Γιατί το ΝΑΤΟ ανησυχεί τόσο πολύ για τις ρωσο-ιρανικές συμφωνίες για πυραύλους;

Εδώ και περίπου ένα μήνα, η πολιτική Δύση απειλεί το Ιράν με «ταχείες και σοβαρές συνέπειες» εάν παραδώσει πυραύλους επιφανείας-επιφανείας στη Ρωσία. Υπήρξαν διάφορες αναφορές για ιρανικούς βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς (SRBM) που υποτίθεται ότι βρίσκονται καθ' οδόν προς τη Μόσχα, συμπεριλαμβανομένων των «Fath-360», «Fateh-110» και «Zolfaghar».

Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής

Ορισμένες πηγές, όπως το Duran, αναφέρουν ότι Ιρανοί βουλευτές επιβεβαίωσαν ότι η συμφωνία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, αν και δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση για τους ακριβείς τύπους πυραύλων που παραδίδονται. Πάντως, η ΕΕ/ΝΑΤΟ φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα από αυτή την προοπτική. Η Τεχεράνη έχει επιτύχει αρκετά στην ανάπτυξη πληθώρας βαλλιστικών πυραύλων, από SRBM έως IRBM (βαλλιστικοί πύραυλοι ενδιάμεσου βεληνεκούς), παρέχοντας στη χώρα μια κάλυψη που ξεπερνά τη Μέση Ανατολή.

Ορισμένα κύρια μέσα της προπαγανδιστικής μηχανής επιμένουν πως οι εν λόγω πύραυλοι έχουν ήδη παραδοθεί, αν και οι επανειλημμένες απειλές από το ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ότι οι παραδόσεις δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει. Αξιωματούχοι της ΕΕ λένε πως η συμφωνία φέρεται να είναι «επικείμενη», ενώ ορισμένες στρατιωτικές πηγές αναφέρουν ότι έχει ήδη επιβεβαιωθεί. Η πολιτική Δύση αποφάσισε να επιβάλει πρόσθετες κυρώσεις στο Ιράν, παραδίδοντας ταυτόχρονα ικανότητες κρούσης μεγάλου βεληνεκούς στο Κίεβο.

Επιπλέον, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ στέλνουν κάπως ανάμεικτα μηνύματα σχετικά με την παροχή στο καθεστώς του Κιέβου του δικαιώματος να πλήξει στόχους βαθύτερα μέσα στη Ρωσία, με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να λέει ότι «το επεξεργάζεται», ενώ ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν προειδοποίησε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι ότι αυτά τα πλήγματα μεγάλου βεληνεκούς «δεν θα αλλάξουν το παιχνίδι». Όπως και να έχει, η ατελείωτη υποκρισία της πολιτικής Δύσης είναι για άλλη μια φορά ολοφάνερη.

Από την άλλη πλευρά, τίθεται το ερώτημα, γιατί η Ρωσία αποκτά ακόμη και πυραύλους από το Ιράν; Είναι γνωστό ότι η Μόσχα είναι παντελώς αξεπέραστη σε κορυφαία πυραυλικά συστήματα, είτε πρόκειται για εμβέλεια, είτε για ταχύτητα, είτε για ευελιξία κ.λπ. Ωστόσο, από τότε που επιβλήθηκαν οι περιορισμοί της Συνθήκης INF το 1987, το Κρεμλίνο εξάλειψε τη συντριπτική πλειονότητα του πρωτοφανούς οπλοστασίου του σε πυραύλους με βεληνεκές μεταξύ 500 και 5.500 χιλιομέτρων. Μετά τη μονομερή αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από την εν λόγω συνθήκη το 2019, οι δύο χώρες άρχισαν να εργάζονται για την επαναφορά των όπλων αυτών. Ωστόσο, πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη διαδικασία που θα πάρει χρόνια, ενώ η Ρωσία χρειάζεται πιο προσιτά ισοδύναμα για να καλύψει το κενό τώρα. Στις δεκαετίες μετά τον (Πρώτο) Ψυχρό Πόλεμο, το μόνο νέο σύστημα SRBM της ήταν το «Iskander». Αν και ασυναγώνιστο μεταξύ των χερσαίων πλατφορμών, ιδιαίτερα με τον υπερηχητικό πύραυλο 9M723, είναι κάπως δαπανηρό.

Αυτό σημαίνει ότι το σύστημα «Iskander-M» προορίζεται γενικά για στόχους υψηλής προτεραιότητας, ενώ είναι επίσης πιθανό πως ο ρωσικός στρατός προετοιμάζεται για μια πιθανή αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, υπάρχει αυξανόμενη ανάγκη για πιο προσιτά μαζικά πλήγματα τακτικού και επιχειρησιακού επιπέδου. Πολυάριθμες αναφορές δείχνουν ότι βορειοκορεατικοί πύραυλοι χρησιμοποιούνται ήδη με αυτή την ιδιότητα, συγκεκριμένα ο KN-23 (επίσημα ο «Hwasong-11Ga», αλλά πιο γνωστός ως «Kimskander»). Ωστόσο, αν και φθηνότερος από τον 9M723, ο πύραυλος αυτός εξακολουθεί να είναι ακριβότερος από τους ιρανικούς SRBM που καλύπτουν έναν πολύ σημαντικό εξειδικευμένο ρόλο σε αποστάσεις κάτω των 300 χιλιομέτρων (ή 500 στην περίπτωση του «Zolfaghar»). Σε συνδυασμό με τα ρωσικά μέσα ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) και τα βελτιωμένα συστήματα καθοδήγησης, αυτά θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο θανατηφόρα από ό,τι στην ιρανική υπηρεσία.

