Οι συντονισμένες επιθέσεις του Ισραήλ στο Λίβανο, που σηματοδοτήθηκαν από την σχεδόν ταυτόχρονη έκρηξη χιλιάδων συσκευών τηλεειδοποίησης και ασύρματων συσκευών σε διάστημα δύο ημερών, είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 37 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, και τον σοβαρό τραυματισμό χιλιάδων ανθρώπων.
Mohamad Hasan Sweidan - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτή η βίαιη τρομοκρατική επίθεση θα πρέπει να χρησιμεύσει ως μια τρομερή προειδοποίηση για τον κόσμο: μια αυστηρή υπενθύμιση ότι οι εγκληματικές ενέργειες του κράτους κατοχής δεν γνωρίζουν όρια, στοχεύοντας αδιακρίτως όσους αμφισβητούν τα συμφέροντά του ή τα συμφέροντα των δυτικών συμμάχων του.
Στον απόηχο αυτής της επίθεσης, ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως οι ισραηλινές εξαγωγές σε άλλες χώρες δεν θα χρησιμοποιηθούν ως όπλα σε μελλοντικές συγκρούσεις; Η «επίθεση με βομβητή» χρησιμεύει ως μια ακόμη απόδειξη ότι το Ισραήλ αποτελεί παγκόσμια απειλή, εγκαινιάζοντας μια επικίνδυνη, δυστοπική νέα εποχή στην οποία οι πολίτες δεν είναι πλέον ασφαλείς, ακόμη και μέσα στα ίδια τους τα σπίτια.
Τρομοκρατική πράξη ή έγκλημα πολέμου;
Αναλύοντας τις πυροδοτήσεις των βομβητών από νομικής άποψης, γίνεται σαφές ότι το όργιο δολοφονιών του Ισραήλ στο Λίβανο αυτή την εβδομάδα βρίσκεται κάπου μεταξύ εγκλήματος πολέμου και τρομοκρατικής πράξης. Η νομική ταξινόμηση εξαρτάται από την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων μεταξύ του Λιβάνου και του Ισραήλ. Εάν ο Λίβανος θεωρείται πως βρίσκεται σε πόλεμο με το Ισραήλ, η στοχοποίηση αμάχων - μη μαχητών - μέσω του βομβαρδισμού των βομβητών τηλεειδοποίησης παραβιάζει κατάφωρα τους διεθνείς νόμους περί πολέμου, συμπεριλαμβανομένων των Συμβάσεων της Γενεύης.
Το άρθρο 51 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου Ι των Συμβάσεων της Γενεύης (1949) απαγορεύει αυστηρά τις αδιάκριτες επιθέσεις κατά αμάχων και το άρθρο 85 απαριθμεί τις επιθέσεις κατά αμάχων ως σοβαρές παραβιάσεις που ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου. Στην προκειμένη περίπτωση, πρέπει να προσδιορίσουμε ποιος χαρακτηρίζεται ως «μαχητής» σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Ως μαχητής ορίζεται κάποιος που τελεί υπό στρατιωτική διοίκηση, φοράει διακριτή στολή και φέρει ανοιχτά όπλα. Χωρίς αυτούς τους χαρακτηρισμούς, όσοι έγιναν στόχος της επίθεσης με τον βομβητή θεωρούνται άμαχοι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Επιπλέον, η επίθεση παραβιάζει τις αρχές της διάκρισης και της αναλογικότητας, θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Η αρχή της διάκρισης επιτάσσει ότι οι μαχητές πρέπει να διακρίνονται από τους αμάχους - ένας κανόνας που αγνοείται σαφώς στις επιθέσεις του Ισραήλ, γεγονός που αποδεικνύεται από τους θανάτους παιδιών.
Η αρχή της αναλογικότητας απαγορεύει τις επιθέσεις όταν η βλάβη των αμάχων είναι υπερβολική σε σύγκριση με το στρατιωτικό πλεονέκτημα που αποκτάται. Σε αυτή την περίπτωση, ο ελάχιστος στρατιωτικός αντίκτυπος ωχριά σε σύγκριση με τον καταστροφικό φόρο στους αμάχους, συμπεριλαμβανομένης της ψυχολογικής και ηθικής βλάβης που προκλήθηκε. Ως εκ τούτου, η υιοθέτηση από το Ισραήλ μιας στρατηγικής αδιάκριτης βίας κατά την πρόσφατη επίθεσή του κατά του Λιβάνου αποτελεί έγκλημα πολέμου.
Ο Guardian σημειώνει ότι μισό αιώνα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τέθηκε σε ισχύ μια παγκόσμια συνθήκη -την οποία έχει υπογράψει το Ισραήλ- η οποία «απαγορεύει σε κάθε περίπτωση τη χρήση παγίδων ή άλλων μηχανισμών με τη μορφή φαινομενικά αβλαβών φορητών αντικειμένων που είναι ειδικά σχεδιασμένα και κατασκευασμένα για να περιέχουν εκρηκτικό υλικό».
«Τρομοκρατία» με όλους τους ορισμούς
Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη πως ο Λίβανος δε βρίσκεται σε επίσημη κατάσταση πολέμου με το Ισραήλ, η επίθεση εμπίπτει σε μια διαφορετική νομική ταξινόμηση: τρομοκρατία.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για την καταστολή των τρομοκρατικών βομβιστικών επιθέσεων (1997), οι ενέργειες του Ισραήλ μπορούν να χαρακτηριστούν ως «τρομοκρατική βομβιστική επίθεση». Η χρήση μη στρατιωτικών συσκευών, όπως οι βομβητές, σε μη στρατιωτικές ζώνες με σκοπό τη διάδοση του φόβου ευθυγραμμίζεται με τον ορισμό της σύμβασης για την τρομοκρατία, η οποία ποινικοποιεί την παράνομη χρήση εκρηκτικών υλών για τη στόχευση αμάχων ή υποδομών με σκοπό τον εκφοβισμό πληθυσμών ή τον εξαναγκασμό κυβερνήσεων.
Η Διακήρυξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για τα μέτρα εξάλειψης της διεθνούς τρομοκρατίας (1994) ορίζει την τρομοκρατία ως κάθε πράξη που αποσκοπεί στην πρόκληση θανάτου ή σοβαρής σωματικής βλάβης σε αμάχους με σκοπό τον εκφοβισμό ενός πληθυσμού ή τον εξαναγκασμό μιας κυβέρνησης ή ενός διεθνούς οργανισμού να δράσει. Κατά συνέπεια, οι βομβιστικές επιθέσεις με βομβητές είχαν σκοπό να εκφοβίσουν τους Λιβανέζους και την αντίσταση ή να τους αναγκάσουν να κάνουν παραχωρήσεις, πράγμα που συνάδει με τον ορισμό της τρομοκρατίας σύμφωνα με το εθιμικό διεθνές δίκαιο.
Στις 19/9 η αναπληρώτρια πρωθυπουργός του Βελγίου Petra De Sutter καταδίκασε τη «μαζική τρομοκρατική επίθεση» στο Λίβανο και τη Συρία, ενώ ο Volker Türk, Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έγραψε σε ανακοίνωσή του ότι η επίθεση «παραβιάζει το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, στον βαθμό που είναι εφαρμόσιμο, το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο».
Ισραηλινό αυτογκόλ;
Η βομβιστική επίθεση του Ισραήλ με τηλεειδοποιητή προκάλεσε επίσης παγκόσμιες ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των διεθνών αλυσίδων εφοδιασμού. Εάν το Ισραήλ έχει πράγματι αρχίσει να οπλοποιεί μη στρατιωτικές συσκευές μέσω τρίτων σε άλλες χώρες, αυτό εγείρει την τρομακτική προοπτική ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού που κάποτε θεωρούνταν ασφαλείς θα μπορούσαν να τεθούν σε κίνδυνο ανά πάσα στιγμή.
Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση India Today, ένας τεχνολόγος εξέφρασε την ανησυχία του πως οι ενέργειες του Ισραήλ θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε παρόμοιους κινδύνους και σε άλλες χώρες, δημιουργώντας την πιθανότητα παγιδευμένων ηλεκτρονικών συσκευών να διεισδύσουν σε σπίτια σε όλο τον κόσμο.
Οι επιπτώσεις είναι βαθιές: Οι ενέργειες του Ισραήλ σηματοδοτούν ένα νέο επίπεδο κινδύνου για το παγκόσμιο εμπόριο, όπου πολιτικά προϊόντα μπορεί να αλλοιωθούν για πολιτικό ή στρατιωτικό όφελος. Αυτό που κάποτε ήταν θέμα σύγκρουσης μεταξύ κρατών είναι τώρα μια απειλή για τα μεμονωμένα νοικοκυριά.
Η επίθεση με τους βομβητές είναι επίσης πιθανό να έχει αντίκτυπο στις εξαγωγές των επαινετών τεχνολογικών εξελίξεων του Ισραήλ. Προφανώς, η εμπιστοσύνη σε αυτές τις βιομηχανίες παγκοσμίως θα μειωθεί σημαντικά, με τους παρατηρητές να σχολιάζουν ήδη την πιθανότητα ισραηλινής διείσδυσης - backdoors, χαρακτηριστικά ελέγχου και κατασκοπευτικό λογισμικό - στις σειρές των εξαγώγιμων προϊόντων τους.
Ενώ το Τελ Αβίβ χτυπά τον εαυτό του στην πλάτη για αυτό που θεωρεί ότι είναι μια μεγάλη ισραηλινή τακτική επιτυχία στο Λίβανο αυτή την εβδομάδα, ίσως δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει πως έχει σημειώσει μια ακόμη μεγαλύτερη στρατηγική αποτυχία.
Το 2023, οι βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας αντιπροσώπευαν το 20% του ΑΕΠ του Ισραήλ. Ο όγκος του ΑΕΠ στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας το 2022 ανήλθε σε 290 δισεκατομμύρια ΝΙΣ - ή περίπου 76 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2023, η βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας αντιπροσώπευε το 53% των συνολικών εξαγωγών του Ισραήλ. Αλλά αν η «επίθεση με τον βομβητή» καταφέρει να διαβρώσει την παγκόσμια εμπιστοσύνη στις τεχνολογικές προσφορές του Ισραήλ, αυτό θα αποτελέσει ένα σημαντικό στρατηγικό πλήγμα για την οικονομία του κράτους κατοχής.
Είμαστε όλοι σε κίνδυνο
Η Gold Apollo, η ταϊβανέζικη κατασκευάστρια εταιρεία της μάρκας που εμπλέκεται στους εκρηκτικούς βομβητές, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία αποστασιοποιείται από τη διαμάχη. Ενώ οι βομβητές έφεραν το όνομά τους, η Gold Apollo υποστήριξε ότι δεν είχε καμία ανάμειξη στην πραγματική κατασκευή.
Οι εν λόγω συσκευές, οι βομβητές AR-924, φέρονται να κατασκευάστηκαν από την BAC Consulting KFT με έδρα τη Βουδαπέστη, έναν εμπορικό διαμεσολαβητή με άδεια χρήσης του εμπορικού σήματος Gold Apollo. Η Gold Apollo τόνισε ότι η BAC ήταν υπεύθυνη για το σχεδιασμό και την κατασκευή.
Ο εκπρόσωπος της ουγγρικής κυβέρνησης Zoltán Kovacs αρνήθηκε επίσης οποιαδήποτε γνώση για την κατασκευή των βομβητών στην Ουγγαρία, δηλώνοντας πως η BAC Consulting KFT δεν είχε εγκαταστάσεις λειτουργίας εκεί. Επιπλέον, η Cristiana Bársony-Arcidiacono, διευθύνουσα σύμβουλος της BAC Consulting, αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη στην πραγματική παραγωγή των βομβητών. Σε συνέντευξή της στο NBC News, εξήγησε: «Δεν κατασκευάζω εγώ τους βομβητές. Είμαι απλώς ο ενδιάμεσος. Νομίζω ότι κάνετε λάθος».
