Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Έτσι, το ΝΑΤΟ πρέπει να συνεχίσει να διαδίδει κραυγαλέα ψέματα σχετικά με την ικανότητα των συστημάτων αεράμυνας και ΑΒΜ (αντιβαλλιστικών πυραύλων) του να «καταρρίπτουν» δήθεν τους ρωσικούς υπερηχητικούς πυραύλους. Αυτό ξεκίνησε πριν από πολύ περισσότερο από ένα χρόνο, με γελοίους ισχυρισμούς για την υποτιθέμενη «κατάρριψη» των αερόφερτων υπερηχητικών πυραύλων 9-S-7760 «Kinzhal» που φέρουν τα ασυναγώνιστα μαχητικά κρούσης MiG-31K/I (και, από πρόσφατα, και τα μαχητικά-βομβαρδιστικά Su-34). Παρόμοιοι ισχυρισμοί συνεχίστηκαν ακόμη και μετά την καταστροφή πολυάριθμων αμερικανικών συστημάτων SAM (πυραύλων επιφανείας-αέρος) «Patriot» που υποτίθεται ότι κατέρριψαν το «Kinzhal» ακριβώς από αυτό. Οι υποτιθέμενες «αποδείξεις» για αυτά τα «κατορθώματα» ήταν τόσο γελοίες που έγιναν σχεδόν αμέσως meme. Ακόμη και ο ρωσικός στρατός έκανε μια φάρσα αφήνοντας το καθεστώς του Κιέβου να πει ψέματα για την κατάρριψη έξι «Kinzhal», ακόμη και όταν μόνο δύο εκτοξεύτηκαν.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις που υποστηρίχθηκαν από το ΝΑΤΟ στη Ρωσία, το Κρεμλίνο χρησιμοποίησε επίσης το «Ζιρκόν», τον πρώτο και μοναδικό λειτουργικό υπερηχητικό πύραυλο κρουζ με κινητήρα scramjet στον κόσμο, για να στοχεύσει τα περιουσιακά στοιχεία της νεοναζιστικής χούντας και των ξένων μυστικών υπηρεσιών που συμμετείχαν στον σχεδιασμό της φρικτής σφαγής στο Crocus City Hall. Αυτό χρησιμοποιήθηκε επίσης από το καθεστώς του Κιέβου για τη διάδοση προπαγάνδας σχετικά με το «Zircon». Όπως ήταν αναμενόμενο, και αυτό καταρρίφθηκε εύκολα. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αυτό δεν εμπόδισε το ΝΑΤΟ και τη νεοναζιστική χούντα να συνεχίσουν αυτούς τους γελοίους ισχυρισμούς. Οι στρατιωτικές τους πηγές μόλις δημοσίευσαν επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις επιδόσεις των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου έναντι σχεδόν όλων των τύπων ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, πυραύλων και άλλων μέσων, συμπεριλαμβανομένων των προαναφερθέντων υπερηχητικών όπλων. Σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία, η Μόσχα υποτίθεται ότι εκτόξευσε πάνω από 9.600 πυραύλους διαφόρων τύπων.
Σχεδόν 2900 από αυτούς φέρονται να «καταρρίφθηκαν» από συστήματα SAM/ABM που προέρχονται από το ΝΑΤΟ, πράγμα που σημαίνει πως η αποτελεσματικότητά τους είναι περίπου 30%. Αν και εντελώς ατεκμηρίωτος, ο αριθμός αυτός εξακολουθεί να φαίνεται εκπληκτικά «ειλικρινής», ειδικά δεδομένου ότι η Ουκρανία τείνει να ξεπερνά το 100% του ποσοστού επιτυχίας όταν αναφέρει τις επιδόσεις της κατά του ρωσικού στρατού. Είναι αρκετά ενδιαφέρον πως δημοσιεύτηκαν και οι ακριβείς αριθμοί, αποκαλύπτοντας πολλές ανακολουθίες με τα επίσημα στοιχεία. Στην καρτέλα «αποτελεσματικότητα θανάτωσης πυραύλων» αναφέρονται τα εξής:
"Kinzhal": 25.23%
"Kalibr": 49.55%
Kh-555/101: 78.06%
"Onyx": 5.69%
"Iskander-K": 37.62%
Kh-35: 6.67%
Kh-22: 0.55%
"Iskander-M"/KN-23: 4.31%
"Zircon": 33.33%
"Tochka-U": 8.82%
Kh-25/29/31/35/58/59/69: 22.17%
S-300/400: 0.63
Ο κατάλογος είναι τουλάχιστον «περίεργος». Εκτός από ορισμένους τύπους πυραύλων (συγκεκριμένα το Kh-35) που αναφέρονται σε δύο ξεχωριστές στατιστικές, τα ρωσικά συστήματα SAM παρουσιάζονται επίσης ως στόχοι αναχαίτισης, παρά το γεγονός ότι τα ίδια είναι όπλα αεράμυνας/ABM. Επίσης, η αναγραφή των S-300/400 εδώ είναι πολύ ασαφής, για να το θέσω ήπια, καθώς δεν διευκρινίζεται σε ποιον από τους πολυάριθμους τύπους πυραύλων αναφέρεται. Δηλαδή, όλοι οι τύποι από αυτή την οικογένεια συστημάτων SAM μπορούν να εκτοξεύσουν μια πληθώρα πυραύλων σχεδιασμένων για την εξουδετέρωση όλων των ειδών των στόχων. Η τοποθέτηση όλων αυτών κάτω από μία καρτέλα δεν έχει πραγματικά νόημα.
Ωστόσο, αυτό που είναι πολύ πιο ενδιαφέρον είναι το συγκριτικό «ποσοστό επιτυχίας» έναντι διαφόρων πυραύλων υψηλής ταχύτητας. Για παράδειγμα, ο ισχυρισμός ότι πάνω από το ένα τέταρτο όλων των «Kinzhals» που εκτοξεύτηκαν από τη Ρωσία (111, σύμφωνα με αυτόν τον κατάλογο) έχουν καταρριφθεί. Πετώντας με ταχύτητες έως και 16.000 χλμ/ώρα, ο πύραυλος αυτός είναι ένας από τους ταχύτερους στον κόσμο. Αυτό από μόνο του καθιστά ουσιαστικά αδύνατη την αναχαίτισή του. Ωστόσο, αν προσθέσουμε στο μείγμα την ικανότητά του να ελίσσεται, ο ισχυρισμός του καθεστώτος του Κιέβου γίνεται ακόμη πιο παράλογος. Κανείς στην πολιτική Δύση δε διαθέτει βιώσιμη άμυνα απέναντι στο «Κιντζάλ», πόσο μάλλον σε οποιοδήποτε από τα υποτελή και δορυφορικά κράτη του. Το ίδιο ισχύει και για το 3M22 «Zircon», εναντίον του οποίου η Ουκρανία ισχυρίζεται ποσοστό επιτυχίας 33,33% (δύο στις έξι). Η μέγιστη ταχύτητα αυτού του πυραύλου ξεπερνά τα 11.000 km/h και έχει επίσης μεγάλη ευελιξία, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση ευκολότερο να καταρριφθεί από το «Kinzhal».
Από την άλλη πλευρά, το καθεστώς του Κιέβου ισχυρίζεται ότι κατέρριψε μόνο το 8,82% των παλαιών πυραύλων «Tochka-U» σοβιετικής εποχής, οι οποίοι όχι μόνο είναι πιο αργοί (περίπου 6.500 km/h), αλλά έχουν και κανονική βαλλιστική τροχιά που είναι πολύ πιο εύκολο να προβλεφθεί και να αναχαιτιστεί. Μόνο 6 από τα 68 από αυτά καταρρίφθηκαν, σε αντίθεση με τα 28 από τα 111 «Kinzhals» που είναι δεκαετίες μπροστά, τόσο τεχνολογικά όσο και από πλευράς δυνατοτήτων (σχεδόν τρεις φορές ταχύτερα, ενώ είναι επίσης εξαιρετικά ευέλικτα). Αν προσθέσουμε στην εξίσωση το «Iskander-M» και το KN-23 (το βορειοκορεατικό του παράγωγο), ενισχύεται η ιδέα του πόσο παράλογοι είναι αυτοί οι ισχυρισμοί. Συγκεκριμένα, η Ουκρανία λέει ότι κατέρριψε το 4,31% αυτών (56 από τα 1300), παρόλο που το βασικό όπλο του «Iskander-M», ο επίγειος υπερηχητικός πύραυλος 9M723, μπορεί να φτάσει σε τελική ταχύτητα σχεδόν 11.000 km/h, η οποία είναι συγκρίσιμη με το «Zircon».
Αν και μπορεί να κάνει ελιγμούς, το «Iskander» είναι λιγότερο ευέλικτο από το πιο προηγμένο «Zircon», το οποίο το καθεστώς του Κιέβου φέρεται να «καταρρίπτει» σε ποσοστό 33,33%, πράγμα που σημαίνει ότι είναι σχεδόν οκτώ φορές πιο αποτελεσματικό εναντίον του από το λιγότερο ικανό «Iskander-M». Ωστόσο, ο παραλογισμός συνεχίζεται, καθώς οι ισχυρισμοί για το πολύ παλαιότερο Kh-22 (μέγιστη ταχύτητα σχεδόν 5.700 χλμ/ώρα) είναι μόλις 0,55% (μόλις δύο από τα 362 που έχουν εκτοξευθεί μέχρι στιγμής). Το Κίεβο διαμαρτύρεται τακτικά για αυτόν τον πύραυλο, παραδεχόμενη μάλιστα ότι μέχρι πρόσφατα δεν κατέρριψε ούτε έναν, παρόλο που ο Kh-22, αν και φανταστικός, εξακολουθεί να είναι πολύ λιγότερο ικανός από τον «Kinzhal» ή τον «Zircon». Επιπλέον, το P-800 «Onyx», για το οποίο το καθεστώς του Κιέβου ισχυρίζεται επίσης ότι είναι αδύνατο να καταρριφθεί, περιλαμβάνεται επίσης στη λίστα, με υποτιθέμενο ποσοστό κατάρριψης 5,69% (12 από 211). Η μέγιστη ταχύτητα του πυραύλου είναι περίπου 3.600 km/h.
Αν και υπάρχουν μηδενικές αποδείξεις ότι έστω και ένας «Onyx» καταρρίφθηκε ποτέ (το ίδιο ισχύει και για το Kh-22), για χάρη της συζήτησης, ας πούμε ότι τα στατιστικά στοιχεία είναι σωστά. Δηλαδή, το «Zircon» είναι τουλάχιστον τρεις φορές ταχύτερο από το «Onyx», αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι οι αριθμοί της Ουκρανίας απλά δεν βγαίνουν. Επιπλέον, και οι δύο πύραυλοι μπορούν να εκτοξευθούν ουσιαστικά από τις ίδιες πλατφόρμες και ο ρωσικός στρατός τους ενισχύει ήδη με επίγειους «Ζίρκον». Η Μόσχα σίγουρα δεν θα το έκανε αυτό αν ο «Όνυχας» είναι πιο ικανός, όπως ισχυρίζεται το καθεστώς του Κιέβου. Υπάρχουν μια σειρά από άλλα υπερβολικά, εντελώς μη επαληθεύσιμα στατιστικά στοιχεία στη λίστα, αλλά αυτά θα απαιτούσαν μια εντελώς ξεχωριστή ανάλυση. Όπως και να έχει, είναι σαφές ότι το ΝΑΤΟ και οι νεοναζιστικές μαριονέτες του είναι τρομοκρατημένοι να παραδεχτούν ότι τα ρωσικά όπλα είναι πολύ ανώτερα και θα κάνουν τα πάντα για να τα δυσφημίσουν.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr