 |
| pixabay / Alexandra_Koch |
Michael Skorupski - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η μόνη βιώσιμη πρόταση, με ελπίδα να κερδίσει έδαφος στην Ανατολική Ευρασία, είναι η εξουδετέρωση των μεσαίων τμημάτων της, με τη δημιουργία ενός ρυθμιστικού κράτους που θα χωρίζει τη Δυτική Ευρώπη από την Ανατολική. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την, συμφωνημένη από όλους τους συμμετέχοντες, εφαρμογή της Συνομοσπονδίας Πολωνίας-Γαλικίας.
Συνομοσπονδία Πολωνίας-Γαλικίας
Φαίνεται ότι ο Zelenskyi έχει φύγει από τη μέση. Τώρα τα δυτικά κομμάτια της Ευρασίας έχουν κάποιες δύσκολες επιλογές. Αλλά δεν έχουν πολύ χρόνο για να τις κάνουν. Στα μανδαρινικά εξ ορισμού, η κρίση ισούται με ευκαιρία. Μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι η Δυτική Ευρασία αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τη μεγαλύτερη ευκαιρία που έχει αντιμετωπίσει από τότε. Αυτό που θα συμβεί τώρα θα καθορίσει το μέλλον της Ευρασίας. Μπορεί κανείς μόνο να ελπίζει πως κάπου στα σπλάχνα της Ευρώπης θα βρεθούν αρκετοί πολιτικοί που θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Θα μπορούσαν να κάνουν χειρότερα αγνοώντας ένα επιτυχημένο παράδειγμα που μας κοιτάζει κατάματα: Η Ελβετική Συνομοσπονδία (CH) υπάρχει εδώ και πάνω από πεντακόσια χρόνια, συγκεντρώνοντας τέσσερις εθνοτικές ομάδες χωρίς ποτέ να υπάρξει σύγκρουση, οπότε μπορούμε να πούμε ότι κάτι κάνει σωστά όσον αφορά τη χρηστή διακυβέρνηση, αν η μακροβιότητα αποτελεί έγκυρο κριτήριο. Απέφυγε να εμπλακεί στους πιο καταστροφικούς πολέμους της Ευρώπης του εικοστού αιώνα, τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κάποιοι την επικρίνουν επειδή δημιούργησε μεγάλο πλούτο από την ατυχία των άλλων. Δεν συμφωνώ. Αν βγάζετε έναν τόνο λεφτά ενώ οι άλλοι είναι απίστευτα ηλίθιοι, καλή τύχη σε σας!
Επομένως, ας ξεκινήσουμε συμφωνώντας να ακολουθήσουμε ένα καλό παράδειγμα. Συμφωνούμε πως το παράδειγμα της καλής διακυβέρνησης της CH είναι αρκετά κερδοφόρο, μπορεί να σας αποφέρει πολλά χρήματα. Ως εκ τούτου, αξίζει να το ακολουθήσετε.
Οι Κινέζοι πιστεύουν ακράδαντα στο win-win. Μια σύμβαση με έναν Κινέζο αντισυμβαλλόμενο βασίζεται στην εμπιστοσύνη και το αμοιβαίο όφελος, μόνο έτσι μπορείτε να επιτύχετε τη νιρβάνα του win-win. Και αυτή είναι η κινεζική προσέγγιση της πρωτοβουλίας Belt and Road.
Τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με τη Συνομοσπονδία Πολωνίας-Γαλικίας (PGC) θα αναρωτηθείτε; Λοιπόν, ο συνδυασμός των δύο, CH και BRI θα πρέπει να οδηγήσει στην PGC.
Ποια είναι τα οφέλη; Τεράστια. Φανταστείτε μια σιδηροδρομική σύνδεση υψηλής ταχύτητας από τη Σαγκάη μέχρι την καρδιά της Ευρώπης και τα λιμάνια της, το Γκντανσκ, το Στσέτσιν, το Αμβούργο...
Και θα σταματούσε την τρέλα του πολέμου στην Ουκρανία, που υποδαυλίστηκε από τους Νεοσυντηρητικούς στην Ουάσινγκτον τον Φεβρουάριο του 2014 με μοναδικό σκοπό την αποδυνάμωση - ακόμη και τη διάλυση - της Ρωσίας.
Ενώ οι Δυτικοί Νεοσυντηρητικοί προσφέρουν μια μηδενιστική στρατηγική «lose-lose», οι Ανατολικοί Ευρασιατιστές προσφέρουν μια θετικιστική προσέγγιση των διεθνών υποθέσεων που κερδίζουν όλοι. Ένα πράγμα που μπορεί να ειπωθεί για την παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα, δεν είναι ηλίθια, ξέρει πώς να βγάλει λεφτά. Και υπάρχει ένα δολάριο που μπορεί να κερδηθεί με την ενεργητική ανάπτυξη της Ευρασίας. Και η Πολωνία θα μπορούσε να είναι στη θέση του οδηγού, ακριβώς στο κομβικό σημείο της.
Η Πολωνία θα πρέπει να επιλέξει πλευρά: είτε την PGC είτε το χάος του Ηγεμόνα.
Η CH έχει, θα μπορούσε να πει κανείς, τρεις πρωτεύουσες τη Βέρνη, τη Ζυρίχη και τη Γενεύη. Η PGC θα έχει μόνο δύο, το Lvov και τη Βαρσοβία.
Πώς θα επιτευχθούν όλα τα παραπάνω; Μέσω της διπλωματίας. Το BRI είναι το μεγαλύτερο έργο υποδομής σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Η Πολωνία θα κέρδιζε νωρίς αν προσέγγιζε τους Κινέζους, λέγοντας ότι είναι ανοιχτή να αγκαλιάσει το BRI και έτοιμη για τις κινεζικές επενδύσεις που θα ακολουθούσαν.
Η Δύση είναι χρεοκοπημένη, ο λόγος χρέους των ΗΠΑ προς το ΑΕΠ είναι 120% και σε γενικές γραμμές η Δυτική Ευρώπη βρίσκεται στην ίδια βάρκα, αν όχι χειρότερα. Αυτό δεν είναι βιώσιμο. Η Δύση απλά δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την επενδυτική ικανότητα της Κίνας, στην πραγματικότητα, η Πολωνία θα έχει μακράν το μεγαλύτερο κέρδος από επενδύσεις σε τόσο μαζική κλίμακα. Η Πολωνία, αν παίξει σωστά τα χαρτιά της, θα γίνει η κυρίαρχη δύναμη της Δυτικής Ευρώπης, ξεπερνώντας εκείνη της Γερμανίας, αναιρώντας τις σκληρότητες και τις αδικίες της ιστορίας. Η Πολωνία υπέφερε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα υπό την κατοχή των Ναζί, το 22% του πληθυσμού της σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τα οικονομικά οφέλη, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όσον αφορά τη φθηνή ενέργεια όταν λειτουργήσουν τα Nordstream I και II, μειώνοντας κατά πολύ το κόστος παραγωγής, είναι τεράστια. Η Γερμανία ανόητα υπέκυψε στις πιέσεις των ΗΠΑ, γονάτισε και συμφώνησε στο σαμποτάζ του δικού της αγωγού, και τώρα πληρώνουν τετραπλάσια τιμή για το αμερικανικό LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο)!
H PGC δεν θα έχει τέτοιους περιορισμούς. Θα είναι ελεύθερη να συνεργάζεται με όποιον θέλει.
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έβλεπα την Πολωνία να υποστηρίζει τους Ναζί - αλλά αυτό ακριβώς κάνει σήμερα. Η πολωνική κυβέρνηση υποστηρίζει - ακόμη και επευφημεί - τη ναζιστική κυβέρνηση στο Κίεβο. Ξυπνήστε! Οι Μπαντεριστές, οι εξολοθρευτές των Εβραίων και των Πολωνών κυριαρχούν σήμερα στην Ουκρανία.
Ακριβώς όπως η Γερμανία αποναζιστικοποιήθηκε γρήγορα μετά το 1945 και έγινε η οικονομική δύναμη της Ευρώπης, η δημιουργία πλούτου στη Γαλικία θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Μια αποναζιστικοποιημένη Γαλικία, μαζί με την Πολωνία, θα γινόταν η νέα ατμομηχανή της ανάπτυξης στην Ευρώπη.
Αλλά η Πολωνία πρέπει να υιοθετήσει μια καθαρή και ανοιχτή σκέψη για να το πετύχει αυτό. Και υπάρχει ένα προηγούμενο: η Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, (η οποία κατέλαβε για λίγο τη Μόσχα το 1610). Η πολωνο-γαλικιανή συνομοσπονδία θα ήταν η σημερινή επανάληψη.
Πρέπει να σκουπιστεί η πλάκα της ιδεολογίας, ιδιαίτερα της νεοσυντηρητικής ιδεολογίας, η οποία δυστυχώς κυριαρχεί σήμερα στη Δύση. Σήμερα, η Ρωσία δεν είναι εχθρός της Πολωνίας. Είμαι βέβαιος ότι η Ρωσία θα αγκάλιαζε και θα ενθάρρυνε ολόψυχα την PGC. Αυτό δεν ταιριάζει στους Νεοσυντηρητικούς. Η ιδεολογία τους βασίζεται σε μια Ηγεμονική ερμηνεία της ιστορίας, που σημαίνει πως μόνο ο Ηγεμόνας κυβερνά και όλοι οι άλλοι είναι υποτελείς και πρέπει να υπακούουν.
Η Ευρώπη βρίσκεται στηN στιγμή μιας χιλιόχρονης ιστορικής επιλογής.
Θέλει πραγματικά η Πολωνία να ακολουθήσει το δρόμο των νεοσυντηρητικών; Είναι προς το συμφέρον της Πολωνίας; Η απάντηση και στα δύο είναι κατηγορηματικά όχι.
Translated with DeepL.com (free version)