Η Παγκόσμια Πλειοψηφία γνωρίζει πλήρως ότι οι γενοκτονίες στο Τελ Αβίβ προσπαθούν όσο πιο σκληρά μπορούν να προκαλέσουν έναν αποκαλυπτικό πόλεμο – φυσικά με την πλήρη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ.
Pepe Escobar - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Αντιπαραθέστε αυτή τη μαχητική νοοτροπία με 2.500 χρόνια περσικής διπλωματίας. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Αλί Μπαγκερί Κάνι, παρατήρησε πρόσφατα πώς η Τεχεράνη προσπαθεί σκληρά να αποτρέψει «το «όνειρο» του ισραηλινού καθεστώτος να πυροδοτήσει έναν ολοκληρωτικό περιφερειακό πόλεμο».
Ποτέ όμως δεν πρέπει να διακόπτουμε τον εχθρό όταν είναι σε απόλυτο πανικό. Ο Sun Tzu θα είχε εγκρίνει αυτό το αξίωμα. Το Ιράν σίγουρα δεν θα παρέμβει καθώς οι ΗΠΑ και τα μέλη της G7 αποσύρουν όλα τα μέτρα για να καταλήξουν σε κάποια φαινομενική συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ για να αποτρέψουν σοβαρά στρατιωτικά αντίποινα από το Ιράν και τον Άξονα της Αντίστασης.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, αυτή η προειδοποίηση απέδωσε καρπούς: ο εκπρόσωπος της Χαμάς στον Λίβανο, Αχμέντ Αμπντέλ Χάντι, ανέφερε χθες ότι η Χαμάς δεν θα εμφανιστεί στον δοκιμαστικό γύρο διαπραγματεύσεων την Πέμπτη [15/8]. Ο λόγος;
Το ξεκάθαρο κλίμα είναι γεμάτο εξαπάτηση και αναβλητικότητα από τον Νετανιάχου, που παίζει με τον χρόνο, ενώ ο Άξονας προετοιμάζει μια απάντηση στη δολοφονία των μαρτύρων [του επικεφαλής του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς Ισμαήλ] Χανίγια και [του στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολάχ Φουάντ] Σουκρ... [Η Χαμάς] δεν θα μπει σε διαπραγματεύσεις που παρέχουν κάλυψη στον Νετανιάχου και την εξτρεμιστική κυβέρνησή του.Έτσι, το παιχνίδι αναμονής, στην πραγματικότητα ένα αριστούργημα στρατηγικής ασάφειας για να ταρακουνήσει τα νεύρα του Ισραήλ, θα συνεχιστεί. Κάτω από όλο το φτηνό δράμα της συλλογικής Δύσης που παρακαλάει το Ιράν να μην απαντήσει, υπάρχει ένα κενό. Τίποτα δεν προσφέρεται σε αντάλλαγμα.
Το χειρότερο. Οι Ευρωπαίοι υποτελείς της Ουάσινγκτον - το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία - εξέδωσαν μια δήλωση βγαλμένη κατευθείαν από τη σειρά της απόγνωσης, όπου «καλούν το Ιράν και τους συμμάχους του να απέχουν από επιθέσεις που θα κλιμάκωναν περαιτέρω τις περιφερειακές εντάσεις και θα έθεταν σε κίνδυνο την ευκαιρία να συμφωνηθεί κατάπαυση του πυρός και απελευθέρωση των ομήρων. Θα φέρουν την ευθύνη για ενέργειες που θέτουν σε κίνδυνο αυτή την ευκαιρία για ειρήνη και σταθερότητα. Καμία χώρα ή έθνος δεν έχει να κερδίσει από μια περαιτέρω κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή».
Όπως ήταν αναμενόμενο, ούτε μια λέξη για το Ισραήλ. Με αυτή τη νεο-οργουελική διατύπωση, είναι σαν η καταγεγραμμένη ιστορία του πλανήτη να ξεκίνησε όταν το Ιράν ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε αντίποινα για τις δολοφονίες του Χανίγιε στην Τεχεράνη.
Η ιρανική διπλωματία απάντησε γρήγορα στους υποτελείς, τονίζοντας το «αναγνωρισμένο δικαίωμά της» να υπερασπιστεί την εθνική κυριαρχία και να δημιουργήσει αποτρεπτικό τρόπο εναντίον του Ισραήλ, της πραγματικής πηγής τρομοκρατίας στη Δυτική Ασία. Και το κρίσιμο, τονίζοντας ότι «δεν ζητούν άδεια από κανέναν» για να το ασκήσουν.
Η καρδιά του θέματος ξεφεύγει αναμενόμενα από τη δυτική λογική: αν η Ουάσιγκτον είχε αναγκάσει μια εκεχειρία στη Γάζα πέρυσι, ο κίνδυνος ενός αποκαλυπτικού πολέμου που συγκλονίζει τη Δυτική Ασία θα είχε αποφευχθεί.
Αντίθετα, οι ΗΠΑ ενέκριναν την Τετάρτη [14/7] ένα επιπλέον πακέτο όπλων 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς το Τελ Αβίβ, δείχνοντας ακριβώς πόσο δεσμευμένοι είναι οι Αμερικανοί στην εξασφάλιση μόνιμης κατάπαυσης του πυρός.
Η Παλαιστίνη συναντά τους BRICS
Οι ισραηλινές προκλήσεις, ειδικά η δολοφονία του Haniyeh, ήταν μια ευθεία προσβολή για τρία κορυφαία μέλη των BRICS: το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα.
Έτσι, η απάντηση στο Ισραήλ προϋποθέτει μια συντονισμένη άρθρωση του τρίο, η οποία απορρέει από τις αλληλένδετες συνολικές στρατηγικές εταιρικές σχέσεις του.
Νωρίτερα τη Δευτέρα [12/7], ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi δέχθηκε μια κρίσιμη τηλεφωνική επικοινωνία με τον εκτελούντα χρέη υπουργού Εξωτερικών του Ιράν Ali Bagheri Kani, κατά τη διάρκεια της οποίας υποστήριξε ανυποχώρητα όλες τις προσπάθειες της Τεχεράνης για τη διασφάλιση της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας.
Σηματοδοτεί επίσης την υποστήριξη της Κίνας για μια ιρανική αντίδραση στο Ισραήλ. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η δολοφονία του Χανίγιε θεωρήθηκε στο Πεκίνο ως ένα ασυγχώρητο χαστούκι στις σημαντικές διπλωματικές προσπάθειές του, που έλαβε χώρα λίγες μόνο ημέρες αφότου ο αρχηγός της Χαμάς, μαζί με άλλους Παλαιστίνιους πολιτικούς εκπροσώπους, υπέγραψε τη Διακήρυξη του Πεκίνου.
Στη συνέχεια, την Τρίτη, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής (ΠΑ) Μαχμούντ Αμπάς συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν στην κατοικία του στο Νόβο-Ογκάριοβο στη Μόσχα. Αυτό που είπε ο Πούτιν στον Αμπάς είναι ένα διαμάντι:
Είναι γνωστό ότι η Ρωσία σήμερα, δυστυχώς, πρέπει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, να υπερασπιστεί το λαό της με τα όπλα στα χέρια της, αλλά αυτό που συμβαίνει στη Μέση Ανατολή [Δυτική Ασία], αυτό που συμβαίνει στην Παλαιστίνη - σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητο.Ωστόσο, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο υποστηριζόμενος από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ Αμπάς είναι σαν ένα είδος σπασμένου καλαμιού, απολαμβάνοντας ελάχιστη αξιοπιστία στην Παλαιστίνη, με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να αποκαλύπτουν πως το 94% των κατοίκων της Δυτικής Όχθης και το 83% των κατοίκων της Γάζας ζητούν την παραίτησή του. Εν τω μεταξύ, λιγότερο από το 8% των Παλαιστινίων κατηγορούν τη Χαμάς ως υπεύθυνη για τη σημερινή, φρικτή κατάστασή τους. Η συντριπτική εμπιστοσύνη αποδίδεται στον νέο ηγέτη της Χαμάς, Yahya Sinwar.
Η Μόσχα βρίσκεται σε μια περίπλοκη θέση - προσπαθεί να ενισχύσει μια νέα πολιτική διαδικασία στην Παλαιστίνη με τα εργαλεία της κρατικής διαχείρισης, με πολύ πιο δυναμικό τρόπο από ό,τι οι Κινέζοι. Ωστόσο, ο Αμπάς αντιστέκεται.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες ευνοϊκές γωνίες. Στη Μόσχα, ο Αμπάς δήλωσε ότι συζήτησαν για τις BRICS: «Καταλήξαμε σε προφορική συμφωνία πως η Παλαιστίνη θα προσκληθεί στο σχήμα «προσέγγισης»» και εξέφρασε την ελπίδα ότι:
Θα μπορούσε να οργανωθεί μια συγκεκριμένη μορφή συνάντησης και θα είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στην Παλαιστίνη, έτσι ώστε όλες οι χώρες να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με τις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα ... Όλα θα είναι όσο το δυνατόν πιο σχετικά, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι χώρες αυτής της ένωσης [BRICS] είναι όλες φιλικές προς την Παλαιστίνη.Αυτό, από μόνο του, είναι μια σημαντική ρωσική διπλωματική νίκη. Η οπτική της τοποθέτησης της Παλαιστίνης μεταξύ των BRICS για σοβαρές συζητήσεις θα έχει τεράστιο αντίκτυπο σε όλα τα μουσουλμανικά κράτη και την Παγκόσμια Πλειοψηφία.
Πώς να βαθμονομήσετε μια θανατηφόρα απόκριση
Όσον αφορά τη γενικότερη εικόνα - την απάντηση του Άξονα της Αντίστασης στο Ισραήλ - η Ρωσία είναι επίσης βαθιά εμπλεκόμενη. Πρόσφατα, ένα ρεύμα ρωσικών αεροσκαφών προσγειώθηκε στο Ιράν, μεταφέροντας, σύμφωνα με πληροφορίες, επιθετικό κι αμυντικό στρατιωτικό υλικό, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος Murmansk-BN που αλλάζει τα δεδομένα, το οποίο είναι ικανό να παρεμβάλει και να διαταράξει κάθε είδους ραδιοσήματα, GPS, επικοινωνίες, δορυφόρους και ηλεκτρονικά συστήματα σε απόσταση έως και 5.000 χιλιομέτρων.
Αυτός είναι ο απόλυτος εφιάλτης για το Ισραήλ και τους βοηθούς του στο ΝΑΤΟ. Εάν αναπτυχθεί από το Ιράν, το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Murmansk-BN μπορεί κυριολεκτικά να κάψει ολόκληρο το ισραηλινό δίκτυο, το οποίο βρίσκεται μόλις 2.000 χιλιόμετρα μακριά, στοχεύοντας στρατιωτικές βάσεις αλλά και το ηλεκτρικό δίκτυο.
Εάν η απάντηση του Ιράν σκοπεύει να ξεφύγει πραγματικά από τα όρια -διδάσκοντας στο κράτος κατοχής ένα επικό, αξέχαστο μάθημα- αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει έναν συνδυασμό των Murmansk-BN και των νέων ιρανικών υπερηχητικών πυραύλων.
Και ίσως κάποιες επιπλέον ρωσικές υπερηχητικές εκπλήξεις. Άλλωστε, ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Σεργκέι Σοϊγκού πήγε πρόσφατα στην Τεχεράνη για να συναντηθεί με τον Ιρανό αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατηγού Ταγματάρχη Μπαγκερί, ακριβώς για να στρογγυλέψει τα λεπτά σημεία της συνολικής στρατηγικής τους εταιρικής σχέσης, μεταξύ άλλων και στον στρατιωτικό τομέα.
Ο υποστράτηγος Bagheri το πήγε ένα βήμα παρακάτω όσον αφορά τους BRICS όταν είπε: «Θα καλωσορίσουμε την τριμερή συνεργασία του Ιράν, της Ρωσίας και της Κίνας». Κάπως έτσι τα κράτη-πολιτισμοί ενώνονται στην πράξη για να καταπολεμήσουν το ήθος του Αιώνιου Πολέμου που έχει ενσωματωθεί στη δυτική «δημοκρατική» πλουτοκρατία.
Όσο η Ρωσία και η Κίνα υποστηρίζουν την Παλαιστίνη και το Ιράν σε πολλά επίπεδα, είναι αναπόφευκτο το επίκεντρο των Forever Wars να στρέφεται τώρα εναντίον όλων αυτών. Η κλιμάκωση είναι αχαλίνωτη - στην Ουκρανία, το Ισραήλ, τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη, καθώς και τις έγχρωμες επαναστάσεις από το Μπαγκλαντές (επιτυχείς) έως τη Νοτιοανατολική Ασία (ακυρώθηκε).
Αυτό μας φέρνει στο βασικό δράμα στην Τεχεράνη: πώς να βαθμονομήσουμε προσεκτικά μια απάντηση που θα κάνει το Ισραήλ να μετανιώσει, αλλά δεν θα οδηγήσει σε αιμορραγικές πληγές από το Ιράν στη Ρωσία και την Κίνα.
Η γενική σύγκρουση – μεταξύ Ευρασίας και ΝΑΤΟΣταν – είναι αναπόφευκτη. Ο ίδιος ο Πούτιν το αποκάλυψε με ξεκάθαρα λόγια, όταν είπε: «Οποιεσδήποτε ειρηνευτικές συνομιλίες με την Ουκρανία είναι αδύνατες εφόσον πραγματοποιεί χτυπήματα σε άμαχους πληθυσμούς και απειλεί πυρηνικούς σταθμούς».
Το ίδιο ισχύει και για το Ισραήλ στη Γάζα. Οι «ειρηνευτικές συνομιλίες» - ή οι διαπραγματεύσεις κατάπαυσης του πυρός - είναι αδύνατες, ενώ η Γάζα και κυρίαρχα κράτη όπως η Συρία, το Ιράκ και η Υεμένη βομβαρδίζονται κατά βούληση.
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το αντιμετωπίσεις: στρατιωτικά, με έξυπνη δύναμη.
Το Ιράν, σε συνεννόηση με τους στρατηγικούς εταίρους Ρωσία και Κίνα, μπορεί να προσπαθεί να βρει έναν τρίτο τρόπο. Το Project Israel πρακτικά κλείνει τη δική του οικονομία για να διασφαλίσει το κράτος κατοχής από μια θανατηφόρα απάντηση του Ιράν και του Άξονα της Αντίστασης.
Έτσι, η Τεχεράνη μπορεί να ωθεί τον Σουν Τζου στα άκρα - το παιχνίδι της αναμονής, τις psy ops, την αφόρητη στρατηγική ασάφεια - αναγκάζοντας τους Ισραηλινούς εποίκους να βράζουν στα υπόγεια καταφύγιά τους μέχρι να υπάρξει ολόκληρη, οριζόντια, συντονισμένη στρατηγική για να δοθεί ένα δολοφονικό χτύπημα.