 |
| Germany liberal leaders – foreign minister Annalena Baerbock and minister of economics Robert Habeck. Photo: Euronews |
Μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπάρχει κανένα έθνος που να υποστηρίζει τόσο φανατικά τη γενοκτονία του Ισραήλ στην Παλαιστίνη ή τον πόλεμο κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία είναι οι κύριοι προμηθευτές στρατιωτικών προμηθειών στο Ισραήλ και την Ουκρανία, όπου τα κληροδοτημένα πολιτικά κόμματα της Γερμανίας έχουν επενδύσει αμετάκλητα στη διεφθαρμένη, φασιστική κυβέρνησή της και σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδηθεί, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να χαθεί. Αυτό και το νεοφιλελεύθερο δόγμα της έχουν ως αποτέλεσμα τη ραγδαία μείωση της υποστήριξης της αυταρχικής φιλελεύθερης πολιτικής τάξης της Γερμανίας.
Mathew D. Rose - braveneweurope.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Στις 24 Ιουνίου του τρέχοντος έτους η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και δημιουργός της «Φεμινιστικής Εξωτερικής Πολιτικής», Annalena «Butcher» Baerbock, πραγματοποίησε ομιλία στο Τελ Αβίβ στην οποία δήλωσε:
«Η μεγαλύτερη δύναμη του Ισραήλ και η καλύτερη άμυνά του είναι η ανθρωπιά του, η δέσμευσή του στις δημοκρατικές αξίες, το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εννέα μηνών, ήταν η απίστευτη ανθεκτικότητα και η ανθρωπιά του λαού του Ισραήλ που με έχει εντυπωσιάσει τόσο πολύ».Αυτός ο παραληρηματικός ισχυρισμός διατυπώθηκε έξι ολόκληρους μήνες αφότου το Διεθνές Δικαστήριο διακήρυξε ότι υπάρχει βάσιμη υπόθεση πως το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων (η Γερμανία είναι το μόνο κράτος που υποστηρίζει την υπόθεση του Ισραήλ κατά της απόφασης αυτής) και λιγότερο από ένα μήνα πριν το ίδιο Διεθνές Δικαστήριο διακηρύξει ότι η 57χρονη κατοχή και ο εποικισμός της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ από το Ισραήλ είναι παράνομες, πως και οι δύο πρέπει να τερματιστούν, ότι οι εποικισμοί πρέπει να εκκενωθούν και πως οι Παλαιστίνιοι, που στερήθηκαν το αναφαίρετο δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση, πρέπει να αποζημιωθούν για τις απώλειές τους και να τους επιτραπεί να επιστρέψουν στα εδάφη τους.
Αυτήν την εβδομάδα μάθαμε ότι η Γερμανία υπέβαλε amicus curiae παρατήρηση στο Προδικαστικό Τμήμα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ( ICC) για να αποτρέψει την αίτηση του Εισαγγελέα για έκδοση ενταλμάτων σύλληψης Ισραηλινών αξιωματούχων για εγκλήματα πολέμου: Μετά την απόσυρση της ένστασής του από το Ηνωμένο Βασίλειο στις 26 Ιουλίου, η Γερμανία είναι το μόνο έθνος που «προσπαθεί να βγάλει από το ICC τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Νετανιάχου και τον υπουργό Άμυνας Γκαλάντ», έγραψε στο Twitter ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Στέφαν Τάλμον. Ο σπειροειδής φανατισμός της γερμανικής κυβέρνησης συνεχίζεται αμείωτος.
Η κρεοπώλης Μπάερμποκ δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μια ανωμαλία στη Γερμανία. Στις 19 Ιουλίου - την ίδια ημέρα με την καταδικαστική απόφαση του ICJ για την κατοχή και το απαρτχάιντ του Ισραήλ - εξέχοντα μέλη της μητροπολιτικής διευθυντικής ελίτ της Γερμανίας έστειλαν ανοιχτή επιστολή στη γερμανική κυβέρνηση:
«Είμαστε εξοργισμένοι που η κατάσταση των ομοφυλόφιλων, των λεσβιών και των τρανσέξουαλ έχει αγνοηθεί εντελώς στη δημόσια συζήτηση για τον πόλεμο που προκάλεσε η Χαμάς. Η κατάσταση για τους γκέι, τις λεσβίες και τους τρανσέξουαλ στην Παλαιστίνη είναι καταθλιπτική.Καμία αναφορά στα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου. Καμία αναφορά στους 40.000 επιβεβαιωμένους θανάτους αμάχων Παλαιστινίων (180.000 σύμφωνα με το διάσημο ιατρικό περιοδικό The Lancet). Καμία αναφορά στις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών ή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Αυτοί είναι οι «καλοί Γερμανοί», για τις αρετές των οποίων οι φιλελεύθεροι του κόσμου ξεχειλίζουν εδώ και δεκαετίες - τώρα συμμαχούν με το ναζιστικό σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ στη διάπραξη γενοκτονίας.
Το Ισραήλ, από την άλλη πλευρά, αποτελεί προστατευτική δύναμη, κέντρο έλξης και τόπο καταφυγής για τους γκέι, τις λεσβίες και τα τρανσέξουαλ άτομα, επίσης και ειδικά από την Παλαιστίνη, ακόμη και αν αυτό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο από τον πόλεμο. Η δυνατότητα να ζει κανείς ανοιχτά και αυτοπροσδιοριζόμενος στο Ισραήλ είναι μοναδική σε ολόκληρη την περιοχή. Το μίσος της Χαμάς για το Ισραήλ στρέφεται και εναντίον αυτής της διαφορετικότητας και επομένως άμεσα εναντίον μας. Γι' αυτό πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε ανοχή της Χαμάς και οποιαδήποτε σχετικοποίηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη δεν έχουν θέση στην κοινότητά μας».
Όπως παρατήρησε πρόσφατα ένας ακαδημαϊκός στο twitter, ο @NewLeftEViews,
«Το περιεχόμενο της γερμανικής κρατικής ιδεολογίας δεν είναι το κύριο μέλημα- το κοινό φαίνεται ούτως ή άλλως να είναι σε συντριπτική πλειοψηφία αντίθετο με αυτό. Αυτό που αφορά περισσότερο είναι η ομοιομορφία, ο κυνισμός και η απόλυτη αδίστακτη συμπεριφορά με την οποία οι πνευματικές ελίτ και οι τάξεις των μέσων ενημέρωσης θεώρησαν σκόπιμο να την επιβάλουν».Καθώς η Γερμανία εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο πολιτικά και οικονομικά και στους δύο πολέμους και την ίδια στιγμή η γερμανική οικονομία φθίνει, οι αυταρχικοί φιλελεύθεροι χάνουν γρήγορα την πολιτική τους νομιμοποίηση. Οι πρόσφατες κοινοβουλευτικές εκλογές της ΕΕ το έδειξαν αυτό. Όλα τα κυρίαρχα κόμματα - Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι (FDP) και Πράσινοι (αυτό το πιο φανατικό κόμμα και εκπρόσωπος του φασισμού της γερμανικής μεσαίας τάξης έχασε τις μισές ψήφους του) - συγκέντρωσαν μαζί μόνο στρογγυλό 60% των ψήφων. Αν λάβετε υπόψη το γεγονός ότι ψήφισε μόλις το 50% των Γερμανών πολιτών, αυτό δεν σημαίνει μόνο ότι μόνο το ένα τρίτο των Γερμανών ψήφισε αυτά τα κυρίαρχα κόμματα, αλλά ότι υπήρχαν σχεδόν διπλάσιοι μη ψηφοφόροι από τους υποστηρικτές αυτών των κληρονομημένων αυταρχικών φιλελεύθερων κομμάτων. Το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος δεν είναι εντολή ούτε αντιπροσωπευτικό ενός έθνους.
Ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός υπέρ της γενοκτονίας των Σοσιαλδημοκρατών, των Πρασίνων και του FDP συγκεντρώνει μόνο ελαφρώς καλύτερες δημοσκοπήσεις από τα δύο κόμματα που δεν είναι νόμιμα, το ακροδεξιό AfD και το νεοσύστατο BSW, το οποίο υποστηρίζει τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, τη γενοκτονία του Ισραήλ και την επιστροφή σε σοσιαλδημοκρατικές οικονομικές πολιτικές.
Τα χειρότερα έρχονται. Τον Σεπτέμβριο θα διεξαχθούν εκλογές σε τρία κρατίδια στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας. Εδώ οι υπέρ της γενοκτονίας αυταρχικοί φιλελεύθεροι είναι ιδιαίτερα απαξιωμένοι. Είναι πιθανό πως το AfD και το BSW θα είναι τα δύο ισχυρότερα κόμματα σε δύο από αυτά τα κρατίδια. Είναι επίσης πολύ πιθανό ότι τα κόμματα της κληρονομιάς μαζί δεν θα λάβουν ούτε τις μισές έδρες που είναι προς εκλογή και στα τρία κρατίδια, οι Φιλελεύθεροι (FDP) και οι Πράσινοι μάλλον δεν θα λάβουν καμία- οι Σοσιαλδημοκράτες θα μπορούσαν να έχουν την ίδια τύχη σε δύο κρατίδια. Με άλλα λόγια, η αποσύνθεση του αυταρχικού φιλελευθερισμού κερδίζει έδαφος, όπως και ο πανικός αυτής της πολιτικής ελίτ.
Η υστερία των κυρίαρχων κομμάτων γίνεται αισθητή. Στις 16 Ιουλίου ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εσωτερικών έκλεισε ένα ακροδεξιό περιοδικό με την ονομασία «Compact». Αυτό αποτελεί σοβαρή παρέμβαση στην ελευθερία του Τύπου, ανεξάρτητα από τη γνώμη σας για το περιοδικό, και δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Η κυβέρνηση το γνώριζε αυτό και χρησιμοποίησε ένα νομικό τέχνασμα για να παρακάμψει τους νόμους που προστατεύουν την ελευθερία του Τύπου. Η αυθαίρετη ερμηνεία των νόμων είναι μια πρακτική που παρατηρούμε όλο και περισσότερο όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στην πολιτική τάξη στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην ίδια την ΕΕ ως εργαλείο αυτοσυντήρησης της αυταρχικής φιλελεύθερης πολιτικής ελίτ. Αυτή είναι η «τάξη βασισμένη σε κανόνες» που αποτέλεσε τη βάση της δυτικής κυριαρχίας στο εξωτερικό και στο και της καταστολής στο εσωτερικό με την ακύρωση του κράτους δικαίου.
Ορισμένα μέλη των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων, ιδίως οι Πράσινοι, ζητούν την απαγόρευση του AfD. Η απόφαση της σημερινής κυβέρνησης (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι) για την απαγόρευση ενός μέσου είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, Με τα τρία κόμματα να κατευθύνονται προς την πολιτική λήθη, ο φανατισμός και η απελπισία είναι σε άνοδο. Αυτό όμως θα σήμαινε την απαγόρευση του δεύτερου ισχυρότερου κόμματος στη Γερμανία, κάτι που δεν θα ήταν τίποτα λιγότερο από ένα πραξικόπημα, αλλά όπως γνωρίζουμε πολύ καλά από την ιστορία, οι φανατικοί Γερμανοί δεν γνωρίζουν όρια. Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου θα μπορούσαν να καταλύσουν περαιτέρω αυτόν τον πανικό.
Από όλες τις πλευρές η αυταρχική φιλελεύθερη πολιτική τάξη της Γερμανίας δέχεται πιέσεις. Η απερίσκεπτη αδιαφορία της για την πραγματικότητα την οδήγησε σε παραληρηματικές πολιτικές που βασίζονται στην αστική ηθική και δεν έχουν καμία σχέση με την ρεαλιστική πολιτική. Όπως και στην υπόλοιπη ΕΕ, η ηγεσία της αποτελείται από οδυνηρά ανεπαρκείς ανθρώπους. Η υποστήριξή της προς το γενοκτόνο Ισραήλ γίνεται όλο και πιο αστήρικτη, απαιτώντας έναν διεστραμμένο λόγο και αυξανόμενη καταστολή των διαμαρτυριών. Η υποστήριξή της στην Ουκρανία εκφυλίζεται εξίσου, καθώς τα νέα από το μέτωπο γίνονται όλο και πιο ζοφερά. Αν ο Ντόναλντ Τραμπ κερδίσει την αμερικανική προεδρία, αυτό θα τους θέσει στο έλεος ενός ανθρώπου που δεν τους συμπαθεί. Την ίδια στιγμή η γερμανική οικονομία συνεχίζει να παραπαίει. Τέλος, η στήριξή της στον γερμανικό πληθυσμό διαρρέει και η πολιτική της κυριαρχία εξαφανίζεται.