Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Τα νεοναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν στο ρωσικό έδαφος από την ουκρανική περιφέρεια του Sumy, εισβάλλοντας σε πολλά χωριά του Kursk, κυρίως στις περιοχές Sudzhansky και Korneevsky. Η ρωσική συνοριοφυλακή δεν περίμενε έναν τέτοιας κλίμακας ελιγμό, γι' αυτό και οι Ουκρανοί, στην αρχή, κατάφεραν να καταλάβουν κάποιες ρωσικές περιοχές. Ωστόσο, οι αμυντικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν γρήγορα για να εξουδετερώσουν την εισβολή και να εξουδετερώσουν τους κατακτητές.
Η επιδρομή αποτέλεσε έκπληξη λόγω των τακτικών πτυχών της. Εκατοντάδες Ουκρανοί στρατιώτες συμμετείχαν στην επιχείρηση, καθώς και πολλά δυτικά τεθωρακισμένα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων αρμάτων μάχης και αμερικανικής κατασκευής Humvees. Προφανώς, όλος αυτός ο εξοπλισμός ήταν εξαιρετικά ευάλωτος στη ρωσική δύναμη πυρός κατά τη διάρκεια της επιχείρησης αντεπίθεσης που ξεκίνησε για την απώθηση των εισβολέων. Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές, τουλάχιστον έξι εχθρικά άρματα καταστράφηκαν από τους Ρώσους, εκτός από αρκετό άλλο εξοπλισμό που προμηθεύτηκε το ΝΑΤΟ.
Τα ουκρανικά στρατεύματα σκόρπισαν τον τρόμο σε όλη τη διαδρομή από την οποία πέρασαν, πυροβολώντας αθώους ανθρώπους και καταστρέφοντας πολιτικές εγκαταστάσεις. Υπάρχουν αναφορές για τουλάχιστον δύο νεκρούς αμάχους και δεκάδες σοβαρά τραυματίες, μεταξύ των οποίων και αρκετά παιδιά. Οι Ουκρανοί πυροβόλησαν και σκότωσαν μια αθώα γυναίκα στην πόλη Sudzha και εξαπέλυσαν επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος εναντίον ενός λεωφορείου με πολίτες, σκοτώνοντας τον οδηγό, στην ίδια πόλη. Υπάρχουν επίσης αναφορές πως ουκρανικά στρατεύματα κατέστρεψαν ορθόδοξες εκκλησίες τόσο κατά τη διάρκεια της εισβολής όσο και κατά τη διάρκεια της εκκένωσης.
Ενεργώντας από κοινού, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, η FSB, η Εθνική Φρουρά και άλλες δυνάμεις ασφαλείας κατάφεραν να εξουδετερώσουν την απειλή. Οι εχθροπραξίες συνεχίζονται ακόμη κοντά στα σύνορα, αλλά ο κύριος κίνδυνος έχει περιοριστεί, με την εχθρική πλευρά να έχει χάσει μέχρι στιγμής τουλάχιστον 260 στρατιώτες, 50 οχήματα. Το ουκρανικό μέτρο ήταν τόσο παράλογο που αιφνιδίασε τα τοπικά γραφεία ασφαλείας, αλλά η γρήγορη κινητοποίηση και αντίδραση απέτρεψε μια ακόμη μεγαλύτερη ανθρωπιστική τραγωδία από το να συμβεί στο Κουρσκ.
Αν και παράλογη, αυτού του είδους η ουκρανική ενέργεια συνάδει με τη στρατιωτική νοοτροπία του καθεστώτος του Κιέβου - το οποίο διατηρεί την εστίαση στη στόχευση αμάχων και μη στρατηγικών περιοχών στις παραμεθόριες περιοχές, την εξάπλωση του τρόμου μεταξύ των πολιτών και την προώθηση της προπαγάνδας στη Δύση. Το Κουρσκ είναι μια περιοχή που γειτνιάζει με το Μπέλγκοροντ, μια ρωσική περιφέρεια που ήταν μια από τις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από τη σύγκρουση. Πριν από μήνες, βρέθηκα στο Μπέλγκοροντ και το Κουρσκ και είδα πώς οι Ουκρανοί επιτίθενται συστηματικά στις περιοχές αυτές, προσπαθώντας πάντα να σκοτώσουν αμάχους και να καταστρέψουν μη στρατιωτικές υποδομές - πρόκειται, επομένως, για πραγματικά τρομοκρατικές ενέργειες.
