Του Δημήτρη Τσαϊλά, υποναυάρχου ε.α.
Η θαλάσσια πολιτεία υπερβαίνει τη χορογραφία των ενεργειών των ενόπλων δυνάμεων για τη διαμόρφωση γεγονότων στην ανοιχτή θάλασσα. Είναι μεγαλύτερη από τον εμπορικό στόλο που μεταφέρει προϊόντα στο εξωτερικό ή φέρνει εισαγωγές στην πατρίδα μας. Είναι ακόμη μεγαλύτερη από τη ναυπηγοεπισκευαστική ή ναυπηγοκατασκευαστική ικανότητα, είναι ένας τομέας του οποίου η υγεία δικαίως πρέπει να απασχολεί όλους εμάς που είμαστε εδώ σήμερα. Αν κατανοηθεί σωστά, αυτή θα είναι μια ολοζώντανη διαδικασία που συσπειρώνει τους αξιωματούχους, τις ένοπλες δυνάμεις, την ιδιωτική βιομηχανία και τον Ελληνισμό ολόκληρο πίσω από κοινά συμφέροντα και σκοπούς που σχετίζονται με τη θάλασσα.
Τώρα, ο Θουκυδίδης, ο πνευματικός μας πρόγονος και ο πιο διάσημος ιστορικός, χρησιμοποιεί τον όρο θαλασσινό κράτος-Μέγα τω της θαλάσσης Κράτος. Αυτή είναι μια φράση, που χρονολογείται από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Έτσι ο Θουκυδίδης αναγνώριζε αμέσως και πιθανώς αγκάλιαζε με ακρίβεια το έργο που είχε στο μυαλό του για τον Ελληνισμό. Σκεφτόμαστε τον Θουκυδίδη ως απόστολο της μάχης στην θάλασσα που δημιούργησε μια «θεωρία ναυτικής στρατηγικής και άμυνας»—αυτό είναι το επιχειρησιακά προσανατολισμένο μέρος των γραπτών του που τραβά τη μεγαλύτερη προσοχή μεταξύ των ναυτικών και μια «φιλοσοφία της θαλάσσιας ισχύος, μια θεωρία της εθνικής ευημερίας και του πεπρωμένου» που μπορεί να βοηθήσει στη διαμόρφωση τρόπων δράσης για τον πραγματικό κόσμο.
Θεωρώ τη θαλάσσια πολιτεία μέρος αυτής της φιλοσοφίας του Θουκυδίδη για το πόσο φιλόδοξες θα έπρεπε να δείχνουν με τη συμπεριφορά τους οι θαλάσσιες δυνάμεις. Οι εκτελεστές της εξωτερικής πολιτικής και της θαλάσσιας στρατηγικής ενεργούν στη συνέχεια με βάση τη φιλοσοφία του, ανακαλύπτοντας πώς να βάλουν τα όργανα εξουσίας να λειτουργούν σε συγκεκριμένα θέατρα υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Με αυτόν τον τρόπο η πολιτεία γεννά δραστική πολιτική, στρατηγική και λειτουργίες.
Για να γίνει πράξη τη ναυτική φιλοσοφία, του Θουκυδίδη, πρέπει να προτρέψουμε τον Ελληνισμό να δημιουργήσει μια «αλυσίδα» θαλάσσιας ισχύος που θα αποτελείται από τρεις κρίκους-Βιομηχανία, Εμπορικό Ναυτικό και Πολεμικό Ναυτικό. Υπό αυτή την έννοια, η θαλάσσια πολιτεία είναι μια σφυρηλάτηση για εθνικούς σκοπούς. Σφυρηλατήστε και τους τρεις συνδέσμους και ολοκληρώστε τη σύνδεση μεταξύ τους. Η ενιαία σκέψη σε όλη την ελληνική κοινωνία θα προωθήσει τον αμοιβαίο σκοπό μας στην θάλασσα. Αυτό είναι το ναυτικό κράτος.