Carus Michaelangelo - mises.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Χένρι Κίσινγκερ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πυρηνικός πόλεμος δεν χρειάζεται να εξελιχθεί σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο. Αλλά ο «περιορισμένος πυρηνικός πόλεμος» είναι ένα οξύμωρο, μάλλον όπως η «δημοσιογραφική ηθική» ή η «στρατιωτική κατασκοπεία». Αυτό επιβεβαιώνεται στο νέο βιβλίο της δημοσιογράφου εθνικής ασφάλειας Annie Jacobsen, Nuclear War: A Scenario, το οποίο εξηγεί με ζοφερές λεπτομέρειες πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί ο πυρηνικός πόλεμος. Το σενάριό της ξεκινά με τη Βόρεια Κορέα να εκτοξεύει έναν πυρηνικό βαλλιστικό πύραυλο εναντίον των ΗΠΑ. Στη συνέχεια, το Πεντάγωνο απαντά, εκτοξεύοντας τους δικούς του ICBM πάνω από την Αρκτική προς τη Βόρεια Κορέα. Μετά από αυτό, η Ρωσία πιστεύει φυσικά πως οι τερματικοί σταθμοί των ICBM είναι ρωσικές πόλεις. Σε απάντηση, ξεφορτώνουν το δικό τους οπλοστάσιο σε απάντηση. Τελικά, κανείς δεν μπορεί να αμυνθεί απέναντι στους ICBM, οπότε αυτοί φτάνουν στους στόχους τους. Ο κόσμος όπως τον ξέρουμε ουσιαστικά τελειώνει - με δύο δισεκατομμύρια θανάτους - και όλα αυτά μέσα σε 72 λεπτά. Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, οι θάνατοι θα ανέλθουν σε πέντε δισεκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία της πολυθρόνας. Είναι μια αφήγηση που βασίζεται σε συνεντεύξεις με δεκάδες πυρηνικούς εμπειρογνώμονες και τους υπεύθυνους του πυρηνικού μας οπλοστασίου.
Το αποτέλεσμα αυτού του σεναρίου είναι ότι διακινδυνεύουμε έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο απλά και μόνο με τη διατήρηση του status quo. Δεν χρειάζεται καν να προκαλέσουμε άμεσα μια ισχυρή πυρηνική δύναμη όπως η Ρωσία, αν και με αυτόν τον τρόπο απλώς συσσωρεύουμε τρέλα στην τρέχουσα πορεία μας. Όχι, μπορεί να ξεκινήσει με μια εκτόξευση από ένα αδύναμο πυρηνικό κράτος όπως η Βόρεια Κορέα. Το βιβλίο Πυρηνικός Πόλεμος είναι ένα συναρπαστικό, τρελό, ανατριχιαστικό βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε για τους λόγους για τους οποίους πρέπει να αποφύγουμε τον πυρηνικό πόλεμο με κάθε κόστος. Μέχρι σήμερα, ο κόσμος ήταν τυχερός, αλλά καθώς τα εμπόδια στον πυρηνικό πόλεμο υποχωρούν, η τύχη μας μπορεί να εξαντληθεί.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την αποφυγή πυρηνικού πολέμου πλήρους κλίμακας είναι η δυσπιστία. Σύμφωνα με τον Jacobsen, οι ΗΠΑ διαθέτουν το SBIRS-μια τεχνολογία για τον εντοπισμό ICBM μέσω δορυφόρου και την εξάντλησή τους σχεδόν ακαριαία όταν εκτοξεύονται. Η Ρωσία πιθανότατα στερείται αυτής της ικανότητας. Στο σενάριο του Jacobsen, οι Ρώσοι αποφασίζουν να προβούν σε αντίποινα κατά των ΗΠΑ, παρόλο που η Βόρεια Κορέα και όχι η Ρωσία είναι ο επιδιωκόμενος στόχος των ICBM μας. Το κάνουν αυτό επειδή δεν μπορούν να διακρίνουν την προέλευση και τον στόχο των πυρηνικών όπλων όπως οι ΗΠΑ. Και ποτέ δεν θα εμπιστεύονταν τις διαβεβαιώσεις μας ότι δεν είναι οι πόλεις τους που επιδιώκουμε να καταστρέψουμε. Ένας τρόπος με τον οποίο οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο αυτής της περιττής καταστροφής είναι να μοιραστούν (και να νομιμοποιήσουν την ανταλλαγή) αυτής της τεχνολογίας με τη Ρωσία. Ή οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να παράσχουν στη Ρωσία κάποιον αξιόπιστο τρόπο πρόσβασης σε αυτές τις πληροφορίες.
Το πρόβλημα με αυτή την ιδέα: αυτό το ενδεχόμενο δεν θα μπορούσε ποτέ να εμφανιστεί σε ένα κατεστημένο εξωτερικής πολιτικής. Ακόμα και αν τους περνούσε από το μυαλό, ολόκληρο το ήθος τους απεχθάνεται αυτό το είδος διπλωματίας.
Το ξεπέρασμα αυτής της παγιωμένης δυσπιστίας απαιτεί να κάνουμε το ταμπού, το αδιανόητο, το πολιτικά αυτοκτονικό - να επικοινωνήσουμε με τους λεγόμενους εχθρούς μας. Δυστυχώς, οι πολιτικές ελίτ των ΗΠΑ πιστεύουν ότι διπλωματία σημαίνει υπαγόρευση. Αυτές οι ελίτ προσπάθησαν να πουλήσουν αυτό το χόρτο ως Μπορντό, προπαγανδίζοντας τους Αμερικανούς για δεκαετίες. Δεν διαπραγματεύεσαι με τρομοκράτες. Ο συμβιβασμός είναι κατευνασμός.
Αυτή η απάτη προκαλεί την καταστροφή. Η επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας για την αποτροπή ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου. Στο σενάριο του Jacobsen, η αναξιοπιστία και η έλλειψη αξιοπιστίας των Αμερικανών ηγετών διαλύει κάθε πιθανότητα να εμποδιστεί η Ρωσία να εκτοξεύσει τους δικούς της ICBM. Όσο βασιλεύει η ρεαλιστική πολιτική και το κροτάλισμα των σπαθιών στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, αντί της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας, η εκτόξευση ενός πυρηνικού όπλου θα εξασφαλίσει πιθανότατα την αμοιβαία καταστροφή όλων.
Στην ομιλία του για την αποδοχή του βραβείου Νόμπελ, ο William Faulkner είπε: «Η τραγωδία μας σήμερα είναι ένας γενικός και καθολικός φυσικός φόβος που διατηρείται τόσο καιρό μέχρι τώρα, ώστε να μπορούμε ακόμη και να τον αντέξουμε. Δεν υπάρχουν πλέον προβλήματα του πνεύματος. Υπάρχει μόνο το ερώτημα: Πότε θα ανατιναχθώ;»
Δεν βρισκόμαστε ακριβώς σε αυτό το επίπεδο φόβου, αλλά αυτό οφείλεται μόνο στην ύβρη και την άγνοια. Πράγματι, όταν ο Faulkner μιλούσε το 1950, ο κίνδυνος να ανατιναχθούμε ήταν ελάχιστος σε σύγκριση με το αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου. Τώρα, και πάλι, βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω, πριν να είναι πολύ αργά.