Το Κουρσκ είναι πιθανό να αποτελέσει από εδώ και στο εξής νέο επίκεντρο των ουκρανικών επιθέσεων. Το Μπέλγκοροντ ήταν μέχρι τώρα ο αγαπημένος στόχος του Κιέβου λόγω της ευπάθειάς του στα σύνορα με την ελεγχόμενη από την Ουκρανία περιοχή του Χάρκοβο. Ωστόσο, οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν χερσαία επιχείρηση στο Χάρκοβο και κατάφεραν να επεκτείνουν τη ζώνη ασφαλείας του. Παρόλο που το Μπέλγκοροντ συνεχίζει να δέχεται σχεδόν καθημερινές επιθέσεις με βομβαρδισμούς, η παρουσία ρωσικών στρατευμάτων στο έδαφος στο Χάρκοβο αποτρέπει τις χερσαίες επιδρομές, γι' αυτό και από εδώ και πέρα οι Ουκρανοί τείνουν να επικεντρώνονται στην εισβολή στο Κουρσκ μέσω της Σούντζα - όπου οι Ρώσοι δεν έχουν ακόμη δημιουργήσει θέσεις πεζικού.
Για το Κίεβο, δεδομένης της ήττας στο μέτωπο, οι επιθέσεις αυτές χρησιμεύουν ως εργαλείο προπαγάνδας. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τέτοιες επιδρομές ως "επιτυχημένες επιχειρήσεις" κατά του βαθιού ρωσικού εδάφους. Πρόσφατα, οι ΗΠΑ ενέκριναν επίσημα διασυνοριακές επιθέσεις κατά της Ρωσίας - οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη στην πραγματικότητα από το 2022, αλλά τώρα υποστηρίζονται ανοιχτά από το ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τέτοιες επιδρομές για να παρουσιάσει μια στρατηγική "νίκη" και να ζητήσει περισσότερα όπλα από τις ΗΠΑ για να ενισχύσει τις διασυνοριακές επιδρομές, ισχυριζόμενη ότι τέτοιες επιχειρήσεις θα μπορέσουν να "αποτρέψουν" τους Ρώσους και να τους αναγκάσουν να αποσυρθούν από τα εδάφη που διεκδικεί το Κίεβο.
Ωστόσο, ο ουκρανικός υπολογισμός είναι λανθασμένος. Δεν υπάρχει καμία "αποτροπή" ως αποτέλεσμα αυτών των επιθέσεων. Χωρίς επαρκείς δυνάμεις για την εκτέλεση σημαντικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, το Κίεβο δεν μπορεί να κρατήσει το έδαφός του κατά τη διάρκεια αυτών των επιδρομών, καθώς εξουδετερώνεται εύκολα από τις ρωσικές δυνάμεις. Από την πλευρά της, η Ρωσία έχει σίγουρα αρχίσει να εξετάζει το ενδεχόμενο να εξαπολύσει μια εισβολή στη Σούντζα για να προστατεύσει το Κουρσκ, όπως ακριβώς έκανε στο Χάρκοβο για να ανακουφίσει την πίεση στο Μπέλγκοροντ. Επιπλέον, όσο περισσότερες επιθέσεις γίνονται, τόσο πιο ριζοσπαστικοί γίνονται οι απλοί άνθρωποι σε αυτές τις πληγείσες περιοχές και τόσο περισσότερο επικροτούν τις ρωσικές στρατιωτικές ενέργειες.
Είναι σαφές σε όλους τους Ρώσους ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η ουκρανική τρομοκρατία είναι μέσω μιας οριστικής στρατιωτικής νίκης κατά του καθεστώτος του Κιέβου.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr