Δημήτρης Τσαϊλάς, υποναύαρχος ε.α.
Ερμηνεύοντας τον αναμφισβήτητα μεγαλύτερο γεωπολιτικό στοχαστή, η Άγκυρα εφάρμοσε μια στρατηγική που αποσκοπούσε στη διαμόρφωση των γεγονότων στις θαλάσσιες περιοχές που ονόμασε «Γαλάζια Πατρίδα» προς όφελος της Τουρκίας. Πιστεύει ότι η τουρκική ευημερία και ασφάλεια εξαρτώνται από αυτό. Για να διαμορφώσουν τα γεγονότα σε πραγματικότητα, οι τουρκικές θαλάσσιες υπηρεσίες θα πρέπει να είναι σε θέση να ελέγχουν εκτός του Αιγαίου και τις «περιθωριακές θάλασσες» που παρέχουν πρόσβαση σε παράκτιες ζώνες στην λεκάνη της Μεσογείου.
Αυτή τη στρατηγική την υποστηρίζει επίσης με την έννοια των «διαδοχικών» και «αθροιστικών» πράξεων, απεικονίζοντας την πρώτη ως κανόνα και τη δεύτερη ως παράγοντα που δημιουργεί τη διαφορά. Οι διαδοχικές λειτουργίες προχωρούν βήμα-βήμα προς κάποιο στόχο στο χάρτη ή στο γράφημα, ενώ οι αθροιστικές λειτουργίες αναπτύσσουν πολλές δεσμεύσεις μικρής κλίμακας με τρόπο διάσπαρτο.
Μπορεί αυτός ο τρόπος ενέργειας να μην είναι αποφασιστικός, αλλά μπορούν να εξοντώσουν τον ελληνισμό σε έναν στενό αγώνα. Ο ναυτικός πόλεμος, είναι κατά κύριο λόγο σωρευτικός. Σπάνια είναι από μόνος του νικητής του πολέμου.