Επανέρχονται οι επιθέσεις κατά αμερικανικών στρατευμάτων στη Μέση Ανατολή

pixabay / ErikaWittlieb

Δίνει κανείς προσοχή σε αυτό το καμίνι, με τους στρατιώτες και τις στρατιώτισσές μας ακριβώς στη μέση;

Μετά από έξι μήνες ηρεμίας, πολιτοφυλακές προσκείμενες στο Ιράν στοχεύουν και πάλι τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ και τη Συρία.

Adam Weinstein - responsiblestatecraft.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα, αυτές οι πολιτοφυλακές αύξησαν κατακόρυφα τις επιθέσεις τους, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις Αμερικανοί στρατιώτες στις 28 Ιανουαρίου από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος της Χεζμπολάχ Kataib στον Πύργο 22 στην Ιορδανία, κοντά στα σύνορα με τη Συρία. Σε απάντηση, η κυβέρνηση Μπάιντεν εξαπέλυσε πλήγματα κατά των πολιτοφυλακών, σκοτώνοντας έναν ανώτερο διοικητή της Kataib Hezbollah στις 7 Φεβρουαρίου, αλλά αποφεύγοντας διοικητές της Ισλαμικής Φρουράς της Επανάστασης του Ιράν, ή IRGC. Αυτό οδήγησε σε προσωρινή ύφεση της βίας, αλλά οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν πρόσφατα.

Την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή, ρουκέτες εκτοξεύτηκαν από πολιτοφυλακές που πρόσκεινται στο Ιράν σε βάσεις που φιλοξενούν αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ και τη Συρία, συμπεριλαμβανομένης της βάσης Αΐν αλ Άσαντ στο Ιράκ και μιας βάσης του συνασπισμού στη Συρία. Στις 16 Ιουλίου, δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη επιτέθηκαν επίσης κατά της βάσης al-Assad, σηματοδοτώντας την πρώτη αναφερόμενη επίθεση από τον Φεβρουάριο. Δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί και οι επιθέσεις έλαβαν ελάχιστη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης.

Καθώς οι ΗΠΑ και το Ιράκ διαπραγματεύονται τη μείωση των αμερικανικών στρατευμάτων, η οποία θα αφήσει μόνο τεχνικούς συμβούλους, οι πολιτοφυλακές μπορεί να προσπαθούν να επιταχύνουν την εφαρμογή αυτής της απόφασης ή να επιδείξουν δύναμη. Αυτές οι πολιτοφυλακές που πρόσκεινται στο Ιράν αποτελούν επίσης μέρος του λεγόμενου Άξονα της Αντίστασης, ο οποίος περιλαμβάνει τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ. Οποιοδήποτε ξέσπασμα στη σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ είναι πιθανό να ωθήσει σε μια αύξηση της δραστηριότητας των ιρακινών πολιτοφυλακών, ιδίως κατά των αμερικανικών στρατευμάτων και των ισραηλινών στόχων, όπως το λιμάνι του Εϊλάτ.

Το συμπέρασμα είναι ότι δεν πρέπει να υποθέσουμε πως αυτές οι επιθέσεις θα παραμείνουν μη θανατηφόρες. Αυτές οι πολιτοφυλακές λειτουργούν εκτός του ελέγχου της ιρακινής κυβέρνησης και βλέπουν την στοχοποίηση των αμερικανικών στρατευμάτων ως μέρος του raison d'etre τους. Όσο τα αμερικανικά στρατεύματα είναι παρόντα, οι επιθέσεις είναι πιθανό να συνεχιστούν και οι επιδείξεις βίας για την «αποκατάσταση της αποτροπής» θα καθυστερήσουν - όχι θα τερματίσουν - τις επιθέσεις στο μέλλον.