M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το CSS είναι ο ερευνητικός βραχίονας του γραφείου του προέδρου. Ο διορισμός του Ζαρίφ σηματοδοτεί την επιστροφή του στον στίβο της εξωτερικής πολιτικής και την υψηλή εκτίμηση του Πεζεσκιάν για τα μοναδικά διαπιστευτήριά του να αναλάβει το άρμα της διπλωματίας Track 1,5 της Τεχεράνης.
Η μακρά έκθεση του Ζαρίφ στους αμερικανικούς κύκλους χάραξης πολιτικής κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης θητείας του ως πρεσβευτή στον ΟΗΕ και η ενεργή κοινωνική του δικτύωση στη Νέα Υόρκη αποτελούν στρατηγικό του πλεονέκτημα. Ο Ζαρίφ είναι ένα οικείο πρόσωπο και χαίρει μεγάλης εκτίμησης στις δυτικές πρωτεύουσες.
Ο Πεζεσκιάν έδωσε προτεραιότητα στον διορισμό του Ζαρίφ- δεν έχει ακόμη ανακοινώσει την επιλογή του για τον υπουργό Εξωτερικών. Η επιστροφή του Ζαρίφ στο διπλωματικό κύκλωμα δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως μήνυμα προς τις δυτικές δυνάμεις. Υπάρχει ένα παράδοξο εδώ. Ενώ το Ιράν υπολογίζει ότι οι ΗΠΑ θα έχαναν σημαντικά από οποιαδήποτε άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση, το γεγονός παραμένει ότι μόνο οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι είναι σε θέση να σταματήσουν έναν ολοκληρωμένο πόλεμο στην περιοχή στην εξελισσόμενη κατάσταση κρίσης.
Αυτή φαίνεται να είναι και η γραμμή σκέψης της Μόσχας. Σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε την Πέμπτη με τον εκτελούντα χρέη υπουργού Εξωτερικών του Ιράν Αλί Μπαγκερί Κανί, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ "κάλεσε όλα ανεξαιρέτως τα μέρη που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας και στη Μέση Ανατολή γενικότερα να αποφύγουν ενέργειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περαιτέρω αποσταθεροποίηση της κατάστασης και σε νέες απώλειες μεταξύ των αμάχων" - σύμφωνα με το ρωσικό κείμενο. [Η υπογράμμιση προστέθηκε.]
Σε δηλώσεις του στη Majlis την Τρίτη μετά την τελετή ορκωμοσίας, ο πρόεδρος Πεζεσκιάν επαναβεβαίωσε ότι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησής του θα επιδιώξει εποικοδομητική δέσμευση με τον κόσμο, διατηρώντας παράλληλα την εθνική αξιοπρέπεια και τα συμφέροντα του Ιράν.
Η εκλογική νίκη του Πεζεσκιάν υποδηλώνει πως ο ρεφορμισμός έχει μετατραπεί σε μείζον ρεύμα στην κυρίαρχη πολιτική του Ιράν. Η ιρανική διαλεκτική είναι γεμάτη με συνέπειες για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, στο βαθμό που ο παλιός τους υπολογισμός για να τροφοδοτήσουν τη διαφωνία και να προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή στο Ιράν δεν θα λειτουργήσει πλέον. Σίγουρα, το φάντασμα μιας εποικοδομητικής δέσμευσης μεταξύ της Δύσης και του Ιράν στοιχειώνει το Ισραήλ.
Το Ισραήλ θα θεωρήσει την επιστροφή του Ζαρίφ ως εμβληματική μιας ανανεωμένης ιρανικής ώθησης για διαπραγματεύσεις για μια πυρηνική συμφωνία που θα μπορούσε να ανοίξει έναν δρόμο για την άρση των δυτικών κυρώσεων, καθώς και μια προοπτική συνεργασίας σε ευρεία βάση. Σε αυτό το πλαίσιο, σε μια συγκαλυμμένη αναφορά στη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, ο Πεζεσκιάν ξεκαθάρισε στις δηλώσεις του στη Majlis ότι "ήμασταν και θα παραμείνουμε προσηλωμένοι στις υποχρεώσεις μας".
Σε ένα τέτοιο ελπιδοφόρο πλαίσιο, ο γενικός διευθυντής του ΙΑΕΑ Ραφαέλ Γκρόσι ζήτησε επείγουσα συνάντηση με τον Πεζεσκιάν "το συντομότερο δυνατό". Σε επιστολή του προς τον Πεζεσκιάν, ο Γκρόσι έγραψε: "Η συνεργασία μεταξύ του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής των διεθνών κύκλων εδώ και πολλά χρόνια. Είμαι βέβαιος ότι, από κοινού, θα μπορέσουμε να σημειώσουμε αποφασιστική πρόοδο σε αυτό το κρίσιμο θέμα".
Και πάλι, μια άλλη υποπλοκή που διαδραματίζεται εδώ είναι πως το Ισραήλ δεν μπορεί πλέον να ελπίζει ότι οι χώρες του Κόλπου -η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ειδικότερα- θα ευθυγραμμιστούν μαζί του εναντίον του Ιράν. Οι καιροί έχουν αλλάξει στο Ιράν και στην περιοχή, καθώς και διεθνώς, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, όπου για πρώτη φορά εκφράζεται ανοιχτή δυσαρέσκεια και αποδοκιμασία για τις ισραηλινές πολιτικές.
Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν συνεχάρη τηλεφωνικά τον Πεζεσκιάν για την εκλογική του νίκη τον περασμένο μήνα για να εκφράσει την ικανοποίησή του για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας σε διάφορους τομείς και να τονίσει την ανάγκη να ενισχυθούν οι σχέσεις όσο το δυνατόν περισσότερο. Η κίνηση αυτή της Σαουδικής Αραβίας κατέγραψε την ελπίδα και την προσδοκία πως μπορούν να κάνουν δουλειές με τη νέα κυβέρνηση στην Τεχεράνη.
Ομοίως, η πρόσφατη διαγραφή της Χεζμπολάχ από τη λίστα του Αραβικού Συνδέσμου θα μπορούσε να μιλήσει για το βαθμό στον οποίο η Σαουδική Αραβία και άλλα αραβικά κράτη απομακρύνονται από τις αντι-ιρανικές θέσεις της Ουάσινγκτον. Τα περιφερειακά κράτη είναι όλο και πιο διαλλακτικά απέναντι στο Ιράν και προσπαθούν να βρουν τρόπους να "μοιραστούν τη γειτονιά" με την Τεχεράνη - για να δανειστούμε τα περίφημα λόγια του τότε προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.
Η Χεζμπολάχ είναι το κόσμημα του στέμματος της ισλαμικής επανάστασης του Ιράν. Ως εκ τούτου, το μήνυμα του Αραβικού Συνδέσμου ότι η Χεζμπολάχ είναι βασικός παίκτης μεταφέρει ένα μεγάλο μήνυμα από το Ριάντ για τη μείωση της περιφερειακής υποστήριξης των πολιτικών των ΗΠΑ που αποσκοπούν στη συμπίεση του Ιράν και των συμμαχικών με την Τεχεράνη παραγόντων στον αραβικό κόσμο.
Μάλιστα, την Πέμπτη, ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας πρίγκιπας Mansour bin Miteb bin Abdulaziz παρέδωσε προσωπικά στον Pezeshkian επιστολή του βασιλιά Salman bin Abdulaziz Al Saud, στην οποία εκφράζεται η ελπίδα για πιο εποικοδομητικά βήματα στην ανάπτυξη των διμερών σχέσεων με το Ιράν και για τη συνέχιση του συντονισμού και των διαβουλεύσεων για την προώθηση της περιφερειακής ειρήνης και ασφάλειας.
Συνολικά, στην ταχέως εξελισσόμενη περιφερειακή ισορροπία ασφαλείας, οι μοναρχίες του Κόλπου, οι οποίες παρακολουθούν στενά το Ιράν, αισθάνονται μια αλλαγή παραδείγματος. Η ουσία είναι, η έκκληση του Pezeshkian για περιφερειακή ενότητα για την αντιμετώπιση των εξτρεμιστικών επιρροών. Είπε: "Οι ριζοσπαστικές φωνές δεν πρέπει να πνίξουν τις φωνές των σχεδόν δύο δισεκατομμυρίων φιλειρηνικών μουσουλμάνων. Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία της ειρήνης".
Σαράντα πέντε χρόνια μετά την ιρανική επανάσταση του 1979, η Ισλαμική Δημοκρατία μιλάει ως η φωνή της μετριοπάθειας και της λογικής! Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι το Ιράν και τα άλλα μέλη του Άξονα της Αντίστασης θα μετριάσουν την αντίδρασή τους στις πρόσφατες ενέργειες του Ισραήλ. Τα αντίποινα του Ιράν για τη δολοφονία του Haniyeh είναι βέβαιο ότι θα είναι πιο σκληρά, πιο οδυνηρά από οτιδήποτε έχει βιώσει μέχρι σήμερα το Τελ Αβίβ.
Ένας πόλεμος με το Ιράν θα είναι πολύ διαφορετικός από τους προηγούμενους πολέμους του Ισραήλ με τα αραβικά κράτη. Θα είναι ατελείωτος μέχρι το Ισραήλ να επιτρέψει τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. Η ικανότητα του Ισραήλ να ανταποδώσει θα εξαντλείται σταθερά, όπως συνέβη απέναντι στη Χεζμπολάχ. Το μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο πλεονέκτημα βρίσκεται στο Ιράν, μια πολύ μεγαλύτερη χώρα από το Ισραήλ, καθώς θα είναι ένας πόλεμος σε πολλαπλά μέτωπα με μη κρατικούς δρώντες.
Από την άλλη πλευρά, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι το Ισραήλ ενήργησε μόνο του για να επιτεθεί στην κυριαρχία του Ιράν, κάτι που ισοδυναμεί με πράξη πολέμου, χωρίς κάποιου είδους έγκριση των ΗΠΑ. Είναι αυτός ο παράγοντας του "γνωστού άγνωστου" που καθιστά την κατάσταση πολύ επικίνδυνη. Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Αγιατολάχ Χαμενεΐ έχει ήδη διατάξει ένα άμεσο χτύπημα στο ισραηλινό έδαφος.
Η Washington Post, επικαλούμενη αξιωματούχους του Πενταγώνου, έγραψε ότι έχοντας υπόψη μια πιθανή κλιμάκωση, το αμερικανικό ναυτικό έχει ήδη συγκεντρώσει 12 πολεμικά πλοία στην περιοχή. Μεταξύ αυτών είναι και το αεροπλανοφόρο Theodore Roosevelt, το οποίο βρίσκεται στον Περσικό Κόλπο μαζί με έξι αντιτορπιλικά. Υπάρχουν επίσης πέντε αμερικανικά πολεμικά πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου δήλωσε πως το Ισραήλ "αντιμετωπίζει δύσκολες ημέρες" και είναι "έτοιμο για κάθε σενάριο".
Ο Νετανιάχου είναι βέβαιος για την υποστήριξη των ΗΠΑ, η οποία εκδηλώθηκε με τη θερμή υποδοχή που του επιφυλάχθηκε κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού του στην Ουάσιγκτον. Ενδεχομένως, ήταν αυτή η υποστήριξη που επέτρεψε στον Νετανιάχου να διακόψει την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, να επιστρέψει στην πατρίδα του και να αποτολμήσει αμέσως μια τέτοια όξυνση της κατάστασης.
Αν είναι έτσι, οι ΗΠΑ συντονίζουν την κατάσταση, αλλά από την άλλη πλευρά, η αμερικανο-ισραηλινή ιστορία είναι επίσης μια ιστορία όπου η ουρά κουνάει το σκύλο, τις περισσότερες φορές. Είναι σαφές πως ο Νετανιάχου προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα στη Μέση Ανατολή και γράφει σενάρια αυτών των γεγονότων απευθείας για τον εαυτό του. Αρκεί να πούμε ότι είναι και ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος, ενώ οι άλλοι πρωταγωνιστές, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων, είναι αναγκασμένοι είτε να παίξουν μαζί του, είτε να κάνουν το καλό πρόσωπο σε ένα κακό παιχνίδι.