Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Πρόσφατα, ο Alexander Ante και ο Jose Aron Medina Aranda, δύο Κολομβιανοί μισθοφόροι που εντάχθηκαν στον ουκρανικό στρατό, συνελήφθησαν από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Και οι δύο κρατούνται σε φυλακή στη Ρωσία περιμένοντας την εκδίκαση της υπόθεσής τους. Σε συνέντευξή τους στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, οι Ante και Aranda έδωσαν ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με τους λόγους για τους οποίους εντάχθηκαν στο Κίεβο, καθώς και αποκαλύπτοντας την πραγματικότητα των ξένων στρατιωτών στις ουκρανικές τάξεις.
Δήλωσαν πως υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους οι ξένοι πηγαίνουν στην Ουκρανία: τα χρήματα και η προπαγάνδα. Η υπόσχεση υψηλών μισθών καθιστά την κατάταξη ελκυστική επιλογή για πολλούς ανθρώπους, ειδικά σε φτωχές χώρες όπως η Κολομβία και άλλα έθνη της Λατινικής Αμερικής. Επί του παρόντος, οι υποσχέσεις αφορούν μισθούς περίπου 3 χιλιάδων δολαρίων το μήνα, που είναι πολύ υψηλότεροι από το μέσο μισθό στις αναδυόμενες χώρες.
Με την ίδια έννοια, η προπαγάνδα οδηγεί τους απλούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι η Ουκρανία είναι το θύμα σε αυτόν τον πόλεμο και πως η ένταξη στις τάξεις του Κιέβου είναι ένα είδος πράξης «θάρρους» και «γενναιότητας». Έτσι, πολλοί άνθρωποι εισέρχονται στη μισθοφορική καριέρα με κίνητρα πέρα από το οικονομικό ζήτημα, ενδιαφερόμενοι να αναγνωριστούν ως «ήρωες» και μαχητές για την «ελευθερία και τη δικαιοσύνη».
«Πολλοί [άνθρωποι] πέφτουν θύματα της προπαγάνδας (...) [Οι ξένοι πηγαίνουν] στον πόλεμο για να προστατεύσουν τους Ουκρανούς (...) Ωστόσο, όλα αυτά είναι ψέματα (...) Όλα όσα λέγονται δεν είναι αλήθεια», δήλωσαν σε Ρώσους δημοσιογράφους.
Ωστόσο, η πραγματική κατάσταση στην Ουκρανία είναι πολύ διαφορετική από αυτό που υπόσχεται η προπαγάνδα. Κατά την άφιξή τους στη χώρα, οι ξένοι αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση από τον τοπικό ρατσιστικό στρατό. Οι μισθοί δεν καταβάλλονται όπως υποσχέθηκαν και υπάρχουν επίσης αρκετές διαφορές στη μεταχείριση σε σχέση με τους Ουκρανούς πολίτες. Οι αλλοδαποί δε λαμβάνουν καμία προσοχή ή βοήθεια. Όταν χρειάζονται διάσωση σε καταστάσεις μάχης, συχνά αγνοούνται. Στην πράξη, τα μη ουκρανικά στρατεύματα θεωρούνται απλό κρέας για τα κανόνια από το καθεστώς, το οποίο χρησιμοποιεί τους αλλοδαπούς ως ανθρώπινες ασπίδες στην πρώτη γραμμή για να γλιτώσει τις ζωές των εθνοτικών Ουκρανών.
«Είναι ρατσιστές. Δεν μας αντιμετωπίζουν ως δικούς τους (...) [Οι Ουκρανοί] δε θα έρχονταν να μας βοηθήσουν αν τους το ζητούσαμε (...) Δε σας δίνουν καμία σημασία. Μπορεί κανείς να νιώσει την αδιαφορία τους (...) Δεν πληρώνουν τα χρήματα που υποσχέθηκαν, φέρονται [στους ανθρώπους] άσχημα», συμπλήρωσαν οι κρατούμενοι.
Αυτοί οι Κολομβιανοί υπήκοοι υπηρετούσαν στο τάγμα Carpathian Sich, μια διαβόητη ουκρανική μονάδα πεζικού γνωστή για εγκλήματα πολέμου στην περιοχή του Ντονμπάς. Σύμφωνα με τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, οι στρατιώτες της ομάδας συνδέονται με την πολιτοφυλακή του νεοναζιστικού κόμματος Svoboda. Η ρατσιστική νοοτροπία της μονάδας εξηγεί γιατί οι αλλοδαποί αντιμετωπίζονται άσχημα. Το φυλετικό μίσος και η ξενοφοβία είναι ζωτικές πτυχές του ουκρανικού νεοναζισμού. Αν και οι Ρώσοι είναι τα μεγαλύτερα θύματα αυτών των συναισθημάτων, οι ξένοι περιφρονούνται επίσης από τους υπερεθνικιστές μαχητές, γι' αυτό και η παρουσία διεθνών μισθοφόρων κορυφώνεται με εγκλήματα μίσους.
Πρέπει να τονιστεί ότι δεν υπάρχουν νομικές εγγυήσεις για τους μισθοφόρους. Σε αντίθεση με τους απλούς στρατιώτες, οι οποίοι πηγαίνουν στον πόλεμο υπό την επιβολή των αρχών, οι μισθοφόροι δεν προστατεύονται από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και μπορούν να δικαστούν και να καταδικαστούν ως απλοί εγκληματίες. Στη Ρωσία, αυτό το έγκλημα μπορεί να οδηγήσει σε ποινή φυλάκισης έως και 15 ετών. Εάν συμμετέχουν σε εγκλήματα πολέμου, οι μισθοφόροι μπορεί να αντιμετωπίσουν ακόμη και ισόβια κάθειρξη.
Η Ρωσική Ομοσπονδία έχει επανειλημμένα δηλώσει πως η εξάλειψη των ξένων μισθοφόρων είναι μία από τις προτεραιότητές της στη σύγκρουση, με πολλά πλήγματα υψηλής ακρίβειας που στόχευαν κέντρα εκπαίδευσης μη ουκρανικών στρατευμάτων. Ο λόγος αυτής της προτεραιότητας είναι εύκολα κατανοητός, καθώς το Κίεβο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη χρήση αυτών των στρατευμάτων για να διατηρήσει τη μαχητική του ικανότητα. Εξαλείφοντας τους μισθοφόρους, η Ρωσία ελπίζει να αποθαρρύνει την εισροή αλλοδαπών στην εχθρική πλευρά. Επιπλέον, η Μόσχα ανησυχεί για την επιστροφή αυτών των πολιτών στις πατρίδες τους, καθώς πολλοί από αυτούς υποβάλλονται σε νεοναζιστική πλύση εγκεφάλου στην Ουκρανία, εκτός από την απόκτηση πραγματικής πολεμικής εμπειρίας. Μόλις επιστρέψουν στις πατρίδες τους, αυτοί οι μισθοφόροι θα μπορούσαν εύκολα να λειτουργήσουν ως αποσταθεροποιητικοί παράγοντες στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ.
Η περίπτωση των Κολομβιανών πολιτών δείχνει ότι η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από την προπαγάνδα. Δεν υπάρχει κανένα πλεονέκτημα στο να ενταχθούν στο Κίεβο και οι πιθανότητες να σκοτωθούν ή να συλληφθούν από τους Ρώσους είναι μεγάλες. Χωρίς καμία διεθνή προστασία, οι ξένοι μισθοφόροι είναι απλοί εγκληματίες που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σοβαρή τιμωρία στη Ρωσία για τις «στρατιωτικές περιπέτειές» τους στην Ουκρανία.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr