 |
| kalhh / pixabay |
Richard Hubert Barton - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Υπάρχουν μερικές γεωπολιτικές περιοχές με ήδη μαίνεται πολέμους που παρά τη ρητορική του Τραμπ για τον τερματισμό τους, μπορεί στην πραγματικότητα να επιδεινώσει τις συγκρούσεις.
Γνωρίζοντας την τάση του να ενεργεί με "πιεστικό" τρόπο μπορεί να σκορπίσει περισσότερο χάος και καταστροφή.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, μόλις εμπλακεί σε συγκρούσεις -είτε ως ειρηνοποιός είτε ως μέρος του πολέμου- δεν είναι διατεθειμένος να είναι χαμένος, ακόμη και αν μπορεί να καταλήξει ως τέτοιος. Η γεωπολιτική περιοχή στην οποία θα εστιάσω στενά είναι αυτή της εμπόλεμης Ουκρανίας.
Οι όροι της Ρωσίας για την εγκαθίδρυση ειρήνης στην Ουκρανία
Σε μια τηλεοπτική ομιλία με αξιωματούχους του υπουργείου Εξωτερικών του τον Ιούνιο, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις θα πρέπει να αποσυρθούν από τις περιοχές Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορόζιε με αντάλλαγμα την κατάπαυση του πυρός από τα ρωσικά στρατεύματα. Η προσφορά αυτή απορρίφθηκε αμέσως από τον φερόμενο ως ηγέτη του καθεστώτος του Κιέβου Βλαντίμιρ Ζελένσκι.
Ο Πούτιν δήλωσε επίσης ότι η Ουκρανία πρέπει να εγκαταλείψει την προσπάθειά της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Επίσης, αργότερα, ενώ βρισκόταν στο Ανόι, ο Ρώσος ηγέτης δήλωσε πως οι μελλοντικοί ρωσικοί όροι για την ειρήνη θα εξαρτηθούν από την κατάσταση στο πεδίο της μάχης και επομένως μπορεί να μην είναι οι ίδιοι όσο περνάει ο καιρός.
Ένα μήνα αργότερα στην Αστάνα, ο Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να κηρύξει την παύση των μαχών πριν η Ουκρανία συμφωνήσει να λάβει "μη αναστρέψιμα" μέτρα που απαιτεί η Ρωσική Ομοσπονδία. "Μια κατάπαυση του πυρός χωρίς την επίτευξη τέτοιων συμφωνιών ήταν αδύνατη", τόνισε.
Σύμφωνα με έναν Αμερικανό γερουσιαστή και ένα Δυτικό αξιωματούχο που γνωρίζει το θέμα στις αρχές Ιουνίου 2024, η Ουκρανία χρησιμοποίησε αμερικανικά όπλα για να χτυπήσει εντός της προπολεμικής Ρωσίας.
Η νέα οδηγία του Μπάιντεν επέτρεπε τη χρήση αμερικανικών όπλων για να πλήξουν ρωσικές δυνάμεις που επιτίθενται ή ετοιμάζονται να επιτεθούν.
Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι δεν αλλάζει την πολιτική που υποτίθεται πως κατευθύνει την Ουκρανία να μην χρησιμοποιεί αμερικανικής προέλευσης ATACMS ή πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και άλλα πυρομαχικά για να πλήξει επιθετικά εντός της Ρωσίας.
Λίγο μετά την αλλαγή της πολιτικής του Λευκού Οίκου, η Γερμανία ανακοίνωσε ότι επιτρέπει επίσης στην Ουκρανία να πλήξει ορισμένους στόχους σε ρωσικό έδαφος με τα όπλα μεγάλου βεληνεκούς που προμηθεύει το Βερολίνο στο Κίεβο. Λίγο αργότερα, ο Πούτιν προειδοποίησε τη Γερμανία πως μια τέτοια κίνηση θα σηματοδοτούσε ένα "επικίνδυνο βήμα", προσθέτοντας ότι η Μόσχα θα μπορούσε με τη σειρά της να παράσχει όπλα μεγάλου βεληνεκούς σε άλλους για να πλήξουν δυτικούς στόχους.
Ο Dmitry Kiselyov, οικοδεσπότης μιας δημοφιλούς ρωσικής τηλεοπτικής εκπομπής, υπέθεσε σε μια πεντάλεπτη επεξεργασία τι ακριβώς θα μπορούσε να εννοεί ο Πούτιν με την "ασύμμετρη" απάντηση στις επιθέσεις της Ουκρανίας με δυτικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.
Ο Kiselyov επέλεξε αντ' αυτού τις λέξεις "συμμετρική απάντηση" και δήλωσε: "Πράγματι, αν επιφυλασσόμαστε του δικαιώματος να σας κάνουμε ό,τι μας κάνετε εσείς, ενεργούμε συμμετρικά. Οι χώρες που θα τιμωρηθούν θα είναι εκείνες που προμηθεύουν την Ουκρανία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, δηλαδή με βεληνεκές 350 χιλιομέτρων και άνω. Τέτοιες χώρες είναι τρεις: οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο".
Ποιοι λοιπόν θα μπορούσαν να πληγούν σε μια ενέργεια αντιποίνων;
Ο Kiselyov ήταν ευθύς στο σχόλιό του: "Οι 300.000 ή περισσότεροι Αμερικανοί στρατιώτες και αξιωματικοί στις 900 στρατιωτικές βάσεις που διατηρούν οι ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο".
Ήταν εξίσου ευθύς ως προς τους πιθανούς αποδέκτες των προηγμένων ρωσικών όπλων που θα μπορούσαν να στραφούν κατά των ενόχων. Αναφέρθηκε εκτενώς στις χώρες που βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Συρία, το Ιράν, η Υεμένη, το Ιράκ, η Λιβύη, το Αφγανιστάν, η Βόρεια Κορέα, η Μιανμάρ, η Κούβα, η Βενεζουέλα και η Νικαράγουα, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Κονγκό, η Αιθιοπία, η Σομαλία, το Νότιο Σουδάν και η Ζιμπάμπουε.
Ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε - ο οποίος πρόκειται να αναλάβει τη θέση του Γενς Στόλτενμπεργκ τον Οκτώβριο - υποστηρίζει ότι και τα 32 κράτη μέλη της συμμαχίας πρέπει να δεσμευτούν ότι θα συμμετάσχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός της επικράτειας της συμμαχίας.
Όσον αφορά αυτό το αίτημα στρατιωτικής πολιτικής, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν επέμεινε πως η Ουγγαρία "θα ήθελε να συνάψει μια συμφωνία με τον μελλοντικό γενικό γραμματέα που δεν θα ανάγκαζε την Ουγγαρία να συμμετάσχει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ κατά των Ρώσων στην Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ".
Προβλέποντας ένα τέτοιο ενδεχόμενο στο μέλλον, ο αναπληρωτής πρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, απηύθυνε μια πρωτοφανή προειδοποίηση προς το υπό τις ΗΠΑ μπλοκ του ΝΑΤΟ σε περίπτωση που αναπτύξουν στρατεύματα στην Ουκρανία. Ο Μεντβέντεφ δήλωσε πως "η ανάπτυξη ξένων δυνάμεων στην Ουκρανία θα οδηγούσε σε επικίνδυνη κλιμάκωση". Είπε ότι όλοι οι στρατιώτες του ΝΑΤΟ θα αντιμετωπίζονται ως εχθροί μαχητές: "Δεν πρέπει να πάρουμε αιχμαλώτους! Για κάθε σκοτωμένο στρατιώτη του ΝΑΤΟ πρέπει να δοθούν οι υψηλότερες αμοιβές".
Είναι δυνατόν να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία μέσα σε 24 ώρες;
Ο Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε να "τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία σε 24 ώρες" για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2023 και έκτοτε επανέλαβε την υπόσχεσή του μερικές φορές. Αν και παρέσχε λίγες λεπτομέρειες. Ο Τραμπ λέει ότι θα παροτρύνει την Ουκρανία να παραδώσει την Κριμαία και το Ντονμπάς με αντάλλαγμα μια ειρηνευτική συμφωνία. Συμπίπτει σε γενικές γραμμές με τις πληροφορίες που παρείχε τον Μάρτιο του 2024 ο Ούγγρος Όρμπαν, ο οποίος άφησε να εννοηθεί πως ο Τραμπ σχεδίαζε να τερματίσει τον πόλεμο απειλώντας να αποσύρει κάθε υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Κίεβο.
Επιπλέον, στην αρχική του "διαπραγματευτική τακτική", ο Τραμπ απηύθυνε τα εξής λόγια προς τη Ρωσική Ομοσπονδία. Απείλησε ότι "θα δώσουμε (στους Ουκρανούς) περισσότερα από όσα πήραν ποτέ, αν χρειαστεί", για να αναγκάσει το Κρεμλίνο να αποδεχθεί τη διευθέτηση.
Ως έμμεση απάντηση στην προσφορά του Τραμπ να τερματιστεί η ουκρανική σύγκρουση σε 24 ώρες, ο πρεσβευτής της Ρωσίας στον ΟΗΕ Βασίλι Νεμπένζια ανταπάντησε ότι "η ουκρανική κρίση ήταν περίπλοκη και δεν μπορούσε να επιλυθεί σε μία ημέρα". Δεν έδωσε κανένα περαιτέρω σχόλιο σχετικά με τον επαίσχυντο ισχυρισμό του Τραμπ.
