Η εφημερίδα South China Morning Post ανέφερε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι «Το μέλλον του αγωγού Ρωσίας-Κίνας είναι θολό, καθώς η Μογγολία παραλείπει το έργο από το μακροπρόθεσμο σχέδιο», αφού η νέα κυβέρνηση συνασπισμού δε συμπεριέλαβε τον αγωγό φυσικού αερίου Power of Siberia II (PoS-2) στο πρόγραμμα δράσης της για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ωστόσο, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα ήταν αισιόδοξη όταν ρωτήθηκε σχετικά κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, σημειώνοντας πως οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και εκφράζοντας την ελπίδα ότι σύντομα θα επιτευχθεί συμφωνία.
Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Κινέζος πρωθυπουργός Li Qiang επισκέφθηκε μόλις αυτή την εβδομάδα τη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον Πούτιν για να συζητήσουν «κοινά έργα μεγάλης κλίμακας» μεταξύ των εθνών τους, σύμφωνα με τον Ρώσο ηγέτη. Αυτό θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως μήνυμα πως η διαφωνία τους για την τιμολόγηση πιθανόν να θίχτηκε κατά τη διάρκεια αυτών των συνομιλιών. Σχετικά με αυτό, είχαμε αναλύσει ότι η ουσία του προβλήματος είναι ότι η Κίνα θέλει τη χαμηλότερη δυνατή τιμή, ενώ η Ρωσία φυσικά θέλει την υψηλότερη, και μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει να συμβιβαστούν.
Αργότερα τον ίδιο μήνα, η Ρωσία και το Ιράν υπέγραψαν Μνημόνιο Κατανόησης (MoU) για αγωγό φυσικού αερίου. Τα παράκτια κράτη της Κασπίας Θάλασσας θα πρέπει να συμφωνήσουν όλα σε έναν υποθαλάσσιο αγωγό, αν και αυτό αποτελεί το μήλον της έριδος εδώ και χρόνια όσον αφορά τον προτεινόμενο αγωγό μεταξύ του Τουρκμενιστάν και του Αζερμπαϊτζάν. Επιπλέον, οι σχέσεις Αζερμπαϊτζάν-Ιράν εξακολουθούν να μαστίζονται από δυσπιστία, οπότε φαινόταν απίθανο να κατασκευαστεί ένας αγωγός και μέσω του Αζερμπαϊτζάν.
Επομένως, η οπτική οπτική γωνία φάνηκε να είναι η πιο ακριβής για την ανάλυση αυτού του Μνημονίου Συνεργασίας, δεδομένου πως υπό το πρίσμα της διαμάχης Κίνας-Ρωσίας για την τιμολόγηση του PoS-2 φαινόταν ότι η Ρωσία θα ήθελε ίσως να δείξει στην Κίνα πως έχει άλλους πελάτες στο Ιράν και πιο μακριά στην Ινδία μέσω μιας πιθανής συμφωνίας ανταλλαγής. Αυτό θα μπορούσε στη συνέχεια να είχε αξιοποιηθεί από τη Ρωσία για να ενθαρρύνει την Κίνα να καταλήξει σε συμβιβασμό μαζί της αντί να συνεχίσει να απαιτεί τιμές υπόγειου παζαριού που η Μόσχα θεωρεί απαράδεκτες.
Οι υπολογισμοί που περιγράφονται στις δύο προηγούμενες παραγράφους μπορεί να άλλαξαν μόλις μετά το ταξίδι του Πούτιν στο Αζερμπαϊτζάν, όπου η ευρασιατική ολοκλήρωση ήταν στην κορυφή της ατζέντας , συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής της συνιστώσας μετά την υπογραφή στρατηγικού μνημονίου συμφωνίας της Gazprom και της κρατικής ενεργειακής εταιρείας του Αζερμπαϊτζάν. Αναφέρει συγκεκριμένα τη συνεργασία κατά μήκος του Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου (NSTC), ο οποίος συνδέει τη Ρωσία με την Ινδία μέσω του Ιράν μέσω των τριών διακλαδικών διαδρόμων του Αζερμπαϊτζάν, της Κασπίας Θάλασσας και της Κεντρικής Ασίας.
Αυτό έγινε λιγότερο από μία εβδομάδα αφότου η νέα κυβέρνηση συνασπισμού της Μογγολίας ενέκρινε το σχέδιο δράσης της χώρας της για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στις 16 Αυγούστου. Για όσους ίσως δεν γνωρίζουν, το PoS-2 υποτίθεται πως θα διέρχεται μέσω της Μογγολίας και ο πρωταρχικός του στόχος είναι να αντικαταστήσει τους χαμένους ευρωπαίους πελάτες του κοιτάσματος φυσικού αερίου Yamal με την Κίνα. Το γεγονός ότι η Μογγολία παρέλειψε αυτό το μεγάλο έργο από το σχέδιο δράσης της υποδηλώνει πως δε θα δει να υλοποιείται η κατασκευή για κάποιο χρονικό διάστημα, κάτι που είναι μια δίκαιη εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη την προαναφερθείσα εικόνα.
Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν η Κίνα τελικά συμφωνήσει να καταλήξει σε συμβιβασμό με τη Ρωσία για τη διαφωνία τους ως προς τις τιμές, ίσως αφού επηρεάστηκε από τα Μνημοναία Συνεννόησης της Ρωσίας με το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν ώστε να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν εναλλακτικές (έμμεσα συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας μέσω ανταλλαγής φυσικού αερίου), αλλά δεν θα ήταν το τέλος του κόσμου αν δεν γίνει. Σε περίπτωση που η διαμάχη τους εξακολουθεί να υφίσταται παρά τις τελευταίες αυτές κινήσεις, η Ρωσία μπορεί στη συνέχεια να αφιερώσει πλήρως τη διπλωματική της ενέργεια στη διαμεσολάβηση για μια προσέγγιση Αζερμπαϊτζάν-Ιράν για τη διευκόλυνση των νότιων σχεδίων της.
Η Ινδία θα ήταν ζωτικής σημασίας για την επιτυχία αυτών των προσπαθειών, καθώς θα έπρεπε να δεσμευτεί να αγοράσει ιρανικό αέριο που ανταλλάσσεται από τη Ρωσία, παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της ενεργειακής βιομηχανίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας που οδήγησαν στην εγκατάλειψη της προηγούμενης εισαγωγής των πόρων της χώρας αυτής. Εάν επιστρατεύσει την πολιτική βούληση, τότε τα άλλα τρία μέρη – Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Ιράν – θα ξέρουν ότι θα επωφεληθούν αναλόγως, βελτιώνοντας έτσι τις πιθανότητες μιας προσέγγισης Αζερμπαϊτζάν-Ιράν με τη μεσολάβηση Ρωσίας.
Τα επιχειρήματα υπέρ της αλλαγής της στάσης της Ινδίας απέναντι στις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της ενεργειακής βιομηχανίας του Ιράν είναι πως οι σχέσεις Ινδίας-ΗΠΑ έχουν γίνει πολύ προβληματικές τον τελευταίο χρόνο λόγω μιας υποτιθέμενης συνωμοσίας δολοφονίας και του ρόλου της Αμερικής στην ανατροπή της κυβέρνησης του Μπαγκλαντές νωρίτερα αυτό το μήνα. Επιπλέον, η Ινδία θεωρεί ότι είναι μια ανερχόμενη Μεγάλη Δύναμη και η Φωνή του Παγκόσμιου Νότου στην προσωρινή τριπολική παγκόσμια τάξη, οπότε η συνέχιση της οικειοθελούς συμμόρφωσης με τέτοιους περιορισμούς βλάπτει σε μεγάλο βαθμό το κύρος της.
Ο Κινέζος πρωθυπουργός Li Qiang επισκέφθηκε μόλις αυτή την εβδομάδα τη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον Πούτιν για να συζητήσουν «κοινά έργα μεγάλης κλίμακας» μεταξύ των εθνών τους, σύμφωνα με τον Ρώσο ηγέτη. Αυτό θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως μήνυμα πως η διαφωνία τους για την τιμολόγηση πιθανόν να θίχτηκε κατά τη διάρκεια αυτών των συνομιλιών. Σχετικά με αυτό, είχαμε αναλύσει ότι η ουσία του προβλήματος είναι ότι η Κίνα θέλει τη χαμηλότερη δυνατή τιμή, ενώ η Ρωσία φυσικά θέλει την υψηλότερη, και μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει να συμβιβαστούν.
Αργότερα τον ίδιο μήνα, η Ρωσία και το Ιράν υπέγραψαν Μνημόνιο Κατανόησης (MoU) για αγωγό φυσικού αερίου. Τα παράκτια κράτη της Κασπίας Θάλασσας θα πρέπει να συμφωνήσουν όλα σε έναν υποθαλάσσιο αγωγό, αν και αυτό αποτελεί το μήλον της έριδος εδώ και χρόνια όσον αφορά τον προτεινόμενο αγωγό μεταξύ του Τουρκμενιστάν και του Αζερμπαϊτζάν. Επιπλέον, οι σχέσεις Αζερμπαϊτζάν-Ιράν εξακολουθούν να μαστίζονται από δυσπιστία, οπότε φαινόταν απίθανο να κατασκευαστεί ένας αγωγός και μέσω του Αζερμπαϊτζάν.
Επομένως, η οπτική οπτική γωνία φάνηκε να είναι η πιο ακριβής για την ανάλυση αυτού του Μνημονίου Συνεργασίας, δεδομένου πως υπό το πρίσμα της διαμάχης Κίνας-Ρωσίας για την τιμολόγηση του PoS-2 φαινόταν ότι η Ρωσία θα ήθελε ίσως να δείξει στην Κίνα πως έχει άλλους πελάτες στο Ιράν και πιο μακριά στην Ινδία μέσω μιας πιθανής συμφωνίας ανταλλαγής. Αυτό θα μπορούσε στη συνέχεια να είχε αξιοποιηθεί από τη Ρωσία για να ενθαρρύνει την Κίνα να καταλήξει σε συμβιβασμό μαζί της αντί να συνεχίσει να απαιτεί τιμές υπόγειου παζαριού που η Μόσχα θεωρεί απαράδεκτες.
Οι υπολογισμοί που περιγράφονται στις δύο προηγούμενες παραγράφους μπορεί να άλλαξαν μόλις μετά το ταξίδι του Πούτιν στο Αζερμπαϊτζάν, όπου η ευρασιατική ολοκλήρωση ήταν στην κορυφή της ατζέντας , συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής της συνιστώσας μετά την υπογραφή στρατηγικού μνημονίου συμφωνίας της Gazprom και της κρατικής ενεργειακής εταιρείας του Αζερμπαϊτζάν. Αναφέρει συγκεκριμένα τη συνεργασία κατά μήκος του Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου (NSTC), ο οποίος συνδέει τη Ρωσία με την Ινδία μέσω του Ιράν μέσω των τριών διακλαδικών διαδρόμων του Αζερμπαϊτζάν, της Κασπίας Θάλασσας και της Κεντρικής Ασίας.
Αυτό έγινε λιγότερο από μία εβδομάδα αφότου η νέα κυβέρνηση συνασπισμού της Μογγολίας ενέκρινε το σχέδιο δράσης της χώρας της για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στις 16 Αυγούστου. Για όσους ίσως δεν γνωρίζουν, το PoS-2 υποτίθεται πως θα διέρχεται μέσω της Μογγολίας και ο πρωταρχικός του στόχος είναι να αντικαταστήσει τους χαμένους ευρωπαίους πελάτες του κοιτάσματος φυσικού αερίου Yamal με την Κίνα. Το γεγονός ότι η Μογγολία παρέλειψε αυτό το μεγάλο έργο από το σχέδιο δράσης της υποδηλώνει πως δε θα δει να υλοποιείται η κατασκευή για κάποιο χρονικό διάστημα, κάτι που είναι μια δίκαιη εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη την προαναφερθείσα εικόνα.
Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν η Κίνα τελικά συμφωνήσει να καταλήξει σε συμβιβασμό με τη Ρωσία για τη διαφωνία τους ως προς τις τιμές, ίσως αφού επηρεάστηκε από τα Μνημοναία Συνεννόησης της Ρωσίας με το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν ώστε να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν εναλλακτικές (έμμεσα συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας μέσω ανταλλαγής φυσικού αερίου), αλλά δεν θα ήταν το τέλος του κόσμου αν δεν γίνει. Σε περίπτωση που η διαμάχη τους εξακολουθεί να υφίσταται παρά τις τελευταίες αυτές κινήσεις, η Ρωσία μπορεί στη συνέχεια να αφιερώσει πλήρως τη διπλωματική της ενέργεια στη διαμεσολάβηση για μια προσέγγιση Αζερμπαϊτζάν-Ιράν για τη διευκόλυνση των νότιων σχεδίων της.
Η Ινδία θα ήταν ζωτικής σημασίας για την επιτυχία αυτών των προσπαθειών, καθώς θα έπρεπε να δεσμευτεί να αγοράσει ιρανικό αέριο που ανταλλάσσεται από τη Ρωσία, παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της ενεργειακής βιομηχανίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας που οδήγησαν στην εγκατάλειψη της προηγούμενης εισαγωγής των πόρων της χώρας αυτής. Εάν επιστρατεύσει την πολιτική βούληση, τότε τα άλλα τρία μέρη – Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Ιράν – θα ξέρουν ότι θα επωφεληθούν αναλόγως, βελτιώνοντας έτσι τις πιθανότητες μιας προσέγγισης Αζερμπαϊτζάν-Ιράν με τη μεσολάβηση Ρωσίας.
Τα επιχειρήματα υπέρ της αλλαγής της στάσης της Ινδίας απέναντι στις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της ενεργειακής βιομηχανίας του Ιράν είναι πως οι σχέσεις Ινδίας-ΗΠΑ έχουν γίνει πολύ προβληματικές τον τελευταίο χρόνο λόγω μιας υποτιθέμενης συνωμοσίας δολοφονίας και του ρόλου της Αμερικής στην ανατροπή της κυβέρνησης του Μπαγκλαντές νωρίτερα αυτό το μήνα. Επιπλέον, η Ινδία θεωρεί ότι είναι μια ανερχόμενη Μεγάλη Δύναμη και η Φωνή του Παγκόσμιου Νότου στην προσωρινή τριπολική παγκόσμια τάξη, οπότε η συνέχιση της οικειοθελούς συμμόρφωσης με τέτοιους περιορισμούς βλάπτει σε μεγάλο βαθμό το κύρος της.
Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η έντονη αντιπαλότητα μεταξύ Κίνας και Ινδονησίας. Η Ινδία έχει κάνει τα πάντα μετά την ειδική επιχείρηση και τις επακόλουθες δυτικές κυρώσεις για να αποτρέψει προληπτικά την δυνητικά δυσανάλογη εξάρτηση του Ρώσου στρατηγικού της εταίρου από την Κίνα. Για το σκοπό αυτό, μπορεί επομένως να πιστεύει ότι αξίζει να ρισκάρει περισσότερο την οργή των ΗΠΑ, αγνοώντας τις κυρώσεις τους, για χάρη της λήψης πιο εκπτωτικής ενέργειας μέσω μιας ρωσο-ιρανικής ανταλλαγής και, συνεπώς, της μείωσης και της εξάρτησης των εξαγωγών (και των εσόδων) της Ρωσίας από την Κίνα.
Το καλύτερο σενάριο θα ήταν πως τόσο ο PoS-2 όσο και ο όποιος άλλος νότιος αγωγός θα ονομαστεί να κατασκευαστούν παράλληλα, αλλά δεδομένου ότι ο πρώτος μπορεί να μην κατασκευαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε είναι καλύτερο για τη Ρωσία να επικεντρωθεί στον δεύτερο. Εάν επιτευχθεί συμφωνία με τα συνδεδεμένα κράτη για την κατασκευή του, τότε η Ρωσία θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί πιο επιτακτικά για να ενθαρρύνει την Κίνα να συμβιβαστεί στη διαμάχη τους για την τιμολόγηση, οδηγώντας έτσι ενδεχομένως στην έναρξη της κατασκευής του PoS-2 μέχρι το τέλος της δεκαετίας (αν και ελπίζουμε νωρίτερα).
Το καλύτερο σενάριο θα ήταν πως τόσο ο PoS-2 όσο και ο όποιος άλλος νότιος αγωγός θα ονομαστεί να κατασκευαστούν παράλληλα, αλλά δεδομένου ότι ο πρώτος μπορεί να μην κατασκευαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε είναι καλύτερο για τη Ρωσία να επικεντρωθεί στον δεύτερο. Εάν επιτευχθεί συμφωνία με τα συνδεδεμένα κράτη για την κατασκευή του, τότε η Ρωσία θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί πιο επιτακτικά για να ενθαρρύνει την Κίνα να συμβιβαστεί στη διαμάχη τους για την τιμολόγηση, οδηγώντας έτσι ενδεχομένως στην έναρξη της κατασκευής του PoS-2 μέχρι το τέλος της δεκαετίας (αν και ελπίζουμε νωρίτερα).