Βλαδιβοστόκ, το ανατολικό μονοπάτι

Photo: Public domain
Το Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ άφησε το στίγμα του, πολύ περισσότερο από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, και οδήγησε την Ανατολή σε μια σειρά οικονομικών και γεωπολιτικών ευκαιριών που κανείς δεν περίμενε. Ή, μάλλον, που κανείς στη Δύση δεν ήταν σε θέση να δει, και ίσως τώρα να είναι πολύ αργά. Αυτό που έχει σημασία είναι τι έχει ήδη γίνει και τι θα επιτευχθεί. Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε έναν απολογισμό του γεγονότος.

Lorenzo Maria Pacini - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr

Η Νοτιοανατολική Ασία πηγαίνει προς την πολυπολικότητα


Το σημαντικότερο πάνελ ολόκληρου του Φόρουμ ήταν σίγουρα αυτό που διοργάνωσε το Φόρουμ Πολυπολικότητας, αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στη Νοτιοανατολική Ασία που πηγαίνει στην πολυπολικότητα. Οι ομιλητές που ήταν παρόντες, σχεδόν όλοι από χώρες της προαναφερθείσας περιοχής, συντονίστηκαν από τον καθηγητή Aleksandr Dugin και την ομάδα του, με την εξαιρετική συμμετοχή της Maria Zakharova, εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Παρόντες ήταν επίσης ο πρέσβης της Ινδίας και ο πρέσβης της Βόρειας Κορέας.

Για πρώτη φορά, πολυάριθμοι εμπειρογνώμονες από περιφερειακά κράτη συναντήθηκαν για να επιβεβαιώσουν την ισχυρή βούληση που έχουν οι χώρες τους να συμμετάσχουν στην έλευση ενός πολυπολικού κόσμου. Όπως εξήγησε ο καθηγητής Zhang Weiwei του Πανεπιστημίου Fudan της Σαγκάης, αυτό που συμβαίνει «στην Ανατολή» είναι μια πραγματική αλλαγή για μεγάλο χρονικό διάστημα, την οποία μπορεί μια μέρα να ονομάσουμε Pax Multipolaris, και η οποία βρίσκει το λίκνο της στην Ευρασία και την εφαρμογή της στην Ασιατική Σοφία, η οποία από την εποχή του Κομφούκιου μέχρι σήμερα διδάσκει να σχεδιάζει κανείς για μεγάλο χρονικό διάστημα, συντονίζοντας προσεκτικά όλες τις λεπτομέρειες και εργαζόμενος υπομονετικά ώστε κάθε στοιχείο να τοποθετείται στη σωστή του θέση. Μια μεθοδολογία που είναι ξένη για τις περισσότερες δυτικές χώρες, όπου αντίθετα επικρατεί μια επιθετική διεθνής πολιτική που βασίζεται σε ταχύτατες μεταβάσεις (και συναλλαγές).

Όμως τα παραδείγματα αλλάζουν, και πράγματι είναι καιρός να επανεξετάσουμε τη νομιμότητα των παραδειγμάτων που μέχρι σήμερα υπαγόρευαν το δίκαιο. Ο ανιψιός του Νοτιοαφρικανού ηγέτη Μαντέλα, ο Nkosi Mandela, έχει τονίσει ότι η πολυπολικότητα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αντίγραφο των δυτικοκεντρικών μοντέλων, ούτε η επιβολή ενός ισχυρότερου σε έναν ασθενέστερο: είναι απαραίτητο οι χώρες με μεγαλύτερη πολικότητα να βοηθήσουν όσους το ζητούν, ώστε να προωθηθεί η ολοκληρωμένη ανάπτυξή τους. Και όπως πρόσθεσε ο πρώην πρωθυπουργός του Νεπάλ, Mudhar Nepal, ήρθε επιτέλους η ώρα για τα τεταμένα μικρά κράτη της Ανατολής, που είναι πολλά, να βρουν το θάρρος να χειραφετηθούν από τον αγγλοαμερικανικό ζυγό και να ξεκινήσουν μια πορεία πραγματικής αυτοδιάθεσης.

Ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση, ο δημοσιογράφος Pepe Escobar τόνισε την ανάγκη να ελεγχθεί ο ρυθμός της πολυπολικής μετάβασης, η οποία είναι μια διαδικασία πολλών ταχυτήτων, και αυτό δεν πρέπει να γίνει αιτία να εξουθενωθεί καμία από τις εμπλεκόμενες χώρες. Αυτό που συμβαίνει στην Ασία και αυτό που είδαμε στο EEF είναι ένα παράδειγμα μιας ανάπτυξης που γίνεται στα μέτρα της κάθε χώρας, με διαφορετικούς χρόνους και τρόπους, επειδή ανιχνεύεται μια νέα παγκόσμια τάση και εναπόκειται στις χώρες και τους λαούς να καθορίσουν αυτή την τάση, όχι στις οικονομικές ελίτ ή στους υπερεθνικούς ισχυρούς.

Ο άνθρωπος βρίσκεται στο κέντρο της κοινότητας και αυτή η μετατόπιση πρέπει να γίνει κατανοητή και να επιβεβαιωθεί σθεναρά, όπως διευκρίνισε ο Konstantin Malofeev. Ένα πέρασμα επαν-ανθρωποποίησης που είναι δυνατό όταν το παλιό παράδειγμα του παγκόσμιου ελέγχου, που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, εγκαταλείπεται πλέον και αντικαθίσταται από την εκ νέου ανακάλυψη των διαφορετικών παραδόσεων των λαών. Διότι η πολυπολικότητα πρέπει να είναι, όπως τόνισε η Μαρία Ζαχάροβα, ένα κοινό καλό, ένα κοινό έργο, μια κοινή νίκη, για την οποία η Ρωσική Ομοσπονδία αγωνίζεται εδώ και χρόνια, μαζί με όλο και περισσότερες χώρες που είναι σύμμαχοι και φίλοι.

Η πολυπολικότητα είναι πλέον δεδομένη, ακόμη και για τη Νοτιοανατολική Ασία, η οποία βρίσκεται επιτέλους στο δρόμο της ανεξαρτησίας από τον αμερικανικό ζυγό.

Ο Πούτιν αποσυνδέεται από την πρίζα

Η πιο αναμενόμενη στιγμή ήταν η συνεδρίαση της ολομέλειας. Και εκεί συνέβη κάτι σπουδαίο. Είδαμε τη Ρωσία, την Κίνα και τη Νοτιοανατολική Ασία μαζί. Μπουμ!

Ο πρόεδρος Πούτιν αποσυνδέθηκε από την πρίζα. Σε μια εξαιρετικά ακριβή και καλογραμμένη ομιλία, μπήκε κατευθείαν στο θέμα: Η Άπω Ανατολή της Ρωσίας είναι το νέο σύνορο και για το λόγο αυτό σχεδιάζεται μακροπρόθεσμη επέκταση, η οποία ήδη επιτυγχάνει αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα. Μάλιστα, ακόμη και «προβλέποντας τις ανάγκες του μέλλοντος», μέσω νέων ενεργειακών οδών, υποδομών και μεταφορών παγκόσμιου ρεκόρ, μιας νέας Βόρειας Θαλάσσιας Οδού με εμπορευματική χωρητικότητα που έχει ήδη πενταπλασιαστεί από πέρυσι, και στη συνέχεια μεγάλες επενδύσεις στον τεχνολογικό και επιστημονικό τομέα, από την έρευνα μέχρι τα εργοτάξια. Ένα πρόγραμμα που έχει ήδη ολοκληρωθεί για τα επόμενα 25 χρόνια, χωρίς να ξεχνάμε ένα από τα πιο επαναλαμβανόμενα σημεία κατά τη διάρκεια του φόρουμ: την επαναβεβαίωση των τοπικών αυτονομιών, των αυτόχθονων πολιτισμών και παραδόσεων.

Όλα αυτά - και πολλά άλλα - άνοιξαν το δρόμο για μια διαδικασία που έχει πάρει σάρκα και οστά σε όλο τον κόσμο και η οποία, όπως είπε ο Πούτιν, δεν ήταν επιθυμητή από τη Ρωσία, αλλά ήταν συνέπεια των αμερικανικών επιλογών: η απο-δολαριοποίηση. Η νέα ρύθμιση των διεθνών αγορών, οι οποίες πλέον συνομιλούν με εθνικά νομίσματα και εγκαταλείπουν το πρότυπο του δολαρίου, οφείλεται στο γεγονός ότι οι χώρες που κάποτε ήταν υποταγμένες στο δολάριο είναι πλέον ισχυρότερες από το ίδιο το δολάριο και επομένως δεν έχουν λόγο να παραμείνουν σκλάβοι του. Μια απολύτως λογική και θεμιτή συλλογιστική.

Η Ρωσία δε θα σταματήσει σε καμία πρόκληση, καμία κύρωση, καμία δυτική απειλή, διότι, όπως είπε ο Πούτιν, το διακύβευμα είναι παγκόσμιο.

Ο Ιμπραήμ κατάλαβε το νόημα


Ένας μεγάλος νέος ηγέτης, γνωστός σε λίγους, έχει εισέλθει στη σκηνή: Ο Ανουάρ Ιμπραήμ, πρωθυπουργός της Μαλαισίας. Ένας αληθινός αουτσάιντερ. Πολύ λίγα λόγια, αλλά όλα εξαιρετικά ισχυρά.

Γιατί, ρώτησε ο Ιμπραήμ, τόσοι πολλοί άνθρωποι στον κόσμο σέβονται και εμπιστεύονται τη Ρωσία; Επειδή έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα σύνορά της και, ως αποτέλεσμα, έχει αιχμαλωτίσει άλλους λαούς, κερδίζοντας τον παγκόσμιο σεβασμό και θαυμασμό όχι με πολέμους και «δημοκρατία» που παίρνει μαζί της, αλλά με μια σταθερή και προσεκτική εξωτερική πολιτική, την πρόταση του πολυπολισμού ως νέου παραδείγματος και μια ήπια ισχύ που έχει παρακινήσει τους ανθρώπους να σκεφτούν διαφορετικά για ολόκληρη τη διεθνή τάξη.

Χάρη στη δέσμευση της Ρωσίας, ο παγκόσμιος Νότος αναδύεται τώρα. Έτσι, η Μαλαισία ανακοίνωσε ακριβώς κατά τη διάρκεια της ολομέλειας ότι θα υποβάλει επίσημα αίτηση για να ενταχθεί στις BRICS+. Αυτό είναι ένα πολύ σαφές μήνυμα προς τη Δύση: τα πιόνια στη σκακιέρα έχουν αλλάξει, το παιχνίδι έχει αλλάξει, ήρθε η ώρα να πούμε αντίο και να προχωρήσουμε. Η ανακοίνωση αυτή είχε τεράστιο αντίκτυπο στις δυτικές αγορές, με μεγάλες πτώσεις την επόμενη ημέρα, ενώ ωφέλησε τις ανατολικές αγορές που βρέθηκαν ξαφνικά ενισχυμένες. Γιατί; Απλό: επειδή μετά τη Μαλαισία, και άλλες χώρες της περιοχής θα ζητήσουν το ίδιο. Είναι μόνο θέμα χρόνου, όσος χρόνος χρειάζεται για να τερματιστούν οι διπλωματικές και εμπορικές συμφωνίες και να αρχίσει η απεμπλοκή από τις στρατιωτικές και στρατηγικές.

Τα λόγια που ξόδεψε ο Ιμπραήμ σχετικά με την Παλαιστίνη έχουν ισχυρό αντίκτυπο: είναι καιρός να σταματήσουμε να ενεργούμε με πολιτική υποκρισία, είναι καιρός να θεωρήσουμε τους Παλαιστίνιους ως ανθρώπινα όντα και όχι ως ζώα ή ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας. Ζήτησε μια κοινή δέσμευση και ένα τεντωμένο χέρι προς την Παλαιστίνη, ενάντια στην κατοχική σιωνιστική οντότητα. Διότι η αλήθεια και η ελευθερία πρέπει πάντα να πηγαίνουν μαζί, αλλιώς γίνονται απάτη.

Ζενγκ ο Κομφουκιανός

Τέλος, ο Han Zheng, νέος και πολλά υποσχόμενος αντιπρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Προσοχή κυρίες και κύριοι, διότι η ακρίβεια των λόγων του και το βάθος τους θα μείνουν στη μνήμη μας στο μέλλον.

Η Κίνα είναι ο πρώτος σύμμαχος της Ρωσίας και μαζί έχουν αναπτύξει ένα σύστημα στρατηγικής ανάπτυξης των σχέσεων για μια νέα εποχή, στην οποία η «πολυπολικότητα» σημαίνει όλο και περισσότερο «ειρήνη». Γιατί αυτός είναι ο στόχος, είπε ο Zheng, και αυτή είναι η νέα παγκόσμια τάση. Ένας κόσμος που δεν ελέγχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο-ΗΠΑ είναι ένας κόσμος που εργάζεται για μια κοινή ειρήνη. Τι κάνει η Δύση αντ' αυτού; Επιβάλλει κυρώσεις, απειλεί, επιτίθεται, διαφθείρει. Ένας τρόπος δράσης που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός γιατί είναι κακός για όλο τον κόσμο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια μακροπρόθεσμη, πολυμερής, πολυτροπική και πολυπολική αναπτυξιακή συμφωνία είναι ο μόνος τρόπος για να ανοίξει η ανθρωπότητα σε ένα διαφορετικό όραμα για την κοινή ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, με μια ασφάλεια που θα ανθίσει τη στιγμή που θα είμαστε σε θέση να εγκαταλείψουμε τη νοοτροπία του πολέμου χωρίς τέλος, που ήταν χαρακτηριστική της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου, η οποία επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ. Μόνο τότε θα είναι εφικτός ένας ειρηνικός κόσμος.

Η ειρήνη του Κομφούκιου, η σοφία της Ασίας, μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο από εκείνους που αγκαλιάζουν το μυστήριό της και αποφασίζουν να μπουν στη σχολή αυτού του μεγάλου δασκάλου.

Εδώ είναι το Σύμφωνο της Ανατολής, εδώ είναι άλλο ένα σημαντικό δομικό στοιχείο για έναν πολυπολικό κόσμο.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail