Πως το ελληνικό κράτος κοροϊδεύει τους Ελληνες με το αφήγημα των υψηλών ενοικίων

pixabay / REFLEX_PRODUCTION

Μια καραμέλα των τελευταίων ετών που αναπαράγεται από τα ΜΜΕ είναι το αφήγημα των ακριβών ενοικίων και των κακών ιδιοκτητών. Θα αντιτάξει κανείς, μα δεν είναι υψηλά τα ενοίκια. Αυτή την εποχή είναι. Πριν κάποια χρόνια δεν ήταν. Το ερώτημα όμως είναι, ποιος εισπράττει τα ενοίκια.

Του Στρατή Μαζίδη

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα ενός ανθρώπου που γνώρισα πρόσφατα ο οποίος ενοικιάζει ακίνητο για επαγγελματικούς λόγους σε εξαιρετικό σημείο, για το οποίο πληρώνει 4.000,00 ευρώ το μήνα. Η πρώτη σκέψη πολλών είναι... 4.000,00 *12 = 48.000,00 ευρώ το χρόνο βάζει στην τσέπη ο ιδιοκτήτης. Αμ δε. 

Ούτε ο ιδιοκτήτης βάζει τόσα στην τσέπη, ούτε ο ενοικιαστής πληρώνει μόνο τα 4.000,00 μηνιαίως.

Πρώτον, ο ιδιοκτήτης εισπράττει 48.000,00 ευρώ το χρόνο από το ενοίκιο του ακινήτου του. Ωστόσο με τη φορολογία των ενοικίων πληρώνει φόρο 1.800 ευρώ για τα πρώτα 12.000,00 ευρώ, 8.049,65 ευρώ από τα 12.001,00 έως τα 35.000,00 ευρώ και άλλα 5.849,55 για τα υπόλοιπα μέχρι τις 48.000,00 ευρώ.

Δηλαδή εισπράττει 48.000,00 αλλά του μένουν... 32.300,80 ευρώ! Δηλαδή το κράτος με τους φορολογικούς συντελεστές του 15% και ιδίως του 35% και 45%  φτάνει να αρπάζει το 1/3 λες και είναι συνιδιοκτήτης. Επί του πρακτέου το ενοίκιο δεν είναι 4.000,00 ευρώ αλλά 2.691,73 ευρώ. Είπατε τίποτε;

Δεύτερον ο ενοικιαστής επιβαρύνεται και με το τέλος χαρτοσήμου, το οποίο θα έπρεπε να είχε καταργηθεί και για τα επαγγελματικά ενοίκια. Το τέλος αυτό ανέρχεται σε ποσοστό 3,6% επί του ενοικίου άρα 4.000,00 * 3,6% = 144 ευρώ επιπλέον καπέλο το μήνα, το χρόνο 1.728,00 ευρώ και στη δεκαετία, που έλεγε κι ο Βέγγος, 17.280,00.

Αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών και τα ΜΜΕ δεν τα λένε αυτά. Ούτε όμως και οι ενδιαφερόμενοι παίρνουν το μολύβι να τα υπολογίσουν.

Επί της ουσίας η αγορά των ενοικίων είναι ο οίκος ανοχής [πραγματικά ανοχής όμως] το ακίνητο εκδίδεται, ο ενοικιαστής είναι ο πελάτης, ο ιδιοκτήτης κάνει την τσατσά και το κράτος είναι ο νταβατζής που έρχεται, φοβερίζει [βλέπε ΑΑΔΕ] και ρουφάει σαν παράσιτο το παραδάκι.

Και δε θα επεκταθώ ότι ένα ακίνητο έχει κόστος οικοδόμησης ή αγοράς, συντήρησης και έκδοσης μιας σειράς άχρηστων πιστοποιητικών προς όφελος τρίτων. Ούτε θα ψάξουμε το πόσο έχουν αυξηθεί οι τιμές για βασικές εργασίες τα τελευταία χρόνια, τις οποίες στην κατοικία αναλαμβάνει συνήθως ο ιδιοκτήτης και στο επαγγελματικό ο ενοικιαστής.

Άλλωστε ο πρώτος [λογικός διότι υπάρχουν κι οι παράλογοι] που θέλει το καλό του ενοικιαστή και προσεύχεται για αυτόν, είναι ο ιδιοκτήτης.

Τελευταία είδαμε σε ρεπορτάζ ότι ετοιμάζεται αλλαγή στη σχετική κλίμακα. Δε θα κόβουν 8 δάκτυλα από τους ιδιοκτήτες αλλά 4 και τη διαφορά θα τη βρουν από τα airbnd και το πιθανό άνοιγμα κλειστών ακινήτων, αφού πολλοί, και δικαίωμά τους, δε γουστάρουν νταβατζήδες στην περιουσία τους. Βέβαια τα ίδια είχαμε ακούσει και πέρυσι, ωστόσο τότε η ΝΔ δεν κατρακυλούσε κάτω από το 30%.

Αλλά όπως μου έχει πει και ένας φίλος πολύ σχετικός με τα ακίνητα στις τελικές ανακοινώσεις και το "κούνημα της αχλαδιάς" [που έλεγε κι ο Παράβας] το φινάλε είναι το παν!