Ο παράνομος Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι (ανέβαλε τις προγραμματισμένες εκλογές του Μαρτίου) αναγνώρισε καθυστερημένα την ανάγκη για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις την τελευταία εβδομάδα περίπου. Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον φέρεται να είπε στον Ζελένσκι μετά τη συνάντησή του με τον Τραμπ για το αναπόφευκτο της παραχώρησης της Κριμαίας στη Ρωσία.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Όρμπαν δήλωσε μετά τη συνάντηση με τον Ζελένσκι στο Κίεβο και τον Πούτιν στη Μόσχα πως οι θέσεις της Ουκρανίας και της Ρωσίας ήταν "πολύ μακριά η μία από την άλλη".
Σε επιστολή του προς τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Όρμπαν περιέγραψε τον Τραμπ ως έχοντα "τεκμηριωμένα σχέδια" για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Ουκρανίας. Εξέφρασε την άποψη ότι η ΕΕ θα πρέπει να ανοίξει εκ νέου την απευθείας διπλωματική επικοινωνία με τη Ρωσία και να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις "υψηλού επιπέδου" με την Κίνα για την αναζήτηση ειρηνικής λύσης στον πόλεμο. Οι προτάσεις του έτυχαν ψυχρής αντιμετώπισης, μπορούμε να υποθέσουμε, όχι μόνο επειδή όλα αυτά συνεπάγονταν μια επιβαλλόμενη ειρήνη στην Ουκρανία.
Τονίζοντας την ετοιμότητά του για συνομιλίες, ο Πούτιν επεσήμανε ότι οποιοδήποτε ειρηνευτικό σχέδιο προταθεί από μια μελλοντική κυβέρνηση Τραμπ θα πρέπει να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα επί τόπου.
Αν υποθέσουμε πολύ αισιόδοξα πως ο Τραμπ έκανε τους διαπραγματευτές από τη Ρωσία και την Ουκρανία να συμφωνήσουν σε εδαφικούς συμβιβασμούς, παραμένουν ακανθώδη ζητήματα αποστρατιωτικοποίησης και αποναζιστικοποίησης. Οι όροι αυτοί θα απαιτούσαν αποτελεσματικές εγγυήσεις και εποπτεία. Η Ρωσία δεν μπορεί να αγνοήσει την αναγέννηση των Ναζί στην Ουκρανία, παρά τα εκτεταμένα προγράμματα επανεκπαίδευσης της Σοβιετικής Ένωσης και την αποστολή μερικών εκατοντάδων χιλιάδων μαχητών συνεργατών των Ναζί στα γκουλάγκ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κατά πάσα πιθανότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δε θα είναι φιλικά διακείμενη προς τον Τραμπ και τη Ρωσία. Πώς θα μπορούσε να τους αρέσει να βλέπουν τις ΗΠΑ να επιτυγχάνουν ειρήνη στην Ευρώπη χωρίς τη συμμετοχή τους;
Αμερικανική παγκόσμια κυριαρχία ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στον Λευκό Οίκο
Ο Τραμπ απειλεί περιοδικά ότι οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν το ΝΑΤΟ ή δεν θα υπερασπιστούν το μπλοκ σε μια πιθανή αντιπαράθεση με τη Ρωσία, εάν τα ευρωπαϊκά μέλη δεν δαπανήσουν τουλάχιστον το 2% του εθνικού ΑΕΠ για την άμυνα.
Επιπλέον, οι δημόσιες δηλώσεις του υποψήφιου αντιπροέδρου του Τραμπ, J. D. Vance, δείχνουν πως μια επίδοξη κυβέρνηση Τραμπ έχει τον ίδιο στόχο εξωτερικής πολιτικής με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση, δηλαδή έναν μονοπολικό κόσμο στον οποίο θα κυριαρχεί η ηγεμονία των ΗΠΑ. Κατά την ανάδειξή του ως υποψήφιου αντιπροέδρου, ο Vance χαιρέτισε την αμερικανική αποκλειστικότητα. Λίγες ημέρες αργότερα, εξέφρασε το όραμά του για την εξωτερική πολιτική ως "πρώτα η Αμερική με εξαίρεση το Ισραήλ". Η παραδοχή της αμερικανικής αποκλειστικότητας φαίνεται στην απρόσεκτη αντιμετώπιση της Ουκρανίας. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με τον πρώην σύμβουλο του Τραμπ, Steve Bannon, ο Vance δήλωσε "Πρέπει να είμαι ειλικρινής μαζί σας, δεν με ενδιαφέρει πραγματικά τι θα συμβεί στην Ουκρανία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο".
