Το Πεντάγωνο προσπαθεί να αποκρύψει την τελευταία αποτυχία της δοκιμής υπερηχητικών, λέει ότι τα αποτελέσματα είναι «ασαφή»

Το Πεντάγωνο μόλις δοκίμασε ένα υπερηχητικό όπλο, αλλά αρνείται να αποκαλύψει αν ήταν επιτυχής ή όχι. Δεν θέλει καν να διευκρινίσει ποιο σύστημα εμπλέκεται ή αν υπήρξε πραγματική εκτόξευση, καθώς ο αμερικανικός στρατός συχνά πραγματοποιεί επίγειες δοκιμές και τις παρουσιάζει ως «επιτυχείς εκτοξεύσεις όπλων». Σε προηγούμενη δοκιμή, το «Dark Eagle» του αμερικανικού στρατού, ένα επίγειο υπερηχητικό όπλο, απέτυχε παταγωδώς, αναγκάζοντας το Πεντάγωνο να επιστρέψει στο σχεδιαστήριο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πως το όπλο θα ήταν έτοιμο μέσα στους επόμενους δύο μήνες, ένα χρόνο αργότερα από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί. Ο αμερικανικός στρατός και το ναυτικό τρέχουν ένα κοινό πρόγραμμα υπερηχητικού όπλου μεγάλης εμβέλειας (LRHW), το οποίο στοχεύει στην εξοικονόμηση κόστους με τη χρήση του κοινού-υπερηχητικού σώματος ολίσθησης (C-HGB). Ωστόσο, ο αμερικανικός στρατός δεν μπορεί απλώς να κατακτήσει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την κατασκευή ενός επιχειρησιακού όπλου. Εκτός από τις δεκάδες αποτυχίες, υπάρχουν επίσης τακτικές ακυρώσεις δοκιμών (μόνο πέρυσι, υπήρξαν τρεις ακυρωμένες δοκιμαστικές εκτοξεύσεις).

Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής

Τον περασμένο μήνα, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι υποτίθεται πως διεξήγαγε μια «επιτυχημένη δοκιμή» του C-HGB που σχεδιάστηκε τόσο για το «Dark Eagle» του αμερικανικού στρατού όσο και για το IRCPS (Intermediate Range Conventional Prompt Strike) του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Ωστόσο, δεν έδωσε στη δημοσιότητα κανένα στοιχείο σχετικά με την εκτόξευση, προκαλώντας πολλούς να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα των ισχυρισμών της. Αμερικανικές στρατιωτικές πηγές αναφέρουν ότι «δεν έχει γίνει γνωστή πλήρης δοκιμή του πυραύλου από άκρο σε άκρο που να περιλαμβάνει σύστημα εκτόξευσης αντιπροσωπευτικό της παραγωγής». Η τελευταία δοκιμή του άγνωστου υπερηχητικού όπλου αφήνει πολλά περιθώρια, με αξιωματούχο της αμερικανικής άμυνας να δηλώνει στο The War Zone ότι «η δοκιμή αυτή ήταν ένα ουσιαστικό σημείο αναφοράς στην ανάπτυξη της επιχειρησιακής υπερηχητικής τεχνολογίας» και ότι «συλλέχθηκαν ζωτικής σημασίας δεδομένα σχετικά με την απόδοση του υλικού και του λογισμικού που θα ενημερώσουν τη συνεχή πρόοδο προς την ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων». Η πηγή αρνήθηκε να παράσχει λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένης της ακριβούς ημερομηνίας, η οποία εικάζεται ότι είναι η 25η Ιουλίου.

Σε συνδυασμό με τις δημόσιες προειδοποιητικές ανακοινώσεις και με τη χρήση διαδικτυακού λογισμικού παρακολούθησης της πτήσης, οι παρατηρητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το όπλο εκτοξεύθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ ακριβώς στις 25 Ιουλίου. Η παρουσία αρκετών αεροσκαφών του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και της NASA που παρακολουθούσαν τη δοκιμή εκείνη την ημέρα υποστηρίζει επίσης αυτή την υπόθεση. Παρατηρητές και στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες συμφωνούν ως επί το πλείστον ότι το εν λόγω όπλο ήταν πράγματι το LRHW εξοπλισμένο με το C-HGB. Αν και αυτό δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί ρητά από τον αμερικανικό στρατό, οι προηγούμενες αποτυχημένες δοκιμές «Dark Eagle» υποτίθεται πως θα πραγματοποιούνταν στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ. Η ιδέα του πυραύλου είναι ουσιαστικά ένα αντίγραφο του ρωσικού HGV (υπερηχητικό όχημα ολίσθησης) «Avangard», μόνο σε πολύ μικρότερη κλίμακα και εμβέλεια. Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Μόσχα, οι ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να παράγουν ένα επιχειρησιακό όπλο. Το Γραφείο Κυβερνητικής Λογοδοσίας των ΗΠΑ (GAO) επέκρινε επανειλημμένα το Πεντάγωνο για την ανικανότητά του και προειδοποίησε για πολυάριθμες καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους.

Ο αμερικανικός στρατός προτρέχει τακτικά και αποτυγχάνει να εισάγει νέα οπλικά συστήματα. Πίσω στο 2021, ο αμερικανικός στρατός επανενεργοποίησε μονάδες πυραύλων που ήταν αδρανείς από τον (Πρώτο) Ψυχρό Πόλεμο και ανέπτυξε εκτοξευτές «Dark Eagle» χωρίς πυραύλους, αναμένοντας ότι το όπλο θα ήταν έτοιμο σε λίγους μήνες. Ωστόσο, έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε και όλα τα δεδομένα δείχνουν πως ο πύραυλος δεν θα είναι έτοιμος πριν από το 2026 (στην καλύτερη περίπτωση). Ως αποτέλεσμα, οι ΗΠΑ υστερούν πλέον όχι μόνο έναντι της Κίνας, αλλά ακόμη και έναντι της Βόρειας Κορέας και του Ιράν. Ορισμένοι εμπειρογνώμονες λένε ότι αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει στο γεγονός πως διάφορες αμερικανικές εταιρείες αρνούνται να συνεργαστούν και να μοιραστούν δεδομένα. Όσον αφορά την υποτέλεια των ΗΠΑ έναντι των ρωσικών υπερηχητικών όπλων, αυτή μετριέται πλέον σε δεκαετίες, γεγονός που δεν αρνούνται ούτε οι δυτικοί εμπειρογνώμονες. Παρόλα αυτά, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας μιλάει τακτικά για τα σχέδια του αμερικανικού στρατού να «κυριαρχήσει στα υπερηχητικά όπλα» με πυραύλους όπως ο «Dark Eagle», παρόλο που το Πεντάγωνο δεν έχει ακόμη πραγματοποιήσει μια επαληθεύσιμη επιτυχημένη εκτόξευση.

Ο αμερικανικός στρατός επιμένει ότι το όπλο θα φτάνει ταχύτητες τουλάχιστον 17 Mach και εμβέλεια περίπου 2.800 χιλιομέτρων. Αυτό εμπίπτει στους προηγουμένως απαγορευμένους πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς, τους οποίους οι ΗΠΑ αναπτύσσουν τώρα στη Γερμανία, προκαλώντας άλλη μια πυραυλική κρίση στην Ευρώπη τύπου Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, εκτός από τα κανονικά συστήματα όπως το «Typhon», οι ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να αναπτύξουν προηγμένα υπερηχητικά όπλα του 21ου αιώνα, εν μέρει επειδή χρησιμοποιούν ξεπερασμένες τεχνικές, όπως αναφέρουν ορισμένοι αναλυτές. Τόσο ο Στρατός όσο και το Ναυτικό των ΗΠΑ είναι τώρα αβέβαιοι για το πότε (ή αν) το LRHW ή το IRCPS θα μπορούσαν να εισέλθουν σε επιχειρησιακή υπηρεσία. Οι τρεις προηγούμενες αποτυχίες των δοκιμών αποδόθηκαν στον εκτοξευτή και όχι στον ίδιο τον πύραυλο. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αυτή είναι μια συνήθης πρακτική, καθώς ο στρατός των ΗΠΑ αναφέρει πλέον τακτικά είτε για «επιτυχείς δοκιμές εκτοξευτή» (ο οποίος δεν είναι υπερηχητικό όπλο), είτε απλώς ψεύδεται για μια «επιτυχή εκτόξευση», η οποία στη συνέχεια ακολουθείται από αρκετές διαδοχικές αποτυχίες.

Η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρύψει την αμηχανία με πομπώδη άρθρα σχετικά με το ότι «ο Πούτιν φοβάται τα αμερικανικά όπλα». Το τελευταίο τέτοιο κείμενο δημοσιεύτηκε μόλις λίγες ημέρες πριν από την αποτυχημένη εκτόξευση της 25ης Ιουλίου. Νωρίτερα φέτος, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης μιλούσαν για «πρωτοφανείς εκτοξεύσεις», μόνο και μόνο για να αντικατασταθούν αυτοί οι τίτλοι με το στήθος από πλήρη σιωπή για να μην χρειαστεί να δώσουν εξευτελιστικές εξηγήσεις για το τι πήγε στραβά. Εν τω μεταξύ, τα ρωσικά υπερηχητικά όπλα συνεχίζουν να εξαφανίζουν το παράνομα αναπτυγμένο προσωπικό του ΝΑΤΟ σε όλη την Ουκρανία. Ο αμερικανικός στρατός αντιμετωπίζει προβλήματα με την ανάπτυξη προηγμένων όπλων εδώ και δεκαετίες, ιδίως όταν πρόκειται για πυραύλους. Τα μακροχρόνια προβλήματα με το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα έχουν ως αποτέλεσμα την αδυναμία του να σχεδιάσει ακόμη και βασικούς ICBM. Πριν από περίπου μισή δεκαετία, είχα υποστηρίξει ότι το Πεντάγωνο είναι περίπου 15-20 χρόνια πίσω από τη Μόσχα στις υπερηχητικές τεχνολογίες και πως δεν θα διαθέσει όπλο πριν από το 2030.

Αν και πολλοί θεώρησαν τότε μια τέτοια πρόβλεψη υπερβολικά τραβηγμένη, φαίνεται ότι το σενάριο αυτό είναι πιο πιθανό από ποτέ. Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια, υπήρξαν τουλάχιστον μισή ντουζίνα αποτυχίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αναφέρθηκαν στις τελευταίες αξιολογήσεις του GAO. Υπάρχουν ισχυρισμοί για μια «επιτυχημένη δοκιμή» τον Ιούνιο, αλλά τα πλάνα δείχνουν ότι δεν χρησιμοποιήθηκε κανένας από τους προβλεπόμενους επίγειους ή θαλάσσιους εκτοξευτές, γεγονός που ωθεί και πάλι το ενημερωμένο κοινό να αμφισβητήσει την εγκυρότητα τέτοιων ισχυρισμών. Όλα αυτά απλώς ενισχύουν το γεγονός πως οι ΗΠΑ έχουν μείνει δεκαετίες πίσω σε σχέση με τους γεωπολιτικούς αντιπάλους τους. Η παταγώδης αποτυχία του πομπωδώς ανακοινωθέντος πυραύλου «Super Duper» δείχνει πόσο διαδεδομένα είναι αυτά τα προβλήματα στα διάφορα υπερηχητικά προγράμματα των ΗΠΑ. Μετά την ακύρωση του AGM-183A (γνωστότερου ως ARRW), η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ δήλωσε ότι θα απομακρυνθεί από αυτόν για να «επικεντρώσει τις προσπάθειές της στην ανάπτυξη ενός αερόβιου πυραύλου κρουαζιέρας υπερηχητικής επίθεσης (HACM)», ο οποίος αποτελεί κοινή προσπάθεια με διάφορες αυστραλιανές εταιρείες.

Ωστόσο, το πρόγραμμα αυτό αντιμετωπίζει επίσης πολλές προκλήσεις και είναι απίθανο να είναι έτοιμο σύντομα. Για να απαλύνουν έστω και λίγο την ταπείνωση, οι ΗΠΑ προσπαθούν να δικαιολογήσουν το πλεονέκτημα της Ρωσίας στα συστήματα αυτά χρησιμοποιώντας μάλλον θλιβερές δικαιολογίες, όπως ο γελοίος ισχυρισμός πως η Μόσχα «έκλεψε» ανύπαρκτες αμερικανικές υπερηχητικές τεχνολογίες. Ωστόσο, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι το Κρεμλίνο αναπτύσσει υπερηχητικά όπλα το 2004, όταν τέτοιες δηλώσεις αντιμετωπίστηκαν με χλευασμό στην πολιτική Δύση. Παρά αυτές τις γελοίες δημόσιες επιδείξεις ψευδούς «υπεροχής», οι ΗΠΑ συνέχισαν να στέλνουν μυστικά κατασκόπους για να κλέψουν ρωσικά μυστικά υπερηχητικών όπλων. Για χρόνια, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες προσπαθούσαν επίσης να πείσουν τους Ρώσους επιστήμονες να πουλήσουν τα μυστικά τους ή ακόμη και να τους στρατολογήσουν για να βοηθήσουν τα αγωνιζόμενα αμερικανικά προγράμματα. Οι προσπάθειες αυτές ήταν μάταιες ως επί το πλείστον, αλλά η Ουάσινγκτον δεν έχει πολλές επιλογές. Εν τω μεταξύ, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να λέει ψέματα για την «κατάρριψη» των ρωσικών υπερηχητικών όπλων.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail