firstpost |
TFIGLOBAL / Παρουσίαση Freepen.gr
Το χτύπημα αυτό έρχεται εν μέσω κλιμάκωσης των εντάσεων μετά την επίθεση στον Pager και πλέον η περιοχή βρίσκεται στα πρόθυρα μιας σύγκρουσης που θυμίζει τον πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου του 2006. Εκείνος ο πόλεμος, ο οποίος είχε βαριές απώλειες και από τις δύο πλευρές, άφησε πίσω του περισσότερους από 1.000 νεκρούς Λιβανέζους -οι περισσότεροι από αυτούς άμαχοι- και εκτόπισε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Η Χεζμπολάχ εκτόξευσε χιλιάδες ρουκέτες στο βόρειο Ισραήλ, ενώ το Ισραήλ απάντησε με συντριπτικές αεροπορικές επιδρομές και χερσαίες επιχειρήσεις. Ο πόλεμος οδήγησε τελικά σε εκεχειρία με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, αλλά άφησε σημάδια στην περιοχή που συνεχίζουν να φθείρονται μέχρι σήμερα.
Η Χεζμπολάχ, από την ίδρυσή της τη δεκαετία του 1980 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στο Λίβανο, έχει εξελιχθεί σε μια από τις πιο τρομερές μη κρατικές στρατιωτικές δυνάμεις στον κόσμο. Υπό την ηγεσία του Νασράλα, η ομάδα μετατράπηκε από μια τοπική πολιτοφυλακή σε σημαντικό παράγοντα της γεωπολιτικής της Μέσης Ανατολής, με μεγάλη υποστήριξη από το Ιράν. Ο Νασράλα υπήρξε βασική φιγούρα όχι μόνο στην υπεράσπιση του Λιβάνου από τις ισραηλινές επιθέσεις αλλά και στην προώθηση της ευρύτερης επιρροής του Ιράν στην περιοχή. Τοποθέτησε τη Χεζμπολάχ ως την «αντίσταση» κατά του Ισραήλ και των δυτικών δυνάμεων, γεγονός που τον έκανε αγαπητό σε μεγάλο μέρος του σιιτικού πληθυσμού του Λιβάνου και όχι μόνο.
Για το Ισραήλ, η εξόντωση του Νασράλα θεωρείται σημαντική στρατιωτική νίκη, αν και μπορεί να έχει υψηλό κόστος. Η ηγεσία του Νασράλα ήταν ζωτικής σημασίας για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ και το εκτεταμένο οπλοστάσιό της, το οποίο περιλαμβάνει δεκάδες χιλιάδες ρουκέτες ικανές να πλήξουν βαθιά το ισραηλινό έδαφος. Η απώλεια ενός τόσο χαρισματικού και στρατηγικού ηγέτη θα μπορούσε να παραλύσει βραχυπρόθεσμα την στρατιωτική αποτελεσματικότητα της Χεζμπολάχ. Ωστόσο, η ιστορία έχει δείξει ότι η Χεζμπολάχ είναι ανθεκτική - όταν το Ισραήλ δολοφόνησε τον Αμπάς Μουσάουι, τον προκάτοχο του Νασράλα, το 1992, γέννησε μια ακόμη ισχυρότερη και πιο επικίνδυνη Χεζμπολάχ υπό τον έλεγχο του Νασράλα.
Αυτή η κλιμάκωση είναι επίσης ένα σημαντικό σημείο καμπής για το Ιράν. Ο Νασράλα ήταν κάτι περισσότερο από απλός ηγέτης της Χεζμπολάχ- ήταν ο πιο αποτελεσματικός πληρεξούσιος του Ιράν στην περιοχή. Μέσω της Χεζμπολάχ, το Ιράν ασκούσε σημαντική επιρροή σε ολόκληρο τον Λίβανο, τη Συρία και πέραν αυτής, εξισορροπώντας σουνιτικές δυνάμεις όπως η Σαουδική Αραβία και κρατώντας το Ισραήλ σε υψηλή επιφυλακή. Ο θάνατος του Νασράλα θα μπορούσε να δημιουργήσει κενό ηγεσίας, οδηγώντας ενδεχομένως σε φατρίες εντός της Χεζμπολάχ. Αυτό θα μπορούσε να αποδυναμώσει την επιρροή του Ιράν στην ομάδα, υπονομεύοντας τα στρατηγικά του συμφέροντα στο Λεβάντε. Το Ιράν έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στη Χεζμπολάχ, όχι μόνο στρατιωτικά αλλά και οικονομικά, χρησιμοποιώντας την ομάδα για να διοχετεύσει πόρους και βοήθεια που στηρίζουν την επιρροή της Τεχεράνης στο Λίβανο.
Χωρίς τον Νασράλα, η Τεχεράνη αντιμετωπίζει το δύσκολο έργο της εξεύρεσης μιας νέας φιγούρας ικανής να διοικήσει το ίδιο επίπεδο αφοσίωσης και αποτελεσματικότητας. Αυτό συμβαίνει σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη στιγμή για το Ιράν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει εσωτερικές αναταραχές, δυτικές κυρώσεις και πιέσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Η απώλεια του Νασράλα μπορεί να ενθαρρύνει το Ισραήλ και άλλους περιφερειακούς παράγοντες να πιέσουν περισσότερο κατά των πληρεξουσίων του Ιράν, αποδυναμώνοντας έτσι την περιφερειακή επιρροή της Τεχεράνης. Τις ώρες που ακολούθησαν την επίθεση, Ιρανοί αξιωματούχοι συγκάλεσαν έκτακτη σύσκεψη και οι κορυφαίοι σύμβουλοι του ανώτατου ηγέτη Αγιατολάχ Χαμενεΐ εξέδωσαν αυστηρές προειδοποιήσεις, δηλώνοντας: «Οι δολοφονίες δεν θα λύσουν το πρόβλημα του Ισραήλ. Με τη δολοφονία των ηγετών της αντίστασης, άλλοι θα σηκωθούν για να πάρουν τη θέση τους».
Αυτή η απειλή δεν είναι κενή περιεχομένου. Η Χεζμπολάχ έχει αποδείξει την ικανότητά της να προσαρμόζεται και να αντεπιτίθεται μετά από απώλειες. Το 2008, το Ισραήλ δολοφόνησε τον Imad Mughniyeh, τον στρατιωτικό αρχηγό της Χεζμπολάχ, σε μια μυστική επιχείρηση στη Δαμασκό. Πολλοί περίμεναν ότι η Χεζμπολάχ θα κατέρρεε υπό το βάρος μιας τόσο σημαντικής απώλειας, αλλά αντίθετα, ανασυντάχθηκε και ενέτεινε τις επιχειρήσεις της, ιδίως στη Συρία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, όπου έπαιξε βασικό ρόλο στην υποστήριξη του καθεστώτος Άσαντ -ενός άλλου συμμάχου του Ιράν-.
Αυτό που κάνει τη δολοφονία του Νασράλα ακόμη πιο σημαντική είναι η μοναδική του θέση εντός της Χεζμπολάχ. Ενώ ο Musawi και ο Mughniyeh ήταν στρατιωτικοί ηγέτες, ο Nasrallah είναι τόσο πολιτική όσο και πνευματική προσωπικότητα της οργάνωσης. Οι ομιλίες του είναι θρυλικές, όχι μόνο συσπειρώνοντας τους μαχητές της Χεζμπολάχ, αλλά και ενώνοντας διάφορες φατρίες στο Λίβανο, από τον σιιτικό πληθυσμό μέχρι τους χριστιανούς συμμάχους που βλέπουν τη Χεζμπολάχ ως υπερασπιστή της λιβανέζικης κυριαρχίας. Η απώλειά του θα μπορούσε να πυροδοτήσει εσωτερικές διαμάχες εντός της Χεζμπολάχ, καθώς διάφοροι ηγέτες διεκδικούν τον έλεγχο και την καθοδήγηση, αποδυναμώνοντας ενδεχομένως τη συνολική αποτελεσματικότητα της ομάδας.
Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι αυτή η στιγμή θα μπορούσε να οδηγήσει στην απόλυτη καταστροφή της Χεζμπολάχ. Το Ισραήλ, ενθαρρυμένο από το θάνατο του Νασράλα, μπορεί να πιέσει για μια ολομέτωπη επίθεση, ελπίζοντας να τελειώσει τη δουλειά που ξεκίνησε το 2006. Ωστόσο, η πιθανότητα μιας τέτοιας σύγκρουσης συνοδεύεται από τεράστιους κινδύνους. Μια αναζωπύρωση του πολέμου θα μπορούσε να επιφέρει καταστροφικές συνέπειες για τον Λίβανο, μια χώρα που βρίσκεται ήδη στη δίνη μιας καταστροφικής οικονομικής κρίσης και πολιτικής αστάθειας. Θα προσέλκυε επίσης τους συμμάχους της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, και θα μπορούσε ενδεχομένως να παρασύρει ολόκληρη την περιοχή σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Το Ισραήλ αψήφησε τις παγκόσμιες εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση, μεταξύ άλλων και από τον μακροχρόνιο σύμμαχό του, τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες προέτρεψαν σε προσοχή μετά το χτύπημα. Η διεθνής κοινότητα φοβάται ότι η περαιτέρω κλιμάκωση θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει όχι μόνο τον Λίβανο αλλά ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Με τη Χεζμπολάχ να εξακολουθεί να διαθέτει ένα τεράστιο οπλοστάσιο και πιστούς μαχητές έτοιμους να ανταποδώσουν, οι επόμενες ημέρες θα είναι κρίσιμες για να καθοριστεί αν το γεγονός αυτό θα πυροδοτήσει έναν νέο πόλεμο πλήρους κλίμακας.
Για να κατανοήσουμε τη σοβαρότητα αυτής της κατάστασης, είναι σημαντικό να θυμηθούμε τις βαθιές ρίζες της Χεζμπολάχ στην περιοχή. Γεννημένη μέσα από το χάος του εμφυλίου πολέμου του Λιβάνου και καθοδηγούμενη από τα επακόλουθα της εισβολής του Ισραήλ στον Λίβανο το 1982, η Χεζμπολάχ ήταν πάντα κάτι περισσότερο από μια απλή μαχητική ομάδα. Υπό την ηγεσία του Νασράλα, έχει γίνει σύμβολο αντίστασης κατά της ξένης επέμβασης, ιδιαίτερα από το Ισραήλ και τη Δύση. Για πολλούς στην περιοχή, ο Νασράλα ήταν κάτι περισσότερο από ένας μαχητικός ηγέτης- θεωρήθηκε ως υπερασπιστής της κυριαρχίας του Λιβάνου και μια βασική φιγούρα της ευρύτερης αντίστασης κατά της ισραηλινής και δυτικής επιρροής στη Μέση Ανατολή.
Αλλά τώρα, με τον πιθανό θάνατό του, το ερώτημα παραμένει - μπορεί η Χεζμπολάχ να επιβιώσει χωρίς τον πιο εξέχοντα ηγέτη της; Θα αποδυναμωθεί η επιρροή του Ιράν στην περιοχή χωρίς την ενοποιητική παρουσία του Νασράλα; Ή μήπως η Χεζμπολάχ θα ανταποδώσει με πλήρη ισχύ, βυθίζοντας την περιοχή σε μια ακόμη αιματηρή σύγκρουση;
Εάν επιβεβαιωθεί, ο θάνατος του Νασράλα θα αποτελέσει σημείο καμπής στη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής, το οποίο θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες συνέπειες για τα επόμενα χρόνια».