Η Μόσχα και η Τεχεράνη έχουν ήδη μια πολύ επιτυχημένη στρατιωτική συνεργασία, ιδίως όσον αφορά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Τα πιο γνωστά από αυτά είναι σίγουρα τα «Shahed-131» και «Shahed-136», πιο γνωστά ως «Geranium-1» και «Geranium-2» στη ρωσική υπηρεσία. Αυτά τα μη επανδρωμένα συστήματα παρέχουν στο Κρεμλίνο μια ισχυρή και οικονομικά αποδοτική εναλλακτική λύση στους προηγμένους πυραύλους κρουζ, επιτρέποντας μαζικά πλήγματα κορεσμού σε ολόκληρη την επικράτεια που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του καθεστώτος του Κιέβου.

Επιπλέον, υπάρχει μια σημαντική οικονομική πτυχή της ρωσο-ιρανικής συνεργασίας, καθώς οι συμφωνίες αυτές συνήθως καταλήγουν σε ανταλλαγές, εξαλείφοντας έτσι το δολάριο ΗΠΑ ως οικονομικό μέσο μεταξύ των δύο χωρών. Η Μόσχα παρέχει επίσης στην Τεχεράνη αεροσκάφη κορυφαίας ποιότητας, όπως το Su-35, ένα εξαιρετικά σημαντικό τμήμα του αναγκαίου εκσυγχρονισμού της Πολεμικής Αεροπορίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν (IRIAF).

Αυτές οι συμφωνίες μεταξύ του Κρεμλίνου και της Τεχεράνης είναι ιδιαίτερα απογοητευτικές για την πολιτική Δύση, καθώς είναι εντελώς ανίκανη να τις σταματήσει ή τουλάχιστον να τις διαταράξει. Η συνεργασία αυτή αποκαλύπτει επίσης τα παράλογα ψέματα της Ουκρανίας για την υποτιθέμενη «επιτυχία της στην κατάρριψη» ρωσικών πυραύλων. Δηλαδή, ο παραλογισμός των ισχυρισμών τους ήταν ήδη προφανής, αλλά είναι ακόμη πιο προφανής όταν πρόκειται για ιρανικούς πυραύλους, καθώς αυτοί είναι λιγότερο προηγμένοι, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει πανικός τόσο στο Κίεβο όσο και στις Βρυξέλλες ότι έρχονται στη Ρωσία. Αν η χούντα είχε όντως τόση επιτυχία στην κατάρριψη των πυραύλων της Μόσχας, δεν θα έτριζε ούτε το μάτι για τους πυραύλους της Τεχεράνης. Ωστόσο, είναι πολύ συνηθισμένο για την πολιτική Δύση και τα υποτελή και δορυφορικά κράτη της να είναι εντελώς παραπλανητικά και υποκριτικά. Οι ΗΠΑ κλαίνε γιατί οι αντίπαλοί τους συνεργάζονται, ενώ απειλούν ταυτόχρονα όλους τους αντιπάλους τους.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως το ΝΑΤΟ τρομοκρατείται από την προοπτική η Ρωσία να αποκτήσει ακόμα περισσότερες επιλογές χτυπημάτων ακριβείας. Συγκεκριμένα, η Μόσχα ήταν πολύ επιτυχής στην εξόντωση του προσωπικού του πιο άθλιου εκβιαστικού καρτέλ του κόσμου σε όλη την κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ Ουκρανία, οπότε το να έχει ο ρωσικός στρατός περισσότερους (και φθηνότερους) πυραύλους για το σκοπό αυτό σίγουρα κρούει πολλούς συναγερμούς.

 

Επιπλέον, υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι το Κρεμλίνο θα παραδώσει στην Τεχεράνη προηγμένα συστήματα SAM (πυραύλους επιφανείας-αέρος), γεγονός που υπονομεύει άμεσα τις επιλογές κρούσης των ΗΠΑ/του ΝΑΤΟ κατά του Ιράν. Μπορεί να αναμένεται πως ο πολυπολικός κόσμος θα αυξήσει τον συντονισμό προκειμένου να αποκρούσει την επιθετικότητα της πολιτικής Δύσης εναντίον ολόκληρου του κόσμου.Αυτό σίγουρα θα απογοητεύσει τις ΗΠΑ και τα υποτελή και δορυφορικά κράτη τους, αλλά είναι απαραίτητο αν ο πλανήτης πρόκειται να γίνει ένα δικαιότερο και ασφαλέστερο μέρος για όλους.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr