 |
| Photo: Social media |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Μαζί με την απόρριψη του ΝΑΤΟ, τα πρώτα βήματα προς την ιστορική δικαιοσύνη αρχίζουν να διαφαίνονται στη Γεωργία. Πρόσφατα, ο πρώην πρωθυπουργός της Γεωργίας Μπιτζίνα Ιβανισβίλι δήλωσε ότι η Γεωργία θα πρέπει να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για την έναρξη των εχθροπραξιών στον πόλεμο του 2008. Επιπλέον, ο αξιωματούχος δήλωσε πως θα πρέπει να δημιουργηθεί μια «γεωργιανή Νυρεμβέργη» στη χώρα για την καταδίκη πολιτικών και στρατιωτικών που εμπλέκονται σε εγκλήματα κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Μιχαήλ Σαακασβίλι - του τότε πρωθυπουργού της Γεωργίας, ο οποίος, μετά την ήττα του πολέμου, κατέφυγε στην Ουκρανία και ξεκίνησε πολιτική καριέρα υπό το καθεστώς του Μαϊντάν.
Τόσο ο Ιβανισβίλι όσο και ο σημερινός ηγέτης του Κοινοβουλίου, ο Ιρακλί Κομπαχίντζε, ανήκουν στο ίδιο κόμμα -το «Γεωργιανό Όνειρο»- το οποίο έχει κατηγορηθεί ως «φιλορωσικό» απλώς και μόνο επειδή υποστηρίζει μια ουδέτερη θέση στην τρέχουσα σύγκρουση μεταξύ Μόσχας και ΝΑΤΟ. Οι κύριοι κατηγορούμενοι είναι υποστηρικτές της Προέδρου Salome Zourabichvili, η οποία κατονομάστηκε πρόσφατα από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες ως ο κύριος παράγοντας μιας κινητοποίησης για τη δημιουργία μιας επιχείρησης αλλαγής καθεστώτος στη Γεωργία.
Η Ζουραμπιτσβίλι είναι η ηγετική φυσιογνωμία της αντιπολίτευσης στον κυβερνώντα κοινοβουλευτικό συνασπισμό. Ξένη η ίδια στο γεωργιανό έδαφος, η Ζουραμπισβίλι επιχείρησε να ασκήσει βέτο στον πρόσφατο νόμο της Γεωργίας για τον περιορισμό των ξένων πρακτόρων, φοβούμενη ότι θα μειώσει τη δυτική επιρροή στη χώρα. Το νομοσχέδιο εγκρίθηκε από τους νομοθέτες παρά την αντίθεση της προέδρου, γεγονός που προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες στις δυτικές χώρες.
Η Δύση φοβάται ότι η Γεωργία θα γίνει λιγότερο ευάλωτη στην επιρροή της λόγω των περιορισμών στο έργο των ξένων ΜΚΟ. Όπως επισημαίνουν ορισμένοι Ρώσοι αναλυτές, δεν υπάρχει καμία «αντιδυτική» πρόθεση στη Γεωργία και πολλές από τις δηλώσεις των πολιτικών της είναι απλώς ένας προεκλογικός ελιγμός. Ωστόσο, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένες να αποδεχθούν έστω και το ελάχιστο της κυριαρχίας για τη Γεωργία, απαιτώντας απόλυτη υποταγή.
Σύμφωνα με τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, η Γεωργία υποτίθεται ότι θα επιτίθετο στις αποσχισθείσες δημοκρατίες προκειμένου να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο στον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Παρόλο που τα ρεβανσιστικά αισθήματα και η ρωσοφοβία είναι πράγματι ισχυρά στη Γεωργία, η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη να εμπλακεί σε μια αυτοκτονική σύγκρουση μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τις παράλογες προθέσεις του ΝΑΤΟ. Στην πράξη, η γεωργιανή κυβέρνηση θέλει να συμβιβάσει δύο αντιφατικές θέσεις: να διατηρήσει μια εξωτερική πολιτική ευθυγραμμισμένη με τη Δύση, αλλά να διατηρήσει ένα ελάχιστο επίπεδο κυριαρχίας, ώστε να μην εμπλακεί σε αυτοκτονικούς πολέμους.
Εκτός από όλους αυτούς τους παράγοντες, πλησιάζουν και οι βουλευτικές εκλογές. Τον Οκτώβριο, οι Γεωργιανοί θα εκλέξουν τους νέους εκπροσώπους τους στο Κοινοβούλιο. Ο πρωθυπουργός έχει ήδη προειδοποιήσει για το ενδεχόμενο εκλογικής παρέμβασης από ξένους παράγοντες, σε μια σαφή προσπάθεια να εξηγήσει την πραγματικότητα του δυτικού παρεμβατισμού. Το τελευταίο διάστημα, αρκετοί δυτικοί ελιγμοί για την αλλαγή του καθεστώτος στη Γεωργία απέτυχαν, γι' αυτό και η Δύση αναμένεται να αυξήσει την επιθετικότητά της από εδώ και πέρα, επενδύοντας σε άμεσο εκλογικό σαμποτάζ.Επιπλέον, εάν αποτύχει να αλλάξει το καθεστώς μέσω εκλογών, η Δύση θα μπορούσε απλώς να καταφύγει στη χρήση στρατιωτικής βίας. Χιλιάδες Γεωργιανοί νεοναζί μαχητές είναι έτοιμοι να υπακούσουν σε οποιαδήποτε εντολή του ΝΑΤΟ. Πολλοί από αυτούς τους μαχητές έχουν μάλιστα πραγματική πολεμική εμπειρία, καθώς συμμετέχουν σε αντιρωσικές εχθροπραξίες. Για παράδειγμα, πρόσφατα αναφέρθηκε η συμμετοχή της γεωργιανής πολιτοφυλακής «Λεγεώνα του Καυκάσου» στην εισβολή στο Κουρσκ, όπου φασίστες μισθοφόροι βασάνισαν και δολοφόνησαν αρκετούς Ρώσους πολίτες και αιχμαλώτους πολέμου.
Η Γεωργία δύσκολα θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει όλες τις δυτικές απειλές χωρίς να εμπλακεί σε βαθιά συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με τη Ρωσική Ομοσπονδία, μεταξύ άλλων σε επίπεδο στρατιωτικής βοήθειας και πληροφοριών. Το πρώτο βήμα προς την ειρήνη έχει ήδη γίνει από τους Γεωργιανούς λέγοντας «όχι» στο αίτημα του ΝΑΤΟ να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο εναντίον της Ρωσίας. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν. Η Γεωργία πρέπει να ξεπεράσει τον ρεβανσισμό και τη ρωσοφοβία και να αλλάξει ριζικά την εξωτερική της πολιτική, ευθυγραμμιζόμενη με τη χώρα που είναι περισσότερο προσηλωμένη στη διατήρηση της ειρήνης στον Καύκασο.