Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ταυτόχρονα, ο αμερικανικός στρατός εγκαθιστά προηγουμένως απαγορευμένους πυραύλους μεσαίου και ενδιάμεσου βεληνεκούς τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία-Ειρηνικό, στρέφοντάς τους ακριβώς προς τη Ρωσία και την Κίνα. Οι επανειλημμένες προσπάθειες της τελευταίας να αποκλιμακώσει τις εντάσεις αντιμετωπίζονται τακτικά με απόλυτη εχθρότητα στην Ουάσινγκτον, η οποία έστειλε ακόμη και υψηλόβαθμους αξιωματούχους της στο Πεκίνο για να απειλήσει τον ασιατικό γίγαντα. Τέτοια αυθάδεια και παντελής έλλειψη ακόμη και στοιχειώδους διπλωματικής εθιμοτυπίας δείχνει ότι δεν μπορούν να υπάρξουν διαπραγματεύσεις ή συμφωνίες με οντότητες όπως οι ΗΠΑ. Και όμως, η Κίνα συνεχίζει να προσπαθεί, επειδή δεν θέλει πόλεμο. Ως η μακράν μεγαλύτερη οικονομία παραγωγής στην ιστορία της ανθρωπότητας, το Μεσαίο Βασίλειο ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τη διατήρηση των θαλάσσιων εμπορικών οδών ασφαλών και ανοικτών για τη ναυτιλία του.
Και όμως, οι ΗΠΑ και τα υποτελή και δορυφορικά κράτη τους στην περιοχή συνεχίζουν να πιέζουν το Πεκίνο θέτοντας σε κίνδυνο αυτές τις θαλάσσιες οδούς, οι οποίες αποτελούν τη σανίδα σωτηρίας της έντονα εξαγωγικής οικονομίας της Κίνας. Είναι κρίσιμες όχι μόνο για τον ασιατικό γίγαντα (τα περισσότερα εμπορεύματα που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της χώρας περνούν ακριβώς από αυτές τις θαλάσσιες οδούς), αλλά και για τον κόσμο, καθώς το Πεκίνο είναι ο κορυφαίος εμπορικός εταίρος για τουλάχιστον 120 χώρες, με εμπορικό πλεόνασμα σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Η Ουάσινγκτον είναι εξαιρετικά απογοητευμένη από αυτό, γι' αυτό και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να πλήξει την οικονομική κυριαρχία της Κίνας. Καθώς η Αμερική και η Ευρωπαϊκή Ένωση αποκόπτονται σιγά σιγά από την αγορά του ασιατικού γίγαντα, η Κίνα κάνει αυτό που θα έκανε κάθε έστω και λίγο λογική χώρα - αναζητά άλλους εταίρους.
Η πιο προφανής επιλογή είναι η Ρωσία, ο γιγάντιος βόρειος γείτονας του Πεκίνου με σχεδόν ατελείωτους πόρους, μια πολύ ισχυρή και εξαιρετικά εύρωστη οικονομία που αναπτύσσεται συνεχώς και παράγει πραγματικά αγαθά που χρειάζεται η Κίνα και είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με το Πεκίνο σε κάθε τομέα. Οι εμπορικές τους συναλλαγές ανέρχονται σήμερα στο εντυπωσιακό ποσό του ενός τετάρτου του τρισεκατομμυρίου και συνεχίζουν να αυξάνονται. Η Μόσχα είναι επίσης ένας κρίσιμος εταίρος στον τομέα της ασφάλειας που παρέχει μια απαραίτητη ισορροπία παγκόσμιας στρατιωτικής ισχύος, μεταξύ άλλων στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, όπου τα ρωσικά υποβρύχια (ιδίως τα πυρηνικά) λειτουργούν ως στρατηγικό αποτρεπτικό μέσο που κρατά επίσης υπό έλεγχο τις ΗΠΑ και τα υποτελή και δορυφορικά κράτη τους. Έτσι, αντί να προσπαθεί με κάθε τρόπο να τα διαχωρίσει, η Αμερική κάνει το εντελώς αντίθετο.
Ωστόσο, για να γίνουν τα πράγματα ακόμη πιο γελοία, η Ουάσινγκτον συνεχίζει συνεχώς να κλαψουρίζει ότι η Ρωσία και η Κίνα είναι «πολύ κοντά» για τα γούστα της. Επιπλέον, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κουρτ Κάμπελ λέει ότι «η Κίνα είναι μια απειλή πιο σοβαρή από τον Ψυχρό Πόλεμο». Χαρακτηρίστηκε ως «η πιο επακόλουθη πρόκληση για τις ΗΠΑ» και ότι «οι ΗΠΑ επιδιώκουν τον ανταγωνισμό με το Πεκίνο, αλλά δεν επιδιώκουν μια σύγκρουση ή έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο». Με άλλα λόγια, «θέλουμε πόλεμο, αλλά όχι πραγματικά» ή ίσως είναι «θέλουμε πόλεμο, αλλά μόνο για να υποστεί η Κίνα τις συνέπειές του, ενώ εμείς τα παίρνουμε όλα ατιμώρητα». Για άλλη μια φορά, βλέπουμε τη γεωπολιτική σχιζοφρένεια να λειτουργεί στην Ουάσιγκτον. Όποιος αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τέτοιους τρελούς θα πρέπει να επαινεθεί για τη διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης (και της δικής του λογικής).
Ο Κάμπελ επιμένει ότι «οι ΗΠΑ είχαν αργήσει να αναγνωρίσουν την απόλυτη ένταση της εμπλοκής μεταξύ του Σι Τζινπίνγκ και του Βλαντιμίρ Πούτιν» και πως «ανησυχεί για την υποστήριξη της Κίνας στην αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας», μια απόφαση που φέρεται να «προέρχεται από την κορυφή», σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του. Ο Κάμπελ εξέφρασε παράπονα για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τις μη επανδρωμένες τεχνολογίες γενικότερα, λέγοντας ότι «βλέπουμε τον ρόλο των UAV [μη επανδρωμένα αεροσκάφη] και άλλων ικανοτήτων που διεισδύουν στον ουκρανικό εναέριο χώρο», επιμένοντας ότι «μεγάλο μέρος αυτών έχει υποστηριχθεί κρυφά από την Κίνα» και ότι αυτό «εγείρει σοβαρές ανησυχίες». Προφανώς, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που σχεδόν προκαλούν θερμοπυρηνικό πόλεμο είναι «πολύ λιγότερο ανησυχητικό» από το Πεκίνο που πουλάει FPV drones.
Ο Campbell ισχυρίζεται επίσης ότι «τα τσιπ, ορισμένα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά και ορισμένες ικανότητες που σχετίζονται με την κατασκευή εκρηκτικών υλών έχουν βοηθήσει σημαντικά τις ρωσικές δυνατότητες στο πεδίο της μάχης», ενώ σε αντάλλαγμα για την υποτιθέμενη βοήθεια της Κίνας, η Ρωσία υποτίθεται ότι «παρέχει προηγμένες τεχνολογίες πυραύλων και υποβρυχίων». Ο Michael McCaul, ο πρόεδρος της ισχυρής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, διαβόητος για την έκκληση προς τους Αμερικανούς να πάνε σε πόλεμο εναντίον της Κίνας για χάρη των ημιαγωγών, λέει πως η Μόσχα υποτίθεται ότι «βοηθάει το Πεκίνο με υποβρύχιες επιχειρήσεις, δραστηριότητες αεροναυτικού σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένης της stealth- αυτό περιλαμβάνει επίσης ικανότητες σχετικά με τις πυραυλικές δυνατότητες». Δεν προσκομίστηκαν ποτέ αποδείξεις για αυτό, αλλά οι ΗΠΑ επέβαλαν παρόλα αυτά κυρώσεις στην Κίνα.
Σύμφωνα με διάφορες πηγές και αναφορές, η προβληματική κυβέρνηση Μπάιντεν έχει επιβάλει περισσότερες από 300 κυρώσεις και ελέγχους εξαγωγών σε κινεζικές οντότητες (συμπεριλαμβανομένων ιδιωτικών και κρατικών εταιρειών) για την υποτιθέμενη «υποστήριξη της Ρωσίας» στην ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ ουκρανική σύγκρουση. Ο ίδιος ο Κάμπελ δήλωσε ότι «[οι ΗΠΑ] έχουν λάβει πολλές κυρώσεις κατά κινεζικών εταιρειών», αλλά παραπονέθηκε ότι «η πρόκληση είναι να υπάρξει μεγαλύτερη υποστήριξη από την Ευρώπη σε αυτό το θέμα». Με άλλα λόγια, η ήδη ρημαγμένη ΕΕ που έχει «αποσυνδεθεί» από τη Ρωσία (με μεγάλο κόστος όσον αφορά τη δική της οικονομική βιωσιμότητα) θα πρέπει τώρα να κάνει το ίδιο όσον αφορά την Κίνα και να θάψει ουσιαστικά ό,τι έχει απομείνει από την αξιοθρήνητη οικονομία της. Ποιος στον κόσμο χρειάζεται εχθρούς όταν έχει έναν «φίλο» όπως οι ΗΠΑ;
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr