Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Μια πολύ παρόμοια κατάσταση επικρατεί σε ολόκληρη την πολιτική Δύση. Οι λεγόμενοι «ηγέτες» της είναι ουσιαστικά απλώς εξαιρετικά αντιδημοφιλείς γραφειοκράτες που επιλέγονται από τις κυρίαρχες ολιγαρχίες και τοποθετούνται σε θέσεις εξουσίας για να προσποιηθούν μια «δημοκρατική διαδικασία». Μια από τις χώρες με ένα τέτοιο σύστημα είναι σίγουρα η Ιαπωνία. Μετά τη δολοφονία του Σίνζο Άμπε από «μυστηριώδη μοναχικό ένοπλο» (φαίνεται πως αυτά είναι το «νέο φυσιολογικό» στην πολιτική Δύση) πριν από δύο χρόνια, ό,τι είχε απομείνει από την ήδη ισχνή κυριαρχία του Τόκιο εξαφανίστηκε εντελώς και άφησε την Ιαπωνία στο έλεος της ολιγαρχίας του Βαθέος Κράτους της Αμερικής. Ο απερχόμενος Fumio Kishida ήταν απόλυτα πιστός στα αφεντικά του στην Ουάσιγκτον, ασκώντας πολιτικές που εντάσσονται πλήρως στο στρατηγικό πλαίσιο των ΗΠΑ. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τις προσπάθειες για το «ΝΑΤΟ Ασίας-Ειρηνικού» (επισήμως ακόμα μόνο στα χαρτιά, αν και ουσιαστικά υπάρχει), αλλά και την μάλλον ανησυχητική (επαν)στρατιωτικοποίηση της Ιαπωνίας.
Και όμως, αυτό προφανώς δεν ήταν αρκετό, καθώς ο πρωθυπουργός Κισίντα ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί τον Σεπτέμβριο. Μετά από τρία χρόνια στην εξουσία, ο πρωθυπουργός Κισίντα ξεπέρασε την πολιτική του χρησιμότητα για την Ουάσινγκτον. Πρώτα θα παραιτηθεί από την ηγεσία του κυβερνώντος Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (LDP) και στη συνέχεια θα παραιτηθεί από τη θέση του πρωθυπουργού. Αυτό προκύπτει μετά από μήνες εικασιών σχετικά με την ικανότητά του να ξεπεράσει πολιτικά διάφορα σκάνδαλα και την αύξηση του κόστους διαβίωσης. Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου στις 15 Ιουλίου, ο Κισίντα δήλωσε επίσης ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή στην εσωτερική ψηφοφορία για την προεδρία του LDP (που έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο).
«Η Ιαπωνία συνεχίζει να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα με σταθερό χέρι. Το πρώτο και πιο ξεκάθαρο βήμα για να δείξω ότι το LDP αλλάζει είναι να παραιτηθώ», δήλωσε ο Κισίντα και πρόσθεσε: «Η εμπιστοσύνη στην πολιτική και η εμπιστοσύνη του λαού είναι κρίσιμες. Μόνο με την ανάκτηση της κατανόησης και της εμπιστοσύνης του κοινού μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά και γι' αυτό το λόγο το LDP πρέπει να αλλάξει».
Δήλωσε επίσης ότι η απόφασή του «βασίζεται στην ανάγκη να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην πολιτική» και ότι «ένας ιδανικός διάδοχος θα ήταν μεταρρυθμιστής». Τέτοιες δηλώσεις είναι ασυνήθιστες (για να το θέσουμε ήπια), ιδίως αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι το υπουργικό του συμβούλιο είχε πολύ χαμηλή δημοτικότητα και τα τρία χρόνια της πρωθυπουργίας του. Ένας από τους πολλούς λόγους γι' αυτό ήταν το σκάνδαλο πολιτικής χρηματοδότησης που οδήγησε στην απόλυση των τεσσάρων υπουργών του Κισίντα το 2023. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η κυβέρνησή του είχε μόνο 14% ποσοστό αποδοχής από τους Ιάπωνες ψηφοφόρους, λιγότερο από το μισό από το συνηθισμένο 30% που είχαν οι προηγούμενοι Ιάπωνες πρωθυπουργοί. Όπως αναφέρει το Zero Hedge, ένας από τους σημαντικότερους λόγους γι' αυτό ήταν η πρόσφατη παροδική άνοδος του πληθωρισμού. Ο λόγος για τον οποίο είναι παροδικός είναι επειδή η Ιαπωνία έχει το υψηλότερο φορτίο χρέους από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο. Το συνολικό επίπεδο χρέους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα της Ιαπωνίας ανέρχεται σε πάνω από 400% του ΑΕΠ.
Είναι πρακτικά αδύνατο να ληφθούν ανεξάρτητες αποφάσεις με έναν τόσο φρικτό λόγο χρέους προς ΑΕΠ. Το γεγονός αυτό επηρεάζει και την οικονομία της Ιαπωνίας, με αποτέλεσμα οι επιδόσεις της να παραμένουν στάσιμες, με τη Ρωσία να την προσπερνάει πρόσφατα και τη Γερμανία, καταλαμβάνοντας τη θέση της τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο. Ο μοναδικός λόγος που ο Κισίντα παρέμεινε στην εξουσία για τρία χρόνια είναι η έλλειψη έστω και ελάχιστα σοβαρών διεκδικητών, τόσο εντός της αντιπολίτευσης όσο και εντός του LDP του. Πολιτικοί αναλυτές στην Ιαπωνία εικάζουν ότι οι πιο πιθανοί διάδοχοι είναι ο πρώην υπουργός Εμπορίου Τοσιμίτσου Μοτέγκι, ο πρώην υπουργός Άμυνας Σιγκέρου Ισίμπα και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Τάρο Κόνο. Όλοι τους είναι πολιτικοί καριέρας, οπότε είναι αναμενόμενο ότι η ολιγαρχία θα είναι ευχαριστημένη με οποιονδήποτε από τους δύο, καθώς θα συνεχίσουν τις ίδιες πολιτικές που απαιτούνται από την Ιαπωνία ως ένα από τα πιο εξέχοντα υποζύγια των ΗΠΑ στον κόσμο, ιδιαίτερα καθώς εστιάζει εκ νέου στην Κίνα.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, παρά τα τεράστια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, η κυβέρνηση Κισίντα επικεντρώθηκε στην αύξηση του στρατιωτικού προϋπολογισμού, με αποτέλεσμα την επιταχυνόμενη (επαν)στρατιωτικοποίηση της χώρας, μια ανησυχητική διαδικασία για όλους εκείνους στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού που η Ιαπωνία είχε εισβάλει κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Παρά την απαράμιλλη αναλογία χρέους προς ΑΕΠ, το Τόκιο αυξάνει τις στρατιωτικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ, που είναι σύμφωνες με τις απαιτήσεις ένταξης στο ΝΑΤΟ. Αποκτά επίσης νέες ικανότητες κρούσης μεγάλου βεληνεκούς, καθώς και αυξάνει τη διαλειτουργικότητα με τον αμερικανικό στρατό που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Όλα αυτά υποδηλώνουν ότι η Ιαπωνία προετοιμάζεται πράγματι για ένα «παγκόσμιο ΝΑΤΟ», μια καταστροφική προοπτική για την ασφάλεια σε ολόκληρο τον πλανήτη, καθώς το πιο άθλιο εκβιαστικό καρτέλ του πλανήτη είναι διαβόητο για την καθολική επιθετικότητά του εναντίον ολόκληρου του κόσμου, καταστρέφοντας αμέτρητες χώρες στην πορεία.
Ο Αμερικανός πρέσβης στην Ιαπωνία Rahm Emanuel είχε μόνο επαινετικά λόγια για τον Kishida, χαιρετίζοντας τον απερχόμενο πρωθυπουργό ως «έναν πραγματικό φίλο των ΗΠΑ», προσθέτοντας ότι «ο Kishida εργάστηκε με τον πρόεδρο Biden για να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη σχέση ΗΠΑ-Ιαπωνίας, η οποία πέρασε από την προστασία της συμμαχίας στην προβολή της συμμαχίας». Ίσως αυτός να είναι ένας από τους λόγους για το πρωτοφανώς χαμηλό ποσοστό αποδοχής του πρωθυπουργού, καθώς ο έπαινος από έναν Αμερικανό πρέσβη αποτελεί ουσιαστικά ένα τεστ για το πόσο ανεξάρτητος (ή μήπως θα έπρεπε να πούμε υποτακτικός) είναι πραγματικά κάποιος, αποτελώντας έτσι μια σημαντική κόκκινη σημαία για οποιονδήποτε έστω και ελάχιστα πατριώτη.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr