 |
| Photo: Social media |
Αυτό προκάλεσε σοκ στους περισσότερους Λιβανέζους, ακόμη και στις σιιτικές κοινότητες που ζουν στο νότιο προάστιο όπου ζουν οι ηγέτες της Χεζμπολάχ. Οι βόμβες των 2000 λιβρών, αμερικανικής κατασκευής φυσικά, είχαν σχεδιαστεί για να γκρεμίσουν πολυκατοικίες και η επίθεση σχεδιάστηκε για να σκοτώσει τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα αλλά και για να δείξει στους Λιβανέζους την πραγματική δύναμη που διαθέτει το Ισραήλ: την αεροπορική δύναμη.
Martin Jay - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Τις τελευταίες εβδομάδες, πολλές άγριες εικασίες έχουν γεμίσει τους αεραγωγούς του διαδικτύου σχετικά με το θέμα αν το Ισραήλ πρόκειται να εισβάλει στον Λίβανο. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι απίθανο για διάφορους λόγους. Κυρίως όμως, ο Νετανιάχου γνωρίζει ότι από όλους τους διάφορους τρόπους για να εμπλακεί ένας στρατός, το Ισραήλ θα βρισκόταν σε δύσκολη θέση με το πεζικό, καθώς είναι ευρέως γνωστό πως οι IDF δεν είναι και τόσο καλές όταν πρόκειται για μάχες σε στενή επαφή- το να σκοτώνουν παιδιά και να δέρνουν γυναίκες είναι περισσότερο το tour de force τους. Η μάχη με τη Χεζμπολάχ από κοντά θα ήταν ένα λουτρό αίματος για τους δικούς τους ανθρώπους που θα έκανε τον βομβαρδισμό της Βηρυτού να μοιάζει με στρατιωτική άσκηση. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο ο Νετανιάχου δεν θα εισβάλει στον Λίβανο είναι ότι οι πόροι που θα απορροφήσει θα επιβαρύνουν το Ισραήλ πολύ πέρα από τις δυνατότητές του και θα το αφήσουν πολύ ευάλωτο σε δύο μέτωπα: πρώτον, οι μάχες από κοντά στις οποίες θα πρέπει να εμπλακούν οι IDF με τους μαχητές της Χεζμπολάχ- και δεύτερον γνωρίζει ότι το Ιράν δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να πραγματοποιήσει μαζικά πλήγματα με βαλλιστικούς πυραύλους σε πόλεις του Ισραήλ. Μέχρι στιγμής, το Ιράν και η Χεζμπολάχ δεν έχουν επιστρατεύσει τους κορυφαίους πυραύλους τους που μπορούν να συγκριθούν με αυτούς που το Ισραήλ εκτόξευσε στα νότια προάστια της Βηρυτού.
Αυτό θέτει το ερώτημα, ποιο είναι το σημείο θραύσης για το Ιράν; Και πότε η Χεζμπολάχ θα σκεφτεί τη δική της χερσαία εισβολή στο βόρειο Ισραήλ. Για το δεύτερο ερώτημα, οι ηγέτες της Χεζμπολάχ πιθανόν να ελπίζουν ότι το Ισραήλ θα εισβάλει, καθώς εκεί οι μαχητές της μπορούν να είναι στο στοιχείο τους. Για το λόγο αυτό, ο Νασράλα πιθανόν να μην θέλει να τεντώσει πολύ τους δικούς του πόρους. Για να παίζει τώρα το Ιράν με την ιδέα ενός σοβαρού αντιπολέμου που θα επηρέαζε τον Νετανιάχου και την εφήμερη πολιτική του ευφορία, γνωρίζει πως θα δώσει στον Ισραηλινό ηγέτη αυτό που πάντα ονειρευόταν: έναν πόλεμο με το Ιράν στον οποίο πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να συμμετάσχουν.
Παρά το γεγονός ότι ο Τζο Μπάιντεν ισχυρίζεται πως δε γνωρίζει τίποτα για τον πρόσφατο βομβαρδισμό του Ισραήλ στη Βηρυτό, η αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτόν, με πολλά αμερικανικά αεροπλάνα στον ουρανό να παρέχουν υποστήριξη, για να μην αναφέρουμε ένα αεροπλανοφόρο που βρισκόταν κοντά. Δεν μπορούμε πλέον να προσποιούμαστε πως οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται σε πόλεμο με το Ιράν, αλλά οι δημοσιογράφοι των τηλεφωνικών κέντρων που αποτελούν τους «αμυντικούς ανταποκριτές» των εθνικών μας εφημερίδων θα κάνουν ό,τι μπορούν για να κάνουν ακριβώς αυτό.
Το Ισραήλ είναι φυσικά κωφός τόνος και στις δύο διεθνείς αποδοκιμασίες από τον Παγκόσμιο Νότο, παρά τη μαζική αποχώρηση των περισσότερων πρεσβευτών του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ομιλίας του Νετανιάχου στον ΟΗΕ. Αλλά δεν ενοχλείται επίσης από τις αραβικές χώρες που έχουν δείξει ότι είναι συγκλονισμένες κάθε μέρα που το δικό του επίπεδο εξαχρείωσης φτάνει στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών. Οι ίδιοι οι αντιπρόσωποι της Σαουδικής Αραβίας στον ΟΗΕ αποχώρησαν επίσης από τη συνέλευση, μαζί με το Κουβέιτ και το Ιράν, γεγονός που δίνει μια ένδειξη πως σίγουρα ο αραβικός κόσμος είναι διχασμένος όσον αφορά την υποστήριξή του προς το Ισραήλ και τις περιφερειακές φιλοδοξίες του. Ο Λίβανος μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί το σημείο θραύσης για τα αραβικά κράτη που θεωρούν ότι η μικροσκοπική χώρα προστατεύεται από την κοινότοπη λογική του «μόνο εμείς μπορούμε να κλωτσήσουμε τον δικό μας σκύλο, όχι εσείς».
Και η εύθραυστη υποταγή που έχει το Ισραήλ με μια χούφτα αραβικών χωρών που υπέγραψαν τις συμφωνίες του Αβραάμ έχει επίσης φτάσει σε οριακό σημείο. Μόλις πρόσφατα στο Μαρόκο ένας στρατιώτης των IDF που βρισκόταν σε διακοπές βρέθηκε να συλλαμβάνεται με την κατηγορία του εγκλήματος πολέμου από δικαστήριο του Ραμπάτ - μια κίνηση που δεν μπορεί να θεωρηθεί άγρια ή τυχαία, δεδομένου ότι τίποτα δεν συμβαίνει στο Μαρόκο χωρίς την έγκριση του βασιλιά. Χώρες όπως το Μαρόκο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Σουδάν παλεύουν κάθε μέρα με ένα αδύνατο δίλημμα, καθώς η έξοδος από τη συμφωνία που μεσολάβησε ο Τραμπ θα ήταν σχεδόν αδύνατη, ειδικά το Μαρόκο που έχει δεσμεύσει τεράστιες επενδύσεις σε μακροπρόθεσμα έργα. Οι χώρες αυτές είχαν ήδη αποξενωθεί από τη Χεζμπολάχ και σε κάποιο βαθμό από το Ιράν λόγω της συμμαχίας τους με την Ουάσιγκτον και θα παρακολουθούν πολύ προσεκτικά πόσο μακριά θα φτάσει τώρα το Ισραήλ με τον Ιρανό πληρεξούσιο στο Λίβανο. Ο Νετανιάχου πιστεύει πως βρίσκεται σε πολύ καλή θέση, καθώς είτε δεν υπάρχει απάντηση από το Ιράν, είτε αντίποινα είναι και τα δύο σενάρια που μπορεί να εκμεταλλευτεί. Προς το παρόν, η αεροπορική υπεροχή είναι ένα εύκολο χαρτί για να παίξει. Εκτός βέβαια αν το Ιράν επιλέξει να κόψει το κεφάλι από το συγκεκριμένο φίδι.