Παρά τις αντιφατικές αυτές δηλώσεις, το Υπουργείο Οικονομικών Υποθέσεων της Ταϊβάν επιβεβαίωσε πως από τις αρχές του 2022 έως τον Αύγουστο του 2024, η Gold Apollo εξήγαγε πάνω από 260.000 pagers, κυρίως σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές αγορές, εγείροντας περαιτέρω ερωτήματα σχετικά με τη σκοτεινή αλυσίδα εφοδιασμού και τον ρόλο των μεσαζόντων όπως η BAC Consulting.Είναι περιττό να πούμε ότι, αν το Ισραήλ αφεθεί να συνεχίσει ανεξέλεγκτο, ο κόσμος θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ένα μέλλον όπου καμία συσκευή επικοινωνίας, κανένα ηλεκτρονικό gadget και καμία τεχνολογική υποδομή δεν θα είναι πραγματικά ασφαλής από σαμποτάζ.
Στρατηγική αντίστασης
Η υψηλού κινδύνου, κλιμακούμενη στρατηγική του Ισραήλ κατά του Λιβάνου φαίνεται να αποσκοπεί στο να αναγκάσει τη Χεζμπολάχ να σταματήσει να υποστηρίζει τη Γάζα, επιβάλλοντας παράλληλα νέους κανόνες που ευνοούν τα συμφέροντα ασφαλείας του Ισραήλ. Αυτή η τακτική, η οποία εξελίσσεται με βάση τα αντίποινα της Χεζμπολάχ, απειλεί να μετατοπίσει την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. Οι βομβαρδισμοί με τηλεειδοποίηση μπορεί να είναι μόνο η αρχή ενός ευρύτερου σχεδίου για τη χρήση τεχνολογικών διεισδύσεων και διείσδυσης στην ασφάλεια για να διασπάσουν την αντίσταση και να προκαλέσουν φόβο στη λαϊκή βάση υποστήριξής της.
Η απάντηση της Χεζμπολάχ ήταν ξεκάθαρη: Ο Γενικός Γραμματέας Χασάν Νασράλα ορκίστηκε σε τηλεοπτικό του διάγγελμα την Πέμπτη πως η οργάνωση θα επιφέρει «σκληρή τιμωρία και δίκαιη τιμωρία, εκεί που το περιμένει [το Ισραήλ] και εκεί που δεν το περιμένει».
Ο επικεφαλής της λιβανέζικης αντίστασης πρόσθεσε επίσης: «Έχουμε λάβει μηνύματα ότι ο στόχος πίσω από αυτό το χτύπημα είναι να σταματήσουν οι μάχες στο μέτωπο του Λιβάνου και απειλές ότι θα υπάρξουν κι άλλες αν δεν σταματήσουμε», αλλά κατέληξε με μια προειδοποίηση προς το Τελ Αβίβ ότι η Χεζμπολάχ δεν θα σταματήσει σε καμία περίπτωση την υποστήριξή της στην αντίσταση στη Γάζα.
Αυτή η αλλαγή στους κανόνες εμπλοκής, όπου οι άμαχοι στοχοποιούνται όχι μόνο στο πεδίο της μάχης αλλά και στα σπίτια τους, απειλεί να βυθίσει τον κόσμο σε μια νέα εποχή ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Κυβερνήσεις και πολίτες πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουν την πιθανότητα ότι η επόμενη συσκευή που θα αγοράσουν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο εναντίον τους, καθώς η επιθετικότητα του Ισραήλ ξεπερνά τον παραδοσιακό πόλεμο και περνά στη σφαίρα της παγκόσμιας τρομοκρατίας.
Η αποφασιστικότητα της αντίστασης να αντεπιτεθεί έχει καταστήσει σαφές πως η αντιπαράθεση με το Ισραήλ θα κλιμακωθεί και ο κόσμος πρέπει να αποφασίσει πώς θα αντιμετωπίσει μια αυξανόμενη απειλή που ξεπερνά τα σύνορα και επηρεάζει κάθε πολίτη. Το μέλλον εξαρτάται από το πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά ο πολιτισμένος κόσμος μπορεί να δράσει για να αποτρέψει περαιτέρω φρικαλεότητες, αλλά για να το κάνει αυτό, πρέπει πρώτα να αποτρέψει το Ισραήλ -που γέννησε την οπλοποίηση της καταναλωτικής τεχνολογίας- τιμωρώντας το.