Larry C. Johnson - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Ισραήλ, από την πλευρά του, απέτυχε να εξαλείψει τη Χαμάς μετά από 11 μήνες μαχών, η οικονομία του βρίσκεται σε συντριβή - εν μέρει χάρη στους Χούτι που έκλεισαν τις λιμενικές δραστηριότητες στο Εϊλάτ - και δεν μπόρεσε να σταματήσει τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ στο βόρειο Ισραήλ. Το Ισραήλ, όπως και η Ουκρανία, έχει ξεκινήσει μια στρατηγική πρόκλησης - δηλαδή, να χτυπήσει στόχους του Ιράν και της Χεζμπολάχ και να ελπίζει ότι θα προβούν σε αντίποινα που θα δημιουργήσουν πολιτική πίεση στις Ηνωμένες Πολιτείες να επέμβουν και να πολεμήσουν στο πλευρό του Ισραήλ.
Μέχρι στιγμής, ούτε η Ρωσία ούτε η Χεζμπολάχ/Ιράν έχουν τσιμπήσει το δόλωμα. Ας ξεκινήσουμε με τη Ρωσία. Η στρατηγική εικόνα στο έδαφος σε όλο το μήκος του μετώπου μάχης στην Ουκρανία έχει μετατοπιστεί αποφασιστικά υπέρ της Ρωσίας. Οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν παγιδευτεί στο Κουρσκ και βρίσκονται στα νύχια ενός ρωσικού στρατιωτικού βόα-στρεντόρ. Οι Ουκρανοί είναι απομονωμένοι, έχουν έλλειψη πυρομαχικών και τροφίμων και δεν έχουν κανένα ασφαλές μέσο ανεφοδιασμού. Εν τω μεταξύ, στο Ντονμπάς, η θηλιά σφίγγει επίσης. Ο ρωσικός στρατός ανακοίνωσε σήμερα ότι καταστρέφει όλες τις σιδηροδρομικές και γεφυρικές συνδέσεις με το Ποκρόβσκ ή αλλιώς το Κρασνοαρμέισκ, γεγονός που θα αφήσει τα ουκρανικά στρατεύματα χωρίς αξιόπιστο μέσο ανεφοδιασμού. Εξ ου και η απελπισία του Ζελένσκι και της ομάδας του.
Το Ισραήλ αντιμετωπίζει μια διαφορετική πρόκληση. Η έκρηξη παγιδευμένων βομβητών σε όλο τον Λίβανο, ακολουθούμενη από πυραυλική επίθεση σε συνάντηση ανώτερων διοικητών της Χεζμπολάχ, έχει σκοτώσει και τραυματίσει χιλιάδες ανθρώπους. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα φαινόταν πως το Ισραήλ ήταν έτοιμο να εισέλθει στο νότιο Λίβανο και να εμπλακεί με τη Χεζμπολάχ. Φαίνεται όμως ότι η πραγματική στρατηγική του Ισραήλ είναι να προσπαθήσει να προκαλέσει μια αντίδραση από τη Χεζμπολάχ και το Ιράν που θα δικαιολογούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες να έρθουν με στρατιωτικές δυνάμεις για τη διάσωση. Αλλά, η Χεζμπολάχ δεν τσιμπάει το δόλωμα:
Τις τελευταίες δύο ημέρες φάνηκε ότι οι μαζικές επιθέσεις σε διάφορες συσκευές επικοινωνίας προκάλεσαν ακόμη και ευρεία αλληλεγγύη στους τραυματίες. Φωνές κάλεσαν σε «εθνική ενότητα» ενόψει της επίθεσης που θεωρείται σκληρό πλήγμα για όλο τον Λίβανο και όχι μόνο για τη Χεζμπολάχ και πως ο πόλεμος, αν ξεσπάσει, απαιτεί την επιστράτευση όλων των πολιτών του Λιβάνου για την προστασία της πατρίδας.Φαίνεται ότι η Χεζμπολάχ, μαζί με τη Χαμάς, έχουν επιλέξει έναν πόλεμο φθοράς με το Ισραήλ. Είναι πρόθυμοι να υποστούν τρομερές απώλειες, αλλά υπολογίζουν πως η ικανότητα του Ισραήλ να διατηρήσει τη μάχη -ιδιαίτερα αν η Χεζμπολάχ καθίσει με σταυρωμένα χέρια και συνεχίσει να τσουρουφλίζει το βόρειο Ισραήλ με ρουκέτες και πυραύλους- είναι περιορισμένη. Ίσως η Χεζμπολάχ υιοθετεί μια σελίδα από το βιβλίο του Μοχάμεντ Άλι και χρησιμοποιεί το rope-a-dope, δηλαδή να αφήσεις τον αντίπαλό σου να χτυπήσει τον εαυτό του μέχρι εξάντλησης. Η δύναμη της Χεζμπολάχ είναι η ικανότητά της να δίνει μια αμυντική μάχη, την οποία το Ισραήλ πιθανότατα δεν θα μπορέσει να κερδίσει.
Ο Χασάν Νασράλα γνωρίζει πολύ καλά τις δυσκολίες του Λιβάνου να αντιμετωπίσει επιθέσεις που έχουν ως αποτέλεσμα πολλά θύματα. Χθες στην ομιλία του ευχαρίστησε τις ιατρικές ομάδες και τα νοσοκομεία για την τεράστια συμβολή τους. Ευχαρίστησε επίσης το Ιράν και τη Συρία για το άνοιγμα των νοσοκομείων τους στους ασθενείς από το Λίβανο και το Ιράκ για την ταχεία αποστολή φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού.
Ήθελε όμως επίσης να διευκρινίσει ότι «ο βαρύς και πρωτοφανής πόλεμος» κατά του Λιβάνου δεν θα αλλάξει την πολιτική της οργάνωσης, παρά το γεγονός πως η επίθεση «ξεπέρασε όλες τις κόκκινες γραμμές».
Τόσο η Ουκρανία όσο και το Ισραήλ έλαβαν ανεπιθύμητα νέα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Μπάιντεν και ο μαριονετίστας του, Τζέικ Σάλιβαν, υπό την πίεση του Πενταγώνου, αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν το αίτημα της Ουκρανίας να εκτοξεύσει πυραύλους «μεγάλου βεληνεκούς» στη Ρωσία. Και ο αμερικανός διοικητής της CENTCOM, με τις ευλογίες του υπουργού Άμυνας Λόιντ Όστιν, είπε στον Νετανιάχου ότι αν προκαλέσει πόλεμο θα τον πολεμήσει μόνος του. Οι ΗΠΑ δεν θα επέμβουν.
Παρόλο που η Ουκρανία και το Ισραήλ έχουν πει «όχι», αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι κανένας από τους δύο θα επιλέξει να κάνει κάτι ανόητο και προκλητικό. Δεν έχουμε ξεφύγει από το δάσος και το ενδεχόμενο ενός διευρυμένου πολέμου σε κάθε θέατρο παραμένει υψηλό.