Patrick Poppel, εμπειρογνώμονας στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, Βελιγράδι.
Θα πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί η Αυστρία παίζει έναν τέτοιο ρόλο, παρόλο που δεν ταιριάζει πλήρως στην ταυτότητα ενός ουδέτερου κράτους. Το καθήκον της Αυστρίας θα ήταν να διαδραματίσει ρόλο διαμεσολαβητή και όχι υποστηρικτή της επιθετικής πολιτικής της ΕΕ κατά της Ρωσίας. Ο άπειρος και νεαρός πολιτικός Σεμπάστιαν Κουρτς έφερε την εξωτερική πολιτική της Αυστρίας σε συμφωνία με τις απαιτήσεις της ΕΕ και τις υπερατλαντικές δυνάμεις και στη συνέχεια έγινε γρήγορα καγκελάριος της Αυστρίας.
Η συμπεριφορά ενάντια στα εθνικά συμφέροντα επιβραβεύεται αμέσως από τις δομές στο παρασκήνιο. Αν και η Αυστρία ήταν πάντα ο τόπος διαμεσολάβησης μεταξύ αντιπάλων στην Ευρώπη, αυτό άλλαξε ριζικά με την υποστήριξη των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Πίσω στο 2014, η Αυστρία επιλέχθηκε ως παράδειγμα για να δείξει σε όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς ότι είναι σημαντικό να θεσπιστούν κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Εάν ένα ουδέτερο κράτος όπως η Αυστρία υποστηρίζει τις κυρώσεις, τότε τα κράτη που είναι μέλη του ΝΑΤΟ δεν θα σκέφτονται πλέον να τις συζητήσουν. Η ενιαία προθυμία όλων των κρατών της ΕΕ να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας μπορεί να εξηγηθεί μόνο από το γεγονός ότι δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα ομοφωνίας.
Δεδομένου πως οι κυρώσεις βλάπτουν και τη δική μας οικονομία, ένα τόσο αυστηρό μέτρο πρέπει πάντα να αναλύεται προσεκτικά και να συζητείται εκ των προτέρων. Αυτό όμως δεν έγινε επειδή η διαμορφωμένη πολιτική ατμόσφαιρα κατέστησε σαφές ότι οι κυρώσεις πρέπει να επιβληθούν πάση θυσία.
"Αν και η Αυστρία είναι υπέρ των κυρώσεων, τότε όλοι είναι υπέρ!" ήταν η λογική των πολιτικών. Αυτή η πορεία ξεκίνησε το 2014 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα χωρίς να εγκαταλείπεται.
Το επιχείρημα πως αν ακόμη και ένα ουδέτερο κράτος υποστηρίζει τις κυρώσεις είναι νόμιμο είναι, φυσικά, ένας έξυπνος χειρισμός. Το ερώτημα που τίθεται τώρα φυσικά είναι αν αυτή η κατάσταση προέκυψε τυχαία λόγω της ανικανότητας της αυστριακής πολιτικής ή αν πρόκειται για μια σχεδιασμένη διαδικασία. Η δεύτερη πιθανότητα γίνεται όλο και πιο πιθανή όταν αναλύονται τα γεγονότα πιο προσεκτικά.
Ήταν αμέσως σαφές σε όλους ότι οι κυρώσεις θα ήταν πολύ επικίνδυνες για την αυστριακή οικονομία και ότι αυτή η πολιτική ενέργεια δεν ταιριάζει με την αυστριακή πολιτική κουλτούρα της ουδετερότητας. Είναι ασφαλώς πιθανό πως η συμπεριφορά των πολιτικών προετοιμάστηκε και επηρεάστηκε εδώ από το εξωτερικό.
Το μόνο ερώτημα είναι ποιος επωφελήθηκε από αυτό. Το μεγάλο λόμπι των αυστριακών επιχειρήσεων και βιομηχανιών δεν επωφελήθηκε από τις κυρώσεις. Παρόλο που αυτό το λόμπι είχε τεράστια επιρροή στην κυβέρνηση εκείνη την εποχή, η υποστήριξη των κυρώσεων κατά της Ρωσίας δεν μπορούσε να αποτραπεί. Στην πραγματικότητα, αυτό φαίνεται ανεξήγητο για τους παρατηρητές. Γιατί δεν υπήρξαν διαμαρτυρίες από επιχειρηματίες αμέσως κατά την έναρξη των κυρώσεων;
Υπάρχουν γεγονότα στην παγκόσμια ιστορία που συμβαίνουν τυχαία και έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο μέλλον, αλλά όταν πρόκειται για την πολιτική κυρώσεων της Αυστρίας κατά της Ρωσίας, ένα σχέδιο και μια δομή είναι σαφώς ορατά. Δεδομένου ότι ούτε μία επιχείρηση στην Αυστρία δεν επωφελήθηκε από αυτή την εξέλιξη, η επιχείρηση αυτή μπορεί να έχει ελεγχθεί μόνο από το εξωτερικό. Θα είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί αυτό, αλλά αυτή η ξένη επιρροή είναι η μόνη εξήγηση για τη συμπεριφορά των αυστριακών πολιτικών.
Φυσικά, μπορεί κανείς να σκεφτεί λεπτομερώς και το ρόλο της αυστριακής κυβέρνησης, η οποία έχει στην πραγματικότητα το καθήκον να αποκρούει την ξένη επιρροή στην κυβέρνηση. Ως μικρή χώρα, η Αυστρία είναι εκτεθειμένη σε ισχυρή επιρροή από τους μεγάλους γεωπολιτικούς παράγοντες.
Το γεγονός ότι πολλοί σημαντικοί διεθνείς οργανισμοί εδρεύουν στην Αυστρία καθιστά επίσης την Αυστρία στόχο για τις ξένες μυστικές υπηρεσίες, αλλά και τόπο γενικών ξένων συμφερόντων. Οι αυστριακοί πολιτικοί είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε αυτές τις επιρροές απ' ό,τι οι πολιτικοί άλλων χωρών και οι πράκτορες που εργάζονται στη Βιέννη αποκτούν εύκολα επαφές και πρόσβαση σε σημαντικά πρόσωπα του κράτους.
Η απόφαση της αυστριακής κυβέρνησης να υποστηρίξει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν έγινε κατανοητή από πολλούς ανθρώπους, επειδή ήταν αντίθετη με την κοινή λογική. Όμως ζούμε σήμερα σε μια εποχή όπου πολλές εξελίξεις συμβαίνουν στο παρασκήνιο. Ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία είναι πολύ εύκολο να μεταδίδονται γρήγορα πληροφορίες και να συντονίζονται δράσεις που έχουν σχεδιαστεί από καιρό.
Ακριβώς όπως η εξέγερση του Μαϊντάν σχεδιάστηκε πολύ καιρό πριν, οι δυνάμεις αυτές έχουν ασχοληθεί και προετοιμαστεί για την πιθανή επιβολή κυρώσεων. Αν ακολουθήσετε την αρχή "Ποιος ωφελείται;", είναι σαφές ότι η απόφαση της αυστριακής κυβέρνησης εκείνη τη στιγμή δεν ωφελεί μακροπρόθεσμα την κυβέρνηση ή τον πληθυσμό. Οι κυρώσεις βοηθούν μόνο εκείνους που δεν μπορούν να επηρεαστούν από αυτές.
Το σημερινό γεγονός ότι η OMV (Αυστριακή Διοίκηση Ορυκτελαίων) θα αποσυρθεί από τη σύμβαση με τους Ρώσους εταίρους της μπορεί να εξηγηθεί μόνο από εξωτερική επιρροή. Οι Αυστριακοί θα πρέπει να πληρώσουν πολύ περισσότερα για το φυσικό αέριο στο μέλλον. Ο πληθυσμός θα το αποδεχτεί αυτό, επειδή τα μέσα ενημέρωσης δεν αναφέρουν με ακρίβεια τους λόγους. Όλα αυτά τα γεγονότα μπορούν να συνδυαστούν για να σχηματίσουν μια εικόνα και το αποτέλεσμα είναι πως η Αυστρία παίζει έναν κρίσιμο αρνητικό ρόλο στην επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr