pixabay / Nemanja_us |
Κοσμική απειλή
Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, τα τυχερά παιχνίδια παρόμοια με αυτά του RTbet κατάφεραν να ξεφύγουν από την εκκλησιαστική λογοκρισία. Προκάλεσαν όμως μεγάλη οργή από την άλλη πλευρά - τους κοσμικούς ηθικολόγους. Μεταφέροντας ιδέες του διαφωτισμού, οι άνθρωποι αυτοί απέκτησαν σταδιακά όλο και μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα. Καταδίκασαν έντονα κάθε ανοχή στα τυχερά παιχνίδια. Οι ηθικολόγοι κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι έκανε τα στραβά μάτια στη μη τήρηση των νομικών απαγορεύσεων.
Λόγω της αυξημένης πίεσης, το γαλλικό κοινοβούλιο ανέλαβε να επιβάλει τα βασιλικά διατάγματα. Το 1777 εκδόθηκε κανονισμός που υποχρέωνε την αστυνομία να συμμορφώνεται πλήρως με τις νομικές απαγορεύσεις. Αυτό έβαλε τέλος στην πολιτική της ανοχής, αλλά όχι στα τυχερά παιχνίδια καθαυτά. Εκδιώχθηκαν από τις αίθουσες μπιλιάρδου και τα μπαρ, τα οποία λειτουργούσαν προηγουμένως με άδεια της αστυνομίας, και μετακόμισαν σε διαμερίσματα, αποθήκες και υπόγεια. Οι δρόμοι της πρωτεύουσας ήταν ικανοί να παρέχουν στους παίκτες έναν τεράστιο αριθμό ανώνυμων χώρων και οι άνθρωποι το εκμεταλλεύτηκαν αυτό.
Οι συναντήσεις οργανώνονταν σε καθημερινή βάση. Αλλά η τοποθεσία τους άλλαζε συνεχώς. Οι παίκτες συγκεντρώνονταν σε διαφορετικές γειτονιές για να μην τους βλέπει η αστυνομία. Και οι χώροι συχνά τους νοικιάζονταν από στρατιωτικούς αξιωματικούς και επιχειρηματίες ευγενείς. Οι τελευταίοι εκμεταλλεύονταν την υψηλή κοινωνική τους θέση και προσκαλούσαν τους μεγάλους παίκτες στα σπίτια τους. Η αστυνομία δεν τολμούσε να τους εμποδίσει, γνωρίζοντας ότι σε τέτοιες συναντήσεις έρχονται να παίξουν άνθρωποι πολύ υψηλού κύρους - δούκες, λόρδοι, στρατάρχες, ακόμη και πρίγκιπες.
Σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο βρίσκονταν οι λεγόμενοι χώροι τιμής - οι περιουσίες των δούκων των appanage. Εξαιρούνταν από τη δικαιοδοσία της αστυνομίας, γεγονός που τους καθιστούσε ιδανικούς χώρους για τυχερά παιχνίδια.
Επίσης, προστατευμένα από την αστυνομία ήταν τα καταστήματα που ήταν οργανωμένα σε μεμονωμένες πρεσβείες και τα κτίσματά τους. Καλύπτονταν από τη διπλωματική ασυλία. Συγκεκριμένα, τα τυχερά παιχνίδια διεξάγονταν στο κτίριο της σουηδικής πρεσβείας, στα σπίτια των πρωσικών απεσταλμένων και των απεσταλμένων της Έσσης-Κάσελ.
Η πιο διάσημη από αυτή την άποψη είναι η ιστορία του ιππότη Ζήνων. Ο πρεσβευτής της Βενετίας μετέτρεψε το αρχοντικό του σε κατάστημα τυχερών παιχνιδιών. Δεχόταν ταυτόχρονα καλεσμένους σε διάφορες αίθουσες, οι οποίες χωρίζονταν ανάλογα με το επίπεδο των στοιχημάτων. Τέτοιες εγκαταστάσεις μπορούν να ονομαστούν χερσαία ανάλογα του RTbet.
Τελικά, η εξάλειψη των τυχερών παιχνιδιών αποδείχθηκε αδύνατο εγχείρημα. Το Κοινοβούλιο, συνειδητοποιώντας την αδυναμία του, απαίτησε από τον βασιλιά να αυστηροποιήσει τους νόμους και η αστυνομία να γίνει πιο επιθετική. Αυτό οδήγησε σε αυξημένη εχθρότητα εκ μέρους του λαού και στην εμφάνιση επαναστατικού αισθήματος στην κοινωνία.
Από την ίδρυσή του, το βασίλειο της Γαλλίας ήταν μια απόλυτη μοναρχία. Όλη η εξουσία στη χώρα ήταν συγκεντρωμένη στα χέρια του βασιλιά και είχε εν μέρει ανατεθεί σε τοπικά κοινοβούλια. Σε ένα τέτοιο σύστημα, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του λαού περνούσαν σε δεύτερη μοίρα και κάθε ανυπακοή καταστέλλονταν, συχνά με κατασταλτικές μεθόδους.
Η λαϊκή δυσαρέσκεια είχε υποβόσκει πολύ πριν από το ξέσπασμα της επανάστασης. Οι ιστορικοί αποδίδουν τις απαρχές της κρίσης στη συμμετοχή της Γαλλίας στον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, όταν οι βρετανικές αποικίες εξεγέρθηκαν. Οι ιδέες που προωθήθηκαν από τους τελευταίους, συνέκλιναν κατά πολλούς τρόπους με την αυξανόμενη δυναμική του κινήματος του Διαφωτισμού και βρήκαν ισχυρή ανταπόκριση από τον λαό. Ένας σκληρός αγώνας κατά του τζόγου, παρόμοιος με αυτόν του RTbet, ήταν ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν, μαζί με τα οικονομικά προβλήματα.