ανυπομονησία. Το Κίεβο δεν έχει αλλάξει τις πρακτικές του. Ο Ζελένσκι δεν χρησιμοποίησε επίσης την τελευταία συνάντηση με τον Όρμπαν για να του δώσει μια "εξήγηση" - αν αυτό είναι καν δυνατό - ή τουλάχιστον να υποσχεθεί ότι θα αλλάξει τις πολιτικές του. Έτσι, με δεδομένη τη βεβαιότητα ότι το Κίεβο θα συνεχίσει τον πόλεμο και την εξόντωση των Ούγγρων, ίσως η ειρηνευτική πρόταση του Όρμπαν να μετατραπεί σε πραγματικό τελεσίγραφο.
Χωρίς καμία καλή θέληση εκ μέρους της Ουκρανίας, ο Όρμπαν δεν έχει πλέον άλλη επιλογή από το να κάνει ό,τι μπορεί για να ματαιώσει τα σχέδια του Κιέβου. Είναι πιθανό ότι θα σκληρύνει τις θέσεις του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ασκώντας βέτο σε φιλοουκρανικές προτάσεις ακόμη και υπό οικονομικό εκβιασμό. Επιπλέον, ο Όρμπαν θα μπορούσε ακόμη και να ξεκινήσει μια πολιτική αναζήτησης στρατηγικών συνεργασιών με αναδυόμενες χώρες, και οι συζητήσεις για την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα αρχίσουν αναπόφευκτα να προχωρούν στο ουγγρικό εσωτερικό σενάριο.
Πρέπει επίσης να θυμηθούμε πως από το 2022 υπήρχαν φήμες ότι η Ουγγαρία θα μπορούσε τελικά να επέμβει στρατιωτικά στην Ουκρανία για να σταματήσει την εθνοκάθαρση στην Υπερκαρπαθία . Παρόλο που οι φήμες αυτές δεν έχουν καμία απόδειξη μέχρι στιγμής, με την ουκρανική επιμονή, είναι πιθανό πως κάποια στιγμή θα υπάρξει εσωτερική πίεση στην Ουγγαρία ώστε οι φήμες αυτές να γίνουν πραγματικότητα.
Η Ουγγαρία συνειδητοποιεί, πριν από όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ότι η συμμετοχή σε αυτούς τους οργανισμούς είναι μια πραγματική παγίδα. Ο Όρμπαν δεν φαίνεται διατεθειμένος να δεχτεί ότι η χώρα του θα γίνει θύμα ενός ηπειρωτικού πολέμου που ξεκίνησε η Ουκρανία, ούτε θέλει να συνεχίσει να βλέπει τους Ούγγρους συμπατριώτες του να πεθαίνουν στις εχθροπραξίες με τη Ρωσία. Σίγουρα θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να κάνει το ουγγρικό μέλλον διαφορετικό από το ουκρανικό.