 |
| kremlin.ru |
Paul Craig Roberts - paulcraigroberts.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό που έχει ωθήσει τον προσεκτικό Δρ Doctorow στη θέση μου «είναι η σχεδόν βεβαιότητα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία μόλις συμφώνησαν να δώσουν στο καθεστώς Zelensky την άδεια να χρησιμοποιήσει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που έχουν παραδοθεί στην Ουκρανία, σίγουρα συμπεριλαμβανομένων των Storm Shadow και πιθανότατα και του stealth πυραύλου εμβέλειας 1500 χιλιομέτρων, γνωστού ως JASSM, για να χτυπήσει βαθιά μέσα στη ρωσική ενδοχώρα, και έτσι “να φέρει τον πόλεμο στη Ρωσία”, όπως το έθεσε η συμμορία Zelensky».
Ο Doctorow αιτιολογεί πως η καταστροφή του στρατού της Ουκρανίας από τη Ρωσία ώθησε το νεοταξικό καθεστώς του Biden σε μια τελευταία απελπισμένη και απερίσκεπτη πράξη, προσπαθώντας να στερήσει από τη Ρωσία τη νίκη της «κλιμακώνοντας τη σύγκρουση σε παγκόσμιο πόλεμο».
Ταυτόχρονα με αυτή την αμερικανική ηλιθιότητα της υπογραφής πυραυλικών επιθέσεων βαθιά μέσα στη Ρωσία, ο Doctorow πιστεύει ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν στο Ισραήλ το πράσινο φως για να ξεκινήσει έναν ολοκληρωμένο πόλεμο στο Λίβανο». Αυτό παρά το γεγονός ότι ο Λίβανος έχει την προστασία του Ιράν και το Ιράν έχει την προστασία της Ρωσίας.
Έτσι, έχουμε στα χέρια μας δύο προοπτικές για το ξέσπασμα μεγάλων πολέμων που θα γίνουν πυρηνικοί.
Εξαιρετικό, δεν είναι, ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως συζήτηση γι' αυτή τη διπλή κρίση στα δυτικά μέσα ενημέρωσης ή στο «ντιμπέιτ» μεταξύ Τραμπ και Καμάλα. Είναι σαν οι ΗΠΑ να μην έχουν ειδικούς σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ειδικούς σε θέματα Ρωσίας, αλλά μόνο υποστηρικτές της επίσημης αφήγησης. Ο ελεγχόμενος αφηγηματικός κόσμος στον οποίο ζούμε μας κάνει τυφλούς στην πραγματικότητα.
Πράγματι, φαίνεται ότι ζούμε στο Matrix, όπου δεν υπάρχουν άλλες εξηγήσεις εκτός από τις απατηλές που προστατεύονται από τους «ελεγκτές γεγονότων» στις επίσημες αφηγήσεις.
Ο Doctorow καταλήγει στο συμπέρασμα πως «μια επί του παρόντος εντοπισμένη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή μπορεί σε μια στιγμή να μετατραπεί σε περιφερειακό πόλεμο, ο οποίος σε μια ακόμη στιγμή θα γίνει ένα δεύτερο μέτωπο στον πόλεμο μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, τον οποίο προείπα παραπάνω όταν μιλούσα για την Ουκρανία».
Ο Doctorow είναι ένα πρόσωπο με το οποίο μπορώ να συμφωνήσω.
Αλλά έχω μια αμφιβολία. Ακριβώς όπως επί οκτώ χρόνια ο Πούτιν ήταν χαμένος στην αυταπάτη του σχετικά με τη Συμφωνία του Μινσκ και απέτυχε να προετοιμαστεί για την επερχόμενη σύγκρουση, και ακριβώς όπως ο Πούτιν φαίνεται να μην έχει ακόμη συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ και δεν διεξάγει μια «περιορισμένη στρατιωτική επιχείρηση στο Ντονμπάς», και ακριβώς όπως ο Πούτιν αρνήθηκε να συνειδητοποιήσει ότι διεξάγοντας έναν ατέρμονο πόλεμο επέτρεψε στη Δύση να εμπλακεί πλήρως, αλλάζοντας έτσι τον χαρακτήρα της σύγκρουσης και επεκτείνοντάς την κατά πολύ, μπορεί να είναι δυνατόν ο Πούτιν να εξακολουθεί να αρνείται την πραγματικότητα και να μην βλέπει τον πόλεμο που εκτυλίσσεται, εν μέρει λόγω της δικής του αδράνειας;
Με τα ίδια τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης να αναφέρουν πως οι Κινέζοι συμμορφώνονται με τις κυρώσεις της Ουάσινγκτον κατά της Ρωσίας και αρνούνται να χειρίζονται ρωσικές/κινεζικές οικονομικές συναλλαγές, αποδεχόμενοι έτσι τη σφήνα της Ουάσινγκτον στη δήθεν κινεζορωσική συμμαχία, ίσως η Ουάσινγκτον να επικρατήσει έναντι εκείνων που αμφισβήτησαν την αμερικανική ηγεμονική τάξη αλλά δεν ήταν πρόθυμοι να προχωρήσουν στην αμφισβήτησή τους.
Το πρόβλημα του Πούτιν είναι ότι είναι ένας Αμερικανός φιλελεύθερος των μέσων του 20ου αιώνα που πιστεύει στην καλή θέληση. Ο δυτικός αντίπαλός του λειτουργεί με βάση τη μαρξιστική αρχή ότι η βία είναι η μόνη αποτελεσματική δύναμη στην ιστορία.