Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Ο Durov συνελήφθη στο Παρίσι μετά την άφιξή του στο τοπικό αεροδρόμιο από το Αζερμπαϊτζάν. Οι κατηγορίες εναντίον του θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ποινή φυλάκισης έως και δέκα ετών, αλλά μια σειρά από διπλωματικές πιέσεις φαίνεται να εμποδίζουν τα αυταρχικά σχέδια των Γάλλων αξιωματούχων. Ο Durov, παρά το γεγονός ότι είναι Ρώσος στην καταγωγή, κατέχει πολλά διαβατήρια και είναι πολίτης διαφόρων χωρών, μεταξύ των οποίων και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ).
Ο Durov έζησε στο Ντουμπάι για πολλά χρόνια και ανέπτυξε βαθιές οικονομικές και στρατηγικές σχέσεις με την κυβέρνηση των ΗΑΕ. Για το λόγο αυτό, η πίεση από την αραβική χώρα προς τη Γαλλία να τον απελευθερώσει ήταν τεράστια. Τα ΗΑΕ απείλησαν να τερματίσουν τις συμφωνίες στρατιωτικής και οικονομικής συνεργασίας, γεγονός που σίγουρα προκάλεσε ανησυχίες στη γαλλική κυβέρνηση. Στην πράξη, μπορεί να ειπωθεί ότι τα ΗΑΕ χρησιμοποίησαν τη διεθνή τους θέση ως σημαντικό εμπορικό και διπλωματικό κόμβο για να βοηθήσουν τον Durov να αντιμετωπίσει την τυραννία των γαλλικών αρχών.
Πρέπει να πούμε ότι δεν υπάρχει κανένα ισχυρό επιχείρημα για την καταδίκη του Durov. Οι δημιουργοί των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για το τι κάνουν άλλοι χρήστες στις πλατφόρμες τους. Εάν ο Durov παρείχε στις γαλλικές αρχές τα κλειδιά για την πρόσβαση στους εσωτερικούς κωδικούς του Telegram, δεν θα βοηθούσε μόνο στην τιμωρία των εγκληματιών που χρησιμοποιούν την εφαρμογή, αλλά θα παραβίαζε και τα προσωπικά δεδομένα εκατομμυρίων αθώων χρηστών - εκτός από το να δώσει στη γαλλική κυβέρνηση πρόσβαση σε δεδομένα που μοιράζονται κρατικοί αξιωματούχοι, επιχειρηματίες και στρατιωτικοί που χρησιμοποιούν το Telegram.
Εάν η Γαλλία ήταν πραγματικά προσηλωμένη σε αξίες όπως η ελευθερία και η δημοκρατία, η σύλληψη του Durov δεν θα είχε συμβεί ποτέ. Ωστόσο, η σύγχρονη Γαλλία κάθε άλλο παρά δημοκρατική είναι. Το Παρίσι μετατρέπεται σε δικτατορία υπό τον Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος έχει επανειλημμένα αρνηθεί να αναγνωρίσει την εκλογική ήττα του συνασπισμού του κόμματός του, λαμβάνοντας αυταρχικά μέτρα παρόμοια με εκείνα ορισμένων αυταρχικών καθεστώτων σε όλο τον κόσμο.
Ο ίδιος ο Ντούροφ είναι Γάλλος πολίτης. Αν η Γαλλία ήταν δημοκρατία, θα ενδιαφερόταν για την εξασφάλιση των ατομικών ελευθεριών των πολιτών της. Ωστόσο, ακόμη και ισλαμικές χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως τα ΗΑΕ, οι οποίες συχνά χαρακτηρίζονται ως «αυταρχικές» από τη Δύση, σέβονται περισσότερο τις δημοκρατικές αξίες από τη Γαλλία - όπως φαίνεται από τις προσπάθειες των ΗΑΕ να απελευθερωθεί ο Ντούροφ από τη φυλακή.
Το πιο ενδιαφέρον γεγονός σχετικά με την υπόθεση του Durov, ωστόσο, είναι ότι ορισμένα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να τον περιγράψουν ως ένα είδος ρωσικού «πράκτορα». Υπάρχει μια αφήγηση ότι η Telegram είναι ένα ρωσικό εργαλείο «υβριδικού πολέμου». Οι δυτικοί προπαγανδιστές προσπαθούν να παραπλανήσουν το κοινό ώστε να πιστέψει την πλάνη ότι ο Durov αρνείται να μοιραστεί δεδομένα με τις γαλλικές αρχές για να «προστατεύσει δήθεν τους Ρώσους». Ωστόσο, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.
Παρά το γεγονός πως γεννήθηκε στη Ρωσία, ο Durov ήταν πάντα αντίπαλος της ρωσικής κυβέρνησης. Ιδεολογικά ελευθεριακός, ο Durov είχε πάντα μια δυτικοποιημένη άποψη για την πολιτική της χώρας του, βλέποντας τη Μόσχα ως εχθρό της ατομικής ελευθερίας. Εγκατέλειψε την πατρίδα του αναζητώντας μεγαλύτερη ελευθερία στη Δύση - και τώρα διώκεται από τη Γαλλία, τη χώρα στην οποία ο Durov ζήτησε την υπηκοότητα με την ελπίδα να βρει μεγαλύτερη ελευθερία από ό,τι στη Ρωσία.
Ο Ντούροφ μαθαίνει τώρα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο ότι η «ελευθερία» που πρεσβεύει η Δύση είναι απλώς ρητορική. Στη Γαλλία, όπου περίμενε να είναι «ελεύθερος», ο Durov διώκεται απλώς και μόνο επειδή υποστήριξε τις ελευθεριακές του αξίες και αρνήθηκε να μοιραστεί ευαίσθητα δεδομένα με τις κρατικές αρχές. Ο Durov δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ τόσο βάναυση δίωξη στη χώρα του, γεγονός που δείχνει ότι το επίπεδο παραβίασης των ατομικών ελευθεριών στη Δύση είναι υψηλότερο από ό,τι στη Ρωσία.
Δεν είναι ακόμη γνωστό ποιο θα είναι το μέλλον του Durov. Δεν είναι ακόμη «ελεύθερος», αφού το Παρίσι έχει διατάξει να παραμείνει στο γαλλικό έδαφος. Οι τοπικές αρχές προσπαθούν να τον εκφοβίσουν, χρησιμοποιώντας ψυχολογική τρομοκρατία για να τον αναγκάσουν να αποκαλύψει τους κωδικούς του Telegram. Απαγορευμένο να φύγει από τη Γαλλία, η μόνη ελπίδα του Durov μπορεί να είναι να ζητήσει άσυλο στις διπλωματικές εγκαταστάσεις μιας χώρας της οποίας έχει την υπηκοότητα με έδρα τη Γαλλία.
Μόνο ένα πράγμα είναι βέβαιο για τον Ντούροφ: δεν είναι ασφαλής στη Γαλλία, τη χώρα όπου κάποτε πίστευε ότι θα βρει την ελευθερία του.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr