Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Τα σχόλια του Ryabkov ακολουθούν το τηλεφώνημα του Belousov στον Αμερικανό ομόλογό του Lloyd Austin στις 12 Ιουλίου, το περιεχόμενο του οποίου αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τους New York Times (NYT) στις 26 Ιουλίου, όπου μετέφερε την απαίτηση της Ρωσίας προς τις ΗΠΑ να αναγκάσουν την Ουκρανία να ανακαλέσει τα σχέδιά της. Μία ημέρα αργότερα, στις 13 Ιουλίου, που συμπτωματικά ήταν η ίδια ημέρα που έγινε απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ, ο επικεφαλής της ουκρανικής στρατιωτικής-κατασκοπευτικής υπηρεσίας Kirill Budanov επιβεβαίωσε ότι η χώρα του είχε πράγματι προσπαθήσει να σκοτώσει τον Πούτιν στο παρελθόν, αλλά προφανώς απέτυχε.
Η ειλικρινής παραδοχή του ώθησε την εκπρόσωπο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα να κατηγορήσει τις ΗΠΑ πως χρηματοδοτούν τέτοιες απόπειρες και να ισχυριστεί πως δυτικές χώρες είχαν επίσης άμεση συμμετοχή σε αυτές. Αυτή η σκανδαλώδης εξέλιξη δεν έλαβε την προσοχή που της άξιζε λόγω των επιπτώσεων από την απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ, η οποία είχε προτεραιότητα στον παγκόσμιο κύκλο των μέσων ενημέρωσης, εξ ου και οι περισσότεροι παρατηρητές δεν είχαν καν λάβει γνώση της παραδοχής του Μπουντάνοφ και της απάντησης της Ζαχάροβα.
Οι NYT δεν ανέφεραν επίσης καμία από τις λεπτομέρειες της συνωμοσίας που σχεδίαζε η Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας και την οποία οι ΗΠΑ την ανάγκασαν τελικά να ακυρώσει, οπότε παρέμεινε στη σφαίρα των εικασιών μέχρι τις δηλώσεις του Ριαμπκόφ. Βλέποντας πώς το Κίεβο συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις του προστάτη του, αυτό δείχνει ότι είναι αναμφισβήτητα μια αμερικανική μαριονέτα, ανεξάρτητα από το τι ισχυρίζονται τα Mainstream Media, αλλά δείχνει επίσης πως ούτε οι ΗΠΑ θέλουν μια σοβαρή κλιμάκωση, παρά τα όσα πολλοί στην Alt-Media Community ισχυρίζονται.
Για να είμαστε ξεκάθαροι, υπάρχει πράγματι μια ιδεολογικά καθοδηγούμενη πολεμοκάπηλη φράξια των Αμερικανών πολιτικών που δεν φοβάται τις συνέπειες της κλιμάκωσης της έντασης με τη Ρωσία, αλλά τα σχόλια του Ryabkov δείχνουν ότι επικράτησαν συγκριτικά πιο μετριοπαθείς δυνάμεις και απέτρεψαν τη συγκεκριμένη πρόκληση. Αυτή η διαπίστωση υποδηλώνει πως η δυναμική της εσωτερικής χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ έχει μετατοπιστεί από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας, δημιουργώντας έτσι συγκρατημένες ελπίδες ότι η Ουάσινγκτον μπορεί να ζεσταθεί προς την ειρήνη στην Ουκρανία.
Εξηγήθηκε εδώ το Σαββατοκύριακο ότι το δημοσίευμα του Bloomberg κατά του επικεφαλής του επιτελείου του Ζελένσκι, Αντρέι Γιέρμακ, μπορεί να ερμηνευθεί ως η αρχή μιας εκστρατείας πίεσης με στόχο να διχάσει τους δύο αυτούς, ώστε ο πρώτος να μην ακούσει τη συμβουλή του δεύτερου για την άρνηση επανάληψης των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία. Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα αποκάλυψε ο Ριαμπκόφ περίπου την ίδια περίοδο, υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι συγκριτικά πιο μετριοπαθείς δυνάμεις κάνουν τώρα κουμάντο στην Ουάσινγκτον και όχι ριζοσπάστες πολεμοκάπηλοι.
Αν αυτό ισχύει πραγματικά, τότε αυτό σημαίνει πως η ειρήνη μπορεί να είναι εφικτή, αν και φυσικά δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Τούτου λεχθέντος, η ιδεολογικά καθοδηγούμενη πολεμοκάπηλη παράταξη θα μπορούσε πάντα να στήσει μια ψεύτικη σημαία ή κάποια άλλη προβοκάτσια για να καταστρέψει την όποια πρόοδο θα μπορούσε να επιτευχθεί σε αυτό το θέμα, αλλά αυτό μπορεί να μην συμβεί ή να μην φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Παρ' όλα αυτά, η σημασία των παρατηρήσεων του Ryabkov είναι ότι παρέχουν την απόδειξη ότι η δυναμική της εσωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ αλλάζει και κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.