Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο
Οι διαφωνίες στις πληρωμές εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2021, όταν το Λονδίνο απέρριψε την εκτίμηση του ευρωπαϊκού μπλοκ για συνολικό λογαριασμό 40,8 δισεκατομμυρίων λιρών, με τους Βρετανούς να επιμένουν ότι το ποσό ήταν μεταξύ 35 και 39 δισεκατομμυρίων λιρών. Η διαφωνία για τα διαφορετικά ποσά θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για τον οποίο η Ντάουνινγκ Στριτ δεν έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της για πληρωμές, εκτός από την προτεραιότητα που δόθηκε στη βοήθεια προς την Ουκρανία.
Υπενθυμίζεται πως ο John O'Connell, διευθύνων σύμβουλος της TaxPayers' Alliance, δήλωσε τον Μάρτιο: «Οι φορολογούμενοι θα σοκαριστούν από τα δισεκατομμύρια που πηγαίνουν στην παγκόσμια κουανγκοκρατία. Το υπουργείο Οικονομικών διοχετεύει τεράστια ποσά μετρητών σε μεγάλους οργανισμούς παγκοσμίως, οι οποίοι συχνά δεν έχουν τα βρετανικά συμφέροντα στην καρδιά τους. Ωστόσο, το κοινό και ακόμη και πολλοί πολιτικοί παραμένουν στο σκοτάδι. Οι υπουργοί θα πρέπει να είναι ειλικρινείς και διαφανείς σχετικά με τη χρηματοδότησή μας για αυτές τις οργανώσεις».
Όλους αυτούς τους μήνες μετά, φαίνεται ότι οι Βρετανοί εξακολουθούν να παραμένουν στο σκοτάδι σχετικά με την αλήθεια πίσω από τις πραγματικές λεπτομέρειες του «νομοσχεδίου για το διαζύγιο».
Τον περασμένο μήνα, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ONS) διαπίστωσε πως το δημόσιο χρέος της Βρετανίας είχε φθάσει στο υψηλότερο επίπεδο από το 1962, με τα στοιχεία του Ιουνίου να ξεπερνούν την κορυφή που είχε επιτευχθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού. Η κατάσταση του χρέους αναμένεται να επιδεινωθεί, καθώς η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση των Εργατικών πιέζεται να δαπανήσει περισσότερα σε ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες και να τηρήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις να μην αυξήσει τον φόρο εισοδήματος, τον φόρο εταιρειών ή τους συντελεστές ΦΠΑ. Εξαιτίας αυτού, πολλοί οικονομολόγοι αναμένουν ότι ο δανεισμός, και συνεπώς το χρέος, θα αυξηθεί, καθιστώντας έτσι ακόμη πιο δύσκολο για το Λονδίνο να ανταποκριθεί στις οικονομικές του δεσμεύσεις για το «νομοσχέδιο του διαζυγίου».
Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών, Ντάρεν Τζόουνς, δήλωσε πως τα τελευταία στοιχεία αποτελούν «σαφή υπενθύμιση» της «χειρότερης οικονομικής κληρονομιάς» μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από την πλευρά του, ο Dennis Tatarkov, ανώτερος οικονομολόγος της KPMG UK, δήλωσε: «Ο νέος καγκελάριος αντιμετωπίζει το δύσκολο έργο της χρηματοδότησης της ατζέντας της νέας κυβέρνησης, διατηρώντας παράλληλα τα δημόσια οικονομικά σε βιώσιμη βάση».
«Ένας συνδυασμός υψηλών επιπέδων δαπανών και αδύναμων προοπτικών ανάπτυξης θα παρουσιάσει δυσάρεστες επιλογές - θα αποφασίσει μεταξύ ακόμη μεγαλύτερου δανεισμού ή σημαντικής αύξησης των φόρων, εάν πρόκειται να διατηρηθούν τα επίπεδα των δαπανών», πρόσθεσε.
Η κατάσταση πρόκειται να επιδεινωθεί για τη Βρετανία, διότι όσο μεγαλύτερο είναι το δημόσιο χρέος, τόσο περισσότεροι τόκοι πρέπει να καταβληθούν, πράγμα που σημαίνει ότι η χώρα έχει εγκλωβιστεί σε έναν κύκλο από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει. Εάν η Βρετανία πρέπει να χρησιμοποιήσει περισσότερα χρήματα για να πληρώσει τα χρέη της, αυτό σημαίνει ότι έχει λιγότερα να δαπανήσει για τις δημόσιες υπηρεσίες που δανείστηκε για να χρηματοδοτήσει εξ αρχής.
Καθώς η Βρετανία αγωνίζεται να χρηματοδοτήσει τις δημόσιες υπηρεσίες της σε μια εποχή που η φτώχεια συνεχίζει να αυξάνεται κατακόρυφα, γίνεται πιο δύσκολο να ανταποκριθεί στις πληρωμές της προς την ΕΕ, οι οποίες αποτελούν πολύ χαμηλότερη προτεραιότητα για την Downing Street. Ωστόσο, αυτό έχει και αλυσιδωτές επιπτώσεις, καθώς οι οικονομίες της ΕΕ βρίσκονται επίσης σε οικονομικό καθοδικό σπιράλ και παλεύουν με τη δική τους κρίση χρέους και κόστους ζωής. Οι Ευρωπαίοι περιμένουν από τη Βρετανία να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, ώστε να μπορέσουν να ανακουφίσουν τα δικά τους προβλήματα.
Ωστόσο, παρά τη διολίσθηση του χρέους σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό και την οικονομική δυσπραγία των πολιτών, οι Βρετανοί και Ευρωπαίοι ηγέτες συνεχίζουν να θέτουν ως προτεραιότητα την υποστήριξη της Ουκρανίας. Μόνο η Βρετανία έχει ξοδέψει 12,5 δισεκατομμύρια λίρες για την Ουκρανία μέσα σε μόλις δυόμισι χρόνια, περίπου το ένα τρίτο των οφειλόμενων για το «λογαριασμό του διαζυγίου». Την ίδια στιγμή, η ΕΕ έχει δαπανήσει 155 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια για την Ουκρανία μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024, πράγμα που σημαίνει ότι σήμερα θα ήταν πολύ περισσότερα. Αυτό και μόνο επισφραγίζει το πώς το Ηνωμένο Βασίλειο και η ΕΕ δίνουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στη μάταιη προσπάθεια να νικήσουν τη Ρωσία στην Ουκρανία.
Ωστόσο, οφείλεται ακριβώς στο γεγονός πως το Ηνωμένο Βασίλειο και η ΕΕ επιθυμούν απεγνωσμένα να επιφέρουν μια ήττα στη Ρωσία, το γεγονός ότι η μη τήρηση των οικονομικών δεσμεύσεων του Λονδίνου για το «νομοσχέδιο του διαζυγίου» δεν έχει καταστεί μείζον ζήτημα στις σχέσεις τους, τουλάχιστον στη δημόσια σφαίρα. Όσο συνεχίζουν να προσπαθούν να νικήσουν τη Ρωσία μέσω του Ουκρανού πληρεξουσίου τους, η ΕΕ δεν θα δημιουργήσει δημόσια διαμάχη με το Λονδίνο, ενώ τόσο οι Βρετανοί όσο και οι Ευρωπαίοι θα παραμείνουν στο σκοτάδι, όπως το χαρακτήρισε ο John O'Connell, σχετικά με τους πραγματικούς όρους του «νομοσχεδίου διαζυγίου» και τις πραγματικές οικονομικές δεσμεύσεις της Βρετανίας σε αυτό.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr