Caitlin Johnstone - caitlinjohnstone.com.au / Παρουσίαση Freepen.gr
❖
Οι άνθρωποι λένε πράγματα όπως: «Μα η Καμάλα Χάρις μιλάει με τόση συμπόνια για τα βάσανα των Παλαιστινίων!»
Αυτοί οι ηλίθιοι είχαν οκτώ χρόνια Ομπάμα να μιλάει με εύγλωττα, συμπονετικά λόγια, ενώ συνέχιζε και επέκτεινε όλες τις πιο άσχημες πολιτικές του Μπους, και ακόμα δεν έχουν μάθει το μάθημα εδώ.
❖
Πείτε με αφελή, αλλά είμαι πραγματικά, νόμιμα σοκαρισμένη που οι Δημοκρατικοί κατεβαίνουν με μια τέτοια πολεμοκάπηλη πλατφόρμα αντί να προσποιούνται ότι υποστηρίζουν την ειρήνη αυτή την προεκλογική περίοδο. Μεταξύ της νέας πλατφόρμας του κόμματος που επιτίθεται στον Τραμπ επειδή δεν ξεκίνησε πόλεμο με το Ιράν, της Χάρις που μιλάει για την ύπαρξη της «πιο θανατηφόρας πολεμικής δύναμης στον κόσμο» και δεσμεύεται να προστατεύσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ από «το Ιράν και τους τρομοκράτες που υποστηρίζονται από το Ιράν», αυτό είναι το είδος της εκστρατείας που θα περίμενε κανείς να δει από έναν υπερχιλιετή Ρεπουμπλικάνο όπως ο Τομ Κότον ή ο Τζον Μπόλτον. Αλλά αυτοί οι Ρεπουμπλικάνοι πολεμοκάπηλοι δεν είναι αρκετά δημοφιλείς στο ίδιο τους το κόμμα για να εξασφαλίσουν το χρίσμα του.
Πραγματικά δεν περίμενα ότι οι Δημοκρατικοί θα έκαναν τέτοια εκστρατεία. Σίγουρα περίμενα να ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ως ακραίοι πολεμοκάπηλοι όπως ο Μπάιντεν, αλλά το να το πουλήσουν στον αμερικανικό λαό στην πραγματική προεκλογική τους πλατφόρμα είναι πραγματικά εκπληκτικό. Συνήθως καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να κάνουν εκστρατεία ως υπεύθυνοι ενήλικες στο δωμάτιο- αντί γι' αυτό πάνε ανοιχτά σαν τον Δρ Strangelove και επευφημούν τις βόμβες. Συνήθως υπάρχει πολύ μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ του ποιοι είναι οι Δημοκρατικοί και του ποιοι προσποιούνται ότι είναι..
Είναι τόσο άγριο, γιατί απλά δίνουν στον Τραμπ άλλη μια εύκολη καμπάνια «ψηφίστε με, είμαι ο υποψήφιος της ειρήνης», όπως έκαναν όταν έχασαν το 2016. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να πουν ψέματα και να πουν ότι θα φέρουν την ειρήνη, και αντ' αυτού ουσιαστικά κάνουν εκστρατεία για την έναρξη πολέμου με το Ιράν.
Αυτή η ανοησία «η Τζιλ Στάιν πρέπει να αποσυρθεί» είναι τόσο κουραστική και ηλίθια. Οι Δημοκρατικοί κυριολεκτικά μόλις είδαν τι συμβαίνει όταν ο υποψήφιος του κόμματός σου αποχωρεί: αντικαθίσταται από άλλον υποψήφιο. Αυτό θα συμβεί αν η Στάιν αποσυρθεί. Αν πιστεύετε ότι δεν πρέπει να επιτραπεί η ύπαρξη τρίτων κομμάτων στην Αμερική, απλά πείτε το. Μην επινοείτε ένα φανταστικό σύμπαν εναλλακτικής πραγματικότητας όπου η Τζιλ Στάιν εμφανίζεται από το πουθενά κάθε λίγα χρόνια για να κλέψει ψήφους από τους Δημοκρατικούς σαν κάποιος κακοποιός σε βιντεοπαιχνίδι και όπου αν την ξεφορτωθείτε θα πάρετε πίσω αυτές τις ψήφους.
Η Στάιν εμφανίζεται ως υποψήφια πρόεδρος επειδή είναι η πιο δημοφιλής υποψήφια σε ένα πολιτικό κόμμα που οι Αμερικανοί δημιούργησαν επειδή ήθελαν να υπάρχει αυτό το κόμμα. Το επιχείρημά σας δεν είναι με την Τζιλ Στάιν, αλλά με τους Αμερικανούς που δεν τους αρέσει το σκ...τένιο ιμπεριαλιστικό πολιτικό σας κόμμα. Είτε πείστε τους πως ο πόλεμος και η αδικία είναι φοβερά ή σταματήστε να είστε τόσο δολοφονικοί τύραννοι.
❖
Όσο περισσότερο με κατηγορείτε ότι υποστηρίζω τον Τραμπ επειδή επικρίνω τις γενοκτονικές θηριωδίες και την πολεμοκαπηλεία της σημερινής κυβέρνησης, τόσο περισσότερο μου αποδεικνύετε πως δεν έχετε πραγματικές αξίες και ότι υποστηρίζετε τους Δημοκρατικούς για τους ίδιους λόγους που υποστηρίζετε την αγαπημένη σας αθλητική ομάδα.
❖
Όταν πρόκειται για την υποδαύλιση του αριστερού επαναστατικού αισθήματος, η Χάρις, όχι ο Τραμπ, φαίνεται να είναι ο προτιμώμενος υποψήφιος της επιτάχυνσης. Πολλοί νέοι άνθρωποι ευαισθητοποιήθηκαν πολιτικά στα χρόνια του Τραμπ και, ως εκ τούτου, νόμιζαν ότι οι Δημοκρατικοί ήταν με το μέρος τους. Μόνο όταν μπήκε ο Μπάιντεν και άρχισε να διαπράττει γενοκτονία άνοιξαν τα μάτια τους για τα δεινά του Δημοκρατικού Κόμματος. Αν ο Τραμπ μπει μέσα, οι Δημοκρατικοί θα μπορέσουν να ξαναγυρίσουν να το παίξουν πάλι οι καλοί, ενώ αν η Χάρις μπει μέσα, φαίνεται έτοιμη να εξαπολύσει μεγάλες κακίες στον κόσμο μπροστά σε ένα μάτσο νεοεμφανιζόμενους αριστερούς που πρόσφατα τους άνοιξαν τα μάτια για τη δολοφονικότητα της αυτοκρατορίας με όσα έκανε ο Μπάιντεν στη Γάζα.
Δεν υποστηρίζω τον επαναστατικό επιταχυντισμό εδώ. Απλά λέω ότι αν είσαι επιταχυντής της αριστεράς, τότε μάλλον αυτή είναι η κατεύθυνση που θα προτιμούσες να δεις τα πράγματα να πηγαίνουν.
Ο λόγος για τον οποίο βρίσκω τον εαυτό μου να τσακώνεται τόσο με τους υποστηρικτές της Χάρις όσο και με τους υποστηρικτές του Τραμπ είναι επειδή αυτοί βλέπουν το άλλο κόμμα ως το πρόβλημα, ενώ εγώ βλέπω την ίδια την αυτοκρατορία των ΗΠΑ ως το πρόβλημα. Εκείνοι επιδιώκουν να κάνουν τα πράγματα καλύτερα εξασφαλίζοντας ότι η αυτοκρατορία βρίσκεται υπό τη σωστή διαχείριση, ενώ εγώ επιδιώκω το τέλος της αυτοκρατορίας.