 |
| Illustration: Chen Xia/GT |
Observer - Global Times / Παρουσίαση Freepen.gr
Δύο γερμανικά πολεμικά πλοία, η φρεγάτα Baden-Württemberg και το πλοίο ανεφοδιασμού Frankfurt am Main, έφτασαν στη Μανίλα τη Δευτέρα, αφού πέρασαν από τα Στενά της Ταϊβάν, και θα παραμείνουν στο λιμάνι μέχρι την Πέμπτη. Πρόκειται για την πρώτη επίσκεψη γερμανικών πολεμικών πλοίων στις Φιλιππίνες εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των φιλιππινέζικων μέσων ενημέρωσης, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Μανίλα, τα γερμανικά πολεμικά πλοία θα πραγματοποιήσουν ασκήσεις με το Ναυτικό των Φιλιππίνων, με στόχο την «οικοδόμηση και την ενίσχυση μακροχρόνιων σχέσεων μεταξύ των γερμανικών και των φιλιππινέζικων ενόπλων δυνάμεων».
Η Γερμανία δήλωσε πως η επίσκεψη των πολεμικών πλοίων της στο λιμάνι, υπό το φως των τεταμένων σχέσεων μεταξύ της Κίνας και των Φιλιππίνων για τη διαμάχη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της για «μια ελεύθερη και ανοικτή περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού και τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες», ρητορική που χρησιμοποιείται συνήθως από τις ΗΠΑ.
Στην πραγματικότητα, η ομοιότητα επεκτείνεται πέρα από τη ρητορική και στις πράξεις. Φέτος υπήρξαν συχνές αλληλεπιδράσεις μεταξύ Γερμανών και Φιλιππινέζων αξιωματούχων, με τις δύο χώρες να δεσμεύονται μάλιστα τον περασμένο μήνα να υπογράψουν συμφωνία αμυντικής συνεργασίας μέχρι το τέλος του έτους για την «διατήρηση της διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού». Αυτή η σειρά κινήσεων εγείρει ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσον η πολιτική της Γερμανίας για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας μπορεί να ευθυγραμμιστεί περισσότερο με εκείνη των ΗΠΑ.
Οι Φιλιππίνες μόλις απέσυραν αμήχανα ένα παράνομα αγκυροβολημένο σκάφος από την κινεζική Xianbin Jiao, αλλά δήλωσαν ότι, παρά την προσωρινή απόσυρση, θα αναπτύσσουν «συνεχώς» σκάφη της ακτοφυλακής εκεί.
Οι ενέργειες της Γερμανίας αυτή την στιγμή το μόνο που θα κάνουν είναι να ενθαρρύνουν τη Μανίλα να συνεχίσει τις ριψοκίνδυνες προκλήσεις της.
Οι ειδικοί πιστεύουν πως η σειρά ενεργειών που αποσκοπούν στην ενίσχυση της παρουσίας της Γερμανίας στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης της στρατιωτικής συνεργασίας με τις Φιλιππίνες, αποτελεί μέρος της «ρακέτας προστασίας της ασφάλειας» της Γερμανίας προς τις ΗΠΑ. Για να αποδείξει τη «σημασία» του στην Ουάσινγκτον, το Βερολίνο ευθυγραμμίζεται στενότερα με τη «στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού» των ΗΠΑ, επικαλούμενο διαρκώς την αμερικανικής επινόησης ρητορική της «διατήρησης της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας» στην περιοχή.
Η Γερμανία αντιμετωπίζει μια όλο και πιο δύσκολη κατάσταση στο εσωτερικό της: Η κυβέρνηση συνασπισμού μόλις υπέστη ένα σημαντικό πλήγμα στις εκλογές στο κρατίδιο της Θουριγγίας. Αυτό ώθησε ορισμένες παρατάξεις εντός της κυβέρνησης να στρέψουν την προσοχή τους στη στρατιωτική στάση στη μακρινή περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, ελπίζοντας να αποσπάσουν την προσοχή στο εσωτερικό.
Η Γερμανία έχει επίσης σημειώσει μικρή πρόοδο στην τρέχουσα κατακερματισμένη κατάσταση της ευρωπαϊκής ασφάλειας και απλώς ακολουθεί το παράδειγμα των ΗΠΑ. Έχει κλιμακώσει την παρουσία της στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, από τα στενά της Ταϊβάν έως τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Αντί να εστιάζει στην ανάπτυξη του εμπορίου, την επέκταση των αγορών και την προώθηση της συνδεσιμότητας, η Γερμανία αντλεί από τους ολοένα και πιο πιεσμένους δημοσιονομικούς πόρους της για να χρηματοδοτήσει τις στρατιωτικές της φιλοδοξίες στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, και όλα αυτά για την επιδίωξη μιας φαντασιακής αίσθησης περιφερειακής ασφάλειας. Αυτό που παρακολουθούμε είναι μια Γερμανία που έχει χάσει τον δρόμο της στην αναζήτηση της σημασίας, θέτοντας τον εαυτό της σε μεγαλύτερο κίνδυνο με αντάλλαγμα μια λεγόμενη εγγύηση ασφαλείας.
Εάν η Γερμανία επέστρεφε στην κοινή λογική και τη λογική, θα μπορούσε να διατηρήσει την οικονομική της ανάπτυξη, την πολιτική της σταθερότητα και την κοινωνική της ευημερία με πιο αποτελεσματικά μέσα. Αντί να επιδεικνύουν συνεχώς στρατιωτική ισχύ στο εξωτερικό με το πρόσχημα της «υπεράσπισης της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας», οι πολιτικοί της Γερμανίας θα πρέπει να μεταρρυθμιστούν, να αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο τα εσωτερικά ζητήματα και να επικεντρωθούν σε δράσεις που συμβάλλουν πραγματικά στην περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, η Γερμανία μπορεί να κερδίσει το σεβασμό του εξωτερικού κόσμου.