 |
| pixabay / djedj (Βηρυτός) |
Robert Inlakesh, πολιτικός αναλυτής, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ που ζει σήμερα στο Λονδίνο του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχει κάνει ρεπορτάζ από τα παλαιστινιακά εδάφη και έχει ζήσει σε αυτά, ενώ σήμερα συνεργάζεται με το Quds News. Σκηνοθέτης της ταινίας «Κλοπή του αιώνα»: Trump's Palestine-Israel Catastrophe» - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Την Τρίτη, το Ισραήλ κατηγορήθηκε πως πυροδότησε εκατοντάδες συσκευές ασύρματης επικοινωνίας που χρησιμοποιούνταν κυρίως σε μη στρατιωτική χρήση, τραυματίζοντας πάνω από 4.000 ανθρώπους. Παρόλο που οι λεπτομέρειες ακόμη διευθετούνται, η επίθεση αυτή θα αναγκάσει πλέον τη Χεζμπολάχ να λάβει σημαντικές αποφάσεις για αντίποινα.
Λιγότερο από μία ημέρα αφότου το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο ασφαλείας υιοθέτησε επίσημα ένα νέο πολεμικό στόχο για την επιστροφή των εκτοπισμένων κατοίκων τους σε περιοχές κοντά στα λιβανέζικα σύνορα, μια επίθεση χωρίς διακρίσεις πραγματοποιήθηκε σε ολόκληρο τον Λίβανο. Αυτό δείχνει ότι ο πόλεμος στη Γάζα έχει πλέον επεκταθεί στα μάτια της ισραηλινής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και στον Λίβανο. Ωστόσο, υπάρχουν ερωτηματικά γύρω από το πώς θα διαμορφωθεί μια τέτοια κλιμάκωση.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Σχολιάζοντας το θέμα σε δημοσιογράφους, ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Μάθιου Μίλερ δήλωσε ότι «οι ΗΠΑ δεν εμπλέκονται σε αυτό, οι ΗΠΑ δεν γνώριζαν εκ των προτέρων για το περιστατικό αυτό και, σε αυτό το σημείο, συλλέγουμε πληροφορίες». Στη συνέχεια έφτασε στο σημείο να υπονοήσει πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ συγκεντρώνει πληροφορίες, όπως ακριβώς κάνουν και οι δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο.
Αν και η Ουάσινγκτον πήρε έτσι αποστάσεις από το περιστατικό, είναι σχεδόν κωμικό ένας Αμερικανός αξιωματούχος να ενημερώνει τα μέσα ενημέρωσης ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει ειδικές πληροφορίες από τον σύμμαχό της για το περιστατικό. Αν το πάρουμε αυτό τοις μετρητοίς, είναι μια ντροπιαστική παραδοχή πως ο σύμμαχος στον οποίο οι ΗΠΑ έχουν παράσχει όπλα και βοήθεια αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων τους τελευταίους 11 μήνες δεν έχει καν διαύλους διαλόγου για να συζητήσει μια επίθεση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιφερειακό πόλεμο.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν ιδέα για την επίθεση, πράγμα που είναι αμφίβολο, το γεγονός και μόνο πως η αμερικανική διακομματική υποστήριξη προς το Ισραήλ καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου του στη Γάζα δεν υποχώρησε κάτω από την τεράστια διεθνή καταδίκη είναι ενδεικτικό. Κάθε όργανο των Ηνωμένων Εθνών έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, κατηγορώντας το Ισραήλ ότι διαπράττει εγκλήματα πολέμου, και ακόμη και το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να ακυρώσει 30 από τις περίπου 350 συμβάσεις αδειοδότησης όπλων λόγω παραβίασης του διεθνούς δικαίου.
Ενώ οι ΗΠΑ δηλώνουν συνεχώς ότι επιδιώκουν την αποκλιμάκωση της έντασης και ότι αποδοκιμάζουν έναν πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου, στην καλύτερη περίπτωση δεν κάνουν τίποτα για να τον σταματήσουν. Αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν πραγματικά τόσο έξω από τα νερά της με τα κλιμακούμενα βήματα του Ισραήλ και ήθελε πραγματικά να σταματήσει έναν περιφερειακό πόλεμο, η κλήση αφύπνισης θα έπρεπε να είχε έρθει στα τέλη Ιουλίου.
Όταν το Ισραήλ βομβάρδισε μια αστική πολυκατοικία στο νότιο προάστιο Νταχίγια της Βηρυτού, σκοτώνοντας τον διοικητή της Χεζμπολάχ Φουάντ Σουκρ, και λίγες ώρες αργότερα δολοφόνησε τον ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, στην Τεχεράνη, αυτή θα ήταν η στιγμή που οι Αμερικανοί θα πίεζαν τους Ισραηλινούς να σταματήσουν. Αντ' αυτού, η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Στη σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ) που συγκλήθηκε για να συζητήσει το θέμα, καταδίκασαν το Ιράν. Συν τοις άλλοις, λιγότερο από δύο εβδομάδες αργότερα, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να εγκρίνουν ένα πακέτο όπλων ύψους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το Ισραήλ.
Ισραηλινή τρομοκρατία
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η πράξη δολιοφθοράς που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη έγινε με τρομοκρατικές τακτικές και οι επιδιωκόμενοι στόχοι της είναι σημαντικό να αναλυθούν. Ενώ όλες οι ακριβείς λεπτομέρειες παραμένουν κρυφές για το πώς το Ισραήλ κατάφερε να πυροδοτήσει εκατοντάδες βομβητές, οι επιπτώσεις είναι πεντακάθαρες και έχουμε αρκετές πληροφορίες για να εκφέρουμε μια κρίση.
Πρώτον, το γεγονός ότι αυτό συνέβη σε ολόκληρο τον Λίβανο και τα θύματά του δεν περιορίστηκαν μόνο σε εκείνους που ανήκαν στην ιεραρχία της Χεζμπολάχ έχει πλέον αφήσει ένα παρατεταμένο αίσθημα ανησυχίας στο ευρύ κοινό. Το ερώτημα δεν μπορεί παρά να τεθεί: Εάν οι Ισραηλινοί μπορούν να ανατινάξουν βομβητές, μπορούν επίσης να πυροδοτήσουν τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές και άλλες συσκευές, και πόσες άλλες συνωμοσίες αυτής της φύσης έχουν στα μανίκια τους; Αυτό επηρεάζει και την ίδια τη Χεζμπολάχ, διότι υπήρξε μια σαφής παραβίαση της ασφάλειας της ομάδας σε ένα ή το άλλο επίπεδο, η οποία προκάλεσε άμεσα ένα προσωρινό ζήτημα με τα μέσα επικοινωνίας που χρησιμοποιεί το στρατιωτικό προσωπικό της ομάδας.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε μέχρι στιγμής, φαίνεται πως πράκτορες των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών κατάφεραν να παγιδεύσουν μια παρτίδα βομβητών με μικρές ποσότητες υψηλής εκρηκτικότητας υλικού. Αν και η κλίμακα είναι μοναδική στην ιστορία, η τακτική αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο. Στην πραγματικότητα, το 1996, η Μοσάντ δολοφόνησε έναν ηγέτη των Ταξιαρχιών al-Qassam της Χαμάς, τον Yahya Ayyash, τοποθετώντας εκρηκτικό υλικό μέσα στο τηλέφωνό του και πυροδοτώντας το εξ αποστάσεως. Στη δεκαετία του 1980 οι Ισραηλινοί λειτούργησαν ακόμη και μια ομάδα που ονομαζόταν Μέτωπο για την Απελευθέρωση του Λιβάνου από τους Ξένους (FLLF) για να πραγματοποιήσει τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ εμφανιζόταν ως χριστιανική φασιστική οργάνωση, σε μια από τις επιχειρήσεις της επιχείρησε να δολοφονήσει τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Λίβανο, John Gunther Dean.
Εάν η ενέργεια αυτή πραγματοποιήθηκε ως μέσο επηρεασμού των επικοινωνιών της Χεζμπολάχ, πριν το Ισραήλ ξεκινήσει μια μεγαλύτερης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση, τότε θα είχε νόημα ως μια τακτική που θα υποβάθμιζε σε κάποιο επίπεδο τις δυνατότητες της ομάδας και θα την ανάγκαζε να βρει εναλλακτικά μέσα για την έκδοση εντολών σε ορισμένα στελέχη. Ωστόσο, δεν συνέβη αυτό, έδωσαν στην ομάδα του Λιβάνου το χρόνο να ανακάμψει από αυτό το πλήγμα και έτσι πρέπει να το δούμε μέσα σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, αυτό της βαθμολόγησης.
Βάζει τώρα τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ σε δύσκολη θέση. Η ομάδα πρέπει να οργανώσει κάποιου είδους απάντηση σε αυτή την επίθεση, η οποία θα αποσκοπεί στο να αποτρέψει τους Ισραηλινούς από το να πραγματοποιήσουν παρόμοιες επιθέσεις στο μέλλον. Ωστόσο, ο γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, ο Σεγιέντ Χασάν Νασράλα, έχει ξεκαθαρίσει ότι, ενώ η παράταξή του είναι έτοιμη για πόλεμο, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να συνεχίσει να διατηρεί ένα μέτωπο υποστήριξης των παλαιστινιακών ομάδων που πολεμούν το Ισραήλ από τη Γάζα.
Από τις 8 Οκτωβρίου, η Χεζμπολάχ έχει πραγματοποιήσει χιλιάδες στοχευμένες επιθέσεις εναντίον ισραηλινών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, στοχεύοντας κυρίως σε εξοπλισμό επιτήρησης, αεράμυνας και κατασκοπείας, αλλά και πλήττοντας επίσης το προσωπικό του στρατού. Συν τοις άλλοις, η λιβανέζικη ένοπλη ομάδα έχει επίσης στοχοποιήσει συγκεκριμένες κατοικημένες περιοχές που βρίσκονται κατά μήκος της παραμεθόριας περιοχής, με πυραυλικές επιθέσεις, αναγκάζοντας περίπου 100.000 Ισραηλινούς να εγκαταλείψουν το σπίτι τους.
Από την άλλη πλευρά, περίπου 110.000 Λιβανέζοι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στο νότιο Λίβανο λόγω των ισραηλινών βομβαρδισμών που ήταν πολύ πιο καταστροφικοί για τις μη στρατιωτικές υποδομές της χώρας απ' ό,τι η Χεζμπολάχ για τις ισραηλινές. Στην πραγματικότητα, ενώ οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ έχουν οδηγήσει μόνο σε μια χούφτα θανάτους ισραηλινών πολιτών, σχεδόν 200 άμαχοι έχουν σκοτωθεί από ισραηλινά πλήγματα στο Λίβανο. Τούτου λεχθέντος, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η επιτυχία των επιχειρήσεων της Χεζμπολάχ στη διεξαγωγή ενός πολέμου φθοράς που επιβαρύνει το Ισραήλ ψυχολογικά, στρατιωτικά και οικονομικά.
Τι θα επακολουθήσει
Το Ισραήλ πραγματοποίησε αυτή την επιχείρηση σε μια προσπάθεια να κερδίσει πόντους εναντίον της Χεζμπολάχ, κυρίως στον πόλεμο προπαγάνδας, και ο εναλλακτικός στόχος είναι να παρασύρει την ομάδα στο άνοιγμα ενός πολέμου με πυρά. Οι Ισραηλινοί δεν θέλουν να θεωρηθεί ότι ξεκινούν τον πόλεμο εναντίον του Λιβάνου, αφενός επειδή επιδιώκουν την υποστήριξη της συλλογικής Δύσης και αφετέρου επειδή γνωρίζουν πως η σύγκρουση θα καταλήξει σε αδιέξοδο στην καλύτερη περίπτωση.
Εάν η Χεζμπολάχ δεν οργανώσει μια σημαντική αμυντική αντιπολεμική επιχείρηση, αυτό θα σηματοδοτήσει αδυναμία στους Ισραηλινούς και πιθανότατα θα τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν να διεξάγουν παρόμοιες επιθετικές επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον Λίβανο. Ενώ, από την άλλη πλευρά, αν η απάντηση της Χεζμπολάχ είναι πολύ σοβαρή, μπορεί να δώσει στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου την τέλεια δικαιολογία για να ξεκινήσει τον πόλεμο που απειλεί να ξεκινήσει εδώ και μήνες.
Αυτή η στιγμή απαιτεί από τη Χεζμπολάχ να εντείνει τις προσπάθειές της και να πάρει ρίσκα στρατιωτικά, την στιγμή που έχει πλέον λαϊκή εντολή μέσα στο Λίβανο να απαντήσει σε αυτοάμυνα. Είναι σαφές πως η στρατηγική της λιβανέζικης ομάδας ήταν να συνεχίσει τις καθημερινές επιχειρήσεις της για την υποστήριξη της Λωρίδας της Γάζας και το Ισραήλ είναι αποφασισμένο να δώσει τέλος σε αυτό, γι' αυτό και επιχειρεί τώρα να μετασχηματίσει τη φύση του πολέμου και να τον επεκτείνει προς τα έξω. Δυστυχώς, λόγω της πλήρους και άνευ όρων υποστήριξης που παρέχουν οι ΗΠΑ στην ισραηλινή κυβέρνηση καθώς επεκτείνει τον πόλεμο, δεν βλέπουμε πλέον έναν πόλεμο που απομονώνεται στη Γάζα. Αν δεν υπογραφεί σύντομα συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τη Χαμάς, φαίνεται αναπόφευκτο ότι οδεύουμε προς έναν πόλεμο Λιβάνου-Ισραήλ που θα συμπαρασύρει ολόκληρη την περιοχή.