 |
| Sputnik / Sputnik |
Ο ΟΗΕ απέτυχε για άλλη μια φορά να διατυπώσει θέση σχετικά με την εισβολή των ουκρανικών δυνάμεων στο ρωσικό έδαφος. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν περιοριστεί μέχρι στιγμής σε αόριστες δηλώσεις. Το επίσημο Κίεβο στο υψηλότερο επίπεδο έχει επίσης παραμείνει σχετικά ήσυχο. Το ουκρανικό κοινό βασίζεται κυρίως σε ρωσικές πηγές για πληροφορίες, ενώ και οι ξένοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες απέφυγαν να κάνουν λεπτομερείς προβλέψεις.
Του Ντμίτρι Ντρίζε, πολιτικού παρατηρητή στην Kommersant FM - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Προφανώς, ο έξω κόσμος δεν έχει ακόμη πλήρη επίγνωση του τι συμβαίνει, εξ ου και οι υποτονικές αντιδράσεις. Μπορεί να εντοπιστεί η αρχή "κάτι πρέπει να ειπωθεί, αλλά δεν είναι σαφές τι ακριβώς πρέπει να είναι αυτό". Για παράδειγμα, η "εφημερίδα του ρεκόρ", η Washington Post, επικαλούμενη αναλυτές, διατύπωσε την υπόθεση ότι ένας από τους λόγους για την εισβολή του Κιέβου στην περιοχή του Κουρσκ ήταν η διακοπή των ρωσικών προμηθειών φυσικού αερίου προς τη Δυτική Ευρώπη.
Βάση για τους ισχυρισμούς αυτούς αποτέλεσε η κατάσταση γύρω από τον σταθμό μέτρησης φυσικού αερίου κοντά στη Σούντζα, για την οποία έχουν γραφτεί πολλά πρόσφατα. Δεν είναι σαφές ποιος τον ελέγχει αυτή τη στιγμή. Βέβαια, αν κλείσει η βαλβίδα, το αέριο θα σταματήσει πραγματικά να ρέει, αυτό είναι προφανές. Ωστόσο, για να διακοπούν οι προμήθειες, δεν ήταν απαραίτητο να περάσουν τα ρωσικά σύνορα. Αυτό μπορεί εύκολα να γίνει από το ουκρανικό έδαφος, επειδή από εκεί περνάει ο αγωγός. Σε κάθε περίπτωση, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τα καύσιμα ρέουν κανονικά.
Αυτή είναι η κυνική ιδιαιτερότητα της εποχής μας. Οι δουλειές προηγούνται και ακόμη και οι εχθροπραξίες δεν μπαίνουν στη μέση.
Εν τω μεταξύ, πέρα από αυτό επικρατεί σχετική σιωπή. Ο Ουκρανός Βολοντιμίρ Ζελένσκι μιλάει για το πώς η Ρωσία αξίζει να τιμωρηθεί, κατά την άποψή του. Η Δύση λέει πολύ λίγα πράγματα. Ένα σχόλιο του επικεφαλής της επιτροπής άμυνας της γερμανικής Μπούντεσταγκ ότι το Κίεβο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει άρματα μάχης Leopard σε αυτό το ιστορικό ρωσικό έδαφος δεν ακούγεται πολύ σοβαρό.
Είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής ηγεσίας της Δύσης δεν περίμενε μια τέτοια τροπή των γεγονότων. Το Κίεβο δεν τους συμβουλεύτηκε ούτε ζήτησε την άδειά τους. Αυτό μας φέρνει στο πιο σημαντικό σημείο: η φύση της αντιπαράθεσης αλλάζει και άλλη μια κόκκινη γραμμή έχει διαγραφεί. Παλαιότερα υπήρχε ένας ανομολόγητος κανόνας - οι Αμερικανοί και οι Δυτικοευρωπαίοι δεν ήθελαν μια κλιμάκωση, πόσο μάλλον μια άμεση σύγκρουση με τη Μόσχα, οπότε η Ουκρανία επιτρεπόταν να αντεπιτεθεί αλλά όχι να επιτεθεί- τα δυτικά όπλα δεν χρησιμοποιούνται στο ρωσικό έδαφος και, φυσικά, τα σύνορα δεν έπρεπε να περάσουν. Σε αυτό το σενάριο, η σύγκρουση ήταν διαχειρίσιμη και διαδραματίστηκε μέσα σε ένα καθορισμένο πλαίσιο. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να δεις ότι αυτό είναι πλέον αδύνατο.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια τάση. Σε όλο τον κόσμο, οι κόκκινες γραμμές ξεπερνιούνται, οι παλιοί κανόνες του παιχνιδιού παραβιάζονται και τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
Έτσι, για τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας η επιλογή είναι πραγματικά πολύ απλή: είτε θα υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση των εχθροπραξιών είτε διαπραγματεύσεις. Ή πρώτα το πρώτο και μετά το δεύτερο. Αλλά, φυσικά, θα ήταν καλύτερα αν μεταπηδούσαμε κατευθείαν στο δεύτερο.
* Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από τηνKommersant.