Εισβολή στο Κουρσκ: Και όμως ο στόχος επετεύχθη αφού οι Ρώσοι πιάνονται συνέχεια στον ύπνο

ukrinform.net

Το Φεβρουάριο του 2022 η Ρωσία αποφάσισε να μπει με στρατιωτικά μέσα στην Ουκρανία καθώς όλους τους προηγούμενους μήνες το Κίεβο τριβόταν όπως ο λαγός μπροστά στο λιοντάρι [εν προκειμένω την αρκούδα] κινητοποιώντας δυνάμεις για να δώσει ένα τέλος στην ανοικτή ένοπλη διαμάχη με τους Ρωσόφωνους του Ντονμπάς.

Του Στρατή Μαζίδη

Ωστόσο σε αυτόν τον δεκαετή πόλεμο, η Μόσχα πιάνεται τακτικά κορόιδο χάρη στην αφέλειά της. Αληθινή ή αναγκαστική. Πχ δεν αντιλαμβανόταν ότι οι συμφωνίες του Μινσκ έγιναν για να αναδιοργανωθεί ο ουκρανικός στρατός εξοπλιζόμενος παράλληλα από τη Δύση; Βέβαια κατά το αντίστοιχο διάστημα η Ρωσία προχώρησε σε σημαντικά βήματα ανεξαρτητοποίησης της οικονομίας της από το δολάριο των ΗΠΑ τρέχοντας παράλληλα την ενδυνάμωση των BRICS και την πολυπολικότητα. Εντούτοις δεν απέτρεψε την πολεμική μεγέθυνση της Ουκρανίας.

Στη συνέχεια εξαπατήθηκε με τη συμφωνία της Κωνσταντινούπολης, όπου απέσυρε μεν τα στρατεύματά της από τα περίχωρα του Κιέβου και άλλων περιοχών, όμως το Κίεβο υπαναχώρησε ελέω δυτικής πίεσης μου εκφράστηκε από το αχτένιστο ξανθό Βρετανό πολιτικό από μια συμφωνία που σήμερα θα φάνταζε ονειρική.

Η Δύση βλέποντας τη Ρωσία να μην μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά απέναντι στην παραβίαση διάφορων κόκκινων γραμμών, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα βάζοντας τους πρόθυμους [αλλά και τους απρόθυμους που τους βουτάνε στη μέση του δρόμου] προς θυσία Ουκρανούς να κινηθούν προς το Κουρσκ. Εκτιμώ ότι σαφή εικόνα του τι ακριβώς συμβαίνει δεν έχει κανείς, ωστόσο μια γενικότερη παραδοχή είναι πως οι Ουκρανοί βρίσκονται σε ρωσικό έδαφος και δε θα βγουν εύκολα από αυτό. Πάντως μου δημιουργείται μια απορία, περπατάς το βράδυ κάτω από την Αχαρνών ξεβράκωτος, διότι αυτό συνέβη με τα τρόπον τινά χαλαρά φυλαγμένα σύνορα στο Κουρσκ.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι έχουν στο νου τους τα φιλοπόλεμα γεράκια της Δύσης, που έχουν φέρει οικονομικά έναν πλανήτη ανάποδα, όμως πετυχαίνουν να ανοίξουν ακόμη μια πληγή στη Ρωσία, αυτή τη φορά εντός συνόρων, που κανείς δεν ξέρει ούτε πότε θα κλείσει ούτε πόσο θα πλήξει την αποδοχή του προέδρου της χώρας και φυσικά να παρατείνει τον πόλεμο. Κι αυτό το τελευταίο είναι το μεγάλο κακό για όλους εμάς, είτε μιλάμε για τον πόλεμο της Ουκρανίας, είτε της Παλαιστίνης, καθώς όσο δεν τερματίζονται, παραμένουμε εκτεθειμένοι στο ρίσκο του απρόβλεπτου με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.