Θα υπάρξει ειρήνη στην Ουκρανία και αν ναι τι είδους;
Κάποια στοιχεία για τα κίνητρα των ΗΠΑ στην παγκόσμια πολιτική μπορούν να εξαχθούν για μια μελλοντική κυβέρνηση Τραμπ. Μας λέει λοιπόν ο J.D. Vance σε συνέντευξή του στο Fox News ότι "αυτό που έχει υποσχεθεί να κάνει ο πρόεδρος Trump είναι να πάει εκεί, να διαπραγματευτεί με τους Ρώσους και τους Ουκρανούς, να φέρει αυτό το πράγμα σε ένα γρήγορο κλείσιμο, ώστε η Αμερική να μπορέσει να επικεντρωθεί στο πραγματικό ζήτημα, που είναι η Κίνα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα μας και είμαστε εντελώς αποπροσανατολισμένοι από αυτήν".
Το ερώτημα που απομένει είναι πώς, αν θα προχωρήσει καθόλου, ο Τραμπ για να τερματίσει την ουκρανική σύγκρουση. Ο Τραμπ είναι πολύ έξυπνος πολιτικός για να μην γνωρίζει ότι ένας τόσο έξυπνος ηγέτης όπως ο Πούτιν δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τα εδάφη που ελέγχει. Το κλειδί της διαπραγματευτικής στρατηγικής του Τραμπ ισοδυναμεί με την άσκηση τεράστιας πίεσης στην ουκρανική πλευρά για να παραιτηθεί από τις απαιτήσεις της.
Το 2023, ο Τραμπ αναγνώρισε πως η Ρωσία τελικά "θα καταλάβει όλη την Ουκρανία".
Δεν έχει σημασία πόσο έτοιμος είναι ο παράνομος πρόεδρος Ζελένσκι για τέτοιες συγκλονιστικές παραχωρήσεις - ακόμη και αν αντανακλούν την κατάσταση επί του εδάφους. Ο Ζελένσκι κατά πάσα πιθανότητα θα επιχειρήσει να τις απορρίψει τουλάχιστον εν μέρει, διότι αυτό θα τον έκανε να φανεί πολιτικά χρεοκοπημένος στα μάτια του ίδιου του λαού του και της Δύσης.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, ο Ζελένσκι, προσπαθώντας να αναβάλει το αναπόφευκτο, είναι πιθανό να ζητήσει μεγαλύτερη βοήθεια (συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής βοήθειας) από τους δυτικοευρωπαίους συμμάχους. Το βασικό γεγονός που θα πρέπει να συνειδητοποιηθεί υπό τις παρούσες συνθήκες είναι ότι η Ευρώπη, εκτός από την Ουκρανία και τη Ρωσία, δεν μπαίνει στο ελάχιστο στους υπολογισμούς του Τραμπ. Το αυτοπροσδιοριζόμενο έργο του είναι να στραφεί μακριά από την Ευρώπη για να επιβάλει την ηγεσία των ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο. Εάν οι Δυτικοευρωπαίοι εμπλακούν στρατιωτικά στην Ουκρανία, θα εκτεθούν σε μια γροθιά από τον ρωσικό στρατό. Θα είναι σκληρό.
Μια τελευταία λέξη
Οι εικασίες σχετικά με την έκβαση της ειρηνευτικής αποστολής του Τραμπ στην Ουκρανία θα πρέπει να έχουν κατά νου τη δυσοίωνη άποψη του σεβαστού πολιτικού στοχαστή Αλεξάντρ Ντούγκιν για το μέλλον της Ουκρανίας.
Ο Ντούγκιν δηλώνει: "με το ανατολικό μισό να γίνεται ρωσικό και το δυτικό μισό να παραμένει ανεξάρτητη χώρα υπό δυτική επιρροή. Θεωρώ ότι αυτό είναι αδύνατο μετά από αυτή την αιματοχυσία, μετά από το επίπεδο του μίσους, των δολοφονιών και της οργής και στις δύο πλευρές. Έτσι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου είτε η Ουκρανία θα πάψει στο μέλλον να υπάρχει και θα γίνει μέρος της νότιας και δυτικής Ρωσίας, είτε δε θα υπάρξει Ρωσία. Καμία Ρωσία όπως είναι τώρα. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει και μια τρίτη πιθανότητα, όπου δεν θα υπάρχει κανείς. Ούτε η Ρωσία, ούτε η Ουκρανία, ούτε η ανθρωπότητα, ούτε η Δύση. Η πυρηνική επιλογή, με άλλα λόγια".