Το Κουρσκ ήταν καρπός έτοιμος να πέσει. Τι γίνεται τώρα με τον Ζελένσκι και τους υπαινιγμούς του;

Φωτογραφία: Public domain

Η πρόσφατη κίνηση της Ουκρανίας να καταλάβει το Κουρσκ ήταν τολμηρή. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως τα μέσα ενημέρωσης στη Δύση την έχουν μεγεθύνει περισσότερο απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα, δεδομένου πως έχουν λιμοκτονήσει από θετικά στοιχεία για να τα γυρίσουν για μήνες για τους πελάτες τους στο ΝΑΤΟ και έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι θα διαρκέσει για μέρες. Αλλά φυσικά, η πραγματική δοκιμασία της κίνησης έρχεται τις επόμενες ημέρες. Η κατάληψη ενός μικρού θύλακα του Κουρσκ με ελάχιστη ή καθόλου αντίσταση από τις εκεί ρωσικές δυνάμεις - οι οποίες δεν είναι μαχητικά σκληραγωγημένες πρώτης γραμμής - δεν ήταν καθόλου το χολιγουντιανό έπος που η Δύση το παρουσιάζει ως τέτοιο. Η κατάληψή του είναι ένα πράγμα. Η διατήρησή του είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.

Martin Jay - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο Ζελένσκι μπορεί κάλλιστα να πήρε την επιλογή του Κουρσκ για να προσπαθήσει να αποσύρει τα ρωσικά στρατεύματα από το Ντονμπάς ή από ένα μικρό θύλακα στην ουκρανική πλευρά εκεί κοντά που καταλήφθηκε πρόσφατα. Στρατιωτικά βέβαια αυτό έχει νόημα και οι περισσότεροι αναλυτές παρουσιάζουν αυτό ως το κύριο σημείο της άσκησης. Ό,τι κι αν κάνει ο Πούτιν, θα είναι μια άντληση από άλλους πόρους σε άλλα μέρη και έτσι χτυπάει δυνατά τον Ρώσο ηγέτη με ένα χτύπημα.

Πολιτικά, επίσης, ο Ζελένσκι γνωρίζει ότι θα ασκηθεί πίεση στον Πούτιν να κάνει κάτι για να διευθετήσει το ζήτημα του Κουρσκ. Οι Ρώσοι δεν σκέφτηκαν, όταν τους δόθηκε η εικόνα των στόχων της Ουκρανίας και της Μόσχας, ότι θα συνεπαγόταν διάχυση πολέμου στη χώρα τους. Και έτσι απλώς συσσωρεύεται η πίεση για τον Πούτιν να αντιμετωπίσει την «πρόκληση» του Κουρσκ.

Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες που έχει στο μυαλό του ο Ζελένσκι, πίσω από το κόλπο του Κουρσκ. Ο Ουκρανός πρόεδρος, για πρώτη φορά, προσέγγισε τον Πούτιν και τους αξιωματούχους του πρόσφατα, όταν προσκάλεσε τη Ρωσία σε μια ειρηνευτική διάσκεψη τον Νοέμβριο. Πρόκειται για μια πρώτη φορά στο είδος της, δεδομένου πως η πρωτοβουλία είναι στην πραγματικότητα της Ουκρανίας και ότι ο Πούτιν είναι προσκεκλημένος. Προφανώς, ο Ζελένσκι πιστεύει ότι πρέπει να κάνει μια κίνηση πριν τελειώσουν οι αμερικανικές εκλογές, δεδομένου πως μια νίκη του Τραμπ μπορεί να τον ωθήσει να εγκαταλείψει πολύ περισσότερα από όσα θα του επιτρέψει η πολιτική του σκοπιμότητα. Το να έχει το Κουρσκ στο πολεμικό του σεντούκι θα είναι πολύ χρήσιμο, όχι λόγω της ελάχιστης έκτασης που κατέχει στην πραγματικότητα ο ουκρανικός στρατός, αλλά για τον συμβολισμό, ως ένα χαρτί που θα παίξει όταν αρχίσουν πραγματικά οι διαπραγματεύσεις.

Και όμως αυτή η κίνηση έρχεται με υψηλό τίμημα, το οποίο δείχνει και το επίπεδο απελπισίας που βρίσκεται ο Ζελένσκι και μπορούμε, αναμφισβήτητα, να πιστοποιήσουμε ότι η Ρωσία δεν το περίμενε. Εάν ο Ζελένσκι χάσει το έμπλαστρο του Κουρσκ, τότε η ταπείνωση και η απώλεια της υποστήριξης από τον στρατό και τις οικογένειές του θα είναι πρωτοφανής. Αν το Κουρσκ γυρίσει μπούμερανγκ, μπορεί κάλλιστα να του κοστίσει τα πάντα.. Οι κίνδυνοι βέβαια δεν αφορούν μόνο τον Ζελένσκι, αλλά βαραίνουν σε μεγάλο βαθμό και τη Δύση. Για τις δυτικές ελίτ το να τον παρακινούν και στη συνέχεια να τον συγχαίρουν είναι τόσο ανόητο όσο και απερίσκεπτο. Το ότι ο Πούτιν αρνείται να δελεαστεί να οδηγηθεί σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με το ΝΑΤΟ μπορεί κανείς να σχολιάσει μόνο πως η υπομονή του δεν είναι απεριόριστη - ειδικά όταν τώρα ο πολιτικός του οίστρος έχει δεχθεί πλήγμα. Υπήρξαν πολλές στιγμές τα τελευταία δύο χρόνια που αυτό έχει ξανασυμβεί και ο ίδιος πάντα επιβιώνει από τις κακοτοπιές της ρωσικής πολιτικής. Αλλά αυτή τη φορά ο Ζελένσκι θα πρέπει να φανεί ότι πληρώνει το τίμημα για το πως έσπρωξε τη ρωσική αρκούδα στο κλουβί μια φορά πολύ δυνατά.

Υπάρχει επίσης μια άλλη σημαντική εξέλιξη που συμβαίνει ταυτόχρονα με αυτά τα γεγονότα, ο ρόλος που θα μπορούσε να παίξει η Λευκορωσία τους επόμενους μήνες. Η Ουκρανία έχει επανειλημμένα χειριστεί drones στον εναέριο χώρο της χώρας και έχει προειδοποιηθεί για τις συνέπειες. Πρόσφατα τανκς από τη Λευκορωσία στάλθηκαν στα σύνορα, αυξάνοντας τις εντάσεις ακόμη περισσότερο, αν η Ουκρανία εξοργίσει ξανά το Μινσκ. Ο Ζελένσκι σίγουρα αρέσκεται να κάνει πατινάζ σε λεπτό πάγο, αλλά προφανώς τα δύο F16 που παρέλαβε θα τον διασκεδάσουν χωρίς τέλος. Η δική του ομάδα προπαγάνδας κινηματογραφεί τα δύο αεροσκάφη να πετούν παράλληλα σε όλη τη χώρα, πιθανώς με δύο συνταξιούχους Αμερικανούς πιλότους στο πιλοτήριο, και τα ρίχνουν όλα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δώσουν την εντύπωση ότι μια αεροπορία αποτελείται από αυτά τα αμερικανικά μαχητικά. Εύθυμος. Περιμένετε περισσότερο καπνό και καθρέφτες καθώς πλησιάζουμε στον Νοέμβριο.