Τι απέγινε η Ευρώπη

pixabay / MabelAmber

Ένας Ευρωπαίος φίλος μου έστειλε το άρθρο του Πιέρ Λεβί "Macron’s gamble: Can France find stability with a centrist prime minister?" από το RT, που παρέχει κάποια κατανόηση της σημερινής πολιτικής κατάστασης στη Γαλλία. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης παράγουν σχεδόν μηδενικές πληροφορίες για την πολιτική κατάσταση στις ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά που ακούνε οι Αμερικανοί για την Ευρώπη περιορίζονται γενικά σε ό,τι είναι το τρέχον αφήγημα της ΕΕ.

Paul Craig Roberts - paulcraigroberts.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας γρίφος. Αφού υπέφεραν από τον παραλογισμό της ΕΕ, οι Βρετανοί είχαν αρκετή λογική για να βγουν, αλλά οι Βρετανοί ειδήμονες εξακολουθούν να θεωρούν το Brexit ως λάθος. Τι ευθύνεται για την ακλόνητη κατήχηση των ειδημόνων που λατρεύουν το Brexit;

Πράγματι, τι εξηγεί τη βλακεία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να προσθέσουν ένα ακόμη επίπεδο φορολόγησης και να θυσιάσουν τη δική τους εξουσία και κυριαρχία σε μια «επιτροπή» που κανείς δεν εκλέγει; Πάντα θεωρούσα την Ευρωπαϊκή Ένωση ως την κίνηση της Ευρώπης από τη δημοκρατία και την υπεύθυνη διακυβέρνηση προς την τυραννία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ανάσταση του ναζισμού στην Ευρώπη. Τίποτα λιγότερο. Είναι η διακυβέρνηση από τους ανεξέλεγκτους και έτσι προοριζόταν.

Δεν μπορώ να εντοπίσω ούτε ένα κέρδος για καμία χώρα από τη συμμετοχή στην ΕΕ. Το μόνο που έφερε η ένταξη στην ΕΕ στην Ελλάδα και την Πορτογαλία ήταν η λεηλασία του δημόσιου τομέα τους από τις τράπεζες της βόρειας Ευρώπης. Χωρίς το δικό τους νόμισμα με το οποίο θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν το χρέος τους, η Ελλάδα και η Πορτογαλία ήταν εύκολη λεία.

Η Γερμανία, η οποία είχε το ισχυρό γερμανικό μάρκο, έχασε επίσης το νόμισμά της και τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής της χώρας. Χωρίς το δικό της νόμισμα, η Γαλλία, επίσης, δεν είναι πλέον κυρίαρχη χώρα. Η μοίρα των ευρωπαϊκών χωρών εξαρτάται από ένα κεντρικό τραπεζικό σύστημα που δεν ελέγχουν οι ίδιες.

Έχει κανείς την εντύπωση ότι ο ωφελημένος της ΕΕ είναι η Ουάσινγκτον, η οποία χρειάζεται να ελέγχει μόνο μία οντότητα αντί για κάθε μία από τις περίπου δύο δωδεκάδες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ουάσινγκτον επωφελείται επίσης από το γεγονός ότι η ΕΕ συγχωνεύεται σταδιακά με το ΝΑΤΟ.

Ίσως η εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων να καταστράφηκε από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν ότι κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχασε και πως νικητής είναι η Ουάσιγκτον και για ένα διάστημα η Σοβιετική Ένωση. Η Βρετανία καταστράφηκε εντελώς από τους πολέμους, χάνοντας την αυτοκρατορία της, το ρόλο του αποθεματικού νομίσματος και τον έλεγχο του διεθνούς εμπορίου. Η Γερμανία έχασε τη γερμανική ύπαρξη με το εκπαιδευτικό της σύστημα να μετατρέπεται από τους Αμερικανούς σε αντιγερμανική κατήχηση.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες είναι τόσο ήσσονος σημασίας που οι Αμερικανοί δεν αναγνωρίζουν καν τα ονόματά τους. Τα μόνα ονόματα που αναγνωρίζονται στις ΗΠΑ είναι αυτά του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ και του επιτρόπου της ΕΕ, που και οι δύο τοποθετήθηκαν στη θέση τους από την Ουάσιγκτον, και ούτε καν αυτά τα ονόματα δεν είναι ευρέως γνωστά.

Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο πείθομαι ότι η μόνη εξήγηση για την ΕΕ είναι η απώλεια της εμπιστοσύνης της Ευρώπης.

Σήμερα η Ευρώπη δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μουσείο του τι απομένει μετά από δύο καταστροφικούς πολέμους της τέχνης και της αρχιτεκτονικής του δυτικού πολιτισμού. Σήμερα, αυτά τα υπολείμματα απειλούνται από τη συνενοχή της Ευρώπης στην επιθετική εχθρότητα της Ουάσινγκτον προς τη Ρωσία. Όχι μόνο έχει δύσει ο ήλιος πάνω από την Βρετανική Αυτοκρατορία, αλλά ο ήλιος δύει και πάνω από την ίδια τη Βρετανία και το Δυτικό κόσμο. Η δύναμη που είχαν κάποτε οι ευρωπαϊκές χώρες έχει χαθεί για πάντα. Η Ουάσινγκτον οδηγεί τα πιόνια της προς τον πυρηνικ\ο Αρμαγεδδώνα.