Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Ολοκλήρωσαν τη δήλωσή τους στη λαϊκή εφημερίδα Izvestia προσθέτοντας πως «οι χώρες της συμμαχίας παρέχουν επίσης στον ουκρανικό στρατό δορυφορικά δεδομένα πληροφοριών σχετικά με την ανάπτυξη των ρωσικών στρατευμάτων στην περιοχή της επιχείρησης». Αυτό συνέπεσε με την κλήση από το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών των Αμερικανών υφυπουργών Εξωτερικών για να διαμαρτυρηθούν για την παράνομη διέλευση των συνόρων τους από Αμερικανούς δημοσιογράφους για προπαγανδιστικούς σκοπούς προς υποστήριξη αυτής της εισβολής, καθώς και για τον στρατιωτικό ρόλο που διαδραματίζει σε αυτήν τουλάχιστον μία αμερικανική PMC.
Ο διοικητής των Ειδικών Δυνάμεων Akhmat από τη Δημοκρατία της Τσετσενίας της Ρωσίας Apty Alaudinov κατηγόρησε τους εισβολείς ότι διέπραξαν μια σειρά από εγκλήματα πολέμου στο πλαίσιο των δηλωθέντων στόχων του Zelensky για τη δημιουργία μιας «νεκρής ζώνης» και την ενίσχυση του «ταμείου ανταλλαγής» της Ουκρανίας για μελλοντικές ανταλλαγές αιχμαλώτων. Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο είχε προειδοποιήσει νωρίτερα σε συνέντευξή του σε κορυφαία ρωσικά μέσα ενημέρωσης πως η Ουκρανία μπορεί στην πραγματικότητα να θέλει η Ρωσία να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, το πιθανό σκεπτικό του οποίου εξηγήθηκε εδώ.
Αυτό που δείχνουν όλες αυτές οι λεπτομέρειες είναι ότι αυτό που συμβαίνει στο Κουρσκ είναι μια πραγματική, υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ, ουκρανική εισβολή σε παγκοσμίως αναγνωρισμένο ρωσικό έδαφος, και όχι κάποιο «5D chess master plan» της Ρωσίας για να περικυκλώσει τους Ουκρανούς σε ένα «καζάνι», όπως εικάζουν κάποιοι στην Alt-Media Community (AMC). Οι ΗΠΑ μπορούν να το παίζουν χαζές όσο θέλουν, αλλά η Ρωσία είναι πεπεισμένη ότι ενορχήστρωσε αυτή την πρωτοφανή πρόκληση, εγείροντας έτσι ερωτήματα για το πώς θα απαντήσει.
Πολλοί AMC στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ζητούν κάτι ριζοσπαστικό, όπως η Ρωσία να χτυπήσει στόχους στο ΝΑΤΟ και/ή η Βάγκνερ να πραγματοποιήσει διασυνοριακές επιδρομές κατά των μελών της πρώτης γραμμής του από τη Λευκορωσία, αλλά τίποτα από τα δύο δεν είναι πιθανό να υλοποιηθεί. Ανεξάρτητα από την προσωπική γνώμη που μπορεί να έχει κάποιος για την προσέγγισή του, ο Πούτιν έχει αποδείξει ότι διαθέτει υπομονή αγίου, αρνούμενος να κλιμακώσει την αντίδραση του στο πλήθος των προκλήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί εναντίον της χώρας του από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης.
Σε αυτές περιλαμβάνονται οι βομβαρδισμοί της Ουκρανίας στη γέφυρα της Κριμαίας, η καταστροφή του φράγματος της Καχόβκα που κινδυνεύει να μετατρέψει την Κριμαία σε έρημο, οι δολοφονίες δημοσιογράφων όπως η Ντάρια Ντούγκινα, οι αδιάκοπες επιθέσεις εναντίον αμάχων στις νέες περιοχές της Ρωσίας, οι βομβαρδισμοί των στρατηγικών αεροπορικών βάσεων και των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, η εμπλοκή στην τρομοκρατική επίθεση στον Κρόκο, ακόμη και η επίθεση στο Κρεμλίνο. Όλες αυτές οι προκλήσεις και πολλές άλλες πραγματοποιήθηκαν με την αμερικανική βοήθεια, ωστόσο η Ρωσία δεν έχει απαντήσει ριζικά σε καμία από αυτές.
Το περισσότερο που έχει κάνει είναι να πραγματοποιεί πλήγματα κατά των ενεργειακών υποδομών της Ουκρανίας σε μια προσπάθεια να παρεμποδίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της, καθώς και να χαράξει πρόσφατα μια μικροσκοπική νεκρή ζώνη στην περιοχή του Χάρκοβο, αλλά δεν θα βομβαρδίσει γέφυρες στον Δνείπερο ούτε πολιτικούς στόχους όπως η Ράντα. Ξανά και ξανά, η Ρωσία αρνείται σταθερά να κλιμακώσει, κάνοντας μόνο το ελάχιστο από αυτά που απαιτούν οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της στην AMC, όταν τελικά αποφασίζει να κάνει κάτι έξω από τα συνηθισμένα.
Ο λόγος για αυτή την (κάποιοι θα έλεγαν υπερβολικά) προσεκτική προσέγγιση είναι ο φόβος του Πούτιν να μην πυροδοτήσει ακούσια τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, τον οποίο φοβάται πως μπορεί να γίνει αναπόφευκτος αν η Ρωσία απαντήσει ριζικά στις προκλήσεις των εχθρών της λόγω της ταχείας αλληλουχίας γεγονότων στην οποία θα μπορούσε να οδηγήσει. Για να είμαστε σαφείς, η Ρωσία έχει το δικαίωμα να απαντήσει με έναν τέτοιο τρόπο, αλλά αποφεύγει οικειοθελώς αυτό το δικαίωμα για τους προαναφερθέντες λόγους που θεωρεί ότι είναι για το «ευρύτερο παγκόσμιο καλό».
Κατά συνέπεια, είναι εξαιρετικά απίθανο ότι ο Πούτιν θα ρίξει τελικά τη χαρακτηριστική του προσοχή στον άνεμο, διακινδυνεύοντας σκόπιμα τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο (ή τουλάχιστον έτσι θα τα έβλεπε όλα), επιλέγοντας μια ριζοσπαστική απάντηση στο συμπέρασμα της κυβέρνησής του ότι οι ΗΠΑ εμπλέκονται στην εισβολή της Ουκρανίας στο Κουρσκ. Τα μόνα εύλογα σενάρια στα οποία θα άλλαζε τους υπολογισμούς του θα ήταν αν υπήρχε μια πυρηνική πρόκληση, μια δολοφονία υψηλού επιπέδου ή μια τρομοκρατική επίθεση ακόμη χειρότερη από την πρόσφατη του Crocus
Υπενθυμίζοντας τα όσα γράφτηκαν νωρίτερα για το πώς ο Λουκασένκο προειδοποίησε πως η Ουκρανία μπορεί πράγματι να θέλει η Ρωσία να χρησιμοποιήσει πυρηνικά, κανένα από αυτά τα σενάρια και όποια άλλα θα μπορούσαν να περάσουν τις αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές του Πούτιν (κάτι που δεν έκαναν οι προηγουμένως απαριθμηθείσες προκλήσεις) δεν μπορεί να αποκλειστεί. Θα μπορούσαν επίσης πιθανότατα να χρησιμοποιηθούν στην τραβηγμένη περίπτωση μιας ρωσικής στρατιωτικής κατάρρευσης κατά μήκος των δυτικών συνόρων της, ή της κατάρρευσης της Λευκορωσίας κατά μήκος των δικών της με το ΝΑΤΟ ή την Ουκρανία, και της επακόλουθης μεγάλης κλίμακας εισβολής.
Από την πλευρά της Ρωσίας, η εισβολή της Ουκρανίας στο Κουρσκ παραμένει διαχειρίσιμη, παρά την εμπλοκή των ΗΠΑ σε αυτή την πρωτοφανή πρόκληση, πράγμα που σημαίνει ότι ο Πούτιν πιθανότατα δεν θα καταφύγει στη ριζοσπαστική απάντηση που πολλοί στην AMC φαντασιώνονται. Αν τελικά αποφασίσει να ξεσπάσει, ωστόσο, τότε μπορεί απλώς να αυξήσει την ένταση της ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία αντί να επιτεθεί στο ΝΑΤΟ και έτσι να διακινδυνεύσει το ξέσπασμα του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου που τόσο σκληρά έχει εργαστεί για να αποφύγει μέχρι τώρα.