Του Στρατή Μαζίδη
Και ενώ η Μαρινέλλα τραγουδούσε στο Ηρώδειο, κατέρρευσε. Έπαθε εγκεφαλικό. Ξαφνικά το διαδίκτυο γέμισε με βίντεο από την κατάρρευσή της. Sites βγήκαν με βαρύγδουπους τίτλους μπας και στην εποχή των περιορισμένων αλγορίθμων, ξεφύγουν από το σύστημα και μαζέψουν κλικς. Κλικς πάνω σε τι όμως; Σε μια δραματική, τραγική και φοβερή στιγμή της ζωής ενός ανθρώπου;
Αλήθεια αν ήταν η μητέρα, ο πατέρας, η γυναίκα, ο άνδρας, το παιδί τους που κατέρρεε μπροστά στην οθόνη του κινητού τους, θα τους άρεσε να γίνουν θέαμα; Αναφέρομαι σε όσους έσπευσαν να "πουλήσουν" την κατάρρευση της Μαρινέλλας.
Τα κοινωνικά δίκτυα που λογοκρίνουν και κατεβάζουν την παραμικρή ανάρτηση, για άλλη μια φορά κλείνουν τα μάτια αποδεικνύοντας ότι οι κανόνες παραβιάζονται μόνο όταν δεν είσαι αρεστός στο σύστημα.
Κι ένα τελευταίο σχόλιο. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι η Μαρινέλλα έπρεπε να κάτσει σπίτι και να πιει το τσάι της λόγω ηλικίας. Γιατί; Επειδή το λέει η καρδιά της να κάνει αυτό που τόσο καλά γνωρίζει; Ο Κλιντ Ιστγουντ δε γυρίζει ακόμη ταινίες; Ξεχάσαμε ότι ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν η ψυχή της διαδήλωσης για τη Μακεδονία; Οι άνθρωποι δεν είναι μηχανήματα να αποσύρονται. Πόσοι συνάνθρωποί μας δε μαράζωσαν την επόμενη ημέρα που σταμάτησαν να εργάζονται μόλις βγήκαν στη σύνταξη;
Κάποιοι λένε πως υπάρχουν τρεις ηλικίες, όσο είσαι, όσο δείχνεις κι όσο νιώθεις.